Petroicidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1920 gant an evnoniour amatour aostralian Gregory Mathews (1876-1949).
Diouzh Doare 6.1 an IOC World Bird List[1] ez a pevarzek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
O c'havout a reer holl en Aostralazia.
Petroicidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1920 gant an evnoniour amatour aostralian Gregory Mathews (1876-1949).
Diouzh Doare 6.1 an IOC World Bird List ez a pevarzek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Els petroicids (Petroicidae) són una família d'ocells de l'ordre dels passeriformes, pròpia d'Austràlia, Nova Guinea, Nova Zelanda i nombroses illes del Pacífic, cap a l'est fins a Samoa. Malgrat que les diferents espècies són conegudes com a bosquetes o com a papamosques, no estan vinculats als ocells homònims del Vell Món, ni a la família de muscicàpids (Muscicapidae) ni a la dels monàrquids (Monarchidae).
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.4, 2010), aquesta família conté 13 gèneres amb 46 espècies:
Els petroicids (Petroicidae) són una família d'ocells de l'ordre dels passeriformes, pròpia d'Austràlia, Nova Guinea, Nova Zelanda i nombroses illes del Pacífic, cap a l'est fins a Samoa. Malgrat que les diferents espècies són conegudes com a bosquetes o com a papamosques, no estan vinculats als ocells homònims del Vell Món, ni a la família de muscicàpids (Muscicapidae) ni a la dels monàrquids (Monarchidae).
Die Schnäpper (Petroicidae) sind eine artenreiche Familie in der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes). In dieser Familie gibt es 14 Gattungen (manche Zoologen stellen auch bis zu 20 Gattungen in diese Familie) und 49 Arten. Die systematische Stellung der Schnäpper ist noch unklar. Wahrscheinlich erscheint nach heutigem Forschungsstand (2019) eine basale Stellung innerhalb der Passerida-Gruppe der Singvögel.
Verbreitet sind sie überwiegend in Australasien und bewohnen Wälder und bewaldete Gebiete. Die meisten Arten haben einen kurzen Schwanz, im Verhältnis zum Körper einen großen, runden Kopf und abgerundete Flügel. Sie ernähren sich neben Sämereien meist von Insekten. Ihre napfförmigen Nester legen sie in Astgabeln auf Bäumen oder in Büschen an.
Die Schnäpper sind nicht zu verwechseln mit den auch in Europa verbreiteten Fliegenschnäppern (Muscicapidae), mit denen sie nur entfernt verwandt sind.
Die folgende Liste gibt die in der aktuellen Liste der International Ornithological Union aufgeführten Gattungen und Arten wieder.[1] Die Gattungen können nach Christidis et al. in sechs Unterfamilien aufgeteilt werden.[2][3]
Amalocichlinae
Pachycephalopsinae
Petroicinae
Microecinae
Drymodinae
Eopsaltriinae
Die Schnäpper (Petroicidae) sind eine artenreiche Familie in der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes). In dieser Familie gibt es 14 Gattungen (manche Zoologen stellen auch bis zu 20 Gattungen in diese Familie) und 49 Arten. Die systematische Stellung der Schnäpper ist noch unklar. Wahrscheinlich erscheint nach heutigem Forschungsstand (2019) eine basale Stellung innerhalb der Passerida-Gruppe der Singvögel.
Verbreitet sind sie überwiegend in Australasien und bewohnen Wälder und bewaldete Gebiete. Die meisten Arten haben einen kurzen Schwanz, im Verhältnis zum Körper einen großen, runden Kopf und abgerundete Flügel. Sie ernähren sich neben Sämereien meist von Insekten. Ihre napfförmigen Nester legen sie in Astgabeln auf Bäumen oder in Büschen an.
Die Schnäpper sind nicht zu verwechseln mit den auch in Europa verbreiteten Fliegenschnäppern (Muscicapidae), mit denen sie nur entfernt verwandt sind.
Os petroicidos (scientificament, en latín, Petroicidae) son una familia d'aus de l'orden d'os Passeriformes y suborden Passeri, propia d'Oceanía (estendillando-se por Australia, Nueva Zelanda y Nueva Guinea y plegando por l'ocián Pacifico dica Samoa.
Os petroicidos (scientificament, en latín, Petroicidae) son una familia d'aus de l'orden d'os Passeriformes y suborden Passeri, propia d'Oceanía (estendillando-se por Australia, Nueva Zelanda y Nueva Guinea y plegando por l'ocián Pacifico dica Samoa.
De femielje van de Australische vliehenvangers (Petroicidae) is een middelhroôte femielje van onheveêr 45 veugels die an aollemille in Australazië leven. Sommihe leven mè in een zeêr klein hebied, buvobbeld de Chathamvliehenvanger (Petroica traversi), die a allaen op de Chathameilan'n leef.
Australische vliehenvangers zien compacte veuheltjes mie een korte, rechte snaevel en een in verhoudieng hroôte ronde kop. Ze èn oferonde vleuhels en èn onheveêr de hroôtte van een mosse. Ze leven in vee verschill'nde hebieden, wironder loofbossen, rehenwouen, manhroven en droôg grasland.
Der nissen èn de vurm van een kommetje en deze worn deur de wuufjes ebouwd. Vaok worn ze in de vurke van een takke ezet of in een laehe plante. 't Nist wor bekleêd mie mos en vaok ok de buut'nkant as camouflage voe roôfdier'n.
De femielje van de Australische vliehenvangers (Petroicidae) is een middelhroôte femielje van onheveêr 45 veugels die an aollemille in Australazië leven. Sommihe leven mè in een zeêr klein hebied, buvobbeld de Chathamvliehenvanger (Petroica traversi), die a allaen op de Chathameilan'n leef.
The bird family Petroicidae includes 51 species in 19 genera. All are endemic to Australasia: New Guinea, Australia, New Zealand and numerous Pacific Islands as far east as Samoa. For want of an accurate common name, the family is often called the Australasian robins. Within the family species are known variously as robins, scrub-robins and flyrobins. They are only distantly related to the European robin of Europe, north Africa and western Asia, a member of family Muscicapidae.
Most species have a compact build with a large, rounded head, a short, straight bill, and rounded wingtips. They occupy a wide range of wooded habitats, from subalpine to tropical rainforest, and mangrove swamps to semi-arid scrubland. All are primarily insectivorous, although a few supplement their diet with seeds. Hunting is mostly by perch and pounce, a favoured tactic being to cling sideways onto a treetrunk and scan the ground below without moving.
Social organisation is usually centered on long-term pair-bonds and small family groups. Most members of the subfamily Eopsaltrinae practice cooperative breeding, with all family members helping defend a territory and feed nestlings.
Nests are cup-shaped, usually constructed by the female, and often placed in a vertical fork of a tree or shrub. Many species are expert at adding moss, bark or lichen to the outside of the nest as camouflage, making it very difficult to spot, even when it is in a seemingly prominent location.
Although named after true robins, the Australian robins, along with many other insect-eating birds, were originally classified as flycatchers in a huge family Muscicapidae.[1] They were also classified for a time in the whistler family Pachycephalidae, before being placed in their own family Petroicidae, or Eopsaltridae.[2]
The family Petroicidae is a member of the infraorder Passerides which also includes the parvorders Sylviida, Muscicapida and Passerida.[3] It is most closely related to the families Eupetidae (Rail-babbler), Chaetopidae (Rockjumper) and Picathartidae (Rockfowl).[4]
A comprehensive review, including an analysis of the osteological characters, by Schodde and Mason in 1999 illustrated three groupings, classified as subfamilies below:[5] Testing of mitochondrial and nuclear DNA revealed some changes, and proposed sinking of Tregellasia into Eopsaltria as the white-breasted robin's closest relatives appear to be the two taxa of Tregellasia.[6]
The family contains 51 species divided into 19 genera and 6 subfamilies:[7][8]
Eopsaltriinae Drymodinae Microecinae Petroicinae Pachycephalopsinae Amalocichlinae Relationship between the genera[8]The bird family Petroicidae includes 51 species in 19 genera. All are endemic to Australasia: New Guinea, Australia, New Zealand and numerous Pacific Islands as far east as Samoa. For want of an accurate common name, the family is often called the Australasian robins. Within the family species are known variously as robins, scrub-robins and flyrobins. They are only distantly related to the European robin of Europe, north Africa and western Asia, a member of family Muscicapidae.
La Petroicedoj (Petroicidae) estas specioriĉa familio el la ordo de la Paseroformaj birdoj (Passeriformes). En tiu familio troviĝas 13 genroj (Kelkaj zoologoj nombras 15) kaj 40 speciojn) kaj pli ol 40 spesiojn. La ensistema pozicio de la Petroicedoj ankoraŭ estas neklara.
Los petroícidos (Petroicidae) son una familia de aves Passeriformes, pertenece a la superfamilia: Corvoidea. Esta familia también fue conocida como Eopsaltridae,[1] la forman una serie de géneros de petirrojos australianos.
Según los análisis de Loynes et al. de 2009 y de Christidis et al. de 2011:[2][3]
FAMILIA: PETROICIDAE
Los petroícidos (Petroicidae) son una familia de aves Passeriformes, pertenece a la superfamilia: Corvoidea. Esta familia también fue conocida como Eopsaltridae, la forman una serie de géneros de petirrojos australianos.
Petroicidae hegazti paseriformeen familia bat da, Australasian bizi dena. Barnean 45 espezie ditu 15 generotan sailkaturik.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Petroicidae hegazti paseriformeen familia bat da, Australasian bizi dena. Barnean 45 espezie ditu 15 generotan sailkaturik.
Pensassiepot (Petroicidae) on varpuslintujen lahkoon kuuluva heimo. Pensassiepot jaetaan 19 sukuun[2], jotka kaikki esiintyvät Oseanian alueella. Lajeja on noin 45.
Pensassiepot (Petroicidae) on varpuslintujen lahkoon kuuluva heimo. Pensassiepot jaetaan 19 sukuun, jotka kaikki esiintyvät Oseanian alueella. Lajeja on noin 45.
Les Petroicidae sont une famille de passereaux qui comprend 13 genres et 46 espèces
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international :
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Les Petroicidae sont une famille de passereaux qui comprend 13 genres et 46 espèces
I Petroicidi (Petroicidae Mathews, 1919-20) sono una famiglia di uccelli comprendente 50 specie suddivise in 19 generi[1]. Sono tutti endemici dell'Australasia: Nuova Guinea, Australia, Nuova Zelanda e numerose isole del Pacifico, fino alle Samoa a est. In mancanza di un nome comune appropriato, le specie della famiglia vengono generalmente indicate collettivamente come «pettirossi australasiatici», sebbene non siano affatto imparentati con i pettirossi eurasiatici, appartenenti, invece, alla famiglia dei Muscicapidi.
La maggior parte dei petroicidi ha un corpo compatto, con una grossa testa tondeggiante, un becco breve e diritto ed estremità alari arrotondate.
Occupano una vasta gamma di ambienti boschivi, dalle zone subalpine alle foreste pluviali tropicali, dalle paludi di mangrovie alle boscaglie semiaride.
Sono tutti prevalentemente insettivori, sebbene una piccola parte della loro dieta sia costituita anche da semi. Le prede vengono catturate in gran parte con la cosiddetta tecnica «attendi e salta», che consiste nel rimanere immobili sul tronco di un albero ed esplorare il terreno sottostante per poi balzare al suolo non appena è stata individuata una possibile preda.
L'organizzazione sociale è generalmente costituita da coppie a lungo termine e da piccoli gruppi familiari. Alcune specie praticano una sorta di riproduzione cooperativa, nella quale tutti i membri della famiglia collaborano nella difesa del territorio e nella ricerca del cibo per i nidiacei.
I nidi, generalmente costruiti dalle femmine, sono a forma di coppa e sono spesso situati presso una biforcazione verticale di un albero o un arbusto; molte specie ricoprono la superficie esterna del nido con muschio, pezzi di corteccia o licheni per camuffarlo, tanto che è molto difficile localizzarne uno, perfino quando è situato a breve distanza dall'osservatore.
Sebbene non affatto imparentati con i pettirossi veri e propri, i pettirossi della famiglia dei Petroicidi sono stati per lungo tempo classificati tra i Muscicapidi, la numerosissima famiglia che raggruppa le varie specie di pigliamosche[2].
Le relazioni intercorrenti tra i Petroicidi e le altre famiglie di passeriformi non sono state ancora comprese appieno; sulla base delle ricerche sull'ibridazione del DNA svolte da Sibley e Alquist, essi sono stati posti nella superfamiglia dei Corvoidea.
Più recentemente, è stato scoperto che i Petroicidi e altre famiglie in passato attribuite ai Corvoidei appartengono in realtà a una delle prime suddivisioni del ramo dei Passerida (cosiddetti Passerida basali), nell'ambito dei quali costituiscono una superfamiglia a sé stante (Petroicoidea)[3][4][5][6].
Secondo la recente classificazione del Congresso Ornitologico Internazionale (gennaio 2014) la famiglia comprende i seguenti generi e specie[1]:
I Petroicidi (Petroicidae Mathews, 1919-20) sono una famiglia di uccelli comprendente 50 specie suddivise in 19 generi. Sono tutti endemici dell'Australasia: Nuova Guinea, Australia, Nuova Zelanda e numerose isole del Pacifico, fino alle Samoa a est. In mancanza di un nome comune appropriato, le specie della famiglia vengono generalmente indicate collettivamente come «pettirossi australasiatici», sebbene non siano affatto imparentati con i pettirossi eurasiatici, appartenenti, invece, alla famiglia dei Muscicapidi.
Australazijinės liepsnelės (lot. Petroicidae, angl. Australasian robins, vok. Schnäpper) – žvirblinių (Passeriformes) būrio paukščių šeima. Būdingas lytinis dimorfizmas: patinai ryškesnių spalvų nei patelės. Gyvena medžiuose, tupi stačiai ir kartais kilnoja uodegą kaip mūsų krašte gyvenačios liepsnelės. Minta vabzdžiais ir jų lervomis, kuriuos randa tiek ant žemės, tiek pagauna skrisdami. Ant šakų įsirengia nedidelį puodelio formos lizdą, kurį susuka iš samanų ir voratinklių. Deda 2-4 kiaušinius, kurie blyškai mėlyni ar žali, su tamsesnėmis dėmėmis. Peri apie 12-14 dienų
Šeimoje yra 15 genčių, 45 rūšys. Paplitę Australijoje, Naujojoje Zelandijoje ir Naujojoje Gvinėjoje. Daliniai migrantai.
Australazijinės liepsnelės (lot. Petroicidae, angl. Australasian robins, vok. Schnäpper) – žvirblinių (Passeriformes) būrio paukščių šeima. Būdingas lytinis dimorfizmas: patinai ryškesnių spalvų nei patelės. Gyvena medžiuose, tupi stačiai ir kartais kilnoja uodegą kaip mūsų krašte gyvenačios liepsnelės. Minta vabzdžiais ir jų lervomis, kuriuos randa tiek ant žemės, tiek pagauna skrisdami. Ant šakų įsirengia nedidelį puodelio formos lizdą, kurį susuka iš samanų ir voratinklių. Deda 2-4 kiaušinius, kurie blyškai mėlyni ar žali, su tamsesnėmis dėmėmis. Peri apie 12-14 dienų
Šeimoje yra 15 genčių, 45 rūšys. Paplitę Australijoje, Naujojoje Zelandijoje ir Naujojoje Gvinėjoje. Daliniai migrantai.
Austrālāzijas mušķērāju dzimta (Petroicidae) ir maza auguma zvirbuļveidīgo (Passeriformes) putnu dzimta. Tā apvieno 49 mūsdienās dzīvojošas putnu sugas, kuras tiek iedalītas 19 ģintīs.[1] Tās visas ir endēmas Austrālāzijas reģionam un ir sastopamas Jaungvinejā, Austrālijā un Jaunzēlandē, kā arī daudzās citās šī reģiona mazajās Klusā okeāna salās, vistālāk uz austrumiem izplatībai sasniedzot Samoa salas. Lai arī šos putnus sauc par mušķērājiem un sarkanrīklītēm, tomēr tie ir attāli radinieki mušķērāju dzimtas (Muscicapidae) un monarhmušķērāju dzimtas (Monarchidae) putniem.[2]
Austrālāzijas mušķērāju dzimtas sugas ir nelieli putni ar kompaktu, apaļu ķermeni, kas vizuāli saplūst kopā ar lielo, apaļo galvu.[2] Tiem ir proporcionāli lielas acis, īss, taisns un smalks knābis, kura augšējā daļa nobeidzas ar nelielu āķi uz leju, kas pārliecas pāri apakšējai knābja daļai. Dažām sugām knābis ir plakanāks un platāks.[3] Lielākajai daļai sugu ir samērīgas, vidēji garas kājas, īsi, visbiežāk noapaļoti spārni un īsas vai vidēji garas astes. Dažām sugām aste ir ļoti īsa, kā arī dažām tā ir proporcionāli gara.[3] Lielākajai daļai sugu ir neuzkrītošs, pelēcīgs, zaļgans vai brūngans apspalvojums, bieži ar melnu muguru un baltām pazīmēm. Vairākas sugas ir melnbaltas vai pilnībā melnas.[3] Vairākām sugām, piemēram, sarkanrīklītēm (Petroica) un dzeltenrīklītēm (Eopsaltria) ir koši sarkanas vai dzeltenas krūtis, kas kontrastē ar melnajām vai pelēkajām mugurām.
Mazākā dzimtā ir sarkangalvas sarkanrīklīte (Petroica goodenovii), kuras ķermeņa garums mazākajiem īpatņiem ir apmēram 10 cm, svars 7 g.[3][4] Lielākais dzimtā ir ziemeļu krūmu mušķērājs (Drymodes superciliaris), kura ķermeņa garums var sasniegt 22 cm, svars 46 g.[3][5]
Austrālāzijas mušķērāju sugas sastopamas dažādās biomās: mežos, krūmājos un purvos, sākot ar kalniem un daļēji sausiem krūmājiem, beidzot ar tropiskajiem lietus mežiem un mangrovju purviem.[6] Šīs grupas putni galvenokārt barojas ar kukaiņiem, lai gan dažas sugas barojas arī ar sēklām. Medīts tiek no novērošanas posteņa, visbiežāk šie putniņi apmetas uz koka stumbra un nekustīgi vēro zemi sev apakšā.[6]
Austrālāzijas mušķērāji veido monogāmus ilgstošus pārus un putni uzturas nelielos ģimeņu bariņos, kas kopīgi ligzdo. Bars kopīgi aizsargā ligzdošanas teritoriju no svešiniekiem. Ligzdai ir kausveida forma, parasti to būvē tikai mātīte. Visbiežāk tā novietota vertikālā koka vai krūma žāklē. Kā būvniecības materiāls ir iecienītas sūnas, ķērpji un koku miza. Pateicoties materiāliem, šādu ligzdu ir ļoti grūti pamanīt.
Austrālāzijas mušķērāju dzimta (Petroicidae)[1]
Austrālāzijas mušķērāju dzimta (Petroicidae) ir maza auguma zvirbuļveidīgo (Passeriformes) putnu dzimta. Tā apvieno 49 mūsdienās dzīvojošas putnu sugas, kuras tiek iedalītas 19 ģintīs. Tās visas ir endēmas Austrālāzijas reģionam un ir sastopamas Jaungvinejā, Austrālijā un Jaunzēlandē, kā arī daudzās citās šī reģiona mazajās Klusā okeāna salās, vistālāk uz austrumiem izplatībai sasniedzot Samoa salas. Lai arī šos putnus sauc par mušķērājiem un sarkanrīklītēm, tomēr tie ir attāli radinieki mušķērāju dzimtas (Muscicapidae) un monarhmušķērāju dzimtas (Monarchidae) putniem.
De Australische vliegenvangers (Petroicidae) zijn een familie van vogels uit de orde zangvogels. De gemeenschappelijke naam vliegenvanger is wat misleidend. In het Engels worden ze ook wel "Australische roodborstjes" (Australian robins) genoemd, wat ook geen gelukkig keuze is.
De meeste soorten hebben een gedrongen bouw met een relatief grote, afgeronde kop, een korte, rechte snavel en ronde vleugels. Een groep van deze vogels heeft een rode borst. De vrouwtjes zijn minder kleurig dan de mannetjes. De lichaamslengte varieert van 11 tot 18 cm.
Het zijn voornamelijk insecteneters, die op de grond en in de lucht op jacht gaan naar insecten.
Het komvormige nest is gemaakt van mos, dat wordt bijeengehouden door spinrag. Het legsel bestaat uit 2 tot 4 lichtblauwe of lichtgroene eieren met bruine of paarse vlekjes, die 12 tot 14 dagen worden bebroed.
De geslachten en soorten uit deze familie zijn allemaal endemisch in Australië of Nieuw-Guinea of Nieuw-Zeeland of eilanden in de Grote Oceaan tot aan Samoa. Ze komen voor in een breed scala van leefgebieden waaronder subalpien tot tropisch regenwoud, mangrovemoerassen en struikgewas in droge gebieden. Vele soorten zijn deels trekvogels.
Het zijn zangvogels die behoren tot de Oscines. De onderorde of clade Oscines valt uiteen in onder andere twee grote groepen, de Corvida, waarbinnen de superfamilie Corvoidea en de Passerida waarbinnen een groot aantal superfamilies van in Europa voorkomende zangvogels zoals de Sylvioidea en de Muscicapoidea. De naam vliegenvanger (of roodborst) suggereert een verwantschap met deze Muscicapoidea, maar dat is niet zo. De Australische vliegenvangers (Petroicidae) vormen een geheel eigen familie binnen de clade Passerida.[1] De familie telt 46 soorten.[2]
De Australische vliegenvangers (Petroicidae) zijn een familie van vogels uit de orde zangvogels. De gemeenschappelijke naam vliegenvanger is wat misleidend. In het Engels worden ze ook wel "Australische roodborstjes" (Australian robins) genoemd, wat ook geen gelukkig keuze is.
Flugeskvettar omfattar 47 fugleartar i 13 slekter i familien Petroicidae. Alle er endemiske til Australasia: Ny-Guinea, Australia, New Zealand og ei rekkje Stillehavsøyar så langt aust som til Samoa. Lokalt blir artar i familien kalla tilsvarande dei norske nemningane raudstrupar, krattraudstrupar og flugesnapparar. Dei er likevel berre fjernt i slekt med flugesnapparar, Muscicapidae, som andre artar med slike namn høyrer inn i, og med monarkflugesnapparar, Monarchidae.
Dei fleste artane har ei tettvaksen kroppsbygging med eit stort, avrunda hovud, eit kort, rett nebb, og avrunda vengespissar. Dei er utbreidde i eit breitt spekter av skogkledde naturtypar, frå subalpin til tropisk regnskog, og frå mangrovesumpar til halvtørr krattskog. Alle er primært insektetande, sjølv om nokre få supplerar føda med frø. Det sosiale systemet er vanlegvis bygd på langsiktige parsamband og små familiegrupper. Nokre slektar praktiserer samarbeidande hekking, der alle i familien hjelper med å forsvare eit territorium med føde for ungar.
Reiret er koppforma, vanlegvis konstruert av hoa, og ofte plassert i ein vertikal forgreining av eit tre eller ein busk, mange artar er ekspertar på å leggje mose, bork eller lav på utsida av reiret som kamuflasje, noko som gjer det svært vanskeleg å oppdage, jamvel når det er lagt på ein tilsynelatande framtredande plass.
Flugeskvettar i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[1] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[2]
Slekt Amalocichla
Slekt Monachella
Slekt Microeca
Slekt Eugerygone
Slekt Petroica
Slekt Melanodryas
Slekt Tregellasia
Slekt Eopsaltria
Slekt Poecilodryas
Slekt Peneothello
Slekt Heteromyias
Slekt Pachycephalopsis
Slekt Drymodes
Flugeskvettar omfattar 47 fugleartar i 13 slekter i familien Petroicidae. Alle er endemiske til Australasia: Ny-Guinea, Australia, New Zealand og ei rekkje Stillehavsøyar så langt aust som til Samoa. Lokalt blir artar i familien kalla tilsvarande dei norske nemningane raudstrupar, krattraudstrupar og flugesnapparar. Dei er likevel berre fjernt i slekt med flugesnapparar, Muscicapidae, som andre artar med slike namn høyrer inn i, og med monarkflugesnapparar, Monarchidae.
Multimedia w Wikimedia Commons Skalinkowate[2] (Petroicidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 45 gatunków ptaków, występujących w Australazji i na wyspach Pacyfiku[3].
Są to małe ptaki, z których wiele budową ciała i upierzeniem przypominają europejskiego rudzika, z którym jednak nie są blisko spokrewnione. Wszystkie gatunki są owadożerne, chociaż kilka uzupełnia swoją dietę nasionami.
Ptaki wielu gatunków łączą się w długotrwałe pary, niekiedy wychowują młode w małych grupach rodzinnych. Gniazdo buduje głównie samica w rozwidleniach gałęzi na drzewie. Gniazda często maskowane są dodatkami z mchu, kory lub porostów.
Większość gatunków (z podrodzin Eopsaltriinae i Petroicinae) tej rodziny należała wcześniej do rodziny gwizdaczowatych (Eopsaltriidae). W stosunku do poprzedniego ujęcia oprócz nowej podrodziny zalicza się tu kilka nowych gatunków wyodrębnionych z innych gatunków na podstawie analiz filogenetycznych DNA. Przykładem takiego gatunku może być gwizdacz szaropierśny (Eopsaltria griseogularis) wydzielony z populacji gwizdacza żółtego (Eopsaltria australis), które tworzą teraz odpowiednio populacje zachodnią i wschodnią. Te siostrzane gatunki różni jedynie 6-8%-owa rozbieżność genetyczna netto[4].
Do rodziny należą następujące podrodziny[2]:
Skalinkowate (Petroicidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 45 gatunków ptaków, występujących w Australazji i na wyspach Pacyfiku.
Petroicidae é uma família de aves passeriformes, que inclui as 45 espécies de rouxinóis da Australásia. O grupo é endémico da Oceania e especialmente abundante na Austrália e Nova Guiné.
Petroicidae é uma família de aves passeriformes, que inclui as 45 espécies de rouxinóis da Australásia. O grupo é endémico da Oceania e especialmente abundante na Austrália e Nova Guiné.
Sydhakar[1] (Petroicidae) är en fågelfamilj som omfattar 49 arter, uppdelade i 14 släkten. Familjen är endemisk för Australasien eller närliggande områden. Familjens arter förekommer på Nya Guinea, Australien, Nya Zeeland och på ett flertal Stilla havs-öar så långt österut som Samoa.
Merparten av arterna har satta kroppar med stort, rundat huvud, en kort, rak näbb, och rundade vingspetsar. De förekommer i en stor mängd olika skogsbiotoper, från subalpina till tropisk regnskog, och mangroveträsk till halvökenliknande buskmarker. Alla är i första hand insektsätare men en del arter utökar sin kost med frön. De jagar främst genom att sitta still och invänta insekter och sedan göra snabb utfall. En favoritteknik är att klänga fast sidledes på en trädstam och skanna av marken undertill utan att röra sig.
Deras sociala organisering är främst fokuserad på parbildning för längre perioder och mindre familjegrupper. Vissa släkten utövar kooperativ häckning, där alla familjemedlemmar hjälper till med att försvara reviret och mata ungarna.
Bona är skålformade, byggs oftast av honan och placeras ofta i en vertikal grenklyka i ett träd eller buske. Många arter är specialister på att klä utsidan av boet med mossa, lav och bark för att kamouflera redet.
Sydhakarnas släktskap med andra familjer är oklart. Trots att de namngavs efter den europeiska rödhaken så placerades merparten av gruppen ursprungligen, tillsammans med många andra insektsätande fåglar, i den mycket stora familjen flugsnappare (Muscicapidae),[2] innan de senare omplacerades i den egna familjen Petroicidae, eller som en del av familjen visslare (Pachycephalidae).[3] Två av släktena som idag förs till gruppen placerades traditionellt i familjen trastar. De två utdöda arterna i släkte Turnagra vilka var endemiska för Nya Zeeland, har förslagsvis placerats i denna familj, men även i en rad andra. En sentida studie indikerar att den bör placeras i familjen gyllingar.[4]
Sibley och Alquists DNA-DNA hybridiserings studier placerade dem i den enormt stora gruppen Corvoidea som då omfattade törnskator, kråkor, törnkråkor, svalstarar, drongoer, gråfåglar, solfjäderstjärtar och många fler.
En sentida genetisk studie kom fram till helt andra slutsatser kring sydhakarna och ett antal av de andra familjerna. Sydhakarna verkar utgöra en distinkt utvecklingslinje med oklart släktskap, och utgör möjligen en tidig utlöpare ur gruppen Passerida som splittrades upp för 44 miljoner år sedan. Det enda som går att säga med säkerhet utifrån kända fakta är att de med största sannolikhet inte utgör en kärngrupp inom Passerida men det är inte heller en ursprunglig grupp med sångfåglar.[5]
Detta gör deras systematiska placering hypotetisk men idag brukar de placeras som en basal grupp av Passerida.[6]
Taxonomin nedan följer IOC 2015:4.[7]
FAMILJ: PETROICIDAE
Brun flugskvätta (Microeca fascinans)
Asksydhake (Heteromyias albispecularis)
Vitbrynad sydhake (Poecilodryas superciliosa)
Västlig gulsydhake (Eopsaltria griseogularis)
Svarthuvad sydhake (Melanodryas cucullata)
Sydösydhake (Petroica australis)
Rosensydhake (Petroica rosea)
Mangrovesydhake (Eopsaltria pulverulenta)
Blekgul sydhake (Tregellasia capito)
Artikeln är en översättning av engelskspråkiga wikipedias artikel Petroicidae, läst 2010-02-27
Wikimedia Commons har media som rör Sydhakar.
Sydhakar (Petroicidae) är en fågelfamilj som omfattar 49 arter, uppdelade i 14 släkten. Familjen är endemisk för Australasien eller närliggande områden. Familjens arter förekommer på Nya Guinea, Australien, Nya Zeeland och på ett flertal Stilla havs-öar så långt österut som Samoa.
Petroicidae là một họ chim trong bộ Passeriformes.[1]
Petroicidae là một họ chim trong bộ Passeriformes.
Австралийские зарянки[2] (лат. Petroicidae) — семейство воробьиных птиц.
В семействе Petroicidae 14 родов с 44 видами[3]:
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Австралийские зарянки (лат. Petroicidae) — семейство воробьиных птиц.
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 亜目 : スズメ亜目 Passeri 階級なし : Passeres 小目 : 広義のスズメ小目 Passerida s. l. 科 : オーストラリアヒタキ科 Petroicidae 英名 Australasian Robin 属 14属
オーストラリアヒタキ科 (オーストラリアヒタキか、Petroicidae) は、鳥類スズメ目の科である。
オーストラリア区（オーストラリア大陸、ニューギニア、タスマニア、ニュージーランド、メラネシアの島々）に生息する。
Sibleyらによりカラス上科に分類されたが、側系統のカラス上科が整理される際、除外された。現在カラス上科とされる単系統とはあまり近縁ではなく、スズメ小目に近い[1][2]。広義のスズメ小目に含めることもある[3][4]。
属と種は国際鳥類学会議 (IOC) による[5]。14属46種からなる。
オーストラリアヒタキ科 (オーストラリアヒタキか、Petroicidae) は、鳥類スズメ目の科である。
오스트레일리아울새과(Petroicidae)는 참새목에 속하는 조류 과의 하나이다. 약 15개 속에 45여 종으로 이루어져 있다. 모든 종이 오스트랄라시아의 토착종이다. 뉴기니 섬, 오스트레일리아, 뉴질랜드 그리고 먼 동쪽의 사모아에 이르는 수많은 태평양 제도에서 발견된다.
다음은 2019년 올리버로스(Oliveros) 등의 연구에 의한 참새하목의 계통 분류이다.[1]
참새하목
Microeca fascinans
Heteromyias albispecularis
Poecilodryas superciliosa
Eopsaltria griseogularis
Melanodryas cucullata
Petroica australis
Petroica rosea
Petroica longipes
Peneoenanthe pulverulenta
Tregellasia capito
