Dzwonek rozpierzchły (Campanula patula L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w środkowej Europie oraz na części obszaru Azji (Syberia, Iran, Turcja)[2]. W Polsce jest pospolity na całym obszarze.
Siedlisko: łąki, polany, widne lasy i parki na glebach gliniasto-piaszczystych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Arrhenatherion[3].
Roślina jednoroczna lub dwuletnia, rzadko bylina. Kwitnie od maja do lipca. Kwiaty są przedprątne i posiadają specjalny mechanizm zapobiegający samozapyleniu. W młodych kwiatach stulonych w pąk, dojrzewające już pylniki wysypują pyłek na płatki korony pokryte drobnymi włoskami, po czym nitki pręcików kurczą się opadając wraz z pylnikami na dno kwiatowe. Następnie dojrzewa słupek i rozchylają się płatki korony. Wtedy może nastąpić zapylenie krzyżowe pyłkiem przyniesionym przez owady z innego kwiatu dzwonka. Gdyby jednak z jakichś powodów nie nastąpiło zapylenie krzyżowe, roślina zapewnia sobie możliwość samozapylenia – w ostatniej fazie rozwoju kwiatów znamiona słupka ślimakowato wydłużają się dotykając włosków na płatkach, gdzie jeszcze może znajdować się pyłek.
Liczba chromosomów 2n=20.
Dzwonek rozpierzchły (Campanula patula L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w środkowej Europie oraz na części obszaru Azji (Syberia, Iran, Turcja). W Polsce jest pospolity na całym obszarze.