Encephalartos delucanus is a species of cycad in Africa.
It is an acaule plant, with a stem 12 cm high and 10–20 cm in diameter, covered with densely tomentose cataphyllans. The leaves are 50–65 cm long and are composed of 25-35 pairs of leathery leaflets arranged on the spine alternately, reduced to thorns towards the base of the petiole, tomentose on the dorsal side and glabrous on the ventral side. It is a dioecious species, of which only male specimens have been described. They possess 1 or rarely 2 cylindrical cones, 10–20 cm long and 2–3 cm broad, green in color.[2]
It is found only in the Rukwa Region of western Tanzania. Populations are found in:[3]
Encephalartos delucanus Malaisse, Sclavo & Crosiers, 1992 è una pianta appartenente alla famiglia delle Zamiaceae, endemica della Tanzania.
L'epiteto specifico è un omaggio al botanico italiano Paolo De Luca, direttore dell'Orto botanico di Napoli.
È una pianta acaule, con un fusto alto 12 cm e con 10–20 cm di diametro, ricoperto da catafilli lanceolati densamente tomentosi.[2]
Le foglie sono lunghe 50–65 cm e sono composte da 25-35 paia di foglioline di consistenza coriacea disposte sul rachide in modo alternato, ridotte a spine verso la base del picciolo, tomentosa sul lato dorsale e glabra su quello ventrale.
È una specie dioica, di cui sono stati descritti solo esemplari maschili. Essi possiedono 1 o raramente 2 coni cilindrici, lunghi 10–20 cm e larghi 2–3 cm, di colore verde.
Questa pianta è endemica nella regione di Rukwa, nell'ovest della Tanzania. Le popolazioni si trovano nelle vicinanze di Mpanda, nei pressi dei monti Kasima e Sitebi e sulle colline Lugala. Si trovano anche a sud del fiume Ugalla.[1]
Cresce in habitat di savana montana ai margini di boschi di miombo, ad altitudini comprese tra 1200 e 1950 m.
La IUCN Red List classifica E. delucanus come specie in pericolo di estinzione (Endangered)[1].
La specie è inserita nell'Appendice I della Convention on International Trade of Endangered Species (CITES)[3]
Encephalartos delucanus Malaisse, Sclavo & Crosiers, 1992 è una pianta appartenente alla famiglia delle Zamiaceae, endemica della Tanzania.
L'epiteto specifico è un omaggio al botanico italiano Paolo De Luca, direttore dell'Orto botanico di Napoli.
Стовбур 0,12 м заввишки, 10-20 см діаметром; 6-9 листків у кроні. Листки довжиною 50-65 см, темно-зелені, напівглянсові, складаються з 50-75 фрагментів; хребет зелений, прямий з останньою третиною різко загнутою; черешок прямий, з 1-6 колючками. Листові фрагменти лінійні або ланцетні; середні — 13-15 см завдовжки, 11-14 мм завширшки. Пилкові шишки веретеновиді, зелені, завдовжки 10-12 см, 2-3 см діаметром.
Цей вид зустрічається в регіоні Руква західної Танзанії. Записаний з 1200 до 1950 м над рівнем моря. Цей вид росте у відкритому міомбо (савани) рідколіссі й на лучних хребтах і гірських схилах.
на цей вид впливають надто часті пожежі, які можуть вплинути на регенерацію. Зміни в управлінні проживання також може загрожувати безпеці цього виду. Видалення колекціонерами також є проблемою. Цей вид, можливо, є в англ. Ugalla River Game Reserve.
Encephalartos delucanus là một loài thực vật hạt trần trong họ Zamiaceae. Loài này được Malaisse, Sclavo & Crosiers mô tả khoa học đầu tiên năm 1992.[1]
Encephalartos delucanus là một loài thực vật hạt trần trong họ Zamiaceae. Loài này được Malaisse, Sclavo & Crosiers mô tả khoa học đầu tiên năm 1992.
