Habitat
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
INBio tarafından sağlandı
Bosque muy húmedo, áreas alteradas.
- yazar
- J. Francisco Morales
Distribution
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
INBio tarafından sağlandı
Distribucion en Costa Rica: En todas las cordilleras y fajas montañosas del país, en elevaciones de 0 a 1.400 m.
Distribucion General: Del norte de México a Suramérica y las Antillas.
- yazar
- J. Francisco Morales
Morphology
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
INBio tarafından sağlandı
Árbol o arbusto.
- yazar
- J. Francisco Morales
Diagnostic Description
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
INBio tarafından sağlandı
Árbol o arbusto, de 4 a 10 m de altura. Hojas juveniles algunas veces con 3 a 5 lobulos, pero las maduras usualmente enteras, hojas con el pecíolo de 1 a 16 cm de largo; lámina de 5-15 por (2-)2,5-9 cm, ovada, ovado-elíptica, elíptica a obovada, cuneada a obtusa basalmente, aguda o acuminada apicalmente, entera o levemente crenada, con puntos pelúcidos pocos a muchos; pecíolo de 1 a 16 cm de largo. Inflorescencias usualmente terminales, paniculadas, con (1)4 a 20 umbelas; pedúnculo de 0,5 a 2 cm de largo; raquis de las umbelas de 1 a 5(-7) cm de largo, con 2 ó 3 brácteas separadas o éstas ausentes. Umbelas con numerosas flores; receptáculo de 1 a 3 mm de largo; brácteas externas separadas; pedicelos de 3 a 8 mm de largo. Frutos de 9-10 por 2-4(-6) mm, redondeados, los estilos dispuestos en una columna, de 1 a 2 mm de largo.
- yazar
- J. Francisco Morales
Diagnostic Description
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
INBio tarafından sağlandı
Localidad del tipo:
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
- yazar
- J. Francisco Morales
Comprehensive Description
(
İngilizce
)
North American Flora tarafından sağlandı
Dendropanax schippii A. C. Smith, Trop. Woods 66: 3. 1941.
Gilibertia Schippii A. C. Smith, Brittonia 2: 252. 1936.
Shrub 1-2 m. high, the branchlets slender, cinereous, rugose; petioles often canaliculate, 5-25 mm. long; leaf-blades thin-coriaceous, oblong or obovate-elliptic, 7-13 cm. long, 3-5 cm. broad, acute or narrowly cuneate at the base, obtuse or subacute and callose-mucronate at the apex, remotely callose-denticulate at the margins, pinnately veined, the costa prominent beneath, the secondary nerves about 6 per side, with the reticulate veinlets prominulous on both surfaces; inflorescence a simple terminal umbel, the peduncle straight, 15-25 mm. long, bracteate about 5 mm. above the base (the bracts about 3, ovate, 1-2 mm. long, separate); flowers not seen; fruits 10-20 per umbel, the receptacle about 4 mm. broad, the pedicels slender, 5-7 mm. long, the fruits coriaceous, subglobose, 4-7 mm. in diameter, 5-sulcate, surmounted by the short 5-denticulate calyx-limb and stylar column (the styles 5, connate into a column about 1 mm. long, free at the apex).
Type locality: British Honduras.
Distribution: Known only from the type locality, near sea level.
- bibliyografik atıf
- Albert Charles Smith, Mildred Esther Mathias, Lincoln Constance, Harold William Rickett. 1944-1945. UMBELLALES and CORNALES. North American flora. vol 28B. New York Botanical Garden, New York, NY
Comprehensive Description
(
İngilizce
)
North American Flora tarafından sağlandı
Dendropanax arboreus (L.) Dec. & Planch. Rev. Hortic IV. 3: 107. 1854.
Aralia arborea L. Syst. Nat. ed. 10. 967. 1759.
Hedera arborea Sw. Fl. Ind. Occ. 1: 518. 1797.
Hedera alaris Schlecht. Linnaea 9: 605. 1834.
Dendropanax alare Dec. & Planch. Rev. Hortic. IV. 3: 107. 1854.
Sciadophyllum Jacquini Griseb. Fl. Brit. W. Ind. 306. 1860. Dendropanax Juergcnseni Seem. Jour. Bot . 2: 301. 1864.
Sciadophyllum samydifolium Wright; Griseb. Cat. PI. Cub. 117. 1866.
Dendropanax samydifolium Seem. Jour. Bot. 6: 140. 1868.
Gilibcrtia Langcana Marchal. Bull. Acad. Belg. II. 47: 79. 1879.
Sciadophyllum capitation Eggers. Vidensk. Meddel. 1889: 17. 1889.
Scheflera arborea Maza. Anal. Soc. Esp. Hist. Nat. 19: 249. 1890.
Scheflera samvdifolia Maza, Anal. Soc. Esp. Hist. Nat. 19: 249. 1890.
Gilibcrtia arborea Marchal. Bull. Soc. Bot. Belg. 30': 2S1. 1891.
Sciodaphyllum arbor eum Hitchc. Rep. Mo. Bot. Card. 4: 91. 1893.
Aralia fruticosa Sesse & Moc. El. Mex. 86. 1894.
Aralia luxtlensis Sesse & Moc. HI. Mex. 86. 1894.
Gilibcrtia Rotkschuhii Harms. Bot. Jahrb. 23: 126. 1896.
Gilihertia insularis Rose, N. Am. Fauna 14: 83. 1899.
Gilibertia samydifolia Marchal; Urban. Svmb. Ant. 1: 201. 1899.
Gilibcrtia brachvpoda Urban, Svmb. Ant. 5: 432. 1908.
Dendropanax brachypodum R. C. Schneid. Bull. Torrev Club 36: 644. 1909.
Dendropanax insulare R. C. Schneid. Bull. Torrev Club 36: 644. 1909.
Gilibertia stenocarpa Donn. Smith, Bot. Gaz. 55: 435. 1913.
Gilibertia Smithiana I. M. Johnston. Contr. Grav Herb. 70: 81. 1924.
Gilibertia eitrycarpa I. M. Johnston, Contr. Grav Herb. 70: 82. 1924.
Gilibertia alaris I. M. Johnston. Contr. Grav Herb. 70: 82. 1924.
Dendropanax Langeanum Marchal; Standley, Contr. U. S. Nat. Herb. 23: 1084, as syn. 1924.
Gilibertia Jucrgenseni Standley, Contr. U. S. Nat. Herb. 23: 1084. 1924.
Dendropanax monticola Standley, Jour. Wash. Acad. 17: 316. 1927.
Gilibertia concinna Standley, Trop. Woods 18: 30. 1929.
Gilibertia Matudai Lundell. Phvtologia 1: 372. 1940.
Dendropanax Matudai A. C. Smith, Trop. Woods 66: 3. 1941.
Shrub or slender tree, up to 12 m. high, the branchlets slender, terete, often rugose; juvenile leaves long-petioled (the petioles up to 40 cm. long), the blades papyraceous, up to 45 cm. in diameter, often deeply 3or 5-lobed, the lobes oblong or obovate, the principal nerves spreading from the base; petioles of mature leaves slender, up to 23 cm. long (averaging about 6 cm.), the blades usually thin-coriaceous, ovate to elliptic or oblong or obovate-oblong, 6-28 (usually about 15) cm. long, 3-14 (usually about 7) cm. broad, obtuse to acute or cuneate at the base, usually obtusely acuminate or cuspidate at the apex, entire or undulate or remotely crenate at the margins, pinnately veined, the costa usually prominent, the secondary nerves 4-8 per side, often raised on both surfaces, the veinlets reticulate, often conspicuously prominulous on both surfaces, sometimes obscure; umbels 5-20 per inflorescence, arranged in a terminal raceme, the distal ones fasciculate, appearing to form a compound umbel ; rachis stout, 1-10 cm. long, the peduncles divaricate, usually straight, 1-7 cm. long, sometimes bracteate slightly below the middle (the bracts coriaceous, about 1 mm. long) ; flowers 3-35 (usually 20-25) per umbel, the receptacle 3-5 mm. broad, the pedicels slender, 3-S mm. long at anthesis (up to 13 mm. in fruit); flowers 5-7-merous, the calyx 1-2 mm. long and in diameter, the teeth usually inconspicuous, sometimes deltoid; petals oblong or deltoid-oblong, 1.5-2 mm. long, 1-1.5 mm. broad; filaments up to 2 mm. long, the anthers subglobose-oblong, less than 1 mm. long; styles connate in a very short column or cone, free only at the apex; fruit 4—8 mm. in diameter, sometimes considerably narrower, the persistent stylar column 1-2 mm. long, the styles free in the distal half, the seeds 5-7.
Tvpk locality: Ja
Distribution: Sinaloa to Tamaulipas, Cuba, Puerto Rico, and southward; also in South America; common.
- bibliyografik atıf
- Albert Charles Smith, Mildred Esther Mathias, Lincoln Constance, Harold William Rickett. 1944-1945. UMBELLALES and CORNALES. North American flora. vol 28B. New York Botanical Garden, New York, NY
Comprehensive Description
(
İngilizce
)
North American Flora tarafından sağlandı
Dendropanax stenodontus (Standley) A. C. Smith, Trop. Woods 66: 3. 1941.
Gilibertia stenodonla Standley. Ann. Mo. Bot. Gard. 24: 196. 1937.
Shrub about 4 m. high, the branchlets slender, subterete, with elongate internodes; petioles 2-5 cm. long; leaf-blades papyraceous, oblong or oblanceolate-oblong, 14-21 cm. long, 4-7 cm. broad, acute at the base, narrowed into a long slender acumen 15-25 mm. long, remotely serrate at the margins with spreading or ascending linear teeth 1-4 mm. long, the costa prominent, the secondary nerves 7-9 per side, nearly plane above, raised beneath, anastomosing very close to the margins, the veinlets reticulate, prominulous on both surfaces; umbels 4-6 per inflorescence, arranged in a terminal raceme, the rachis slender, 1 .5-3 cm. long, the peduncles slender, straight, 1.5-2.5 cm. long, obscurely bracteate near the middle; flowers 15-25 per umbel, the receptacle small, 2-3 mm. broad, the pedicels slender, 4-5 mm. long at anthesis; flowers 5-merous, the calyx less than 1 mm. long and in diameter, with inconspicuous teeth; petals oblong or deltoid-oblong, about 1.5 mm. long and 0.8 mm. broad; filaments 1-1.5 mm. long, the anthers oblong, about 0.7 mm. long; styles connate into a short conic column, scarcely free at the apex.
Type locality: Panama (Canal Zone). Distribution: Known only from the type locality.
- bibliyografik atıf
- Albert Charles Smith, Mildred Esther Mathias, Lincoln Constance, Harold William Rickett. 1944-1945. UMBELLALES and CORNALES. North American flora. vol 28B. New York Botanical Garden, New York, NY
Dendropanax arboreus
(
Asturyasça
)
wikipedia AST tarafından sağlandı
Dendropanax arboreus ye una especie de planta perteneciente a la familia de les araliacees.
Descripción
Son árboles qu'algamen un tamañu d'hasta 15 m d'altu (raramente más de 6–7 m en Nicaragua). Fueyes xuveniles frecuentemente 3-llobaes, les madures bien variables, ovaes, elíptiques, oblongues o obovaes, 5–25 cm de llargu y 2–10 cm d'anchu, ápiz agudu o acumináu, base atenuada a arrondada, marxes enteros, escasamente denticulaos o daqué undulado-crenaos, papiracees a daqué coriacees, con o ensin llurdios pelúcidas; pecíolus 1–6 (–10) cm de llargu. Inflorescencia de 3 o más umbeles dispuestes nun recímanu, pedúnculos 1–5 cm de llargu, bracteaos na base y frecuentemente en toa'l so llargor, pedicelos 3–10 (–15) mm de llargu, flores (5–) 10–30 o más por umbela, 5–8-partíes; columna estilar 1–3 mm de llargu, estilos llibres nel ápiz. Frutu 4–8 (–10) mm de llargu.[1]
Distribución y hábitat
Ye una especie común, que s'en cuentra nos montes húmedos, abondosu en vexetación secundaria, raramente en sabanes, zones norcentral y atlántica; a una altitú de 5–1500 metros, fl y fr mientres tol añu; dende Méxicu hasta Suramérica tropical, tamién nes Antilles.
Propiedaes
En Quintana Roo, úsase'l fervinchu de les fueyes pa baxar la fiebre.
- Hestoria
Nel sieglu XVI, Francisco Hernández de Toledo señala: la corteza ye fría y húmeda, molida y espolvoriscada sollivia almirablemente les llagues recién o antigües. Añede, la mesma corteza entemecida coles fueyes, llimpia y sana los tumores de les mames yá abiertos y qu'esquiten aguadía, sollivia les inflamaciones; suelen comese pal mesmu fin, les fueyes preparaes en forma de tortielles.[2]
Taxonomía
Dendropanax arboreus describióse por (L.) Decne. & Planch. y espublizóse en Revue Horticole 16: 107. 1854.[1]
- Sinonimia
-
Aralia arborea L.
-
Aralia fruticosa Sessé & Moc.
-
Aralia tuxtlensis Sessé & Moc.
-
Dendropanax alaris (Schltdl.) Decne. & Planch.
-
Dendropanax brachypodus (Urb.) R.C.Schneid.
-
Dendropanax concinnus (Standl.) Lundell
-
Dendropanax insulare (Rose) R.C. Schneid.
-
Dendropanax insularis (Rose) R.C.Schneid.
-
Dendropanax juergensenii Seem.
-
Dendropanax langeanum Marchal
-
Dendropanax langeanus Marchal ex Standl.
-
Dendropanax matudae (Lundell) A.C.Sm.
-
Dendropanax monticolus Standl.
-
Dendropanax samydifolius (C.Wright ex Griseb.) Seem.
-
Dendropanax schippii (A.C.Sm.) A.C.Sm.
-
Dendropanax stenodontus (Standl.) A.C.Sm.
-
Erithalis pentagonia DC.
-
Gilibertia alaris (Schltdl.) I.M.Johnst.
-
Gilibertia arborea (L.) Marchal ex T.Durand & Pittier
-
Gilibertia brachypoda Urb.
-
Gilibertia concinna Standl.
-
Gilibertia eurycarpa I.M.Johnst.
-
Gilibertia insularis Rose
-
Gilibertia juergensenii (Seem.) Standl.
-
Gilibertia langeana Marchal
-
Gilibertia matudae Lundell
-
Gilibertia rothschuhii Harms
-
Gilibertia samydifolia (C.Wright ex Griseb.) Marchal
-
Gilibertia schippii A.C.Sm.
-
Gilibertia smithiana I.M.Johnst.
-
Gilibertia stenocarpa Donn.Sm.
-
Gilibertia stenodonta Standl.
-
Hedera alaris Schltdl.
-
Hedera arborea (L.) Sw.
-
Schefflera arborea (L.) M.Gómez
-
Schefflera samydifolia Maza *
Sciadophyllum arboreum Hitchc.
-
Sciadophyllum jacquini Griseb.
-
Sciadophyllum samydifolium C. Wright ex Griseb.
-
Sciodaphyllum arboreum (L.) C.L.Hitchc.
-
Sciodaphyllum jacquinii Griseb.
-
Sciodaphyllum samydifolium C.Wright ex Griseb.[3][4]
Ver tamién
Referencies
Bibliografía
- CONABIO. 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
- Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
- Cowan, C. P. 1983. Flora de Tabasco. Llistaos Floríst. Méxicu 1: 1–123.
- Davidse, G., M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2009. Cucurbitaceae a Polemoniaceae. 4(1): i–xvi, 1–855. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu.
- Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.
- Funk, V. A., P. Y. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazones, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. O.S. Natl. Herb. 55: 1–584. View in Biodiversity Heritage Library
- Hokche, O., P. Y. Berry & O. Huber. (eds.) 2008. Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
- Ibarra Manríquez, G. & S. Sinaca Colín. 1995. Llista florística comentada de la estación de bioloxía tropical "Los Tuxtlas", Veracruz, Mexico. Revista Biol. Trop. 43(1–3): 75–115.
- Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Caleyes Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Dendropanax arboreus: Brief Summary
(
Asturyasça
)
wikipedia AST tarafından sağlandı
Dendropanax arboreus Dendropanax arboreus ye una especie de planta perteneciente a la familia de les araliacees.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Arali
(
Haiti dili; Haiti Creole
)
wikipedia emerging languages tarafından sağlandı
Arali se yon plant. Li nan fanmi plant kategori:Araliaceæ. Non syantifik li se Dendropanax arboreum
Istwa
Istwa
referans
Kèk lyen
- Li manke referans sou li.
Arali: Brief Summary
(
Haiti dili; Haiti Creole
)
wikipedia emerging languages tarafından sağlandı
Arali se yon plant. Li nan fanmi plant kategori:Araliaceæ. Non syantifik li se Dendropanax arboreum
Dendropanax arboreus
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
wikipedia ES tarafından sağlandı
El zapotillo, o palo de danta (Dendropanax arboreus) es una árbol de la familia de las araliáceas. Alcanza hasta 25 metros de alto. Habita desde el sur y sureste de México hasta Centroamérica incluyendo la Península de Yucatán.[1] Es un árbol de hasta 25 metros de alto. Tiene potencial para reforestación en zonas degradadas de selva. Se puede utilizar para recuperación de terrenos degradados y rehabilitar sitios donde hubo explotación minera.[2]
Descripción
Son árboles que alcanzan un tamaño de hasta 15 m de alto (raramente más de 6–7 m en Nicaragua). Hojas juveniles frecuentemente 3-lobadas, las maduras muy variables, ovadas, elípticas, oblongas u obovadas, 5–25 cm de largo y 2–10 cm de ancho, ápice agudo o acuminado, base atenuada a redondeada, márgenes enteros, escasamente denticulados o algo undulado-crenados, papiráceas a algo coriáceas, con o sin manchas pelúcidas; pecíolos 1–6 (–10) cm de largo. Inflorescencia de 3 o más umbelas dispuestas en un racimo, pedúnculos 1–5 cm de largo, bracteados en la base y frecuentemente en toda su longitud, pedicelos 3–10 (–15) mm de largo, flores (5–) 10–30 o más por umbela, 5–8-partidas; columna estilar 1–3 mm de largo, estilos libres en el ápice. Fruto 4–8 (–10) mm de largo.[3]
Distribución y hábitat
Es una especie común, que se encuentra en los bosques húmedos, abundante en vegetación secundaria, raramente en sabanas, zonas norcentral y atlántica; a una altitud de 5–1500 metros, fl y fr durante todo el año; desde México hasta Sudamérica tropical, también en las Antillas.
Propiedades
En Quintana Roo, se usa la infusión de las hojas para bajar la fiebre.
- Historia
En el siglo XVI, Francisco Hernández de Toledo señala: la corteza es fría y húmeda, molida y espolvoreada alivia admirablemente las llagas recientes o antiguas. Añade, la misma corteza mezclada con las hojas, limpia y sana los tumores de las mamas ya abiertos y que manan pus, alivia las inflamaciones; suelen comerse para el mismo fin, las hojas preparadas en forma de tortillas.[4]
Taxonomía
Dendropanax arboreus fue descrita por (L.) Decne. & Planch. y publicado en Revue Horticole 16: 107 en 1854.[3]
- Sinonimia
-
Aralia arborea L.
-
Aralia fruticosa Sessé & Moc.
-
Aralia tuxtlensis Sessé & Moc.
-
Dendropanax alaris (Schltdl.) Decne. & Planch.
-
Dendropanax brachypodus (Urb.) R.C.Schneid.
-
Dendropanax concinnus (Standl.) Lundell
-
Dendropanax insulare (Rose) R.C. Schneid.
-
Dendropanax insularis (Rose) R.C.Schneid.
-
Dendropanax juergensenii Seem.
-
Dendropanax langeanum Marchal
-
Dendropanax langeanus Marchal ex Standl.
-
Dendropanax matudae (Lundell) A.C.Sm.
-
Dendropanax monticolus Standl.
-
Dendropanax samydifolius (C.Wright ex Griseb.) Seem.
-
Dendropanax schippii (A.C.Sm.) A.C.Sm.
-
Dendropanax stenodontus (Standl.) A.C.Sm.
-
Erithalis pentagonia DC.
-
Gilibertia alaris (Schltdl.) I.M.Johnst.
-
Gilibertia arborea (L.) Marchal ex T.Durand & Pittier
-
Gilibertia brachypoda Urb.
-
Gilibertia concinna Standl.
-
Gilibertia eurycarpa I.M.Johnst.
-
Gilibertia insularis Rose
-
Gilibertia juergensenii (Seem.) Standl.
-
Gilibertia langeana Marchal
-
Gilibertia matudae Lundell
-
Gilibertia rothschuhii Harms
-
Gilibertia samydifolia (C.Wright ex Griseb.) Marchal
-
Gilibertia schippii A.C.Sm.
-
Gilibertia smithiana I.M.Johnst.
-
Gilibertia stenocarpa Donn.Sm.
-
Gilibertia stenodonta Standl.
-
Hedera alaris Schltdl.
-
Hedera arborea (L.) Sw.
-
Schefflera arborea (L.) M.Gómez
-
Schefflera samydifolia Maza
-
Sciadophyllum arboreum Hitchc.
-
Sciadophyllum jacquini Griseb.
-
Sciadophyllum samydifolium C. Wright ex Griseb.
-
Sciodaphyllum arboreum (L.) C.L.Hitchc.
-
Sciodaphyllum jacquinii Griseb.
-
Sciodaphyllum samydifolium C.Wright ex Griseb.[5][6]
Nombres comunes
- Palo de agua, molumento.
- palo cachimba de Cuba, vibona de Cuba.[7]
Referencias
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores y editores de Wikipedia
Dendropanax arboreus: Brief Summary
(
İspanyolca; Kastilyaca
)
wikipedia ES tarafından sağlandı
El zapotillo, o palo de danta (Dendropanax arboreus) es una árbol de la familia de las araliáceas. Alcanza hasta 25 metros de alto. Habita desde el sur y sureste de México hasta Centroamérica incluyendo la Península de Yucatán. Es un árbol de hasta 25 metros de alto. Tiene potencial para reforestación en zonas degradadas de selva. Se puede utilizar para recuperación de terrenos degradados y rehabilitar sitios donde hubo explotación minera.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autores y editores de Wikipedia
Dendropanax arboreus
(
Vietnamca
)
wikipedia VI tarafından sağlandı
Dendropanax arboreus là một loài thực vật có hoa trong Họ Cuồng cuồng. Loài này được (L.) Decne. & Planch. mô tả khoa học đầu tiên năm 1854.[1]
Chú thích
Liên kết ngoài
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Dendropanax arboreus: Brief Summary
(
Vietnamca
)
wikipedia VI tarafından sağlandı
Dendropanax arboreus là một loài thực vật có hoa trong Họ Cuồng cuồng. Loài này được (L.) Decne. & Planch. mô tả khoa học đầu tiên năm 1854.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia tác giả và biên tập viên