Caloplaca saxicola is a small bright orange crustose lichen that grows on rock all over the world.[2]: 245–6 It is commonly called rock firedot lichen,[2]: 245 jewel lichen or rock jewel lichen.
It has short, inflated looking elongate 1–2 mm and .3-.1 mm wide lobes that have an abrupt margin at the edge, and no prothallus.[3] It lacks isidia or soredia.[3] Apothecia may be immersed in the thallus or adnate to it, with rims of thallus-like tissue (lecanorine) with orange, flat, .4–1 mm wide epruinose discs.[3] Aptohecia develop near the lobe tips. C. ignea and C. impolita are similar but bigger, and have apothecia that form near the thallus center.[3]
In California, it is one of the most common saxicolous lichens.[2]: 245–6 This lichen occurs over a portion of northern North America.[4] A specific example occurrence is within the northern reaches of the Canadian Boreal forests, where Black Spruce is a dominant tree.[5]
Media related to Caloplaca saxicola at Wikimedia CommonsCaloplaca saxicola is a small bright orange crustose lichen that grows on rock all over the world.: 245–6 It is commonly called rock firedot lichen,: 245 jewel lichen or rock jewel lichen.
It has short, inflated looking elongate 1–2 mm and .3-.1 mm wide lobes that have an abrupt margin at the edge, and no prothallus. It lacks isidia or soredia. Apothecia may be immersed in the thallus or adnate to it, with rims of thallus-like tissue (lecanorine) with orange, flat, .4–1 mm wide epruinose discs. Aptohecia develop near the lobe tips. C. ignea and C. impolita are similar but bigger, and have apothecia that form near the thallus center.
In California, it is one of the most common saxicolous lichens.: 245–6 This lichen occurs over a portion of northern North America. A specific example occurrence is within the northern reaches of the Canadian Boreal forests, where Black Spruce is a dominant tree.
Caloplaca saxicola[1] est une espèce de lichens. Cette espèce se trouve dans de nombreuses régions du monde, à l'exception des zones tropicales[2].
Caloplaca saxicola est une espèce de lichens. Cette espèce se trouve dans de nombreuses régions du monde, à l'exception des zones tropicales.
Jaskrawiec murowy (Caloplaca saxicola (Hoffm.) Nordin) – gatunek grzybów z rodziny złotorostowatych (Teloschistaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Caloplaca, Teloschistaceae, Teloschistales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi [1]
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1790 r. Hoffmann nadając mu nazwę Psora saxicola. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1972 r. Nordin, przenosząc go do rodzaju Caloplaca[1].
Niektóre synonimy naukowe[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha skorupiasta z glonami protokokkoidalnymi, tworząca rozetki o średnicy do 1,5 (2) cm. Rozetki występują pojedynczo lub łączą się w większe grupy. Nie tworzy przedplesza, na obwodzie rozetki plecha nagle kończy się płaskimi lub nieco wypukłymi odcinkami. Mają długość 1-2 mm, szerokość ok. 1 mm, ściśle przylegają do siebie i są głęboko wcinane. Zewnętrzna powierzchnia jest barwy od żółtej poprzez pomarańczową i czerwoną do brunatnożółtej. W środkowej części rozetka jest brodawkowana lub podzielona na areolki[4][5].
Kora plechy ma grubość 15-50 μm, rdzeń jest prosoplektenchymatyczny i bez granulek. Epiphymenium ma złoty kolor. Reakcje barwne: apotecja K+ czerwony, H –, 10% N –, CN –, C –, rdzeń K + czerwony, H, 10% N –, CN –[5].
Tworzy owocniki typu apotecjum lekanorowego o średnicy 0,5-1 mm i tarczkach płaskich lub wypukłych. Ich brzeżek plechowy początkowo jest dobrze widoczny, gdyż jest wzniesiony, później zrównuje się z tarczką apotecjum i zanika[4]. Hymenium jest bezbarwne. Znajdują się w nim 2-3- komórkowe wstawki o wysokości 70-85 μm i zakończeniach niepogrubionych i niepodzielonych. Hypotecjum jest bezbarwne. W jednym worku powstaje po 8 dwukomórkowych askospor. Są dwubiegunowe, bezbarwne i mają rozmiar 11-14 × 5,5-7 μm. Ich czołowe ściany są cienkie. Przegroda ma grubość 0,2-0,6 μm i kanalik w środku. W plesze występują całkowicie zagłębione pyknidia z pomarańczowymi ostiolami[5].
Jest szeroko rozprzestrzeniony. Najwięcej jego stanowisk podano w Ameryce Północnej i Europie, ale poza Afryką występuje także na wszystkich pozostałych kontynentach (również na Antarktydzie)[6]. W Polsce jest to gatunek pospolity. Rośnie w dobrze oświetlonych miejscach na wapieniach, betonie, cemencie, cegłach i innych podobnych podłożach. Często występuje razem z jaskrawcem zwodniczym (Caloplaca decipiens)[4].
Jaskrawiec murowy (Caloplaca saxicola (Hoffm.) Nordin) – gatunek grzybów z rodziny złotorostowatych (Teloschistaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
