Wiewiórolotka samotna[3] (Anomalurus derbianus) - gatunek ssaka z rodziny wiewiórolotkowatych żyjąca w lasach tropikalnych środkowej i zachodniej Afryki.
Podobne do wiewiórki zwierzę o długości 27-38 cm. Futro srebrzystoszare, koniuszki włosów białe. Duże oczy i uszy. Ogon długi (22 - 28,5 cm), pokryty bardzo gęstym włosiem. Charakterystyczne dla rodziny pasy skóry rozpięte między kończynami są z wierzchu pokryte gęstą sierścią, od spodu krótkim, rzadkim futrem.
Zwierzęta nocne, spędzające dzień w dziuplach drzew. Roślinożercy, żywią się kwiatami, liśmi,orzechami, owocami, korą. Żyją samotnie lub w parach, kilka wiewióroltek samotnych może mieszkać na tym samym drzewie. Skóry między kończynami używają do poruszania się między drzewami - skacząc z gałęzi i używając skóry ja lotni potrafią przebyć w powietrzu do 250 metrów. Nie lubią przebywać na ziemi - są na niej dość nieporadne, poruszają się skokami.
W zachodniej Afryce okres godowy rozpoczyna się pod koniec pory deszczowej, we wschodniej trwa cały rok. Samica rodzi 1-3 stosunkowo duże, całkowite owłosione młode. Młode żyją w zbudowanym przez rodziców gnieździe, po zaprzestaniu karmienia mlekiem zwierzęta są przez pewien czas karmione przeżutym pokarmem przynoszonym przez dorosłe osobniki w pyskach.
Wiewiórolotka samotna (Anomalurus derbianus) - gatunek ssaka z rodziny wiewiórolotkowatych żyjąca w lasach tropikalnych środkowej i zachodniej Afryki.
