Nakwiatkowate (Anthicidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych, serii (infrarzędu) Cucujiformia i nadrodziny Tenebrionoidea. Liczy około 3400 gatunków[1]
Rodzina opisana została w 1809 roku przez Pierre'a André Latreille'a[2].
Drobne, kilkumilimetrowe chrząszcze. Głowa prognatyczna, oddzielona od przedtułowia przewężeniem w kształcie stylika. Oczy duże, okrągłe do lekko nerkowatych. Skronie dobrze zaznaczone. Czułki 11-członowe, często grubiejące ku wierzchołkowi, osadzone przed oczami i po bokach głowy. Przedplecze o podstawie węższej od nasady pokryw. Tarczka niewielka, trójkątna. Pokrywy w obrysie od owalnych lub jajowatych do wydłużonych, przykrywające cały odwłok, bezładnie punktowane. Górna strona ciała wyraźnie owłosiona. Odnóża kroczne. Przednie biodra walcowate i położone blisko siebie, środkowe okrągławe i niekiedy oddzielone wyrostkiem śródpiersia, a tylne poprzeczne i rozsunięte wyrostkiem pierwszego segmentu odwłoka. Odwłok z 5 widocznymi segmentami, z wyjątkiem samców z rodzaju Formicomus, u których widać ich 6[1].
Biologia tych chrząszczy jest słabo poznana. Niektóre są pyłkożerne. Żyją na kwiatach, w ściółce, napływkach, gnijących szczątkach roślin, kompostowniach, stertach słomy i szklarniach. Większość gatunków jest psammofilna, a niektóre to halofile[1].
Rodzina rozsiedlona na całym świecie, przy czym większość występuje w tropikach[1]. W Europie występuje około 330 gatunków[3], z czego w Polsce 25[4].
Rodzina ta podzielona jest na 8 podrodzin[2]:
Nakwiatkowate (Anthicidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych, serii (infrarzędu) Cucujiformia i nadrodziny Tenebrionoidea. Liczy około 3400 gatunków
