Multimedia w Wikimedia Commons Dzwonnik nagoszyi (Procnias nudicollis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych. Zasiedla wschodnią Amerykę Południową. Narażony na wyginięcie.
Całkowita długość ciała wynosi około 27,9 cm, z czego 8,9 cm przypada na ogon. Skrzydło mierzy 15,7 cm (wymiary dla okazów z Muzeum Brytyjskiego). U samca większa część upierzenia biała. Bogi głowy i gardło cechuje naga, zielona[3] skóra. Dziób czarniawy. Nogi i stopy brązowe. Samica z wierzchu zielona, wierzch głowy ciemniejszy. Od spodu żółtawa, pokryta zielonymi paskami. Gardło szarawe w czarne pasy. Okolice kloaki żółtawe[4]. Masa ciała wynosi 150-225 g[3].
Występuje na dużym obszarze wschodniej Brazylii (od Alagoas na południe do Rio Grande do Sul), w północno-wschodniej Argentynie (Misiones, raz odnotowany w Corrientes) oraz we wschodnim Paragwaju. Spotykany do wysokości 1150 m n.p.m[5]. Środowisko życia stanowią nizinne i podgórskie lasy pierwotne[3].
Samiec siedząc na wystającej gałęzi odzywa się metalicznym dźwiękiem, przypominającym uderzanie młotem o kowadło[3].
Dzwonnik nagoszyi znalazł się w pochodzącym z 1851 roku spisie zwierząt z Knowsley Hall - znajdowała się tam menażeria i ptaszarnia; co ciekawe przypisano go do nieistniejącej obecnie rodziny Ampelidae[6].
Według IUCN dzwonnik nagoszyi posiada status narażonego na wyginięcie (VU, Vulnerable), do roku 2000 posiadał status bliskiego zagrożenia (NT, Near Threatened). Populację szacuje się na nie więcej niż 10 000 osobników. Zagrożenie stanowi wycinka lasów oraz odłów ptaków do niewoli. Gatunek ten występuje jednych w parkach narodowych - Park Narodowy Iguazú (Argentyna), Park Narodowy Boa Nova, Park Narodowy Chapada Diamantina, Park Narodowy Caparaó, Park Narodowy Iguaçu (Brazylia) oraz Park Narodowy San Rafael (Paragwaj)[5].
Dzwonnik nagoszyi (Procnias nudicollis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych. Zasiedla wschodnią Amerykę Południową. Narażony na wyginięcie.
