Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
El acantisita roqueru, (Xenicus gilviventris), ye un pequeñu acantisita de la (familia Acanthisittidae) endémicu de la Islla Sur de Nueva Zelanda. Ye dacuando conocíu como acantisita de la Islla Sur, un nome usáu pa estremalo del chivirín saltarroca, de Norte América, aves que comparten el mesmu nome nel idioma inglés. Esta especie ta comúnmente acutada a árees de clima alpín de la Islla Sur, rexistros fósiles indiquen que tuvo presente tamién na Islla Norte. Este ye'l más escasu de dos especies de acantisitas de Nueva Zelanda, siendo amenazáu por mamíferos introducíos.
El acantisita roqueru ye la única especie sobreviviente del xéneru Xenicus, guardando rellación tamién col enantes mayormente distribuyíu y güei estinguíu acantisita de carba. Según el acantisita de carba y l'acantisita verdosu nun ye un ave bien voladora, alzándose raramente más de dos metros de la tierra y por distancies de menos de 30 metros. Como ye altamente terrestre, aliméntase de carbes baxes de les rexones montascoses.
Un estudiu de la Universidá de Otago usando sobre 2.000 avistamientos ente 1912 y 2005 demostró que la población de acantisitas menguó en cerca d'un 24% dende 1984.[1]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. 
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. El acantisita roqueru, (Xenicus gilviventris), ye un pequeñu acantisita de la (familia Acanthisittidae) endémicu de la Islla Sur de Nueva Zelanda. Ye dacuando conocíu como acantisita de la Islla Sur, un nome usáu pa estremalo del chivirín saltarroca, de Norte América, aves que comparten el mesmu nome nel idioma inglés. Esta especie ta comúnmente acutada a árees de clima alpín de la Islla Sur, rexistros fósiles indiquen que tuvo presente tamién na Islla Norte. Este ye'l más escasu de dos especies de acantisitas de Nueva Zelanda, siendo amenazáu por mamíferos introducíos.
El acantisita roqueru ye la única especie sobreviviente del xéneru Xenicus, guardando rellación tamién col enantes mayormente distribuyíu y güei estinguíu acantisita de carba. Según el acantisita de carba y l'acantisita verdosu nun ye un ave bien voladora, alzándose raramente más de dos metros de la tierra y por distancies de menos de 30 metros. Como ye altamente terrestre, aliméntase de carbes baxes de les rexones montascoses.
Un estudiu de la Universidá de Otago usando sobre 2.000 avistamientos ente 1912 y 2005 demostró que la población de acantisitas menguó en cerca d'un 24% dende 1984.
