Cladosporium cinsli göbələklər — Göbələklər aləminin Ascomycota şöbəsinə daxildirlər.
Cladosporium cinsli göbələklər piqmentli kif göbələkləridirlər və qalıq üzvü maddələrdə geniş yayılıblar.Tez-tez bu göbələklərlə ərzaqların kirlənməsi hallarına rast gəlinir.Bəzi növləri tropik və subtropik regionlarda dominantlıq edirlər.Həmçinin bəzi Cladosporium cinsli göbələklərə balıqlarda da rastlanır.Cladosporium cinsli göbələklər əsasən bitkilərdə patogenlik edir və bununla bərabər onlar digər növlü göbələklərdə də patogenlik edirlər.Bu cinsli göbələklərin sporları əsasən küləklə yayılır və atmosferdə onlara geniş rastlanır.
Cladosporium cinsli göbələklərə 50-dən atıq növ daxildir. Ən geniş yayılanları Cladosporium elatum,Cladosporium herbarum,Cladosporium sphaerospermum,Cladosporium cladosporioides - dir.
Cladosporium cinsli göbələklərin optimal böyüməsi PDA mühitində 25 Cdə gedir. Əksər Cladosporium növləri 35C dən yuxarı temperaturda inkişafını dayandırır. Zeytuni qəhvəyi yaxud qara koloniyalar əmələ gətirir. Sadə yaxud budaqlanan qara piqmentli konidi zəncirləri əmələ gətirirlər.
Cladosporium és un gènere de fongs ascomicets que inclou alguns dels fongs tipus floridura més comuns de l'interior i l'exterior de les cases. Les espècies d'aquest gènere produeixen colònies de color verd oliva a marró i tenen conidis pigmentats de color fosc.
Les espècies del gènere es troben en materials vius o morts. Algunes espècies són patògenes de les plantes i es troben entre els fongs que fan la capa de fumagina a les plantes. Altres espècies parasiten altres fongs. Es dispersen pel vent i són extremadament abundants en l'aire a l'exterior. A l'interior poden créixer en superfície humides.
Cladosporium fulvum, causa una malaltia fúngica en les fulles de la tomaquera i a més és un important organisme model en genètica.[1]
Les espècies de Cladosporium rarament són patògenes en humans però poden causar infeccions en la pell i els dits del peu i també sinusitis i infeccions en els pulmons que si no es tracten poden acabar en pneumònia.
Les espores de Cladosporium són al·lergens que poden donar al·lèrgia i problemes d'asma. L'exposició perllongada a aquests fongs pot afeblir el sistema immunitari i si bé no produeixen micotoxines preocupants sí que fan compostos orgànics volàtils (VOC) associats amb olors.
Cladosporium és un gènere de fongs ascomicets que inclou alguns dels fongs tipus floridura més comuns de l'interior i l'exterior de les cases. Les espècies d'aquest gènere produeixen colònies de color verd oliva a marró i tenen conidis pigmentats de color fosc.
Les espècies del gènere es troben en materials vius o morts. Algunes espècies són patògenes de les plantes i es troben entre els fongs que fan la capa de fumagina a les plantes. Altres espècies parasiten altres fongs. Es dispersen pel vent i són extremadament abundants en l'aire a l'exterior. A l'interior poden créixer en superfície humides.
Cladosporium fulvum, causa una malaltia fúngica en les fulles de la tomaquera i a més és un important organisme model en genètica.
Cladosporium ist eine Gattung der Schimmelpilze mit mehr als 50 bekannten Arten. Sie kommen sehr häufig vor und sind in allen Teilen der Erde anzutreffen, mit Ausnahme der Polarregionen.
Bei Cladosporium handelt es sich um einen sogenannten Schwärzepilz. Diese Bezeichnung rührt daher, dass sich die Sporen und auch Teile der Hyphen durch Bildung von Melanin braun bis schwarzbraun färben.
Da es sich um die häufigsten Schimmelpilze in der Außenluft handelt, wird üblicherweise bei Allergie-Tests auf diese Gattung geprüft.
Die Schwärzepilze wurden bisher in einer zu den Fungi imperfecti gehörenden Familie Dematiaceae zusammengefasst. Inzwischen konnte man allerdings den meisten Arten eine Hauptfruchtform (Teleomorphe, geschlechtliche Form) zuordnen. Dadurch wurden die meisten Schwärzepilzgattungen der Familie Pleosporaceae zugeordnet, während die Teleomorphen der Cladosporium-Arten zur Gattung Mycosphaerella in der Familie Mycosphaerellaceae und damit zu den Rußtaupilzartigen gehören. Arten, deren Hauptfruchtform keine Mycosphaerella-Art ist, werden dementsprechend nicht mehr zur Gattung Cladosporium gezählt.
Cladosporium ist eine Gattung der Schimmelpilze mit mehr als 50 bekannten Arten. Sie kommen sehr häufig vor und sind in allen Teilen der Erde anzutreffen, mit Ausnahme der Polarregionen.
Bei Cladosporium handelt es sich um einen sogenannten Schwärzepilz. Diese Bezeichnung rührt daher, dass sich die Sporen und auch Teile der Hyphen durch Bildung von Melanin braun bis schwarzbraun färben.
Da es sich um die häufigsten Schimmelpilze in der Außenluft handelt, wird üblicherweise bei Allergie-Tests auf diese Gattung geprüft.
Cladosporium is a genus of fungi including some of the most common indoor and outdoor molds. Some species are endophytes[2] or plant pathogens, while others parasitize fungi.
Species produce olive-green to brown or black colonies, and have dark-pigmented conidia that are formed in simple or branching chains. Many species of Cladosporium are commonly found on living and dead plant material. The spores are wind-dispersed and they are often extremely abundant in outdoor air. Indoors Cladosporium species may grow on surfaces when moisture is present.
Cladosporium fulvum, cause of tomato leaf mould, has been an important genetic model, in that the genetics of host resistance are understood.[3] In the 1960s, it was estimated that the genus Cladosporium contained around 500 plant-pathogenic and saprotrophic species,[4] but this number has since been increased to over 772 species.[5] The genus is very closely related to black yeasts in the order Dothideales.[4] Cladosporium species are often highly osmotolerant, growing easily on media containing 10% glucose or 12–17% NaCl.[4] They are rarely grown on media containing 24% NaCl or 50% glucose and never isolated from medium with 32% NaCl or greater.[4] Most species have very fragile spore chains, making it extremely difficult to prepare a mount for microscopic observation in which the conidial chains are preserved intact.[6]
Cladosporium species are present in the Human mycobiome but are rarely pathogenic to humans. They have been reported to cause infections of the skin and toenails as well as sinuses and lungs, with more common symptoms including nasal congestion, sneezing, coughing, and itchy eyes.[7] The airborne spores of Cladosporium species are significant allergens, and in large amounts they can severely affect people with asthma and other respiratory diseases. Cladosporium species produce no major mycotoxins of concern, but do produce volatile organic compounds (VOCs) associated with odours. Fortunately, Cladosporium is not associated with anaphylaxis.[8]
Several Cladosporium species are known to be hyperparasitic to rust fungi.[9][10][11]
Cladosporium is a genus of fungi including some of the most common indoor and outdoor molds. Some species are endophytes or plant pathogens, while others parasitize fungi.
Cladosporium es un género de hongos que incluye algunos de los mohos interiores y exteriores más comunes. Las especies producen colonias verde oliva a marrón o negras y tienen conidios pigmentados oscuros que se forman en cadenas simples o ramificadas. Muchas especies de Cladosporium se encuentran comúnmente en material vegetal vivo y muerto. Algunas especies son patógenos de plantas, otras parasitan otros hongos. Las esporas de Cladosporium están dispersas por el viento y son a menudo extremadamente abundantes en el aire exterior. En interiores Las especies de Cladosporium pueden crecer en las superficies cuando hay humedad. Cladosporium fulvum, causa del moho de la hoja del tomate, ha sido un modelo genético importante, en que la genética de la resistencia del anfitrión se entiende.[2]En la década de 1960, se estimó que el género Cladosporium contenía alrededor de 500 especies patógenas y saprotrópicas,[3] pero esta cifra se ha incrementado a más de 772 especies.[4] El género Cladosporium está estrechamente relacionado con hongos filamentosos negros del orden Dothideales.[5] Las especies de Cladosporium suelen ser altamente osmotolerantes, creciendo fácilmente en medios que contienen glucosa al 10% o NaCl al 12-17%.[6] Raramente se cultivan en medios que contienen 24% de NaCl o 50% de glucosa y nunca se aíslan de medio con NaCl al 32% o mayor.[7] La mayoría de las especies tienen cadenas de esporas muy frágiles, lo que hace extremadamente difícil preparar una montura para la observación microscópica en la que las cadenas de conidios se conservan intactas.[8]
deshmukh20053
deshmukh20054
deshmukh20052
Cladosporium es un género de hongos que incluye algunos de los mohos interiores y exteriores más comunes. Las especies producen colonias verde oliva a marrón o negras y tienen conidios pigmentados oscuros que se forman en cadenas simples o ramificadas. Muchas especies de Cladosporium se encuentran comúnmente en material vegetal vivo y muerto. Algunas especies son patógenos de plantas, otras parasitan otros hongos. Las esporas de Cladosporium están dispersas por el viento y son a menudo extremadamente abundantes en el aire exterior. En interiores Las especies de Cladosporium pueden crecer en las superficies cuando hay humedad. Cladosporium fulvum, causa del moho de la hoja del tomate, ha sido un modelo genético importante, en que la genética de la resistencia del anfitrión se entiende.En la década de 1960, se estimó que el género Cladosporium contenía alrededor de 500 especies patógenas y saprotrópicas, pero esta cifra se ha incrementado a más de 772 especies. El género Cladosporium está estrechamente relacionado con hongos filamentosos negros del orden Dothideales. Las especies de Cladosporium suelen ser altamente osmotolerantes, creciendo fácilmente en medios que contienen glucosa al 10% o NaCl al 12-17%. Raramente se cultivan en medios que contienen 24% de NaCl o 50% de glucosa y nunca se aíslan de medio con NaCl al 32% o mayor. La mayoría de las especies tienen cadenas de esporas muy frágiles, lo que hace extremadamente difícil preparar una montura para la observación microscópica en la que las cadenas de conidios se conservan intactas.
Cladosporium est un genre de champignons dont certaines espèces sont parmi les plus communes des moisissures d'intérieur et d'extérieur.
Certaines espèces sont des pathogènes des végétaux et quelques-unes vivent en parasites.
Quelques espèces produisent des spores (par exemple spores de 4 à 11 µm de Cladosporium herbarum) qui, à partir d'un certain taux dans l'air — 8 000 spores/m3/jour et 56 000 spores/m3/semaine, sont des allergènes importants de l’environnement humain[1].
Le cladosporium s'étend en colonies de couleur vert olive à brun ou noir. Ses conidies de couleur sombre sont simples ou branchues.
La plupart des espèces de Cladosporium peuvent coloniser la matière organique végétale, morte ou vivante.
Les spores de Cladosporium sont aéroportées sous forme de bioaérosols et sont parfois naturellement très abondantes dans l'air extérieur. Dans l'environnement intérieur, les cladosporiums croissent sur les surfaces humides.
Cladosporium fulvum, qui cause la moisissure des feuilles de tomate, a été un modèle génétique important.
La plupart des Cladosporium ne sont pas des agents pathogènes pour les êtres humains, mais quelques espèces se signalent par leur capacité à causer des infections fongiques de la peau et des ongles, ou comme cause de sinusite et d'infections pulmonaires. Sans traitement, ces dernières peuvent évoluer vers une pneumonie.
Les spores de plusieurs espèces de cladosporium, quand elles sont inhalées en suspension dans l'air, sont d'importants allergènes. En grande quantité, elles peuvent gravement affecter les asthmatiques et les personnes souffrant de maladies respiratoires. Une exposition prolongée pourrait affaiblir le système immunitaire.
Les espèces connues de Cladosporium ne sont pas réputées produire de mycotoxines préoccupantes pour l'homme, mais elles produisent des composés organiques volatils d'odeur désagréable.
On compte plus de cinquante espèces.
Cladosporium est un genre de champignons dont certaines espèces sont parmi les plus communes des moisissures d'intérieur et d'extérieur.
Certaines espèces sont des pathogènes des végétaux et quelques-unes vivent en parasites.
Quelques espèces produisent des spores (par exemple spores de 4 à 11 µm de Cladosporium herbarum) qui, à partir d'un certain taux dans l'air — 8 000 spores/m3/jour et 56 000 spores/m3/semaine, sont des allergènes importants de l’environnement humain.
Cladosporium è un genere di funghi ascomiceti.
Molte specie di Cladosporium si trovano comunemente su materiale vegetale. Alcune specie sono parassite di piante, altre sono parassite di altri funghi.
Il genere comprende le seguenti specie:
Cladosporium è un genere di funghi ascomiceti.
Molte specie di Cladosporium si trovano comunemente su materiale vegetale. Alcune specie sono parassite di piante, altre sono parassite di altri funghi.
Cladosporium is een geslacht van schimmels die behoort tot de familie van de Mycosphaerellaceae en tast zowel dood organisch materiaal als levend plantenweefsel aan. Er zijn meer dan 50 soorten die tot dit geslacht behoren. Ze komen overal in de grond voor behalve in de poolstreken. Het zijn schimmels met zeer donkere sporen, zoals door melanine donker olijfgroen of zwart gekleurd, die gemakkelijk door de wind verspreid worden. De sporen worden gevormd in vertakte ketens.
De soorten van Cladosporium werden vroeger gerekend tot de Fungi imperfecti. Ondertussen is van de meeste soorten ook de geslachtelijke (teleomorfe) fase bekend, waardoor deze nu ingedeeld worden bij de familie Pleosporaceae.
Cladosporium is een geslacht van schimmels die behoort tot de familie van de Mycosphaerellaceae en tast zowel dood organisch materiaal als levend plantenweefsel aan. Er zijn meer dan 50 soorten die tot dit geslacht behoren. Ze komen overal in de grond voor behalve in de poolstreken. Het zijn schimmels met zeer donkere sporen, zoals door melanine donker olijfgroen of zwart gekleurd, die gemakkelijk door de wind verspreid worden. De sporen worden gevormd in vertakte ketens.
Cladosporium er en soppslekt, som inkludert noen av de mest vanlige innendørs og utendørs muggsoppene. Artene produserer kolonier som har varierer fra olivengrønn til brun eller sort fagr, og har mørke pigmenterte konidier, som dannes i enkle eller forgrenede kjeder.
De mange artene av Cladosporium finnes ofte på levende og dødt plantemateriale. Noen arter er plantepatogener, andre gjør andre sopper til parasitter. Cladosporium sprer seg spredt, og er ofte svært tallrike i uteluften. Innendørs Cladosporium-arter kan vokse på overflater når det er mye fuktighet i luften. Større mengder i luften av enkelte Cladosporium-arters sporer kan trolig være allergifremkallende og ha betydning ved utvikling av astma og høyfeber.
Cladosporium fulvum, som forårsaker tomatbladjord, har vært en viktig genetisk modell, ved at genetikk av individets motstand har blitt forstått.[1]
Cladosporium er en soppslekt, som inkludert noen av de mest vanlige innendørs og utendørs muggsoppene. Artene produserer kolonier som har varierer fra olivengrønn til brun eller sort fagr, og har mørke pigmenterte konidier, som dannes i enkle eller forgrenede kjeder.
De mange artene av Cladosporium finnes ofte på levende og dødt plantemateriale. Noen arter er plantepatogener, andre gjør andre sopper til parasitter. Cladosporium sprer seg spredt, og er ofte svært tallrike i uteluften. Innendørs Cladosporium-arter kan vokse på overflater når det er mye fuktighet i luften. Større mengder i luften av enkelte Cladosporium-arters sporer kan trolig være allergifremkallende og ha betydning ved utvikling av astma og høyfeber.
Cladosporium fulvum, som forårsaker tomatbladjord, har vært en viktig genetisk modell, ved at genetikk av individets motstand har blitt forstått.
Cladosporium Link – liczący kilkaset gatunków rodzaj grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Są to grzyby mikroskopijne, szeroko rozprzestrzenione na świecie i występujące w różnych strefach klimatycznych. Większość gatunków to saprotrofy rozwijające się na obumarłych roślinach, grzybach i innych odpadach organicznych, niektóre jednak są pasożytami roślin[2].
Strzępki czasami tworzą stromatyczne zespoły. Wyrastają z nich pojedynczo lub w pęczkach, proste lub powyginane, zazwyczaj nierozgałęzione kilkukomórkowe konidiofory o powierzchni gładkiej lub brodawkowanej. Mają oliwkowobrunatną barwę i wyraźnie odróżniają się od jasnobrunatnych strzępek. Komórki konidiotwórcze wyrastają na szczycie trzonka, lub na jego przebiegu, i są z nim złączone. Posiadają jeden tylko punkt konidiotwórczy, wyrastające z niego konidium staje się komórką konidiotwórczą dla następnego konidium. Dzięki temu powstają nierozgałęzione lub akropetalnie rozgałęzione łańcuszki konidiów. W punktach konidiotwórczych występują wyraźne ciemne blizny otoczone obręczą. Konidia mają barwę od jasnobrunatnej do brunatnej, zazwyczaj są jedno-, lub dwukomórkowe, ale zdarzają się trzy- i czterokomórkowe. W obrębie gatunku wielkość konidiów jest zróżnicowana. Małe konidia zazwyczaj są jednokomórkowe i mają kształt od niemal kulistego przez owalny i elipsoidalny do niemal cylindrycznego. Duże konidia są kilkukomórkowe i mają kształt elipsoidalny, prawie cylindryczny lub wrzecionowaty. Powierzchnia gładka lub brodawkowana[2].
Zarodniki wielu gatunków Cladosporium występują w powietrzu, zarówno na zewnątrz pomieszczeń, jak i w mieszkaniach. Przez wiatr są roznoszone na bardzo duże odległości. Obok pyłków roślin zarodniki Cladosporium i Alternaria należą do najważniejszych alergenów wywołujących u ludzi uczulenia (alergie), przy czym zarodników Cladosporium jest w powietrzu zazwyczaj więcej niż zarodników Alternaria. W Polsce największy szczyt zarodnikowania Cladosporium przypada na miesiące od maja do sierpnia. Szczególnie intensywne zarodnikowanie Cladosporium następuje, gdy po okresie ciepłym, ale deszczowym, następują dni pogodne, suche i wietrzne. Grzybnia Cladosporium dobrze rozwija się w pomieszczeniach źle wentylowanych i wilgotnych – w piwnicach, kuchniach, łazienkach, sklepach antykwarycznych, pomieszczeniach archiwów i bibliotek. Ich rozwojowi sprzyja obecność w pomieszczeniach roślin doniczkowych, ptaków i dużych ilości kurzu domowego[3].
Zarodniki Cladosporium dostając się wraz z wdychanym powietrzem do dróg oddechowych mogą spowodować alergię wziewną. Ponieważ są mniejsze od ziarn pyłku, wnikają do dróg oddechowych łatwiej i głębiej. Mogą powodować alergię zarówno górnych, jak i dolnych dróg oddechowych[3]. Nie wytwarzają groźnych mykotoksyn, ale wydzielają lotne substancje zapachowe[4].
Niektóre gatunki Cladosporium są nadpasożytami – rozwijają się na pasożytniczych grzybach należących do rdzowców, mączniakowców i innych. Zasiedlają ich grzybnię i niszczą wytwarzane przez nie zarodniki. Mogą być wykorzystane do biologicznego zwalczania groźnych grzybowych chorób roślin wywoływanych przez te grzyby[5].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladosporiaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Synonimy: Acrosporella Riedl & Ershad, Azosma Corda, Didymotrichum Bonord., Heterosporium Klotzsch ex Cooke, Hormodendrum Bonord., Mydonosporium Corda, Myxocladium Corda, Polyrhizium Giard, Spadicesporium V.N. Boriss. & Dvoïnos, Sporocladium Chevall[6].
Na początku XXI wieku przeprowadzono szereg badań nad gatunkami z rodzaju Cladosporium, które spowodowały duże zmiany w taksonomii tego rodzaju. Liczne gatunki okazały się anamorfami innych rodzajów: Passalora, Pseudocercospora, Stenella i Zasmidium, jednocześnie opisano nowe gatunki Cladosporium[7].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Wykaz gatunków na podstawie checklist. Uwzględniono tylko taksony zweryfikowane przez Index Fungorum[9].
Cladosporium Link – liczący kilkaset gatunków rodzaj grzybów z klasy Dothideomycetes. Są to grzyby mikroskopijne, szeroko rozprzestrzenione na świecie i występujące w różnych strefach klimatycznych. Większość gatunków to saprotrofy rozwijające się na obumarłych roślinach, grzybach i innych odpadach organicznych, niektóre jednak są pasożytami roślin.
Cladosporium é um género de fungo que se apresenta como manchas escuras, de cor marrom ou preta, tem aspecto aveludado e pode formar ramificações semelhantes a "arvorezinhas". Atacam vegetais, causando sérios danos aos mesmos e consequentemente grandes prejuízos, principalmente para a agricultura.[carece de fontes?]
Cladosporium é um género de fungo que se apresenta como manchas escuras, de cor marrom ou preta, tem aspecto aveludado e pode formar ramificações semelhantes a "arvorezinhas". Atacam vegetais, causando sérios danos aos mesmos e consequentemente grandes prejuízos, principalmente para a agricultura.[carece de fontes?]
Cladosporium Link, 1816
Типовой вид
Кладоспо́рий, также кладоспо́риум (лат. Cladosporium), — род грибов, входящий в класс Дотидеомицеты.
Характеризуется тёмноокрашенным мицелием, на котором образуются разветвлённые цепочки тёмноокрашенных бластоконидий.
Широко распространённые сапротрофы различных природных субстратов.
Анаморфная стадия представлена темноокрашенными гифомицетами, в природных условиях образующими точечные или распростёртые колонии оливково-чёрных или чёрно-коричневых тонов, реже серо-оливковые. Гифы ветвящиеся, септированные, обычно гладкостенные, реже шероховатые. Стромы образуются не у всех видов. Конидиеносцы одиночные или в пучках, прямые или изогнутые, близ верхушки нередко узловатые или зубчатые, обычно пигментированные. Ветвление конидиеносцев обычно голобластическое, как правило, симподиальное. Конидиогенные клетки конечные или интеркалярные, обычно цилиндрические. Конидии (бластоконидии) одиночные или образующие разветвлённые цепочки (в культурах чаще образуются цепочки конидий). Обычны амероконидии, также с возрастом из первых конидий иногда образуются фрагмоконидии; форма конидий варьирует от почти шаровидной и яйцевидной до эллиптической, лимоновидной, цилиндрической.
Телеоморфа (типа Davidiella) образует шаровидными псевдотеции чёрного до красно-коричневого цвета, неясные и скрытые в строме или же выраженные и располагающиеся на редуцированной строме. Аски собраны в пучки, битуникатные, неокрашенные, септированные, с восемью спорами. Псевдопарафизы часто имеются, цилиндрические, септированные. Аскоспоры в двух и более рядах, неокрашенные, обратнояйцевидные до эллиптически-веретеновидных, иногда немного изогнутые.
Большинство видов — сапротрофы, встречающихся на различных остатках растительного и животного происхождения, некоторые виды — паразиты.
Род включает около 150 видов. Некоторые из них:
Кладоспо́рий, также кладоспо́риум (лат. Cladosporium), — род грибов, входящий в класс Дотидеомицеты.
Характеризуется тёмноокрашенным мицелием, на котором образуются разветвлённые цепочки тёмноокрашенных бластоконидий.
Широко распространённые сапротрофы различных природных субстратов.
枝孢菌屬（學名：Cladosporium），又名褐孢霉屬，是一种能够产生分生孢子的霉菌，包括室内和室外都常见的霉菌。其菌落的颜色從橄欖绿到啡黑色，因此经常与曲霉菌弄混。但是枝孢菌与青霉菌、曲霉菌不同的是菌丝也带有颜色，菌落整体呈现深色。
枝孢菌多常见于活的或死掉的作物上。有些是作物的病原體，有些则是寄生在作物上。枝孢霉的孢子透過風吹散布，所以通常在户外的空气中含量丰富。而在室内，当潮气太重的时候，它们会在器具表面生长。
枝孢菌屬很少会对人类造成致病性，但是已经有过皮肤和腳趾甲感染的报告，此外还有鼻窦炎和肺部感染。如果未能及时处理，这些感染可能会发展成肺炎一类的疾病。空气中传播的枝孢菌孢子是极重要的过敏原，会广泛的引起哮喘病人发作或有类似呼吸系统疾病患者的过敏反应。长期暴露于其中可能会导致免疫系统退化。枝孢菌不会产生任何主要的毒枝菌素，但是却可以和易挥发性有机物（VOC）的气味联系起来。
枝孢菌屬對植物的傷害，不仅能够导致叶斑从而影响叶片光合作用，而且还会感染茎秆和果实。感染多从较低的位置开始，逐渐上行，底层叶面通常受害也最为严重。在靠上位置的叶面,灰绿色斑点会逐渐变成黄色，低处的叶面上，由大量孢子集聚而显现的青绿色斑纹扩展。潮湿时病斑上会长出紫灰色密实的霉层，便是此菌的分生孢子及次生孢子所造成。当两部分症状交汇时，叶片就会干枯掉落。鲜绿的果实最后会变得色泽暗淡而表面皮革般坚韧。它们主要以菌丝体或菌丝块在被感染的植物体内过冬。
主要扩展途径是通过孢子在适宜环境下借助气流四散，散落在田间植物上后，侵入叶片气孔繁殖。该病多发于番茄种植地，但在甜椒，辣椒上也有报道发现。且相对多发于甜椒上。只要环境适宜，可以在一个生长季节中多次进行感染，且其不同品种间具有较明显的抗性差异。湿度对其生长会产生较大影响，相对湿度若在80%一下则不利于其生长；其生长的最适温度在9-34℃。
枝孢菌原來被歸為半知菌中的一個品種，現時的分類為，包括約160個品種。以下為比較常見的：
枝孢菌屬（學名：Cladosporium），又名褐孢霉屬，是一种能够产生分生孢子的霉菌，包括室内和室外都常见的霉菌。其菌落的颜色從橄欖绿到啡黑色，因此经常与曲霉菌弄混。但是枝孢菌与青霉菌、曲霉菌不同的是菌丝也带有颜色，菌落整体呈现深色。
枝孢菌多常见于活的或死掉的作物上。有些是作物的病原體，有些则是寄生在作物上。枝孢霉的孢子透過風吹散布，所以通常在户外的空气中含量丰富。而在室内，当潮气太重的时候，它们会在器具表面生长。
本文参照
クラドスポリウム(Cladosporium)は、俗にクロカビと呼ばれる糸状菌のうち最も身近なものの1つ。
クラドスポリウムは身近にごく普通に見られるカビで、クロカビと呼ばれるものの一つであるが、知名度は低く和名も与えられていない。濃い深緑色なので、コウジカビなどと混同されることも多い。
寒天培地上での菌糸は一定の太さで、成長は一般的な速さである。コウジカビやアオカビとは異なり、菌糸自体が深緑に着色しているので、胞子を形成する前からコロニーははっきりとした色が着いている。
胞子形成を始めるのはアオカビほどではないが速く、コロニー形成から数日中には始まる。分生子柄は培地上の菌糸から出て直立し、その先端から分生子を作る。柄が分枝を出す場合もある。
分生子形成型は出芽型。分生子柄の先端の細胞の一カ所、または複数箇所から出芽するようにして分生子が形成される。新たな分生子は古い分生子の先端に出芽する。これを繰り返せば、根元に古い分生子があり、先へ行くほど新しいものとなる分生子の鎖を生じる。一つの分生子から二カ所で出芽する場合もあるので、この鎖は枝分かれする。
この状態でシャーレを直接顕微鏡下において観察すれば、全体としては分生子柄の先端から、分枝した分生子の鎖が展開し、サンゴか何かのような姿となり、なかなか美しい。ただし、分生子はわずかの刺激でも互いに外れてバラバラになる。プレパラートでその姿を観察するのは至難の業である。大抵は作成途中で胞子がバラバラになり、無惨な瓦礫の山のような（胞子が乱雑に積み重なった）風景が見えるのが落ちである。普通は風に吹かれて分生子が散布される運びとなるのであろう。
分生子はやや不定形で大きさも不揃いではあるが、おおよそ楕円形っぽい。単細胞のものもあるが、中に隔壁を持った二細胞のものがまじる。色はオリーブ色がかった深緑色である。濡れた状態では黒っぽく見えることもある。そのため往々にしてクロカビなどとも呼ばれる。
野外では植物遺体などを中心に出現する、ごく普通の土壌菌でもある。また、空中雑菌としてもよく出現する。しかし人家の中にもよく繁殖し、様々な有機物に生えてくる。パンなどの食品に出ることも多い。腐ったミカンに出る深緑のカビもこれであることが多い。壁などにも発生する。
クラドスポリウムは古くから知られているカビであり、その定義が大雑把であったことから歴史的には1000種近い種が1つの属にまとめられてきた。しかし詳細な形態観察と分子系統解析により整理が進められており、現在では狭義のクラドスポリウム属は170種ほどとなっている。[1]
代表的な種に限って以下に挙げる
狭義のクラドスポリウムは、完全世代としてMycosphaerellaに似た形態を取り、Davidiellaという名が与えられている。
それ以外の広義クラドスポリウム属では、Cladophialophoraの完全世代としてCapronia、Fusicladiumの完全世代としてVenturiaなどが知られている。
特に利用されることはない。
害の点では、もっとも身近なのは壁のシミやアレルギーの原因物質であることなどであろう。浴室などの壁のしみは、カビの菌糸が潜り込んで生じるものであるが、大部分はこのカビだといわれる。その他にクーラーの吹き出し口の黒い固まりもこのカビであったり、フィルターに詰まったりもする。壁の染みの場合、黒い色は菌糸の色であり、壁に潜り込んでいるので、簡単にこすったくらいでは落ちないのが当たり前である。
また、空気中に飛散しているカビの胞子で最も数の多いのがこれだともいわれる。微生物の培養に於ける雑菌混入の代表的なカビでもある。
以上に加え、一部の種は植物病原菌として知られている。ウリ科作物（キュウリ、メロン、カボチャなど）においては、C. cucumerinumによる葉の斑点性病害である黒星病が知られている。その他、C. allii-cepaeによるタマネギ黄斑病も比較的大きな被害をもたらしている。また広義のクラドスポリウムを病原体とするものとして、バラ科サクラ属の果樹（モモ、オウトウ、ウメ、アーモンドなど）においてFusicladium carpophilumによる黒星病は重要病害である。Passalora fulvaによるトマト葉かび病も比較的大きな被害をもたらしている。
