Begonvil, mor, beyaz, pembe ve kırmızı renkte çiçekleri olan, tırmanıcı özellikte ve ağaçsı bir bitkidir. Güneşi sever. Hastalık ve böcek barındırmaması önemli bir özelliğidir.
Adını, kendisini 1768 yılında Brezilya'da keşfeden ve Avrupa'da tanınmasını sağlayan Fransız amiral Louis Antoine de Bougainville'den almıştır. Gelin Duvağı ve Rodos Sarmaşığı diğer adlarıdır.
Ana vatanı Güney Amerika olan Begonvil Ekvator'dan orta Brezilya'ya kadar uzanan alanda yetişir. Eski Dünyada ise Akdeniz ikliminin görüldüğü don riskinin olmadığı kıyı bölgelerinde yetişir.
Begonvilleri rüzgardan korumak gerekir. Ilıman iklim bitkisi olduğundan kışı soğuk geçiren yörelerde iç mekanda yetiştirilebilir fakat havasız kaldığı takdirde çiçeklerini dökecektir. Mekanın düzenli olarak havalanmasına dikkat edilmelidir.
Süzek bahçe toprağını tercih eder. Eğer çok sulanırsa çiçeklerini döker.
Üretimi vejetatiftir, anaç bitkiden alınan yarı odunsu yan sürgünlerle gerçekleştirilir. İlk dikildiği dönemlerde bol sulanması daha sonraları çiçeklenmeyi teşvik etmek amacıyla az sulanması gerekmektedir.
Transplantasyon yaparken bitkinin kökünün kesinlikle hava almaması gerekir. Transplantasyon öncesi bitkinin toprağının kuru olmasına dikkat edilmesi gerekir böylece kök, toprağıyla beraber bütün halinde çıkacaktır. Eğer kökü yerinden oynatılırsa ve kök hava alırsa , bitki anında yapraklarını ve çiçeklerini buruşturacaktır. Bu durumda derhal dikilip bolca sulanması bitkiyi kurtarabilir.
Begonvil, mor, beyaz, pembe ve kırmızı renkte çiçekleri olan, tırmanıcı özellikte ve ağaçsı bir bitkidir. Güneşi sever. Hastalık ve böcek barındırmaması önemli bir özelliğidir.
Adını, kendisini 1768 yılında Brezilya'da keşfeden ve Avrupa'da tanınmasını sağlayan Fransız amiral Louis Antoine de Bougainville'den almıştır. Gelin Duvağı ve Rodos Sarmaşığı diğer adlarıdır.
