Die bonthoutkapper (Tricholaema leucomelas) is 'n algemene, amper-endemiese standvoël in boomveld en savanne, veral dorre doringboomvelde. Die voël is 16 – 18 cm groot en weeg 25 - 36 gram. In Engels staan die voël bekend as die Acacia pied barbet.
Die bonthoutkapper (Tricholaema leucomelas) is 'n algemene, amper-endemiese standvoël in boomveld en savanne, veral dorre doringboomvelde. Die voël is 16 – 18 cm groot en weeg 25 - 36 gram. In Engels staan die voël bekend as die Acacia pied barbet.
Tricholaema leucomelas[2] ye una especie d'ave piciforme perteneciente a la familia Lybiidae que vive nel sur d'África.
Tien la cabeza llistada en blancu y negru, cola frente colorada y un llurdiu mariellu enriba de los güeyos y el gargüelu negru. Les partes inferiores del so cuerpu son blanques y les cimeres llistaes en color pardu escuru y mariellu claro.
Habita principalmente na sabana semiárida, amás d'en los yerbazales y zones de fynbos y campos de cultivu. Cola introducción de vexetación forana, especialmente especies del xéneru Acacia d'Australia, en rexones fronterices a la so área de distribución orixinal fíxose posible que la especie espandir a zones onde enantes ensin habitar.[3]
Atópase n'Angola, Botsuana, Lesothu, Mozambique, Namibia, Sudáfrica, Suazilandia, Zambia y Zimbabue.
Como otros barbudos, el barbudu pío orada buecos nos árboles podres pa crear cuévanos p'añerar, de forma similar a los picatueros. La fema pon nellos de dos a cuatro güevos ente agostu y abril, dambos sexos encargar de guaralos.
El barbudu pío alimentar de frutos de dellos árboles y parrotales, ente los que s'atopen especies de Ficus y Rhus y de Phoenix reclinata, amás de néctar de Aloe ya inseutos.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Tricholaema leucomelas ye una especie d'ave piciforme perteneciente a la familia Lybiidae que vive nel sur d'África.
Tricholaema leucomelas[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Bucco leucomelas (kentanv) da gentañ-penn (e 1783)[2] gant an evnoniour izelvroat Pieter Boddaert (1733-1795).
Ar spesad a gaver an tri isspesad[3] anezhañ en Afrika ar Su :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Tricholaema leucomelas a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Bucco leucomelas (kentanv) da gentañ-penn (e 1783) gant an evnoniour izelvroat Pieter Boddaert (1733-1795).
El barbut de les acàcies (Tricholaema leucomelas) és un ocell de la família dels líbids (Lybiidae).
Habiten sabanes amb acàcies de l'oest i sud d'Angola, sud-oest de Zàmbia, Botswana, Namíbia, Zimbabwe i sud-oest de Moçambic cap al sud fins al sud de Sud-àfrica.
El barbut de les acàcies (Tricholaema leucomelas) és un ocell de la família dels líbids (Lybiidae).
Habiten sabanes amb acàcies de l'oest i sud d'Angola, sud-oest de Zàmbia, Botswana, Namíbia, Zimbabwe i sud-oest de Moçambic cap al sud fins al sud de Sud-àfrica.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed brith (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau brithion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tricholaema leucomelas; yr enw Saesneg arno yw Pied barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. leucomelas, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r barbed brith yn perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Barbed amryliw America Eubucco versicolor Barbed coronog Capito aurovirens
.jpg)
;_Manaus,_Amazonas,_Brazil.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed brith (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau brithion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tricholaema leucomelas; yr enw Saesneg arno yw Pied barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. leucomelas, sef enw'r rhywogaeth.
Der Rotstirn-Bartvogel (Tricholaema leucomelas) ist eine Vogelart aus der Familie der Afrikanischen Bartvögel. Die Art kommt im Süden Afrikas vor. Es werden mehrere Unterarten unterschieden. Die IUCN stuft den Rotstirn-Bartvogel als nicht gefährdet (least concern) ein.
Die Männchen haben eine Flügellänge von 7,8 bis 8,7 Zentimetern. Die Schwanzlänge beträgt 4,2 bis 5,1 Zentimeter. Der Schnabel erreicht eine Länge von 1,7 bis 2,0 Zentimeter. Weibchen haben ähnliche Körpermaße. Es besteht kein auffälliger Sexualdimorphismus.[1]
Männchen und Weibchen haben eine rote Stirn, die durch einen schmalen schwarzen Streifen von der Schnabelbasis getrennt ist. Ein schwarzer Streif zieht sich über den Oberkopf bis in den Nacken. Dieser schwarze Streif weist eine individuell unterschiedliche Zahl von gelblich-weißen oder reinweißen Flecken auf. Der schwarze Streif ist von zwei weißen Streifen eingerahmt, die sich ebenfalls bis in den Nacken ziehen. Die Ohrdecken, die Kehle und das Kinn sind weiß, bei einigen Individuen ist der Bereich leicht schwarz gefleckt. Der Rücken ist bis zu den Oberschwanzdecken schwarz und weist gelbe Längsflecken auf. Die schwarzen Steuerfedern sind schmal gelbweiß gesäumt. Die Körperunterseite ist cremig-weiß, frisch vermausert wirkt die Brust leicht gelblich. Der Schnabel ist grau und wird zur Spitze hin schwärzlich. Die unbefiederte Haut rund um die Augen ist grau, die Augen sind dunkel- bis rotbraun. Die Füße und Beine sind grau bis schwarzbraun.
Der Rotstirn-Bartvogel ähnelt dem Diadem-Haarbärtling sehr[2], die Verbreitungsgebiete der beiden Arten überlappen sich jedoch nicht. Der Feuerstirn-Bartvogel, der ebenfalls im Süden Afrikas vorkommt, weist ein ähnliches schwarz-weißes Gefieder und eine rote Stirn auf. Allerdings ist diese Art deutlich kleiner und hat einen wesentlich dünneren Schnabel. Die dunkle Kehle unterscheidet den Rotstirn-Bartvogel vom Miombo-Bartvogel. Beide Arten kommen im Südwesten Sambias vor und pflanzen sich gelegentlich miteinander fort.[1]
Der Rotstirn-Bartvogel ist ein stellenweise häufiger Vogel, dessen Verbreitungsgebiet sich vom Nordwesten und Süden Angolas, dem Südwesten Sambias, Simbabwes und dem Südwesten von Mozambique bis in den Süden der Republik Südafrika erstreckt. Im Südwesten der Kapregion dehnt sich sein Verbreitungsgebiet aus, da hier zunehmend exotische Baumarten gepflanzt werden, deren Holz von ihm so gespannt werden kann, dass er seine Nisthöhlen zimmern kann.[3] Im Westen und Süden seines Verbreitungsgebietes kommt er auch auf Meeresniveau vor, in der Regel kommt er jedoch in Höhenlagen zwischen 400 und 1500 Metern vor. Sein Lebensraum sind offene Waldgebiete sowie baumbestandenes Kulturland.
Zu den Insekten, die der Rotstirn-Bartvogel frisst, gehören Käfer, Wespen und Heuschrecken. Zu den Früchten, die er aufnimmt, gehören die des Zahnbürstenbaums und offene Schoten des Japanischen Schnurbaums.[3]
Das Gelege besteht aus einem bis vier Eiern, die weißschalig sind. Die Brutzeit beträgt 14 bis 16 Tage. Beide Elternvögel brüten und versorgen später die Jungvögel. Die Nestlingszeit beträgt 35 Tage. Die Jungvögel sind in einem Alter von etwa 50 Tagen unabhängig.[4]
Der Rotstirn-Bartvogel (Tricholaema leucomelas) ist eine Vogelart aus der Familie der Afrikanischen Bartvögel. Die Art kommt im Süden Afrikas vor. Es werden mehrere Unterarten unterschieden. Die IUCN stuft den Rotstirn-Bartvogel als nicht gefährdet (least concern) ein.
The acacia pied barbet or pied barbet (Tricholaema leucomelas) is a species of bird in the family Lybiidae which is native to southern Africa.
The acacia pied barbet was described by the French polymath Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon in 1780 in his Histoire Naturelle des Oiseaux from a specimen collected from the Cape of Good Hope region of South Africa.[2] The bird was also illustrated in a hand-coloured plate engraved by François-Nicolas Martinet in the Planches Enluminées D'Histoire Naturelle which was produced under the supervision of Edme-Louis Daubenton to accompany Buffon's text.[3] Neither the plate caption nor Buffon's description included a scientific name but in 1783 the Dutch naturalist Pieter Boddaert coined the binomial name Bucco leucomelas in his catalogue of the Planches Enluminées.[4] The acacia pied barbet is now placed in the genus Tricholaema that was introduced by the French brothers Jules and Édouard Verreaux in 1855.[5][6] The generic name combines the Ancient Greek thrix meaning hair and laimos meaning "throat". The specific leucomelas combines the Ancient Greek leukos meaning "white" and melas meaning "black".[7]
Three subspecies are recognised:[6]
.jpg)
The acacia pied barbet has dark brown eyes and blackish legs and feet.[8] It has a black-and-white striped head with a red front and forecrown and pale yellow superciliary stripe. It has a black bib under the chin, with a white breast and underparts in the drier land subspecies T. l. centralis. The breast and underparts are more dusky and streaky in the southerly nominate subspecies, and more yellowish in the easterly T. l. affinis.[9] The sexes are similar in appearance. Juvenile birds lack the red mark on the forehead, and have the underpart plumage more streaky.[8]
It primarily inhabits semi-arid savanna, as well as grassland, fynbos, agricultural areas and urban gardens, which it did not inhabit formerly. With the introduction of alien vegetation, especially Racosperma species from Australia, to regions bordering its original range, this species has been able to expand its range to these otherwise unreachable areas.[10]
It is found in Angola, Botswana, eastern Eswatini, western Lesotho, southern Mozambique, Namibia, South Africa, southern Zambia, and Zimbabwe.
The acacia pied barbet is a sedentary but fairly restless species that occurs in pairs or singly.[8] Its flight is fast and direct. The acacia pied barbet drills holes into dead wood to create cavity nests, like most other barbets and woodpeckers. It lays two to four eggs from August to April, and both sexes incubate the eggs.
The acacia pied barbet has been observed taking fruit from various trees and shrubs, such as Ficus, Searsia and Phoenix reclinata, as well as Aloe nectar and insects.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) The acacia pied barbet or pied barbet (Tricholaema leucomelas) is a species of bird in the family Lybiidae which is native to southern Africa.
El barbudo pío (Tricholaema leucomelas)[2] es una especie de ave piciforme perteneciente a la familia Lybiidae que vive en el sur de África.
Tiene la cabeza listada en blanco y negro, con la frente roja y una mancha amarilla encima de los ojos y la garganta negra. Las partes inferiores de su cuerpo son blancas y las superiores listadas en color pardo oscuro y amarillo claro.
Habita principalmente en la sabana semiárida, además de en los herbazales y zonas de fynbos y campos de cultivo. Con la introducción de vegetación foránea, especialmente especies del género Acacia de Australia, en regiones fronterizas a su área de distribución original se ha hecho posible que la especie se expanda a zonas donde antes no habitadas.[3]
Se encuentra en Angola, Botsuana, Lesoto, Mozambique, Namibia, Sudáfrica, Suazilandia, Zambia y Zimbabue.
Como otros barbudos, el barbudo pío orada huecos en los árboles podridos para crear cavidades para anidar, de forma similar a los pájaros carpinteros. La hembra pone en ellos de dos a cuatro huevos entre agosto y abril, ambos sexos se encargan de incubarlos.
El barbudo pío se alimenta de frutos de varios árboles y arbustos, entre los que se encuentran especies de Ficus y Rhus y de Phoenix reclinata, además de néctar de Aloe e insectos.
El barbudo pío (Tricholaema leucomelas) es una especie de ave piciforme perteneciente a la familia Lybiidae que vive en el sur de África.
Tricholaema leucomelas Tricholaema generoko animalia da. Hegaztien barruko Lybiidae familian sailkatua dago.
Tricholaema leucomelas Tricholaema generoko animalia da. Hegaztien barruko Lybiidae familian sailkatua dago.
Tricholaema leucomelas
Le Barbican pie (Tricholaema leucomelas) est une espèce d'oiseaux de la famille des Lybiidae.
L'aire de répartition de cet oiseau s'étend sur l'Angola, la Zambie, le Zimbabwe, le Botswana, la Namibie, le Lesotho, l'Afrique du Sud, le Swaziland et le Mozambique.
Cet oiseau est représenté par trois sous-espèces :
Tricholaema leucomelas
Le Barbican pie (Tricholaema leucomelas) est une espèce d'oiseaux de la famille des Lybiidae.
De Kaapse baardvogel (Tricholaema leucomelas) is een vogel uit de familie Lybiidae (Afrikaanse baardvogels).
Deze soort komt voor in zuidelijk Afrika en telt 3 ondersoorten:
De Kaapse baardvogel (Tricholaema leucomelas) is een vogel uit de familie Lybiidae (Afrikaanse baardvogels).
Multimedia w Wikimedia Commons Głowaczek białolicy (Tricholaema leucomelas) – gatunek małego ptaka z rodziny tukanowatych, podrodziny wąsali. Występuje w południowej części Afryki. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisał Pieter Boddaert w 1783. Holotyp pochodził z Przylądka Dobrej Nadziei (RPA). Boddaert przydzielił głowaczkowi białolicemu nazwę Bucco leucomelas[3]. Obecnie (2015) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) umieszcza ptaka w rodzaju Tricholaema[4]; niektórzy autorzy umieszczają go w rodzaju Notopogonius[5]. Głowaczek białolicy jest blisko spokrewniony z głowaczkiem białogardłym (T. diametata) i plamistym (T. frontata), z którym niekiedy krzyżuje się w Zambii[3]. IOC wyróżnia 3 podgatunki[4].
IOC wyróżnia następujące podgatunki[4]:
Długość ciała wynosi około 16[6]–17 cm, masa ciała: 23–45 g[3]. Dziób mierzy w przybliżeniu 2 cm, skrzydło – 8,4 cm, ogon – 5 cm, skok – 2,2 cm. Nie występuje dymorfizm płciowy. Czoło jest czerwone. Charakterystyczna brew przechodzi z barwy żółtej z przodu po białą dalej w tył. Zarówno na czarnym grzbiecie jak i czarnych pokrywach skrzydłowych występują owalne, siarkowożółte plamy. Zarówno kuper jak i pokrywy nadogonowe są niemal całkowicie żółte. Czarne barkówki i wewnętrzne lotki II rzędu posiadają żółte krawędzie. Reszta piór skrzydeł wraz ze sterówkami czarnobrązowa z siarkowożółtowymi obrzeżeniami. Przez oko i pokrywy uszne przebiega czarny pas, pod którym od żuchwy w tył ciągnie się kolejny, biały. Broda i gardło czarne. Pozostałą część spodu ciała wraz ze spodnią stroną skrzydła porastają pióra białe; jedynie na bokach ciała i pokrywach podogonowych można dostrzec kilka białych pasków. Tęczówka brązowa, dziób (z wystającą w dół krawędzią górnej szczęki pod koniec, patrz: rycina po lewej) czarny, nogi i stopy szaroczarne[6].
Środowiskiem życia głowaczka białolicego są zadrzewione obszary z akacjami i przedstawicielami Baikiaea[3], ogółem półpustynna sawanna. W XX wieku skolonizował także obszary trawiaste, fynbos, sady i podmiejskie ogrody, głównie dzięki introdukcji obcych gatunków (w tym właśnie akacji). T. leucomelas to gatunek wszystkożerny. Zjada zarówno owoce, np. figowców, Boscia, sumaków, Euclea, daktylowca nagiętego, jabłka, nektar, płatki Homeria pallida i torebki nasienne introdukowanego perełkowca japońskiego, a prócz tego także owady[7]. Przebywa samotnie, rzadziej w parach. Wydaje z siebie donośne, dzwoniące i daleko się niosące wołanie: puu–puu–puup, najczęściej nad ranem[7]. Niekiedy głowaczki białolice wyganiają z komór lęgowych tkacze, a następnie śpią w nich nawet w 8 osobników[8].
Okres lęgowy trwa od sierpnia do kwietnia w RPA[7]; w Angoli od września do czerwca[3]. Zarówno samiec jak i samica wspólnie wydłubują dziuplę w spodniej części martwego konaru, w której następnie zakładają gniazdo. Używają np. akacji, wilczomleczy, kokerboomu, głożyny, wierzb. W zniesieniu 2-4 jaja[7], mierzące blisko 23 na 15 mm[6]. Oba ptaki z pary wysiadują jaja przez 12–18 dni. Młode mogą pozostać w gnieździe jeszcze przez 35 dni; karmią je oboje rodzice[7].
IUCN uznaje głowaczka białolicego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988. Trend populacji jest uznany za BirdLife International za rosnący[9].
Głowaczek białolicy (Tricholaema leucomelas) – gatunek małego ptaka z rodziny tukanowatych, podrodziny wąsali. Występuje w południowej części Afryki. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Akaciabarbett[2] (Tricholaema leucomelas) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Akaciabarbett delas in i tre underarter med följande utbredning:[3]
Wikimedia Commons har media som rör akaciabarbett.
Wikispecies har information om Tricholaema leucomelas.
Akaciabarbett (Tricholaema leucomelas) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Akaciabarbett delas in i tre underarter med följande utbredning:
T. l. centralis – Angola, sydvästligaste Zambia och västra Zimbabwe till norra Kapprovinsen T. l. affinis – östra Zimbabwe och sydvästra Moçambique till östra Kapprovinsen och norra KwaZulu-Natal T. l. leucomelas – Sydafrika (centrala, södra och sydvästra Kapprovinsen)Tricholaema leucomelas là một loài chim trong họ Lybiidae.[1]
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. 
