Xylocopa frontalis es un himenóptero ápido, una entre las cerca de quinientas especies de abejorros carpinteros del género Xylocopa establecido por Pierre André Latreille en 1802.
Se encuentra a estas abejas en casi toda Sudamérica y Centroamérica, cubriendo un área que va desde el área central de México (Distrito Federal, Oaxaca) hasta el norte de Argentina (Ciudad de Buenos Aires, Provincia de Buenos Aires). Sin embargo, también se han reportado avistamientos de la especie en los Estados Unidos (Misisipi, Nueva York), Sudáfrica (Provincia Oriental del Cabo), Alemania (Renania-Palatinado) y la República Checa (norte de Moravia).[1]
Alcanzan un tamaño de entre 2 a 2,5 centímetros, por lo que suelen ser confundidos con los abejorros: esta confusión puede resolverse sencillamente observando el abdomen, que en el caso de los abejorros está cubierto de vellos, mientras que en el de las abejas carpinteras es mayormente lustroso. Como es habitual entre las especies de Xylocopa, X. frontalis no se diferencia morfológicamente demasiado de las otras sino en la pigmentación, que en el macho es totalmente amarilla con algunas franjas más oscuras en la región abdominal y en la hembra es negra, siendo sus franjas de color rojizo o rojo.[2]
De la misma forma en que el resto de las especies del género, esta abeja es de carácter solitario y no forma colonias como es habitual en algunas otras especies de abejas (abejas melíferas, abejorros). Comparte con otros miembros del género su instinto de construir nidos dentro de la madera: excava agujeros cilíndricos de alrededor de 1,30 centímetros de ancho por un máximo de 25,4 de profundidad. En el fondo de estos nidos la hembra deposita una bola de pasta de polen humidificado con su saliva, en la cual pone un único huevo que luego cubre con aserrín, aglutinado de nuevo con sus secreciones bucales, formando así una especie de celda. Este proceso se repite, anteponiendo cada una de las nuevas celdas a la anterior, hasta que el túnel está lleno. Conforme los individuos del fondo van pasando las etapas de larva y pupa hasta llegar al estadio de imagos, los más cercanos a la abertura los van siguiendo en su metamorfosis, saliendo estos últimos en primer lugar del túnel y siendo seguidos en sucesión por los primeros.[3]
Xylocopa frontalis es un himenóptero ápido, una entre las cerca de quinientas especies de abejorros carpinteros del género Xylocopa establecido por Pierre André Latreille en 1802.
Xylocopa frontalis is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1789 door Olivier.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesXylocopa frontalis é himenóptero da família Apidae, uma das cerca de quinhentas espécies de abelhas carpinteiras pertencentes ao gênero Xylocopa estabelecido por Pierre André Latreille em 1802.
Essas abelhas são encontradas em quase toda a América do Sul e na América Central, cobrindo uma área que vai da área central do México e da Oaxaca ao norte da Argentina (Cidade de Buenos Aires, Província de Buenos Aires)e Brasil. No entanto, avistamentos das espécies também foram relatados nos Estados Unidos (Mississippi, Nova York), África do Sul (Província do Cabo), Alemanha (Renânia-Palatinado) e da República Checa (norte da Morávia).[1]
Eles atingem tamanho entre 2 a 2,5 centímetros, então eles geralmente são confundidos com Mangangaba: essa confusão pode ser resolvida simplesmente observando o abdômen, que no caso das mangangabas é coberto com pêlos, enquanto que nas carpinteiras as abelhas são mais brilhantes. Como de costume entre as espécies de Xylocopa , X. frontalis não difere morfologicamente dos demais, mas na pigmentação, em que no macho é totalmente amarelo com algumas faixas mais escuras na região abdominal e na fêmea é preta, com suas listras de cor avermelhada ou vermelhas.[2]
Da mesma forma o resto do gênero, esta abelha apresenta hábito solitário e não forma colônias, como de costume em alguns Hymenoptera (abelhas, vespas). Contudo não deixa de compartilhar com quase todos os outros membros o instinto de construir ninhos em madeira: escava buracos cilíndricos de cerca de 1,30 cm de largura por até 25,4 cm de profundidade. Na parte inferior destes ninhos a fêmea deposita uma esfera pastosa pólen humidificado com saliva, no que coloca ovo único, em seguida, coberto com serradura aglutinadas novamente com secreções orais, formando assim um tipo de célula. Este processo é repetido, colocando cada uma das novas células antes da anterior, até que o túnel esteja cheio. Como fundo de indivíduos passam por etapas larva e pupa até que o estado de imago, os mais próximos à abertura completam sua metamorfose, primeiro e emergindo primeiro do túnel e seguido em sucessão outros na sequencia.[3]
Fêmea de X. frontalis sobre flores de Bertholletia excelsa em Itacoatiara, Brasil.
Macho de X. frontalis sobre flores de Bertholletia excelsa em Itacoatiara, Brasil.
Fêmea de X. frontalis sobre flores de Tibouchina granulosa em Ubatuba, Brasil, vista desde atras.
Xylocopa frontalis é himenóptero da família Apidae, uma das cerca de quinhentas espécies de abelhas carpinteiras pertencentes ao gênero Xylocopa estabelecido por Pierre André Latreille em 1802.
Xylocopa frontalis là một loài Hymenoptera trong họ Apidae. Loài này được Olivier mô tả khoa học năm 1789.[1]
Xylocopa frontalis là một loài Hymenoptera trong họ Apidae. Loài này được Olivier mô tả khoa học năm 1789.