Tityridae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1840 gant al loenoniour saoz George Robert Gray (1808-1872)[1].
Diouzh Doare 7.3 an IOC World Bird List[2] ez a unnek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Tityridae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1840 gant al loenoniour saoz George Robert Gray (1808-1872).
Diouzh Doare 7.3 an IOC World Bird List ez a unnek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Els titírids (Tityridae) són una família d'aus de l'ordre dels passeriformes que habiten en selves i boscos de la zona neotropical. Anteriorment, les 41 espècies d'aquesta família es repartien entre les dels tirànids, píprids i cotíngids. Són ocells petits i mitjans. La majoria tenen la cua relativament curta i el cap gran.
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 3.5, 2013), els titírids estan formats per 11 gèneres amb 45 espècies:
Els titírids (Tityridae) són una família d'aus de l'ordre dels passeriformes que habiten en selves i boscos de la zona neotropical. Anteriorment, les 41 espècies d'aquesta família es repartien entre les dels tirànids, píprids i cotíngids. Són ocells petits i mitjans. La majoria tenen la cua relativament curta i el cap gran.
Die Bekarden oder Tityras (Tityridae) sind eine Familie in der Unterordnung der Schreivögel (Tyranni). Sie kommt von Mexiko bis nach Uruguay und in den Norden Argentiniens vor.
Bekarden sind kleine bis mittelgroße Vögel mit einem ovalen bis zylindrischen Rumpf, einem mittelgroßen bis großen Kopf und einem kurzen, dicken Hals. Die Flügel sind mittellang, der quadratische Schwanz ist mittellang bis kurz. Die Beine sind kurz, die Füße klein. Der Schnabel ist gerade und kräftig. Die Gefiederfärbung ist sehr variabel. Bei den meisten Arten dominiert eine weiße, graue, schwarze oder bräunliche Grundfärbung. Die Männchen sind in den meisten Fällen kräftiger gefärbt als die Weibchen. Die Sitzposition der Bekarden ist relativ aufrecht.
Bekarden sind Waldbewohner und kommen in verschiedenen Waldhabitaten von relativ offenen Trockenwäldern über Regenwäldern bis zu Nebelwäldern in den Bergen vor. Sie sind Allesfresser und ernähren sich vor allem von Insekten, kleinen Wirbeltieren und Früchten. Alle Bekarden, bei denen die Fortpflanzung untersucht wurde, sind monogam und in den meisten Fällen kümmern sich beide Eltern um Gelege und Jungvögel. Das Nest wird bei vielen Arten in Baumhöhlen aus Zweigen, kleinen Wurzeln und Blättern gebaut, Pachyramphus-Arten bauen ein großes, rundes Nest, Myiobius-Arten und Onychorhynchus-Arten ein Hängenest mit seitlichem Eingang, die Flammenkopfbekarde und die Schiffornis-Arten ein offenes, schalenförmiges Nest. Ein Gelege besteht aus zwei bis vier, selten aus fünf Eiern. Die Brutzeit beträgt 18 bis 21 Tage, die Küken verbleiben für 20 bis 30 Tagen, bis zum flüggewerden im Nest.
Die meisten Arten, die heute zu den Bekarden gerechnet werden, gehörten ursprünglich zur Familie der Schmuckvögel (Cotingidae) oder zu den Tyrannen (Tyrannidae). Untersuchungen auf molekularbiologischer Grundlage zeigen jedoch, dass die Bekarden eine monophyletische Gruppe bilden. Sie ist die Schwestergruppe der Schmuckvögel[1] oder der Tyrannen[2][3] oder der Schnurrvögel (Pipridae).[4][5]
Gattungen und Arten nach der IOC World Bird List[6], Unterfamilien und Tribus nach Winkler, Billerman und Lovette und deutsche Namen nach Barthel et al.: Deutsche Namen der Vögel der Erde[7]
Die Bekarden oder Tityras (Tityridae) sind eine Familie in der Unterordnung der Schreivögel (Tyranni). Sie kommt von Mexiko bis nach Uruguay und in den Norden Argentiniens vor.
Tityridae phylogeny Tityridae Oxyruncinae Tityrinae Cladogram of the genera in Tityridae based on the results of Tello and colleagues published in 2009.[1]
Tityridae is family of suboscine passerine birds found in forest and woodland in the Neotropics. The 45 species in this family were formerly spread over the families Tyrannidae, Pipridae and Cotingidae (see Taxonomy). As yet, no widely accepted common name exists for the family, although tityras and allies and tityras, mourners and allies have been used. They are small to medium-sized birds. Under current classification, the family ranges in size from the buff-throated purpletuft, at 9.5 cm (3.7 in) and 10 grams (0.35 ounces), to the masked tityra, at up to 24 cm (9.5 in) and 88 grams (3.1 ounces).[2][3] Most have relatively short tails and large heads.
The family Tityridae (as the subfamily Tityrinae) containing the genera Tityra and Pachyramphus was introduced by the English zoologist George Robert Gray in 1840.[4][5]
Traditionally, the genus Laniocera was included in the family Tyrannidae, the genera Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus and Xenopsaris were included in the family Cotingidae, and Schiffornis was included in the family Pipridae. Three of these genera, Tityra, Pachyramphus and Xenopsaris, were later moved to Tyrannidae based on the morphology of their skull and syrinx.[6]
The existence of the family Tityridae (although simply treated as a clade) was first proposed in 1989 based on the morphology of several syringeal and skeletal features.[7] The existence of this family has later been confirmed by multiple studies involving both mitochondrial DNA and nuclear DNA.[8][9][10][11][12] Evidence suggests there are two basal clades within this family, the first including the genera Schiffornis, Laniocera, and Laniisoma (with strong bootstrap support), and the second include Iodopleura, Tityra, Xenopsaris, and Pachyramphus (with poor bootstrap support).[13]
A molecular phylogenetic study of passerine families published in 2019 sampled species from five genera in Tityridae. The resulting tree indicates that if the family Tityridae is defined to include the genera Oxyruncus, Myiobius and Onychorhynchus then it becomes paraphyletic: a clade containing the genera Tityra and Schiffornis is basal to a clade that contains the genera Oxyruncus, Myiobius, Onychorhynchus and the family Tyrannidae.[14]
The family contains 45 species divided into 11 genera:[15]
Media related to Tityridae at Wikimedia CommonsTityridae is family of suboscine passerine birds found in forest and woodland in the Neotropics. The 45 species in this family were formerly spread over the families Tyrannidae, Pipridae and Cotingidae (see Taxonomy). As yet, no widely accepted common name exists for the family, although tityras and allies and tityras, mourners and allies have been used. They are small to medium-sized birds. Under current classification, the family ranges in size from the buff-throated purpletuft, at 9.5 cm (3.7 in) and 10 grams (0.35 ounces), to the masked tityra, at up to 24 cm (9.5 in) and 88 grams (3.1 ounces). Most have relatively short tails and large heads.
Los titíridos (Tityridae) son una familia de aves paseriformes del suborden Tyranni que habitan en la América tropical (Neotrópico) en bosques o áreas arboladas. Las aproximadamente treinta y seis especies agrupadas en siete géneros de esta familia estaban antes repartidas entre las familias Tyrannidae, Pipridae y Cotingidae. Son aves de tamaño pequeño a mediano, la mayoría tiene cola corta y cabeza grande.
La familia Tityridae fue introducida por el zoólogo británico George Robert Gray en 1840 bajo el nombre de subfamilia «Tityrinae», en una clasificación de géneros de aves.[1] El género tipo definido es Tityra Vieillot, 1816.[2]
El nombre de la familia proviene del nombre del género tipo: «Tityra» que deriva del latín «tityrus»: el nombre de un rústico pastor de ovejas citado por Virgílio en las Éclogas; en la mitología romana, el nombre «Tityri» era dado a los Sátiros de Pan y Baco que tenían comportamiento ruidoso y agresivo, en referencia al comportamiento de las aves del género.[3]
Tradicionalmente, el género Laniocera fue incluido en la familia Tyrannidae, los géneros Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus y Xenopsaris fueron incluidos en la familia Cotingidae, y Schiffornis fue incluido en la familia Pipridae. Tres de estos géneros, Tityra, Pachyramphus y Xenopsaris, fueron movidos después a Tyrannidae con base en la morfología de sus cráneos y siringes.[4]
La existencia de la familia Tityridae (aunque tratada simplemente como un clado) fue propuesta primero en 1989 con base en la morfología de varios caracteres de la siringe y el esqueleto.[5] La existencia de esta familia ha sido luego confirmada por múltiples estudios involucrando análisis de ADN mitocóndrico y ADN nuclear.[6][7][8][9][10] La Propuesta N° 313 al Comité de Clasificación de Sudamérica (SACC), siguiendo los estudios de filogenia molecular de Ohlson et al (2007),[7] aprobó la adopción de la nueva familia Tityridae, incluyendo éstos y otros géneros.[11]
Las evidencias sugieren que existen dos clados basales dentro de esta familia, el primero incluyendo los géneros Schiffornis, Laniocera y Laniisoma (con una fuerte sustentación por el método de remuestreo estadístico Bootstrapping), y la segunda incluye a Iodopleura, Tityra, Xenopsaris, y Pachyramphus (con pobre sustentación por bootstraping).[12]
Los amplios estudios genético-moleculares de Tello et al (2009)[13] y Ohlson et al (2013)[14] descubrieron una cantidad de relaciones novedosas dentro de los paseriformes subóscinos que todavía no están reflejados en la mayoría de las clasificaciones. Específicamente para la familia Tiryridae, corroboraron las tesis anteriores y propusieron las subfamilias Schiffornithinae Sibley & Ahlquist, 1985 agrupando Schiffornis, Laniocera y Laniisoma y Tityrinae Gray, 1840 agrupando Iodopleura, Tityra, Xenopsaris y Pachyramphus.
De acuerdo a Ohlson et al. 2013, queda así definida la posición y composición de la familia:[14]
Parvorden Tyrannida Superfamilia Tyrannoidea TityridaeTityrinae: Iodopleura, Tityra, Xenopsaris, Pachyramphus
Schiffornithinae: Schiffornis, Laniocera, Laniisoma
De acuerdo con la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (IUCN), la situación de conservación en el mes de diciembre de 2017, de las 38 especies listadas por Birdlife International, excluyendo las pertenecientes a Géneros con taxonomía no resuelta es la siguiente:[15]
Según las clasificaciones del Congreso Ornitológico Internacional[16] y Clements Checklist/eBird v.2019,[17] así como también de las clasificaciones Aves del Mundo (HBW) y Birdlife International (BLI), la familia agrupa a los siguientes géneros y especies, con las debidas diferencias comentadas a seguir, en Géneros con taxonomía no resuelta y en Notas taxonómicas. Los taxones para los cuales no hay completo acuerdo sobre su categoría de especie plena o subespecie, exhiben el nombre de la nominal entre paréntesis. Los nombres en español, a menos que se encuentren entre paréntesis, provienen de la lista propuesta por la Sociedad Española de Ornitología.[18]
Adicionalmente a las especies listadas arriba, podrían pertenecer también a esta familia los siguientes géneros y especies:
Las evidencias sugerían que esta especie, tradicionalmente colocada en Cotingidae, también pertenece a la presente familia; sin embargo, trabajos recientes no encontraron ningún soporte consistente para estas relaciones,[6][7] por lo tanto, el SACC, mediante la aprobación de la Propuesta N° 134, resucitó la familia Oxyruncidae Ridgway, 1906 para situar exclusivamente esta especie única.[31] Clements/eBird v2019 sigue esta recomendación, mientras el IOC, HBW y BLI todavía la sitúan en la presente familia.[17][16]
La taxonomía de estos tres géneros siempre fue muy controvertida, y originalmente fueron situadas en la familia Tyrannidae; otras clasificaciones las sitúan actualmente en la familia Oxyruncidae, como Clements Checklist/eBird v2019[17] o en Tityridae, como el Congreso Ornitológico Internacional (IOC)[16] y Aves del Mundo, esta última como una subfamilia Onychorhynchinae,[32] siguiendo los estudios genético-moleculares de Ohlson et al. (2008)[33] y Tello et al. (2009),[13] Los estudios de Ohlson et al. (2013).[14] sitúan a estos tres géneros en una nueva familia propuesta Onychorhynchidae. El Comité Brasileño de Registros Ornitológicos (CBRO) y Avibase[34] ya adoptan dicha familia.[35] El Comité de Clasificación de Sudamérica (SACC), con base en los estudios citados y en las evidencias presentadas en el estudio de Oliveros et al. (2019), que demostraron que los géneros Onychorhynchus y Myiobius divergieron del resto de Tyrannidae alrededor de 23 mya (millones de años atrás) en el Mioceno temprano,[36] finalmente aprobó la nueva familia en la parte A de la Propuesta no 827.[37]
.jpg)
.jpg)
_(1)_(cropped).jpg)
.jpg)
|formato= requiere |url= (ayuda)) (en inglés). Los titíridos (Tityridae) son una familia de aves paseriformes del suborden Tyranni que habitan en la América tropical (Neotrópico) en bosques o áreas arboladas. Las aproximadamente treinta y seis especies agrupadas en siete géneros de esta familia estaban antes repartidas entre las familias Tyrannidae, Pipridae y Cotingidae. Son aves de tamaño pequeño a mediano, la mayoría tiene cola corta y cabeza grande.
Tityridae Passeriformes barruan sailkatzen den hegazti familia bat da. Neotropikoko baso eta oihanetan bizi dira. Lehen hemengo espezieak beste hiru familiatan sailkatuak zeuden, Tyrannidae, Pipridae eta Cotingidae.
Gaur egun 11 generotan banatzen da familia hau:
Tityridae Passeriformes barruan sailkatzen den hegazti familia bat da. Neotropikoko baso eta oihanetan bizi dira. Lehen hemengo espezieak beste hiru familiatan sailkatuak zeuden, Tyrannidae, Pipridae eta Cotingidae.
Tityrat (Tityridae) on varpuslintuihin kuuluva heimo. Heimon lajit on aikaisemmin luokiteltu kuuluviksi kontingojen, tanssijoiden tai tyrannien heimoihin. Molekyylifylogeneettisten tutkimusten perusteella ne kuitenkin muodostavat monofyleettisen ryhmän tityroiden heimona.[1][2][3] BirdLife Suomen luokituksen mukaan tityroihin kuuluu 7 sukua ja 35 lajia[4].
Tityroita tavataan Keski- ja Etelä-Amerikasta. Ne ovat ulkonäöltään ja elintavoiltaan epäyhtenäinen ryhmä lintuja. Useimmat ovat ruskeankirjavia, mutta osa linnuista on hyvinkin värikkäitä. Lajit elävät monenlaisissa metsäympäristöissä. Tityralajien ravintoa ovat pääasiassa hyönteiset, mutta eräät lajit syövät myös hedelmiä.[3][5][6]
Tityrat (Tityridae) on varpuslintuihin kuuluva heimo. Heimon lajit on aikaisemmin luokiteltu kuuluviksi kontingojen, tanssijoiden tai tyrannien heimoihin. Molekyylifylogeneettisten tutkimusten perusteella ne kuitenkin muodostavat monofyleettisen ryhmän tityroiden heimona. BirdLife Suomen luokituksen mukaan tityroihin kuuluu 7 sukua ja 35 lajia.
Tityroita tavataan Keski- ja Etelä-Amerikasta. Ne ovat ulkonäöltään ja elintavoiltaan epäyhtenäinen ryhmä lintuja. Useimmat ovat ruskeankirjavia, mutta osa linnuista on hyvinkin värikkäitä. Lajit elävät monenlaisissa metsäympäristöissä. Tityralajien ravintoa ovat pääasiassa hyönteiset, mutta eräät lajit syövät myös hedelmiä.
Les Tityridae (ou tityridés) sont une famille de passereaux constituée de 11 genres et 45 espèces.
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Les Tityridae (ou tityridés) sont une famille de passereaux constituée de 11 genres et 45 espèces.
Tityridae G.R.Gray, 1840 è una famiglia di uccelli dell'ordine dei Passeriformi, diffusa nella zona tropicale del Nuovo mondo.[1]
Il Congresso Ornitologico Internazionale (settembre 2013) assegna alla famiglia Tityridae i seguenti generi e specie:[1]
Tradizionalmente i generi Laniocera, Onychorhynchus, Pachyramphus e Xenopsaris venivano inclusi nella famiglia Tyrannidae, i generi Iodopleura, Laniisoma e Tityra nella famiglia Cotingidae e il genere Schiffornis in Pipridae.
Delle analisi cladistiche, basate su caratteri morfologici scheletrici e della siringe, suggerirono che i suddetti generi potessero essere considerati come un raggruppamento monofiletico.[2] Tale raggruppamento fu dapprima considerato come una sottofamiglia, che fu chiamata «Tityrinae», della famiglia Tyrannidae, ma poi, per le successive risultanze d'alcuni studi molecolari, si decise d'elevarlo al rango di Famiglia, e prese il nome di «Tytiridæ».[3][4]
Tityridae G.R.Gray, 1840 è una famiglia di uccelli dell'ordine dei Passeriformi, diffusa nella zona tropicale del Nuovo mondo.
Tityridae zijn een familie van vogels uit de clade Tyranni van de zangvogels. Deze vogels komen voor in oerwoud en bosland in tropische gebieden van Midden- en Zuid-Amerika. De soorten en geslachten uit deze familie zijn pas volgens betrekkelijk recente inzichten en mede na moleculair genetisch onderzoek in deze familie bijeengebracht en waren afkomstig uit de families Tirannen, Manakins en Cotinga's.
Aanvankelijk behoorde het geslacht Laniocera bij de Tirannen (Tyrannidae), de geslachten Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus en Xenopsaris hoorden bij de Cotinga's (Cotingidae) en Schiffornis werd ingedeeld bij de Manakins (Pipridae). Moleculair genetisch onderzoek bevestigt de huidige indeling, waarbij bleek dat er twee clades zijn: (1) de geslachten Schiffornis, Laniocera en Laniisoma en (2) Iodopleura, Tityra, Xenopsaris en Pachyramphus. [1] De familie telt 41 soorten. [2]
Tityridae zijn een familie van vogels uit de clade Tyranni van de zangvogels. Deze vogels komen voor in oerwoud en bosland in tropische gebieden van Midden- en Zuid-Amerika. De soorten en geslachten uit deze familie zijn pas volgens betrekkelijk recente inzichten en mede na moleculair genetisch onderzoek in deze familie bijeengebracht en waren afkomstig uit de families Tirannen, Manakins en Cotinga's.
Tityrafamilien er ein biologisk familie Tityridae av sporvefuglar som lever i neotropisk skogshabitat. Dette er små til mellomstore fuglar. Dei fleste har relativt korte stjert og stort hovud.
Dei vel 30 artane i familien var tidlegare spreidd over tre andre familiar.
Eksistensen av familien Tityridae vart først foreslått i 1989 basert på morfologi av fleire eigenskapar med syrinx og skjelett, sjølv om han den gongen berre var handsama som ein klade.[1] Det er typisk for artane i tityrafamilien er at dei har vore ekstremt krevjande å plassere inn i eit taksonomisk system. Dei vel 30 artane i familien var tidlegare spreidd over familiane tyrannar Tyrannidae, manakinar, Pipridae og kotingaer, Cotingidae. Denne nye familien er tenkt å innehalde to grupper av systerkladar, Tityra, tityraer, samt Pachyramphus, bekardar saman med Xenopsaris, halvbekard. Attåt dette kjem ein tredje klade som inneheld Laniocera, sørgjefuglar, Schiffornis, despotar og Laniisoma, fagersørgjefugl.
Andre takson, som ein mogleg klade av slektene Onychorhynchus, krontyrann, Terenotriccus, raudhaletyrann, Myiobius, fire andre tyrannar og ein siste klade Oxyruncus, skarpnebb, er alle haldne utanfor tityrafamilien framtil relasjonane er betre utgreia enn dagens status.[2]
Det er få felles iaugefallande trekk ved morfologien i familien. Alle har nokså oppreist kroppstilling med relativt stort hovud, nokså kraftig og rettpeikande nebb, nokre med ein krokforma nebbspiss. Beina er ganske korte, halen er kort eller mellomlang og har rett bakkant. Fjørdrakta er særs varierande i farger. Kvar art av tityraer og bekardar har ofte ei blanding av fleire farger inkludert kvit, brun, grå og svart. Sørgjefuglar og nokre bekardar har meir iaugefallande gult til grønt eller raudbrunt til kanelbrunt. Det er ein sterk tendens til kjønnsdimorfisme i fjørdrakt. Hos nokre bekard-artar i Pachyramphus, til dømes, har hannar lys grå underside, mørk eller nær svart rygg og krone, medan hofuglar av same arten syner gul underside og grøn eller kanelbrun overside. Men hos somme artar i denne slekta er kjønna like.
Kroppslengda kan ha en medianverdi på rundt 14 til 15 centimeter, varierande frå 9,5 cm hos dvergpurpurdusk til 22,5 cm for masketityra.
Dei føretrekte habitata varierer frå art til art. Fleire artar lever i tropisk regnskog, i tåkeskog, andre i meir opne område frå havnivå opptil over 3000 moh. Ein kan til dømes finne storbekard i over 3500 moh. over Urubamba i Peru. Det totale utbreiingsområdet for familien rekker frå Paraguay og søraustre Argentina i sør gjennom mykje av Sør-Amerika og Mellom-Amerika til nordlege Mexico. Ein art finst på Jamaica. Familien er ikkje utbreidd vest for Andes sør for Peru.
Desse fuglane er skildra som altetande har har diett av insekt, små virveldyr, frukt og bær.
Blant artane der hekkebiologien er kjent, finn ein monogame par der begge foreldra syt for avkommet. Nokre artar, som tityraer, bygger reiret inne i holrom i trestammar, bekardar lagar komplekse konstruksjonar som er hengt opp i tre, nokre av desse kan ha rom i to ulike høgder. Grøndespotar har meir ordinære koppforma reir i tregreiner.
Dvergpurpurdusk og skiferbekard er klassifiserte som sterkt trua, EN, av IUCN og tap av habitat med avskoging og defragmentering er det sterkaste trugsmålet. Ein art er klassifisert som nær trua, elles er alle andre artar rekna som livskraftige.
Tityridae i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[2] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[3]
Slekt Tityra
Slekt Schiffornis
Slekt Laniocera
Slekt Iodopleura
Slekt Laniisoma
Slekt Xenopsaris
Slekt Pachyramphus
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Tityrafamilien Tityrafamilien er ein biologisk familie Tityridae av sporvefuglar som lever i neotropisk skogshabitat. Dette er små til mellomstore fuglar. Dei fleste har relativt korte stjert og stort hovud.
Dei vel 30 artane i familien var tidlegare spreidd over tre andre familiar.
Multimedia w Wikimedia Commons Bekardowate (Tityridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), podrzędu tyrankowców (Tyranni). Zasiedlają Amerykę Południową i Północną[1]. Są to małej lub średniej wielkości ptaki, większość ma stosunkowo krótki ogon i duże głowy.
W tradycyjnym podziale rodzaj Laniocera umieszczany był w rodzinie tyrankowatych, rodzaje Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus i Xenopsaris w rodzinie bławatników, a rodzaj Schiffornis w rodzinie gorzyków. Trzy rodzaje: Tityra, Pachyramphus oraz Xenopsaris zostały później włączone do rodziny tyrankowatych, na podstawie budowy czaszki i narządu głosowego ptaków, umieszczonego na tchawicy[2]. Ostrodziób często bywa wydzielany do osobnej rodziny Oxyruncidae[3].
Utworzenie rodziny bekardów zostało po raz pierwszy zaproponowane w roku 1989 na podstawie budowy w/w narządu oraz szkieletu. Istnienie rodziny potwierdziły późniejsze badania mtDNA i NDNA[4][5][6][7][8]. Dowody wskazywałyby na istnienie dwóch kladów: pierwszego złożonego z rodzajów Schiffornis, Laniocera, i Laniisoma, i drugiego z rodzajami Iodopleura, Tityra, Xenopsaris, i Pachyramphus[9].
Niekiedy do rodziny włączane są: bławatnikowiec i bławatniczek, możliwe, że należą do tej rodziny. Jednakże dane naukowe o tych dwóch gatunkach są niekompletne, dlatego niedawno uzyskały status incertae sedis[10]. Najnowsze dane wskazują, że ostrodziób należy do tej rodziny[4][5], ale zgodnie z zaleceniami American Ortithologists' Union utrzymuje status incertae sedis (czasami bywa wydzielany do osobnej rodziny[3]).
Do rodziny należą następujące podrodziny[3][11]:
Bekardowate (Tityridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), podrzędu tyrankowców (Tyranni). Zasiedlają Amerykę Południową i Północną. Są to małej lub średniej wielkości ptaki, większość ma stosunkowo krótki ogon i duże głowy.
Titirídeos[1] (Tityridae) é uma família de aves da ordem Passeriformes encontrada na região neotropical.
Tradicionalmente, o gênero Laniocera era incluído na família Tyrannidae, os gêneros Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus e Xenopsaris na família Cotingidae, e o Schiffornis na família Pipridae. Três deles, Tityra, Pachyramphus e Xenopsaris, foram posteriormente movidos para a Tyrannidae com base na morfologia do crânio e da siringe.[2]
A existência do grupo (embora simplesmente tratado como clado) foi proposta em 1989 baseada na morfologia de várias características esqueléticas e da siringe.[3] A confirmação da monofilia do grupo e a classificação como uma família distinta tem sido confirmada através de inúmeros estudos envolvendo DNA mitocondrial e DNA nuclear.[4][5][6][7]
_(1)_(cropped).jpg)
|painas= ignorado (ajuda) !CS1 manut: Nomes múltiplos: lista de autores (link) Titirídeos (Tityridae) é uma família de aves da ordem Passeriformes encontrada na região neotropical.
Tityror (Tityridae) är en familj av ordningen tättingar.[1][2] Arterna förekommer från sydöstra Arizona i USA söderut genom Centralamerika till norra Argentina, med en art även på Jamaica.[3] I familjen placeras här 45 arter i elva släkten, däribland bekarder, schifforner, tityror, sorgfåglar, purpurtofsar och krontyranner:
Tityridae är en relativt nyskapad familj där släktena tidigare haft hemvist i andra familjer. Till exempel betraktades Schiffornis som manakiner, purpurtofsarna som kotingor och vassnäbb placerades i en helt egen familj. Vissa placerar fortfarande myjoberna och krontyrannerna bland tyranner.[4]
Tityror (Tityridae) är en familj av ordningen tättingar. Arterna förekommer från sydöstra Arizona i USA söderut genom Centralamerika till norra Argentina, med en art även på Jamaica. I familjen placeras här 45 arter i elva släkten, däribland bekarder, schifforner, tityror, sorgfåglar, purpurtofsar och krontyranner:
Släktet Oxyruncus Vassnäbb (O. striatus) Släktet krontyranner (Onychorynchus) – fyra arter Släktet Myiobius – fyra arter Släktet Terenotriccus Rödstjärtad myjob (T. erythrurus) Släktet Tityra Svartstjärtad tityra (T. inquisitor) Svartkronad tityra (T. cayana) Masktityra (T. semifasciata) Släktet schifforner (Schiffornis) – sju arter Släktet Laniocera Fläckig sorgfågel (L. rufescens) Asksorgfågel (L. hypopyrra) Släktet purpurtofsar (Iodopleura) Beigestrupig purpurtofs (I. pipra) Mörk purpurtofs (I. fusca) Vitbrynad purpurtofs (I. isabellae) Släktet Laniisoma Brasiliansk sorgfågel (L. elegans) Andinsk sorgfågel (L. buckleyi) Släktet Xenopsaris Halvbekard (X. albinucha) Släktet Pachyramphus – 17 arterTityridae är en relativt nyskapad familj där släktena tidigare haft hemvist i andra familjer. Till exempel betraktades Schiffornis som manakiner, purpurtofsarna som kotingor och vassnäbb placerades i en helt egen familj. Vissa placerar fortfarande myjoberna och krontyrannerna bland tyranner.
Це незавершена стаття з орнітології.Tityridae là một họ chim trong bộ Passeriformes.[1]
Theo truyền thống, chi Laniocera xếp trong họ Tyrannidae, các chi Iodopleura, Laniisoma, Tityra, Pachyramphus và Xenopsaris xếp trong họ Cotingidae còn chi Schiffornis xếp trong họ Pipridae. Ba trong số các chi này, Tityra, Pachyramphus và Xenopsaris, sau đó được chuyển sang họ Tyrannidae trên cơ sở hình thái hộp sọ và minh quản.[2]
Sự tồn tại của họ Tityridae (mặc dù đơn giản chỉ được coi là một nhánh) lần đầu tiên được đề xuất năm 1989 trên cơ sở hình thái học của một vài đặc trưng minh quản và bộ xương.[3] Điều này sau đó được xác nhận sau nhiều nghiên cứu bao gồm cả mtDNA và nDNA.[4][5][6][7][8] Các chứng cứ gợi ý rằng có hai nhánh cơ sở trong họ này, nhánh một bao gồm các chi Schiffornis, Laniocera và Laniisoma (với độ hỗ trợ tự khởi động mạnh), còn nhánh hai bao gồm Iodopleura, Tityra, Xenopsaris và Pachyramphus (với độ hỗ trợ tự khởi động yếu).[9]
Theo nghĩa hẹp họ này gồm 2 phân họ[10], chứa 7 chi và 35 loài.
Tityridae là một họ chim trong bộ Passeriformes.
Tityridae G. R. Gray, 1840
Синонимы
Титировые[1] (лат. Tityridae) — семейство воробьиных птиц из подотряда кричащих (Tyranni), представители которого встречаются в Неотропической области. В него включают 45 видов, ранее относившихся к семействам тиранновых, манакиновых и котинговых. Размер колеблется от 9,5 сантиметров и 10 граммов у желтогорлой плюмажной котинги до 22 сантиметров и 88 граммов у маскированной титиры[2][3]. Большинство видов имеют сравнительно длинные хвосты и крупные головы.
Традиционно аулии включались в семейство тиранновых; плюмажные котинги, сорокопутовая котинга, титиры, бекарды и белоголовый ксенопсарис — в котинговых; а сельвовые манакины — в манакиновых. Три рода: титиры, бекарды и белоголовые ксенопсарисы позднее были помещены в семейство тиранновых на основе морфологии их черепа и сиринкса (нижней гортани)[4].
Существование семейства Tityridae (которое просто рассматривалось как клада) было впервые предсказано в 1989 году на основе морфологии особенностей сиринксов и скелета[5]. Его существовании позднее было подтверждено многочисленными исследованиями, проведёнными с использованием как митохондриальной, так и с ядерной ДНК[6][7][8][9][10]. Данные свидетельствуют о том, что в этом семействе существуют две группы, первая из которых включает сельвовых манакинов, аулий и сорокопутовых котинг (с высоким индексом бутстрэпа), а вторая — плюмажных котинг, титир, белоголовых ксенопсарисов и бекардов (с низким индексом бутстрэпа)[11].
На февраль 2018 года в семейство включают 11 родов и 45 видов[12]:
В дополнение к видам, перечисленным выше, в этом семействе могут находиться ласточковая котинга и калиптура, однако из-за нехватки строгих научных данных, они рассматриваются такими авторитетными экспертами, как Американское общество орнитологов, в качестве incertae sedis[20].
Титировые (лат. Tityridae) — семейство воробьиных птиц из подотряда кричащих (Tyranni), представители которого встречаются в Неотропической области. В него включают 45 видов, ранее относившихся к семействам тиранновых, манакиновых и котинговых. Размер колеблется от 9,5 сантиметров и 10 граммов у желтогорлой плюмажной котинги до 22 сантиметров и 88 граммов у маскированной титиры. Большинство видов имеют сравнительно длинные хвосты и крупные головы.
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 亜目 : タイランチョウ亜目 Tyranni 小目 : タイランチョウ小目 Tyrannida 科 : ハグロドリ科 Tityridae ハグロドリ科（ハグロドリか、学名 Tityridae）は、鳥類スズメ目の科である。
ハグロドリ科は、従来タイランチョウ科 Tyrannidae・カザリドリ科 Cotingidae・マイコドリ科 Pipridae・ トガリハシ科 Oxyruncidae に含まれていた属を集めた科である（系統図の [T]・[C]・[P]・[O]）。
Prum and Lanyon (1989) は骨格から、現在の狭義のハグロドリ科（ただしハグロドリ属を除く）を単系統とみなし、ツグミマイコドリ群 Schiffornis‐group と名づけた[1][2]。Sibley & Ahlquist (1990) は、現在の狭義のハグロドリ科（ただしモズカザリドリ属・モンキタイランチョウ属を除く）をハグロドリ亜科 Tityrinae（科相当）とした。それらはツグミマイコドリ族 Schiffornithini（ツグミマイコドリ属のみ）とハグロドリ族 Tityrini（ハグロドリ属+カザリドリモドキ属+シロエリタイランチョウ）に分けられた。Prum et al. (2000) は、現在の狭義のハグロドリ科を、カザリドリ科内のハグロドリ亜科とした。
Ericson et al. (2006)[3]; Ohlson et al. (2007) は、独立したハグロドリ科を設置し、さらに、単型のトガリハシ科またはカザリドリ科に分類されていたトガリハシがこの姉妹群だとしてハグロドリ科に含めた。さらに Tello and Bates (2007)[4]が単系統だとしていたキゴシハエトリ属+チビタイランチョウ属+オウギタイランチョウ属も、Ohlson et al. (2007) はハグロドリ科に含めた。トガリハシ科を残すこともあるがその場合は、これらの3属はトガリハシ科に移される[5]。
（広義の）ハグロドリ科の姉妹群は、カザリドリ科[6]もしくはタイランチョウ科[3]のようである。
系統樹のハグロドリ内はToLより[7]、ただしハグロドリ科の基底が3分岐となっているのをトガリハシ科が単系統となるよう変更した。タイランチョウ小目内は Tello et al. (2009)[6]より。
タイランチョウ小目モンキタイランチョウ属 Laniocera [T]
ツグミマイコドリ属 Schiffornis [P]
オウギタイランチョウ属 Onychorhynchus [T]
国際鳥類学会議 (IOC)[5]による。11属41種。トガリハシ科4属10種を除くと7属31種。
타이티라새과(Tityridae)는 신열대구의 숲과 산림 지대에서 발견되는 산적딱새류 조류 과의 하나이다.[2] 7개 속에 33종을 포함하고 있다.
다음은 2019년 올리버로스(Oliveros) 등의 연구에 의한 산적딱새아목 계통 분류이다.[3]
산적딱새아목 넓적부리새하목
