dcsimg

Furczak ( polonèis )

fornì da wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Furczak[3], furczek łopatkosterny[4] (Ocreatus underwoodii) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych, podrodziny kolibrów. Występuje w zachodniej części Ameryki Południowej.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisał René-Primevere Lesson w roku 1831, w dziele Les trochilidées, ou Les colibris et les oiseaux-mouches pod nazwą Ornismya underwoodii[5]. Oryginalna nazwa rodzajowa Ornismya pochodzi od greckich słów ornis (ptak) oraz muia (lot, latać), zaś obecna Ocreatus oznacza z łaciny "noszący buty", co odnosi się do białych piór na skoku. Nazwa gatunkowa odnosi się do niewymienionego przez Lessona z imienia p. Underwooda, który wykonał dla niego rysunek przedstawiający furczaka[6].

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się następujące podgatunki[7]:

  • O. u. polystictus Todd, 1942 - północna Wenezuela
  • O. u. discifer (Heine, 1863) - północno-wschodnia Kolumbia i północno-zachodnia Wenezuela
  • furczak długopióry[8], O. u. underwoodii (Lesson, 1832) - wschodnia Kolumbia
  • O. u. incommodus (Kleinschmidt, O, 1943) - zachodnia i centralna Kolumbia
  • O. u. melanantherus (Jardine, 1851) - centralny i zachodni Ekwador
  • O. u. peruanus (Gould, 1849) - wschodni Ekwador i północno-wschodnie Peru
  • O. u. annae (Berlepsch & Stolzmann, 1894) - centralne i południowe Peru
  • furczak krótkopióry, O. u. addae (Bourcier, 1846) - Boliwia

Habitat

Zamieszkuje wilgotne górskie lasy, przeważnie na wysokości 1050-300 m n.p.m.[9].

Morfologia

 src=
Samica

Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Długość ciała samca wraz z wydłużonymi zewnętrznymi sterówkami wynosi 12-15 cm, natomiast samicy 7,5-9 cm[10]. Masa ciała waha się między 2,5-3,1 grama[11]. Dziób mierzy 13 mm[12], skrzydła 4,5 cm, ogona samca z wydłużonymi sterówkami około 8,6 cm, zaś ogona samicy około 3,5 cm[13]. U samca głowa, grzbiet, kuper i pokrywy nadogonowe zielonobrązowawe. Na wierzchu głowy i ciała występuje zielona opalizacja, natomiast na bokach głowi i brzucha złota. Za okiem biała plamka. Gardło z jasnozielonym połyskiem. Brzuch wzdłuż grzebienia mostka szarawy. Lotki brunatnobrązowe, słabo granatowo opalizują. Skok porastają białe pióra, niekiedy z drobnymi, czarnymi plamkami. Ogon bardzo charakterystyczny - dwie zewnętrzne sterówki wydłużone, z nagą stosiną w środku, na końcu przypominające niekształtną elipsę (stąd angielska nazwa Booted Racquet-tail). Początkowe sterówki opalizują szaroniebiesko, dwie zewnętrzne granatowo do turkusowego. Pokrywy nadogonowe oraz skrzydłowe cechuje złotopomarańczowy połysk. Samica ubarwiona mniej intensywnie. Posiada białe gardło i pierś, brzuch białawy, zielono plamkowany. Nie wykazuje równie intensywnej co samce opalizacji. U obu płci dziób ciemnoszary, nogi różowe.

Pożywienie

Żywi się nektarem z kwiatów, również drzew i krzewów. Preferuje kwiaty ze słodkim nektarem, o jasnej barwie, często czerwonej lub w kształcie tubki. Do wydobywania nektaru używa długiego języka. Oprócz tego łapie małe pająki i owady, szczególnie w okresie lęgowym. Odwiedza karmniki ze słodką wodą[14].

Lęgi

Samce są terytorialne. Zaloty podzielić można na trzy etapy. W pierwszym samiec zawisa w powietrzu nad samicą, eksponując białe pióra skoku, które trzyma blisko brody. Trzymając się w odległości 5-10 cm przed samicą powtarza tę czynność 8-10 razy. Nie wydaje wtedy żadnych odgłosów, jednak słyszalne są uderzenia skrzydeł. W drugim etapie samiec zawisając w powietrzu ustawia wydłużone sterówki pod kątem około 90° w górę, nadal eksponując białe upierzenie skoku. W trzecim etapie nadal zawisając szybko porusza ogonem w górę i w dół, wydając odgłos podobny do trzasku bicza. Towarzyszą temu wysokie dźwięki wydawane przez samicę. Przykuca ona lekko na żerdce, co dla samca oznacza zezwolenie na kopulację. Opada on wolnym lotem na samicę i ląduje na jej grzbiet na 3-5 sekund celem kopulacji. W trakcie zalotów samica nie rusza się z wyjątkiem głowy, gdyż śledzi lot samca. Podobne zaloty występują u białosterka zielonego (Urosticte benjamini)[15].

Gniazdo zbudowane przez samicę składa się ze splecionych włókien roślinnych oraz mchu, który maskuje gniazdo. Mieści się ono na niskiej gałęzi. Wyściółkę stanowią miękkie części roślin, włosy oraz puch. Konstrukcję wzmacnia pajęcza sieć. Zapobiega to rozrywaniu się gniazda w trakcie wzrostu piskląt. W lęgu zazwyczaj dwa biała jaja. Inkubacja trwa 16-17 dni[10]. W trakcie inkubacji samiec dostarcza samicy pokarm oraz broni terytorium i kwiatów, z których czerpie nektar. Pisklęta są gniazdownikami, wykluwają się całkowicie nagie, ślepe i niezdolne do ruchu. Po około 12 dniach samica przestaje spać z nimi w gnieździe, ze względu na jego małe rozmiary. Młode są w pełni opierzone po 19-22 dniach[10][14]. Długość życia wynosi średnio 4,2 lata[9].

 src=
Dobrze widoczny biało upierzony skok. Zdjęcie wykonane w Bellavista Cloud Forest Reserve

Przypisy

  1. Ocreatus underwoodii, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. BirdLife International 2012, Ocreatus underwoodii [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2016-1 [dostęp 2016-09-03] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Heliantheini Reichenbach, 1853 (wersja: 2016-07-26). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-09-03].
  4. praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. Tablica - kolibry.
  5. René-Primevere Lesson: Les trochilidées, ou Les colibris et les oiseaux-mouches, suivis d'un index général, dans lequel sont décrites et classées méthodiquement toutes les races et espèces du genre trochilus. A. Bertrand, 1831. (fr.)
  6. James A. Jobling: Helm Dictionary of Scientific Bird Names. A&C Black, 2010. ISBN 978-1-4081-2501-4.
  7. F. Gill, D. Donsker (red.): Hummingbirds (ang.). IOC World Bird List: Version 6.3. [dostęp 2016-09-03].
  8. P. Mielczarek & M. Kuziemko: Kompletna lista ptaków świata. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013. [dostęp 21 lipca 2013].
  9. a b Booted Racket-tail Ocreatus underwoodii. BirdLife International, 2013. [dostęp 21 lipca 2013].
  10. a b c Nicole Bouglouan: Booted Racquet-Tail. Oiseaux-Birds, 2011. [dostęp 21 lipca 2013].
  11. Camilo A. Peraza, Maria Piedad Baptiste & Orge A. Ahumada. Body weights of 98 species of Andean cloud-forest birds. „Bulletin of British Ornithologists' Club”. 126, 2006.
  12. Juana Roda, Ana Maria Franco, Maria Piedad Baptiste, Claudia Munera & Milena Gomez Cely: Manual Dentification de Aves Cites Colombia. Instituto de Investigación de Recursos Biológicos Alexander von Humboldt, 2003, s. 218. (hiszp.)
  13. John Gould: A monograph of the Trochilidæ, or family of humming-birds. Taylor and Francis, 1849, s. 192.
  14. a b Booted Racquet-tails Hummingbirds. AvianWeb. [dostęp 21 lipca 2013].
  15. Karl L. Schuchmann. The display of the Booted Racquet-Tail Hummingbird Ocreatus underwoodii, with notes on the systematic position of the genus. . 107, 1987.

Linki zewnętrzne

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Furczak: Brief Summary ( polonèis )

fornì da wikipedia POL

Furczak, furczek łopatkosterny (Ocreatus underwoodii) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych, podrodziny kolibrów. Występuje w zachodniej części Ameryki Południowej.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL