Ο μείζων λεμούριος νάνος (Cheirogaleus major - Χειρογαλέος ο μείζων) ή λεμούριος νάνος του Ζοφρουά, είναι λεμούριος ευρέως κατανεμημένος στα κύρια και δευτερεύοντα δάση κοντά στην ανατολική ακτή της Μαδαγασκάρης. Η γούνα του είναι γκρι ή κοκκινωπή καφέ, και υπάρχουν σκούροι κύκλοι γύρω από τα μάτια του. Στο τέλος της υγρής περιόδου η ουρά του μεγαλώνει κάπως από την αποθήκευση λίπους.
Αποτελεί λεία της μαγκούστας Galidia elegans και του αρπακτικού Buteo brachypterus,[3] ενώ πιστεύεται ότι πιθανώς θηρεύεται και από την φόσα (Cryptoprocta ferox), καθώς η τελευταία είναι γνωστό ότι θηρεύει άλλους λεμούριους.[4]
Μεταξύ 2000 και 2009, οι πληθυσμοί των λεμούριων νάνων γύρω από τις περιοχές Tamatave, Tampira, Mahambo, Ancaya, Ambodivoangy, και Fesi Malendo θεωρούνταν ξεχωριστό είδος, το Cheirogaleus ravus (μείζων σιδηρογκρί λεμούριος νάνος). Είχε περιγραφεί ως έχων τρίχωμα σιδηρο-γκρί με καφετί αποχρώσεις, αμυδρή ραχιαία λωρίδα, λευκά πόδια, ουρά με λευκή άκρη, και σκούρα αυτιά τα οποία ήταν είτε γυμνά είτε με αραιό τρίχωμα. Ωστόσο το 2009, ο Groeneveld et al απέδειξαν γενετικώς ότι ο Cheirogaleus ravus ήταν συνώνυμο του Cheirogaleus major, και έτσι ο μείζων σιδηρογκρί λεμούριος νάνος δεν αναγνωρίζεται πλέον ως ξεχωριστό είδος.[5][6]
Ο μείζων λεμούριος νάνος (Cheirogaleus major - Χειρογαλέος ο μείζων) ή λεμούριος νάνος του Ζοφρουά, είναι λεμούριος ευρέως κατανεμημένος στα κύρια και δευτερεύοντα δάση κοντά στην ανατολική ακτή της Μαδαγασκάρης. Η γούνα του είναι γκρι ή κοκκινωπή καφέ, και υπάρχουν σκούροι κύκλοι γύρω από τα μάτια του. Στο τέλος της υγρής περιόδου η ουρά του μεγαλώνει κάπως από την αποθήκευση λίπους.
Αποτελεί λεία της μαγκούστας Galidia elegans και του αρπακτικού Buteo brachypterus, ενώ πιστεύεται ότι πιθανώς θηρεύεται και από την φόσα (Cryptoprocta ferox), καθώς η τελευταία είναι γνωστό ότι θηρεύει άλλους λεμούριους.
