El Xot de Java (Otus angelinae) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita la selva humida de les muntanyes de Java.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan sgops Jafa (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod sgops Jafa) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Otus angelinae; yr enw Saesneg arno yw Javan scops owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. angelinae, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r tylluan sgops Jafa yn perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cordylluan Glaucidium passerinum Cordylluan Bolifia Glaucidium bolivianum
.jpg)
.jpg)
_in_tree.jpg)
_in_tree.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tylluan sgops Jafa (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tylluanod sgops Jafa) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Otus angelinae; yr enw Saesneg arno yw Javan scops owl. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. angelinae, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Die Angelina-Zwergohreule (Otus angelinae) ist eine Eulenart aus der Gattung der Zwergohreulen. Sie kommt nur auf der Insel Java vor.
Die Angelina-Zwergohreule wird 16 bis 18 Zentimeter lang und 75 bis 91 Gramm schwer. Dunkelbraune Exemplare sind häufiger als hellere. Die Oberseite ist dunkel rotbraun mit verstreuten hellen Kritzeln, Punkten und Flecken. Die weißen, schwarz umrandeten Außenfahnen der Schulterfedern bilden ein deutliches Schulterband. Auf den dunkelbraunen Flügeln befinden sich etwa fünf mattgelbe Querbinden, während der dunkel rotbraune Schwanz nur undeutlich gebändert und gefleckt ist. Die Unterseite ist hell rötlich braun oder weißlich bis mattgelb mit feinen, dunkel rotbraunen Kritzeln und schwarzem Grätenmuster an Brustseiten und Flanken. Im einfarbig rötlich braunen Gesicht fallen die weißen Augenbrauen auf, die sich entlang der Stirn bis zu den langen Federohren ziehen. Die Augen sind gold- oder orangegelb, der Schnabel ist dunkel strohgelb oder hell gräulich gelb. Die Beine sind bis zum Ansatz der Zehen oder deutlich über das Gelenk hinaus befiedert.
Sie lebt in feuchten Primärwäldern mit üppigem Unterwuchs in Höhenlagen zwischen 900 und 2.500 Metern, vor allem aber zwischen 1.500 und 1.600 Metern Höhe. Ihre bevorzugte Beute bilden größere Insekten wie Käfer, Heuschrecken und Gottesanbeterinnen, die auf einem Zweig oder auf dem Boden ergriffen werden. Die wenig ruffreudige Art gibt bei Erregung ein explosives Heulen von sich, das im Abstand von mehreren Sekunden wiederholt wird.
Sie bewohnt die Berggegenden im Westen und im Osten Javas, wobei die beiden isolierten Populationen Unterarten darstellen könnten, denn bisher gibt es keine Beobachtungen aus der Mitte der Insel. Von BirdLife International wird die Art als gefährdet eingestuft.
Die Angelina-Zwergohreule (Otus angelinae) ist eine Eulenart aus der Gattung der Zwergohreulen. Sie kommt nur auf der Insel Java vor.
The Javan scops owl (Otus angelinae) is a small species of owl living mainly on western Java's high volcanos; local people refer to the owl as Celepuk Jawa.[3] Like most owls, this nocturnal bird also has a strong ability of silent flight.[4]
The average weight of this bird species is 75-90 grams with a body length of 160-180mm .[5] It has a small tail (63-69 mm) but large wings (135-149 mm) to accommodate its lengthy gliding distance.[3][4][5] The O. angelinae has a light rusty-brown facial disc and prominent white brows that extend into ear-tufts. Their hooked bill is 19.5-21.5mm long and varies in colour from dark straw-yellow to light greyish-yellow.[6][3] The upper part of their body is brown or rufous-brown, generally, with a rusty-buff hindneck-collar, whitish scapular stripe and remiges barred. The underpart of their body is white to pale buff with a pronounced black streak superimposed on light rufous vermiculations.[6] These brown feathers striated with black and white spots help them to better camouflage into the environment.[3] One can distinguish O. angelinae from O. spilocephalus by noticing their more golden yellow or orange-yellow irides, prominent white eyebrows and ear-tufts and tarsal feathering over the base of the toes.[4]
Javan scops owl is possibly closest to the O. brookii.[6] Sometimes treated as a subspecies of O. brookii or O. spilocephalus,[5] it is currently defined as a separate species because of differences in morphology and vocal habit.[6]
The Javan scops owl is monotypic.[5]
These birds are endemic to West Java's highland forest.[7] Their traces were discovered in the mountains of Mount Salak, Mount Pangrango, Mount Gede, and Mount Tangkuban Perahu; their appearances were also historically reported in the Papandayan and Ciremay areas.[8]
The Javan scops owl prefers montane forest with a well-developed understory at elevations ranging from 1500 to 2000m.[6] Their documented living elevation ranges from 900 to 2500 metres.[5] They prefer to dwell in the lower and middle canopy layers with a broader variety of tree species.[6]
Insects like beetles, grasshoppers, crickets and mantis comprise the main portion of their diet.[6] There have been reports of tiny lizards and snakes being consumed occasionally.
Javan scops owl can deliver beetles (Coleoptera), mantids (Mantodea), stick insect (Phasmatodea), grasshoppers (Tettigoniidae, Orthoptera), and crickets (Gryllidae, Orthoptera) to feed the fledged offspring.[6] In terms of foraging, they use their keen vision and acute hearing to track down their prey and snare it from the trunk, foliage, or the ground.[4]
While most scops owls usually make themselves known by their persistent vocalizations, the Javan scops owl is relatively quiet.[9] The bird's alarm calls are repeated explosive "poo-poo" with a 0.5-second delay and a pitch decrease between the two notes. This call will be repeated multiple times and often has a trembling quality.[10] The contact call of these birds is a hissing "tch-tschschsch".[7] The male bird can also produce a lower and soft comfort call like "wook-wook."[6]
Three family units with two newly fledged young were reported in previous literature, one in early February and the other two in early July.[7] Based on these observations, laying is predicted to occur in the second weeks of December and May, respectively, and the clutch size is most likely two eggs.[6]
The Javan scops owl is listed as vulnerable on the IUCN Red List. Its activity range is limited to the forests of Java and Bali.[7] While it is considered rare by most authors, it is somewhat more common in the montane forest above 1,400m on Mount Salak. Its secretive behaviour and silent habits make the estimation of the bird population very difficult.[6] This species' worldwide population is estimated to be between 1500 and 1700 individuals, with a declining tendency owing to forest fragmentation.[8]
The population has been documented in two protected areas: Mount Halimun Salak National Park and Mount Gede Pangrango National Park. These protected areas encompass around 500 km2 (190 sq mi) of woodland with elevations up to 3,000 m (9,800 ft).[7] There are also nature reserves on Mount Tangkuban Prahu and Ijen, where previous Javan scops owl's records exist.[7] Proposed future conservation actions on this species include conducting extensive nocturnal research (including mist-netting) on Java's highlands to determine the exact range and population status of O. angelinae, as well as the creation of more protected montane area.[7]
The Javan scops owl (Otus angelinae) is a small species of owl living mainly on western Java's high volcanos; local people refer to the owl as Celepuk Jawa. Like most owls, this nocturnal bird also has a strong ability of silent flight.
El autillo de Java[2] (Otus angelinae) es una especie de ave estrigiforme de la familia de los búhos (Strigidae).[3]
Es endémico de las selvas montanas de la isla de Java (Indonesia).[3][4]
Está amenazada por la pérdida de hábitat.[1]
El autillo de Java (Otus angelinae) es una especie de ave estrigiforme de la familia de los búhos (Strigidae).
Otus angelinae Otus generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Jaavanpöllönen (Otus angelinae) on harvinainen pöllöihin kuuluva lintu. Se on kotoperäinen Indonesiassa Jaavan saarella, jossa tunnetaan seitsemältä vuorelta. Viime aikoina se on kuitenkin nähty vain kolmella, tosin erilaiset arviot yhdessä sen äänettömyyden kanssa viittaavat siihen, että sitä voisi olla enemmän ja laajemmalla alueella, kuin on tiedossa.[1]
Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset vuoret 1 000–2 000 metrin korkeudessa. Ylempänä vuoristossa sen elinalueet ovat turvatut, mutta alempana sen uhkana ovat erilaiset kehityshankkeet, kuten matkailu, sekä maanviljely.[1]
Jaavanpöllönen (Otus angelinae) on harvinainen pöllöihin kuuluva lintu. Se on kotoperäinen Indonesiassa Jaavan saarella, jossa tunnetaan seitsemältä vuorelta. Viime aikoina se on kuitenkin nähty vain kolmella, tosin erilaiset arviot yhdessä sen äänettömyyden kanssa viittaavat siihen, että sitä voisi olla enemmän ja laajemmalla alueella, kuin on tiedossa.
Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset vuoret 1 000–2 000 metrin korkeudessa. Ylempänä vuoristossa sen elinalueet ovat turvatut, mutta alempana sen uhkana ovat erilaiset kehityshankkeet, kuten matkailu, sekä maanviljely.
Otus angelinae
Le Petit-duc de Java (Otus angelinae) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.
Cet oiseau vit dans les montagnes de Java.
Otus angelinae
Le Petit-duc de Java (Otus angelinae) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.
Celepuk jawa (Otus angelinae) adalah jenis spesies burung hantu langka yang endemik di hutan-hutan Pulau Jawa, Indonesia.[1] Tidak ada subspesies lain dalam genus ini kecuali spesies ini.[1] Status konservasi spesies ini adalah rentan.[1][2]
Celepuk jawa merupakan burung hantu berukuran tubuh kecil, yaitu panjang antara 16-18 cm, berat antara 75-91 g, dan lebar sayap antara 135-149 mm.[1][3] Warna tubuhnya kecoklatan, dengan cakram wajah berwarna coklat kemerah-merahan, serta alisnya yang berwarna putih terang membentang hingga ke jambul telinga.[1][3] Warna bulu luarnya coklat gelap kemerahan, seringkali dengan kerah keputihan dan garis-garis skapula hitam dan putih, dan bulu tubuh bagian dada berwarna krem atau keputihan.[1] Warna selaput pelangi (iris) mata kuning keemasan.[1]
Catatan BirdLife International (2001) menyebutkan bahwa celepuk jawa terdapat di tiga gunung di Jawa Barat (Gede-Pangrango, Salak), meskipun diperkirakan bahwa spesies ini terdapat pula di kawasan pegunungan Jawa Tengah (Slamet) dan Jawa Timur (Ijen).[1][3] Survei terakhir di pegunungan Slamet dan Ijen (Mittermeier et al., 2014), meski tidak komprehensif, belum menemukan spesies ini.[1] Hanya satu saja spesimen spesies ini, yang sebelumnya dianggap Otus brooki, yang menjadi dasar identifikasi bahwa spesies ini tersebar seluruh wilayah dataran tinggi di Jawa bagian tengah dan timur (Konig et al., 2009).[1] Hal tersebut perlu penelitian lebih lanjut, mengingat sifat celepuk jawa yang sangat tenang dan pendiam menyulitkan penemuan keberadaannya di alam bebas.[1][3]
IUCN
Celepuk jawa (Otus angelinae) adalah jenis spesies burung hantu langka yang endemik di hutan-hutan Pulau Jawa, Indonesia. Tidak ada subspesies lain dalam genus ini kecuali spesies ini. Status konservasi spesies ini adalah rentan.
De angelinadwergooruil (Otus angelinae) is een vogelsoort uit de familie van de strigidae (uilen). Het is een kwetsbare, endemische vogelsoort van het eiland Java. De vogel werd in 1912 door Otto Finsch beschreven en vernoemd naar de vrouw Angelina van zijn vriend, de Duits/Nederlandse verzamelaar en kenner van de Javaanse avifauna Max Eduard Gottlieb Bartels (1871-1936).[2][3]
De vogel is 16-18 cm. Het is een kleine, roodbruin gekleurde, bosbewonende uil. Rondom de ogen is de vogel licht roestbruin met witte strepen boven de ogen, doorlopend tot de oorpluimen. Van boven is de vogel donker roestbruin vaak met met witte vlekjes met zwarte randjes en verder een kenmerkende witte streep op de schouder. Van onder is de vogel veel lichter, bijna wit tot roomkleurig met weinig zwarte strepen en vlekken. De iris is goudgeel.[1]
De angelinadwergooruil komt alleen voor op Java (Indonesië) in montane bossen op berghellingen (meestal vulkanen) op een hoogte tussen de 1000 en 2000 m boven de zeespiegel.
De angelinadwergooruil heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is er kans op uitsterven. Plaatselijk wordt het leefgebied bedreigd door ontbossingen en omzetting van extensief gebruikt gebied in land voor agrarisch gebruik en menselijke nederzettingen. De totale grootte van de populatie wordt geschat 1500 tot 7000 individuen en gaat plaatselijk in aantal achteruit. Om deze redenen staat deze dwergooruil als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe angelinadwergooruil (Otus angelinae) is een vogelsoort uit de familie van de strigidae (uilen). Het is een kwetsbare, endemische vogelsoort van het eiland Java. De vogel werd in 1912 door Otto Finsch beschreven en vernoemd naar de vrouw Angelina van zijn vriend, de Duits/Nederlandse verzamelaar en kenner van de Javaanse avifauna Max Eduard Gottlieb Bartels (1871-1936).
Otus angelinae é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae. Pode ser encontrada na Indonésia.[1]
Otus angelinae é uma espécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae. Pode ser encontrada na Indonésia.
Javadvärguv[2] (Otus angelinae) är en fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar som enbart förekommer på Java i Indonesien.[3]
Fågeln är en liten skogslevande uggla, endast 16–18 centimeter lång. Ansiktet är rostbrunt med tydliga vita ögonbryn som fortsätter upp i örontofsarna. Ovansidan är också rostbrun, ofta med ett gulbrunt eller vitaktigt halsband. Undersidan är gräddvit och irisen guldgul. Sundakragdvärguven är större med gråare ansikte, brungula ögonbryn, brun eller orange iris och annorlunda läte. Javadvärguv är oftast tyst men varnar med explosiva po-po och lockar med ett utdraget väsande.[1]
Javadvärguv är endemisk för ön Java där den är känd från sju berg, även om det finns sentida observationer från endast tre. Senast har den setts i Gunung Gede-Pangrango, där den fortfarande betraktas som relativt vanlig. Den bebor tropiska bergsskogar mellan 1.000 och 2.000 meter över havet. Flygga fågelungar har observerats i februari, juni och juli, vilket tyder på att äggläggning sker åtminstone i maj och december. Den antas vara stannfågel, men gör möjligen rörelser i höjdled.[1]
Populationen bedöms bestå av mellan 2.500 och 10.000 individer. På grund av dess begränsade utbredning och hot mot levnadsmiljön kategoriseras den som sårbar av internationella naturvårdsunionen IUCN. Dock, kommenterar de, kan javadvärguvens tysta nattliga vanor och diskreta beteende göra att den är vanligare än man hittills trott.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Angeline Henriette Caroline Bartels (född Maurenbrecher, 1877-1920), konstnär gift med Max Bartels, en holländsk plantageägare och naturforskare verksam på Java.[4]
Wikispecies har information om Otus angelinae.
Javadvärguv (Otus angelinae) är en fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar som enbart förekommer på Java i Indonesien.
Otus angelinae là một loài chim trong họ Strigidae.[1]
.png){kind=small}
