Crotalus lepidus is a venomous pit viper species found in the southwestern United States and northern central Mexico. Four subspecies are currently recognized, including the nominate subspecies described here.[2]
ContentsThis small species rarely exceeds 32 in (81.3 cm) in length. It has a large, rounded head, and fairly heavy body for its size, with eyes with vertical pupils. Like other rattlesnakes, its tail has a rattle, which is composed of keratin. Each time the snake sheds its skin, a new segment is added to the rattle. However, the rattle is fragile and may break off, and the frequency of shedding can vary. So, the snake's age cannot be determined by the number of segments or length of the rattle.
The color pattern varies greatly, but generally reflects the color of the rock in the snake's natural environment. Snakes found near areas of predominantly limestone tend to be a light grey in color, with darker grey banding. Snakes found at higher altitudes have darker colors. Specimens of the mottled rock rattlesnake (C. l. lepidus) from the Davis Mountains region often exhibit a more pink coloration, with dark-grey speckling rather than distinct banding.[1] The banded rock rattlesnake (C. l. klauberi) gets its common name from its distinctive, clean banding, often with little speckling or mottling.
Common namesIts common names include: blue rattlesnake, eastern rock rattlesnake, green rattlesnake, little green rattlesnake, pink rattlesnake, rock rattlesnake, Texas rock rattlesnake, and white rattlesnake.[3]
Geographic rangeThis snake is found in the Southwestern United States (Arizona, southern New Mexico, and southwestern Texas) and northern central Mexico. The type locality given is "Presidio del Norte and Eagle Pass" (Texas, USA). H.M. Smith and Taylor (1950) emended the type locality to "Presidio (del Norte), Presidio County, Texas".[1]
Conservation statusThis species is classified as Least Concern IUCN Red List of Threatened Species (v3.1, 2001).[4] Species are listed as such due to their wide distribution, presumed large population, or because they are unlikely to be declining fast enough to qualify for listing in a more threatened category. The population trend was stable when assessed in 2006.[5]
However, it is listed as a threatened species by New Mexico, although Texas does not protect it. Its habitat is largely inaccessible, and not currently threatened by human development, though it is gradually becoming more and more fragmented.
BehaviorIn general, these snakes are not aggressive. They tend to rely heavily on their camouflage, and will often not strike or even rattle their tails unless physically harassed. They spend most of their lives in rocky outcroppings and talus slopes, from which they are named. Man-made road cuts are often a favorite place. They are primarily nocturnal.
FeedingTheir diets consist of small mammals, lizards, and sometimes frogs. They are often more active at colder temperatures than other rattlesnake species.
C. l. lepidus CaptivityTwo subspecies, C. l. lepidus and C. l. klauberi, are frequently available in the exotic animal trade, and are well represented in zoos around the world. They are sought after for their wide array of potential colorations and typically docile nature. Most available are wild-caught; captive breeding, while not unheard of, is not commonplace. The two subspecies found only in Mexico are not often found in captivity outside of Mexico.
ReproductionThese snakes are ovoviviparous. They breed once a year, in the spring, and give birth about four months later to six to eight young. The young generally look like miniature versions of the parents and take three or more years to mature.
VenomTheir venom is primarily a haemotoxin, but has been known to have significant neurotoxic effects, as well. While not type-specific, the polyvalent antivenin CroFab is generally used to treat serious envenomations.
Subspecies Subspecies Taxon author Common name Geographic range C. l. klauberi Gloyd, 1936 Banded rock rattlesnake Arizona, New Mexico, Texas, Mexico (south to Jalisco) C. l. lepidus Kennicott, 1861 Mottled rock rattlesnake New Mexico, Texas, Mexico (Chihuahua) C. l. maculosus W. Tanner, Dixon & Harris, 1972 Durango Rock rattlesnake Mexico (Durango, Sinaloa, Nayarit, Jalisco) C. l. morulus Klauber, 1952 Tamaulipan rock rattlesnake Mexico (Sierra Madre Oriental)Rock rattlesnake
Banded rock rattlesnake
Southwestern USA (southwern Arizona, southern New Mexico, and southwestern Texas) and northern central Mexico (McDiarmid et al., 1999).
Syntypes: ANSP (?) two heads, now lost (McDiarmid et al., 1999).
Type-locality: "Presidio del Norte and Eagle Pass" (Texas, USA). Emended to "Presidio (del Norte), Presidio County, Texas" by H. M. Smith and Taylor, 1950, Univ. Kansas Sci. Bull. 33:313-380[362] (McDiarmid et al., 1999).
Chřestýš skalní (Crotalus lepidus) je jedovatý had z čeledi zmijovitých žijící na jihu Spojených států amerických a ve velké části Mexika. Herpetologům jsou známy čtyři jednotlivé poddruhy.
Chřestýš skalní měří asi 80 centimetrů na délku a nejčastěji se vyskytuje ve skalnatých či kamenitých oblastech. Stejně, jako všichni chřestýši, má i tento druh vertikální zornice odkazující na lov především po setmění, tepločivné jamky k detekci tepla v okolí se pohybujících živočichů, i zrohovatělé články kůže na konečku ocasu, které tvoří chřestítko. Živí se savci, ještěrkami a žábami. Jedná se o živorodého tvora.
Jed tohoto hada je hemotoxický s malým množstvím silných neurotoxinů. Ačkoliv je potenciálně nebezpečný, ve Spojených státech dosud nezpůsobil ani jedno úmrtí.
Chřestýš skalní (Crotalus lepidus) je jedovatý had z čeledi zmijovitých žijící na jihu Spojených států amerických a ve velké části Mexika. Herpetologům jsou známy čtyři jednotlivé poddruhy.
Die Felsen-Klapperschlange (Crotalus lepidus), auch Gebirgsklapperschlange, ist eine Art der Klapperschlangen (Crotalus), die vom Südwesten Texas bis nach Zentralmexiko in Höhen von bis zu 3.000 Metern zu finden ist.
Die Felsen-Klapperschlange ist eine mittelgroße Klapperschlange mit einer durchschnittlichen Körperlänge von etwa 60 bis 70 Zentimetern, kann jedoch in Einzelfällen bis 80 Zentimeter lang werden. Der Kopf ist klein und flach und die Schwanzrassel relativ groß ausgebildet.
In ihrer Körperfärbung variiert die Art relativ stark. Die typische Grundfärbung ist grau bis grüngrau mit einem Zeichnungsmuster aus weit auseinander stehenden schwarzen oder dunkelgrauen Querbalken. Daneben gibt es braune Exemplare oder auch solche, bei denen die Querbalken zu einer Reihe kleiner schwarzer Punkte reduziert sind oder andere mit zusätzlichen Flecken zwischen den Querbalken. Dabei kommt bei ihnen zudem ein Sexualdimorphismus vor, der für die Klapperschlangen eher ungewöhnlich ist: Die Männchen sind im Regelfall eher grünlichgrau, während die Weibchen hellgrau bis braungrau sind. Bei fast allen Exemplaren ist ein deutliches schwarzes Schläfenband ausgebildet, das sich von den Augen zu den Mundwinkeln zieht.
Das Verbreitungsgebiet der Felsen-Klapperschlange reicht vom südöstlichen Arizona in einem Streifen parallel der Staatsgrenze zu Mexiko durch das südliche New Mexico bis in das südwestliche Texas und keilförmig nach Süden in Zentralmexiko, wobei die Küstenregionen von dieser Art nicht bewohnt sind. Die Schlange kommt dabei in Höhen von bis zu 3.000 Metern vor.
Als Lebensraum bevorzugt die Schlange felsige Gebiete innerhalb von Kiefer-Eichen-Mischwäldern.
Die Felsen-Klapperschlangen produziert nur eine verhältnismäßig geringe Menge Schlangengift. In der Wirkung variiert es sehr stark; im Regelfall führt es vor allem zu lokalen Gewebszerstörungen und Schmerzen, denen eine allgemeine Übelkeit folgt. In einigen Populationen in Chihuahua, Arizona und New Mexico ist das Gift allerdings ungleich stärker und enthält wie das der Mojave-Klapperschlange Anteile von Neurotoxinen, die auf das zentrale Nervensystem wirken – die Giftwirkung wird dadurch um das 3- bis 100-fache erhöht. Todesfälle durch den Biss dieser Schlange sind allerdings bislang nicht dokumentiert.
Aktuell werden vier Unterarten der Felsen-Klapperschlange unterschieden:
Vor allem die Abgrenzung der beiden Unterarten C. l. klauberi und C. l. lepidus befindet sich allerdings in der Diskussion, da sie beide morphologisch sehr divers sein können. Über eine Untersuchung der Giftzusammensetzung, die diese Frage klären sollte, konnten allerdings auch keine abschließenden Ergebnisse erzielt werden.[1]
Die Felsen-Klapperschlange (Crotalus lepidus), auch Gebirgsklapperschlange, ist eine Art der Klapperschlangen (Crotalus), die vom Südwesten Texas bis nach Zentralmexiko in Höhen von bis zu 3.000 Metern zu finden ist.
Crotalus lepidus is a venomous pit viper species found in the southwestern United States and northern central Mexico. Four subspecies are currently recognized, including the nominate subspecies described here.[3]
This small species rarely exceeds 32 in (81.3 cm) in length. It has a large, rounded head, and fairly heavy body for its size, with eyes with vertical pupils. Like other rattlesnakes, its tail has a rattle, which is composed of keratin. Each time the snake sheds its skin, a new segment is added to the rattle. However, the rattle is fragile and may break off, and the frequency of shedding can vary. So, the snake's age cannot be determined by the number of segments or length of the rattle.
The color pattern varies greatly, but generally reflects the color of the rock in the snake's natural environment. Snakes found near areas of predominantly limestone tend to be a light grey in color, with darker grey banding. Snakes found at higher altitudes have darker colors. Specimens of the mottled rock rattlesnake (C. l. lepidus) from the Davis Mountains region often exhibit a more pink coloration, with dark-grey speckling rather than distinct banding.[1] The banded rock rattlesnake (C. l. klauberi) gets its common name from its distinctive, clean banding, often with little speckling or mottling.
Its common names include: blue rattlesnake, eastern rock rattlesnake, green rattlesnake, little green rattlesnake, pink rattlesnake, rock rattlesnake, Texas rock rattlesnake, and white rattlesnake.[4]
This snake is found in the Southwestern United States (Arizona, southern New Mexico, and southwestern Texas) and northern central Mexico. The type locality given is "Presidio del Norte and Eagle Pass" (Texas, USA). H.M. Smith and Taylor (1950) emended the type locality to "Presidio (del Norte), Presidio County, Texas".[2]
This species is classified as Least Concern IUCN Red List of Threatened Species (v3.1, 2001).[1] Species are listed as such due to their wide distribution, presumed large population, or because they are unlikely to be declining fast enough to qualify for listing in a more threatened category. The population trend was stable when assessed in 2006.[5]
However, it is listed as a threatened species by New Mexico, although Texas does not protect it. Its habitat is largely inaccessible, and not currently threatened by human development, though it is gradually becoming more and more fragmented.
In general, these snakes are not aggressive. They tend to rely heavily on their camouflage, and will often not strike or even rattle their tails unless physically harassed. They spend most of their lives in rocky outcroppings and talus slopes, from which they are named. Man-made road cuts are often a favorite place. They are primarily nocturnal. Most people who get bitten by the rock rattlesnake are often hiking among rocks, where it lives. If someone steps or accidentally touches it, the snake's immediate reaction is to bite.
Their diets consist of small mammals, lizards, and sometimes frogs. They are often more active at colder temperatures than other rattlesnake species.
Two subspecies, C. l. lepidus and C. l. klauberi, are frequently available in the exotic animal trade, and are well represented in zoos around the world. They are sought after for their wide array of potential colorations and typically docile nature. Most available are wild-caught; captive breeding, while not unheard of, is not commonplace. The two subspecies found only in Mexico are not often found in captivity outside of Mexico.
These snakes are ovoviviparous. They breed once a year, in the spring, and give birth about four months later to six to eight young. The young generally look like miniature versions of the parents and take three or more years to mature.
Their venom is primarily a hemotoxin, but has been known to have significant neurotoxic effects, as well. While not type-specific, the polyvalent antivenin CroFab is generally used to treat serious envenomations.
A recent review [6] showed that the Tamualipan rock rattlesnake appears to be a separate species, Crotalus morulus
Crotalus lepidus is a venomous pit viper species found in the southwestern United States and northern central Mexico. Four subspecies are currently recognized, including the nominate subspecies described here.
La cascabel gris (Crotalus lepidus) es una especie de serpiente venenosa que pertenece a la subfamilia de las víboras de foseta. Mide hasta 80cm. Se distribuye del suroeste de los Estados Unidos l centro norte de México. Vive en matorrales áridos y bosques templados. Se encuentra como Sujeta a Protección Especial (Pr) por la NOM-059-SEMARNAT-2010. Se reconocen cuatro subespecies, incluyendo la subespecie nominal descrita aquí.[3] [4]
Otros nombres comunes para esta especie: cascabel de las rocas, víbora de cascabel gris, víbora-cascabel variable.[cita requerida]
Su área de distribución incluye el suroeste de Estados Unidos (el sureste de Arizona, sur de Nuevo México, suroeste de Texas) y el centronorte de México (este de Sonora, Chihuahua, Durango, Sinaloa oriental, Zacatecas, este Nayarit, norte de Jalisco, Aguascalientes, oeste de San Luis Potosí, oeste de Nuevo León, Guanajuato ,Coahuila y sudoeste de Tamaulipas).[1] La localidad tipo es «Presidio del Norte and Eagle Pass» (Texas, EE.UU.). H.M. Smith and Taylor (1950) corrigió la localidad tipo a «Presidio (del Norte), Presidio County, Texas».[2] Su rango altitudinal se extiende de 300 a 2930 msnm.[1]
Su hábitat natural se compone principalmente de zonas montañosas rocosas, incluyendo yacimientos de piedra caliza, arroyos rocosos, taludes rocosos, barrancos, a menudo en zonas áridas o semiáridas, cubiertas con una vegetación de pino y roble, enebro, o agave.[1] En México habita también en pastizales de mezquite, bosque boreal tropical mixto, y bosque tropical caducifolio.[1]
Sus nombres comunes incluyen cascabel de las rocas, víbora de cascabel gris,[5] víbora-cascabel variable,[3] cascabel azul,[6] cascabel verde, pequeña cascabel verde, cascabel rosa, cascabel blanca. En inglés se conoce como blue rattlesnake, eastern rock rattlesnake, green rattlesnake, little green rattlesnake, pink rattlesnake, rock rattlesnake, Texas rock rattlesnake, y white rattlesnake.[7]
Es una serpiente relativamente pequeña que raramente supera los 81 cm de longitud. Tiene una cabeza grande y redondeada, y sus ojos tienen pupilas verticales. Su cuerpo es bastante robusto para su tamaño. Al igual que otras serpientes de cascabel, su cola tiene un cascabel compuesto de queratina. Cada vez que la serpiente muda la piel, se añade un nuevo segmento al cascabel. Sin embargo, la edad de la serpiente no puede determinarse por el número de segmentos o la longitud del cascabel, dado que la frecuencia de la muda puede variar, y por la fragilidad del cascabel que puede romperse.
La coloración de la piel es muy variable, pero en general refleja el color de la roca predominante en el ambiente natural de la serpiente. Las serpientes que habitan zonas de piedra caliza tienden a tener un color gris claro, con bandas de gris oscuro. Las serpientes que se encuentran en altitudes mayores suelen tener colores más oscuros. Los ejemplares de la cascabel moteada de las rocas (C. l. Lépido) de la región de las Montañas Davis a menudo exhiben una coloración rosada, con motas de color gris oscuro en vez de bandas distintivas.[1] C. l. Klauberi se distingue por bandas bien definidas, a menudo con pocas motas o manchas.
Es una especie principalmente nocturna y terrestre, que sube ocasionalmente en la vegetación baja.[1] Pasa la mayor parte de su vida en yacimientos rocosos y en laderas de pedreros. Cortes de caminos artificiales son a menudo un lugar preferido. En zonas boscosos suele ocupar áreas abiertas y asoleadas.[1] Por lo general esta especie no es agresiva. Suele confiar en su camuflaje, y a menudo, no ataca, ni siquiera sacude la cola, a menos que sea físicamente molestada.
Se alimenta principalmente de pequeños mamíferos, lagartos, y ocasionalmente de ranas. Por lo general es más activa en condiciones frías que otras especies de serpientes de cascabel.
Es una serpiente ovovivípara. Se reproduce una vez al año durante la primavera, y después de un periodo de gestación de unos cuatro meses la hembra da a luz a seis hasta ocho crías. Por lo general las crías se parecen a pequeñas versiones de sus padres. Necesitan tres años o más para alcanzar la edad reproductiva.
Su veneno es principalmente hemotóxico, aunque también tiene efectos neurotóxicos significativos.[8] Una mordedura puede resultar en un dolor intenso alrededor de la herida, una rápida progresión del dolor, hinchazón y decoloración de la extremidad afectada, ampollas, malestar general, náuseas, mareos, y ocasionalmente problemas cardíacos y respiratorios.[8] Existen registros de envenenamientos fatales.[8] Para tratar los envenenamientos graves, se utiliza a menudo el suero antiofídico polivalente CroFab.[cita requerida]
La Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (UICN) clasificó a C. lepidus como una "especie bajo preocupación menor" en vista de su amplia distribución, su población grande, y la lenta tasa de disminución poblacional.[1] La tendencia poblacional era estable cuando fue evaluada en 2012.[1]
Sin embargo, en Nuevo México (Estados Unidos) es catalogada como una especie amenazada, aunque no está protegida en Tejas. Una gran parte de su hábitat es inaccesible, y no está amenazado por el desarrollo humano, aunque su área de distribución se vuelve cada vez más fragmentada.
La cascabel gris (Crotalus lepidus) es una especie de serpiente venenosa que pertenece a la subfamilia de las víboras de foseta. Mide hasta 80cm. Se distribuye del suroeste de los Estados Unidos l centro norte de México. Vive en matorrales áridos y bosques templados. Se encuentra como Sujeta a Protección Especial (Pr) por la NOM-059-SEMARNAT-2010. Se reconocen cuatro subespecies, incluyendo la subespecie nominal descrita aquí.
Otros nombres comunes para esta especie: cascabel de las rocas, víbora de cascabel gris, víbora-cascabel variable.[cita requerida]
Crotalus lepidus Crotalus generoko animalia da. Narrastien barruko Viperidae familian sailkatuta dago.
Crotalus lepidus Crotalus generoko animalia da. Narrastien barruko Viperidae familian sailkatuta dago.
Crotalus lepidus ou crotale des rochers ou crotale à bandes est une espèce de serpents de la famille des Viperidae[1].
Cette espèce se rencontre[1] :
C'est un serpent venimeux et vivipare[1]. Il mesure 65 centimètres de long.
Selon Reptarium Reptile Database (13 février 2014)[2] :
Crotalus lepidus ou crotale des rochers ou crotale à bandes est une espèce de serpents de la famille des Viperidae.
Grzechotnik skalny (Crotalus lepidus) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych w rodzinie żmijowatych.
Obecnie wyróżniamy 4 podgatunki[2]:
Występuje na terenie Stanów Zjednoczonych i Meksyku w Ameryce Północnej. Spotykany na terenach kamienistych i górskich na wysokości od 300 do 3000 metrów nad poziomem morza. Jego jad jest bardzo silny, ugryzienie może być śmiertelne dla człowieka. Żywi się drobnymi kręgowcami.
Grzechotnik skalny (Crotalus lepidus) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych w rodzinie żmijowatych.
Obecnie wyróżniamy 4 podgatunki:
Crotalus lepidus klauberi (Gloyd, 1936) Crotalus lepidus lepidus (Kennicott, 1861) Crotalus lepidus maculosus (Tanner, Dixon and Harris, 1972) Crotalus lepidus morulus (Klauber, 1952)Występuje na terenie Stanów Zjednoczonych i Meksyku w Ameryce Północnej. Spotykany na terenach kamienistych i górskich na wysokości od 300 do 3000 metrów nad poziomem morza. Jego jad jest bardzo silny, ugryzienie może być śmiertelne dla człowieka. Żywi się drobnymi kręgowcami.
Crotalus lepidus é uma espécie de víbora venenosa que pode ser encontrada no sudoeste dos Estados Unidos e na zona norte do México central. São reconhecidas actualmente quatro sub-espécies, incluindo a sub-espécie nominal aqui descrita.[3]
Esta pequena espécie raramente excede os 82 cm de comprimento. Tem cabeça grande e arredondada, e um corpo relativamente pesado para o seu tamanho, e olhos com pupilas verticais. Como outras cascaveis, tem um cascavel na cauda, o qual está composto de queratina. No entanto, o cascavel é frágil e pode quebrar-se, e a frequência de muda pode variar. Assim, a idade da serpente não pode ser determinada pelo número de segmentos ou pelo comprimento do cascavel.
O padrão de coloração varia muito, mas de um modo geral reflecte a cor da rocha no ambiente natural da serpente. Espécimes encontrados em zonas em que predomina o calcário tendem a ser de cor cinzento-claro, com faixas de cinzento mais escuro. Espécimes encontrados a maiores altitudes têm coloração mais escura. Os espécimes da cascavel-das-pedras-manchada (C. l. lepidus) da região das Montanhas Davis exibem frequentemente uma coloração mais rosada, com manchas de cinzento-escuro em lugar das faixas distintivas.[1] A cascavel-das-pedras-bandada (C. l. klauberi) recebe o seu nome devido as suas faixas distintivas, frequentemente com muito poucas manchas.
Entre os seus nomes comuns incluem-se: cascavel-azul, cascavel-das-pedras-oriental, cascavel-verde, pequena-cascavel-verde, cascavel-rosa, cascavel-das-pedras, cascavel-das-pedras-do-texas e cascavel-branca.[4]
Esta serpente pode ser encontrada no sudoeste dos Estados Unidos (Arizona, sul do Novo México, e sudoeste do Texas) e no norte do México central. A localidade-tipo indicada é "Presidio del Norte e Eagle Pass" (Texas, Estados Unidos). H.M. Smith e Taylor (1950) emendaram a localidade-tipo para "Presidio (del Norte), Condado de Presidio, Texas".[2]
Esta espécie é classificada como Pouco Preocupante de acordo com a Lista Vermelha da IUCN de Espécies Ameaçadas. (v3.1, 2001).[1] Uma espécie é classificada como tal devido à sua ampla distribuição, presumível grande população, ou porque é pouco provável que esteja em declínio suficientemente rápido para poder ser considerada a sua classificação numa categoria que indique uma ameaça maior à sua existência. A tendência populacional era estável queando foi avaliada em 2006.[5]
Contudo, é considerada uma espécie ameaçada no Novo México, embora não seja protegida no Texas. O seu habitat é na sua maioria inacessível, e actualmente não ameaçado pelo desenvolvimento humano, embora esteja tornando-se gradualmente mais e mais fragmentado.
Geralmente, estas serpentes não são agressivas. Tendem a depender bastante da sua camuflagem, e muitas das vezes não atacam nem fazem soar os seus cascaveis a menos que sejam fisicamente ameaçadas. Passam a maior parte das suas vidas em afloramentos e taludes rochosos, dos quais recebem o seu nome-comum. Escavações de estradas são muitas vezes um local favorito. Têm hábitos predominantemente nocturnos. A maioria das pessoas que são mordidas pela cascavel-das-pedras são-no durante caminhadas em zonas pedregosas, onde vivem as serpentes. Se alguém as pisa ou toca acidentalmente, a primeira reacção da serpente é morder.
A sua dieta consiste de pequenos mamíferos, lagartos, e por vezes sapos. São frequentemente mais activas com baixas temperaturas que outras espécies de cascavel.
Duas sub-espécies, C. l. lepidus e C. l. klauberi, são frequentemente encontradas no mercado de animais exóticos, e estão bem representadas em parques zoológicos de todo o mundo. São bastante procuradas devido à sua grande variedade de potenciais colorações e à sua natureza tipicamente dócil. A maioria dos animais disponíveis são capturados no seu ambiente natural; a reprodução em cativeiro, apesar de não ser inaudita, não é comum. As duas sub-espécies encontradas apenas no México não são frequentemente encontradas em cativeiro fora desse país.
Estas serpentes são ovovivíparas. Reproduzem-se uma vez por ano, durante a primavera, e dão à luz seis a oito crias cerca de quatro meses mais tarde. De um modo geral os juvenis parecem versões miniaturizadas dos progenitores e atingem a maturidade depois de pelo menos três anos.
O seu veneno é primariamente hemotóxico, mas sabe-se que possui também importantes efeitos neurotóxicos. Embora não seja específico, o antiveneno polivalente CroFab é geralmente usado para tratar casos de envenenamentos mais sérios.
Uma revisão recente[6] mostra que a cascavel-das-pedras-de-tamaulipas parece ser uma espécie separada, Crotalus morulus
Crotalus lepidus é uma espécie de víbora venenosa que pode ser encontrada no sudoeste dos Estados Unidos e na zona norte do México central. São reconhecidas actualmente quatro sub-espécies, incluindo a sub-espécie nominal aqui descrita.
Crotalus lepidus[2] este o specie de șerpi din genul Crotalus, familia Viperidae, descrisă de Kennicott 1861.[3][4] A fost clasificată de IUCN ca specie cu risc scăzut.[1]
Această specie cuprinde următoarele subspecii:[3]
|access-date=
(ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
Crotalus lepidus este o specie de șerpi din genul Crotalus, familia Viperidae, descrisă de Kennicott 1861. A fost clasificată de IUCN ca specie cu risc scăzut.
Crotalus lepidus là một loài rắn trong họ Rắn lục. Loài này được Kennicott mô tả khoa học đầu tiên năm 1861.[2]
Crotalus lepidus là một loài rắn trong họ Rắn lục. Loài này được Kennicott mô tả khoa học đầu tiên năm 1861.