Mangusta mała[2] (Herpestes javanicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny mangustowatych.
Żyje na pustyniach, w rzadkich zaroślach, rzadkich i gęstych lasach od Iraku do Indii oraz na południe od Półwyspu Malajskiego.
Podgatunek Herpestes javanicus auropunctatus (mangusta złocista[2]), czasem traktowany jako odrębny gatunek (H. auropunctatus[3]), został wprowadzony m. in. na niektóre wyspy Morza Karaibskiego, na Hawaje i Fidżi, do Japonii oraz Bośni i Hercegowiny i Chorwacji[3].
Ubarwienie i wielkość tej szeroko rozpowszechnionej mangusty zmienia się w zależności od typu zamieszkiwanego przez nią środowiska; osobniki tworzące pustynne populacje są najmniejsze i najjaśniejsze. Najczęściej miękkie, jedwabiste futro mangusty złocistej ma barwę oliwkowozielonobrązową. Ogon jest krótszy od reszty ciała. Nocą mangusta ta śpi w norze, którą samodzielnie wykopuje. W ciągu dnia poluje, poruszając się tymi samymi ścieżkami i kryjąc się wśród gęstej roślinności. Łowi niemal wszystko co zdoła schwytać: węże, gryzonie, osy, wije, skorpiony i inne owady. Ludzie bardzo ją cenią, ponieważ ogranicza liczebność szkodników takich jak np. szczury. W celu zwalczenia jadowitych węży mangusta ta została zaaklimatyzowana również poza obszary jej pierwotnego występowania.
Samica 2 razy do roku rodzi od 2 do 4 młodych; ciąża trwa około 7 tygodni. Młode przychodzą na świat nagie i ślepe. Matka w razie potrzeby przenosi je w pysku z miejsca na miejsce, i broni przed wrogami.
Mangusta mała (Herpestes javanicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny mangustowatych.