dcsimg
Image of Glassywood
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » Cashew Family »

Glassywood

Astronium graveolens Jacq.

Amenazas ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Factores de riesgo

La destrucción de su hábitat por diferentes actividades humanas, tales como: tala selectiva, deforestación, incendios forestales, sobre explotación, asentamientos humanos, etc.

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

El hábitat se encuentra alterado por cambio de uso del suelo, asentamientos humanos y expansión de la frontera agropecuaria, así como por los incendios forestales.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Biología ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

Por la calidad de su madera, sus poblaciones han sido sobre explotadas en diferentes entidades del país, sin embargo es un recurso que tiene poblaciones viables.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
La especie se encuentra protegida en La Reserva de la Biosfera Selva El Ocote, Reserva de la Biosfera El Triunfo, Reserva de la Biosfera Montes Azules, en el Parque Ecológico El Zapotal y La Reserva de la Biosfera La Sepultura (Vázquez Sánchez et. al, 1996; Ventura, 2000; INE, 2000).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Descripción ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Árbol de hasta 35 m de altura y diámetro a la altura del pecho de más de 1m, con el tronco derecho, ramas ascendentes, copa redondeada y densa. Corteza externa escamosa, que se desprende en pedazos conchudos, gris pardo con manchas amarillentas y blancuzcas, con abundantes lenticelas protuberantes y morenas; la interna de color crema claro a crema amarillento, granulosa, quebradiza, con exudado resinoso transparente y pegajoso, olor y sabor a trementina. Grosor total de la corteza 7 a 20 mm. Madera, albura de color crema muy claro y duramen oscuro, peso específico de 0.85 a 2.28, peso de 867 a 1300 kg. por metro cúbico (24 a 27 kg por pie cúbico), dura y fuerte, textura fina y uniforme, grano recto y entrelazado, admite alto pulimento, extraordinariamente durable. Hojas alternas, compuestas de 11 a 15 hojuelas medianas, lanceolado oblongas, glabras, con bordes aserrados o crenados. Flores pequeñas en grandes inflorescencias paniculadas; flores masculinas sobre pedicelos de 1 mm de largo, actinomorfas cáliz persistente bajo el fruto oblongo y pequeño, casi de 3 mm de diámetro, sépalos 5, casi de 1 mm de largo, ovados u orbiculares, con el ápice redondeado, fuertemente imbricados, glabros; pétalos verde amarillentos, 5, de casi 1.5 mm de largo, elípticos u ovados, con el ápice redondeado, imbricados, glabros; estambres 5 a 7, de 1 a 1.5 mm de largo; anteras oblongas, sésiles, glabras; nectario pequeño, pateliforme, lobado, glabro; ovario ausente. Flores femeninas sobre pedicelos de 2 a 3mm, actinomorfas, de 2.5 a 3 mm de largo; sépalos 5, de 2 a 2.5 mm de largo, ovados o elípticos, con el ápice redondeado, fuertemente imbricados, glabros; pétalos verde amarillentos, 5, casi de 1.5 mm de largo, elípticos, con el ápice redondeado, imbricados, glabros; estambres 5, de 0.5 a 1 mm de largo, sin polen; nectario pateliforme, lobado, glabro, situado entre los estambres y el ovario; ovario súpero de casi 2 mm de largo, unilocular, uniovular, ovoide, glabro; estilos 3, recurvados, cortos, terminados cada uno en un estigma papiloso (Pennington y Sarukhan, 1998).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Distribución ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Actual

MEXICO / GUERRERO

MEXICO / TABASCO

MEXICO / YUCATAN

MEXICO / CAMPECHE / CALAKMUL

A 12 km al SO de Central Chiclera, Villahermosa, sobre la línea que limita México-Guatemala.

MEXICO / CAMPECHE / HOPELCHEN

A 14 km al SE de Xpulil, en Ejido 20 de Noviembre, alrededores del Poblado Hopelchen.

MEXICO / CHIAPAS / JIQUIPILAS

MEXICO / CHIAPAS / MAPASTEPEC

MEXICO / JALISCO / CASIMIRO CASTILLO

Reserva de La Biosfera Sierra de Manantlan, en arroyo Tacubaya, en la Base del Cerro La Petaca, 1-4 km al SE de Casimiro Castillo (resolana, en mapas antiguos) casi 20 km al SE de Autlán de Navarro.

MEXICO / JALISCO / HUERTA, LA

Rancho Cuixmala, colinas a lo largo de la carretera al O de la caballeriza lado O del cerro La Alborada

MEXICO / OAXACA / SAN MIGUEL DEL PUERTO

Zimatán, 2 km al N del Puente por la brecha Xanadi.

MEXICO / OAXACA / SANTIAGO LACHIGUIRI

Sta. Ma. Guienagati, 9.3 km al NO de Lachivizia.

MEXICO / QUINTANA ROO / FELIPE CARRILLO PUERTO

X-Hazil Sur, 4 km hacia San Andrés Felipe Carrillo Puerto.

MEXICO / VERACRUZ / ACTOPAN

N de la boca de Laguna de la Mancha

Histórica

MEXICO

Distribución histórica estimada: Selvas tropicales de América, desde México hasta Brasil.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Ecología ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Historia de vida

Especie dioica, frutos anemócoros.

Fenología

Florece de marzo a mayo.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Estado de conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

A amenazada

NOM-059-SEMARNAT-2010

A amenazada
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Hábitat ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Se presenta en suelos de origen calizo, de suelos derivados de materiales aluviales, o bien ígneos o metamórficos. Se asocia a Brosimun alicastrum, Aphanante monoica, Sikingia salvadorensis, Manilkara achras, Vitex gaumeri y otras (Pennigton y Sarukhan, 1992).

Macroclima

La especie crece en ambientes de clima cálido húmedo (Am y Af) a cálido-subhúmedo (Aw), donde forma parte del estrato medio superior de las comunidades vegetales.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Relevancia de la especie ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Relevancia de la especie

Es un recurso maderable, que en el pasado fue exportado al comercio internacional, su madera se conoce con los nombres de "Gonzalo Alvez" y "Kingwwood", se exportó principalmente del Brasil (Miranda, 1998).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Usos ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Especie maderable de uso local para construcciones, según Pennington y Sarukhán, 1998. Por el contrario, Niembro, 1986, menciona que el producto más importante es su madera de excelente calidad y veteado, muy apreciada para fabricar muebles finos, chapa, duela, artículos torneados, lanzaderas, durmientes y armazones; y la recomiendad para la fabricación de artículos deportivos, culatas para armas de fuego, artesanías, carretes y aisladores. Otro uso es como combustible (leña).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Palacios, E. 2006. Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W008. México, D.F.
author
Palacios, E.
original
visit source
partner site
Conabio

Brief Summary

provided by EOL authors
Astronium graviolens is a tropical to sub-tropically occurring species of flowering tree, occurring from the Yucatan region of Mexico southward through Central America and as far south as Bolivia. A type occurrence of this taxon is the Jalisco Dry Forests of Mexico.
license
cc-by-nc
original
visit source
partner site
EOL authors

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo:
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Conservation Status ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
ESPECIE AMENAZADA. Es una de las especies que posee mayor protección, pues se encuentra representada en varias Áreas de Conservación: Área de Conservación Guanacaste (Parques Nacionales Santa Rosa, Guanacaste, Rincón de la Vieja), Área de Conservación Tempisque (Parques Nacionales Palo Verde y Barra Honda y Reserva Biológica Lomas Barbudal), Área de Conservación Pacífico Central (Reserva Biológica Carara, Zonas Protectoras La Cangreja y El Rodeo y Refugio de Vida Silvestre Curú) y Área de Conservación Osa (Reserva Forestal Golfo Dulce, donde es muy escasa). Además se protege en el Centro Ecológico La Pacífica-Cañas.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Benefits ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Madera excesivamente pesada, con un peso específico de 0.85. Es durable y resistente a la pudrición principalmente el duramen. Posee un color pardo-claro a pardo-rojizo, con bandas negruzcas (Creemers & Lemckert, 1981). Por ser una madera de excelente calidad y prestarse para un hermoso pulimento, posee muchos usos tales como ebanistería (muebles, gabinetes), piso, objetos torneados, mangos para herramientas y artículos deportivos (Cuadra, 1973; Jiménez, 1986). La madera seca es atacada por Brasilianus mexicanus (Cerambycidae).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Árbol hasta 30 m de altura y 80 cm de diámetro, copa poco densa, fuste recto, a veces ramificado a baja altura, gambas pequeñas que no alcanzan más de 1 m de altura, corteza gris clara, brillante, a menudo moteada con manchas más claras producto del desprendimiento de pequeñas placas de la corteza, que produce un exudado incoloro, resinoso-pegajoso. Hojas imparipinnadas, alternas, 20-35 cm de largo incluyendo el pecíolo, con 5-7 pares de folíolos opuestos en el raquis, oblongos a ovados, finamente aserrados, 4-14 cm de largo y 2-7 cm de ancho, ápice acuminado, verde-oscuros a amarillentos en el haz y verde pálidos en el envés, que se tornan de un color anaranjado-amarillento antes de caer. Inflorescencia panículas axilares o terminales hasta de 25 cm de largo. Flores pequeñas, con 5 pétalos verde-amarillentos. Frutos nuecesillas drupáceas de 12-13 mm de largo, con una sola semilla.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Reproduction ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Se reproduce por semilla. En Guanacaste se han realizado ensayos de germinación en vivero y aparentemente es superior a 90%, sobre todo cuando se coloca a germinar en estado fresco, o sea, recién recolectadas (Jiménez, 1986). Dentro del bosque, en ocasiones, las semillas poseen un porcentaje de germinación aceptable.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Associations ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Ecología:
Es una especie heliófita, caducifolia a principios de la estación seca, que posee gran adaptabilidad al crecimiento tanto en bosques secos como húmedos. Crece en buena forma en bosque primario, bosque secundario, tacotal y charral. Es frecuente en algunas áreas de la provincia de Guanacaste, aun cuando se explota en la actualidad por su madera. Posee una regeneración relativamente buena, por lo que es común encontrar árboles en edades intermedias, que crecen sobre todo en áreas donde la luz no llega directamente. En el bosque seco crece asociada con cocobolo (Dalbergia retusa), cortez amarillo (Tabebuia ochracea), espavel (Anacardium excelsum) y aceituno (Simarouba glauca), entre otras.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Morphology ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Árbol
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: Se encuentra en la costa pacífica, más común en la provincia de Guanacaste, y menos frecuente en el Pacífico Central (Ciudad Colón, Atenas, Orotina) y escasa en la Península de Osa. También se encuentra en la cuenca del río Grande de Térraba. Se ha observado además en forma escasa en Upala y Los Chiles (zona norte).
Distribucion General: Nativa desde México hasta Brasil, Bolivia y Paraguay.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
En Costa Rica crece en elevaciones bajas a bajo medianas, desde el nivel del mar hasta los 900 m, generalmente con climas secos a húmedos, con una precipitación entre 1500-3500 mm anuales. Se adapta al crecimiento en suelos rocosos y mal drenados, así como fértiles y bien drenados, por lo general en sitios planos o con pendientes relativamente moderadas hasta de 30%.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Quirico Jimenez
partner site
INBio

Habitat ( Portuguese )

provided by SciELO Brazilian Flora 2012
Substrato: Terrícola. Domínios fitogeográficos: Amazônia, Caatinga, Cerrado, Mata Atlântica, Pampa. Tipos de vegetação: Cerrado (lato sensu), Floresta Ciliar ou Galeria, Floresta Estacional Semidecidual, Floresta Ombrófila (= Floresta Pluvial), Área Antrópica.
license
cc-by-nc
copyright
Jardim Botânico do Rio de Janeiro
bibliographic citation
Silva-Luz, C.L. ; Pirani, J.R. 2012. Astronium in Lista de Espécies da Flora do Brasil. Jardim Botânico do Rio de Janeiro. (http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2012/FB4385)

Morphology ( Portuguese )

provided by SciELO Brazilian Flora 2012
Forma de vida: Árvore
license
cc-by-nc
copyright
Jardim Botânico do Rio de Janeiro
bibliographic citation
Silva-Luz, C.L. ; Pirani, J.R. 2012. Astronium in Lista de Espécies da Flora do Brasil. Jardim Botânico do Rio de Janeiro. (http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2012/FB4385)

Distribution ( Portuguese )

provided by SciELO Brazilian Flora 2012
Nativa do Brasil. Não é endêmica do Brasil. Ocorre no Brasil: Sim. Distribuição geográfica: Norte, Nordeste, Centro-Oeste, Sudeste, Sul (DF, GO, MS, AC, PA, RO, TO, AL, BA, CE, MA, PE, PI, PR, ES, MG, RJ, SP, SE).
license
cc-by-nc
copyright
Jardim Botânico do Rio de Janeiro
bibliographic citation
Silva-Luz, C.L. ; Pirani, J.R. 2012. Astronium in Lista de Espécies da Flora do Brasil. Jardim Botânico do Rio de Janeiro. (http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2012/FB4385)

Astronium graveolens ( German )

provided by wikipedia DE

Astronium graveolens ist ein Baum in der Familie der Sumachgewächse aus dem mittleren bis nördlichen Südamerika bis nach Zentralamerika und ins südliche Mexiko.

 src=
Blätter

Beschreibung

Astronium graveolens wächst als halbimmergrüner Baum bis über 30 Meter hoch. Der Stammdurchmesser erreicht bis 1 Meter. Es werden nur kleinere Brettwurzeln oder Wurzelanläufe gebildet. Die bräunliche bis gräuliche und glatte Borke ist abblätternd. Der Baum führt ein reizendes und klebriges, klares Exsudat.

Die wechselständigen und gestielten Laubblätter sind unpaarig gefiedert mit bis zu 15 Blättchen. Sie sind mit Blattstiel bis zu 35 Zentimeter lang, die Rhachis ist mehr oder weniger behaart. Die gegen- bis wechselständigen, kurz gestielten, das Endblättchen länger, und ganzrandigen bis leicht gesägten, zugespitzten, eiförmigen bis verkehrt-eiförmigen oder elliptischen Blättchen sind bis 14 Zentimeter lang. Sie sind beidseits kahl bis leicht behaart, besonders unterseits auf den Adern. Die Nebenblätter fehlen. Die zerdrückten Blättchen duften nach Mango.

Astronium graveolens ist zweihäusig diözisch. Es werden größere endständige Rispen gebildet. Die sehr kleinen, grünlich-gelben und eingeschlechtlichen, fünfzähligen Blüten sind kurz gestielt mit doppelter Blütenhülle. Die etwas kleineren männlichen Blüten besitzen fünf kurze und freie Staubblätter. Die etwas größeren weiblichen Blüten besitzen einen oberständigen und einkammerigen, kahlen Fruchtknoten mit drei sehr kurzen, ausgebogenen Griffeln und kopfigen Narben sowie reduzierte Staminodien. Es ist jeweils ein gelappter, kahler Diskus vorhanden.

Es werden kleine, bis 1–1,5 Zentimeter lange und spindelförmige, einsamige Früchte (Steinfrucht, Nuss, Flügelfrucht) mit teils beständigen Griffeln und vergrößertem, papierigem und flügeligem Kelch gebildet. Die ausgebreiteten und schmalen Kelchflügel sind bis 1,5 Zentimeter lang.

Verwendung

Das schöne, harte, schwere und sehr beständige Holz, Tigerholz, ist gesucht. Es ist bekannt als Gonçalo alves, Jobillo, Gateado, Zorro, Tigrillo oder Tigerwood, Zebrawood.

Literatur

  • Thomas B. Croat: Flora of Barro Colorado Island. Stanford Univ. Press, 1978, ISBN 0-8047-0950-5, S. 536 f, 539.
  • Martin Chudnoff: Tropical Timbers of the World. Agriculture Handbook 607, USDA Forest Service, 1984, S. 23, eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche.
  • Margaret Gargiullo, Barbara Magnuson, Larry Kimball: A Field Guide to Plants of Costa Rica. Oxford Univ. Press, 2008, ISBN 978-0-19-518824-0, S. 25.
  • Terence D. Pennington, José Sarukhán: Arboles tropicales de México. Tercera edición, UNAM, 2005, ISBN 970-32-1643-9, S. 102, S. 324 f.
  • J. Gérard, D. Guibal, S. Paradis, J.-C. Cerre: Tropical Timber Atlas. Éditions Quæ, 2017, ISBN 978-2-7592-2798-3, S. 633 ff, eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Astronium graveolens: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Astronium graveolens ist ein Baum in der Familie der Sumachgewächse aus dem mittleren bis nördlichen Südamerika bis nach Zentralamerika und ins südliche Mexiko.

 src= Blätter
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Astronium graveolens

provided by wikipedia EN

Astronium graveolens is a species of flowering tree in the cashew family, Anacardiaceae, that is native to Mexico, Central America, and South America as far south as Bolivia.[1] Common names include glassywood, ronrón (Spanish), and aroeira (Portuguese).[2] This plant is cited in Flora Brasiliensis by Carl Friedrich Philipp von Martius.

Description

Astronium graveolens grows to a height of 35 metres (100 ft). The trunk can have a diameter of up to 1 metre (39 in) and is straight and cylindrical. At the base it has buttresses which may be about 2 metres (7 ft) tall.[4] The crown is rounded with irregular branches. The bark is grey, shiny and smooth, with paler patches where pieces have peeled off. The leaves are alternate and pinnate, with five to seven oblong or obovate leaflets with pointed tips. The tree flowers during the dry season. The flowers are hermaphrodite, small, yellowish-green in axillary or terminal panicles. The fruit is a drupe-like nut, blue ripening to black, with semi bitter flesh and a single seed.[5] This plant is also called "gateado", according to Webster's Third New International Dictionary

Timber

When fresh, the heartwood of Astronium graveolens is reddish-brown or orange-brown with variable width stripes of medium to dark brown. The timber becomes darker after exposure to the air and the stripes become nearly black. The sapwood is up to 10 centimetres (4 in) thick and is whitish or dull grey. The timber is fine-grained, dense and durable, and resistant to rot. It is used for heavy duty construction work, joinery, veneers and furniture. Speciality uses include turnery, carving, knife handles, brush backs, bows for archery and billiard cues.[4]

References

  1. ^ a b Machuca Machuca, K.; , Martínez Salas, E. & & Samain, M.-S. (2022). "Astronium graveolens". IUCN Red List of Threatened Species. 2022: e.T61530992A61531208. Retrieved 14 March 2023.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  2. ^ a b "Astronium graveolens". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). Retrieved 2010-02-12.
  3. ^ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". Retrieved 2 July 2015.
  4. ^ a b Chudnoff, Martin (1984). "Astronium graveolens". Tropical Timbers of the World. USDA Forest Service. Archived from the original on 2016-03-03. Retrieved 2015-08-08.
  5. ^ Salazar, Rodolfo (2000-09-30). "Astronium graveolens Jacq" (PDF). Seed leaflet. Copenhagen University. Retrieved 2015-08-08.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Astronium graveolens: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Astronium graveolens is a species of flowering tree in the cashew family, Anacardiaceae, that is native to Mexico, Central America, and South America as far south as Bolivia. Common names include glassywood, ronrón (Spanish), and aroeira (Portuguese). This plant is cited in Flora Brasiliensis by Carl Friedrich Philipp von Martius.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Astronium graveolens ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El amargoso (Astronium graveolens) es un árbol de a la familia Anacardiaceae, también se le conoce como Ron-ron o Gateado (Mx); Ciruelillo (HO); Culinzis (Petén-GU); Glassywood (BE); Jobillo (CR, GU); Jocote de Fraile (CR); Quitacalzón (Moskitia-HO, NI); Ron-ron (CR, ES, HO, NI); Uruco (NI); Zorro (PA).[1]​ Es originario de México a Centroamérica.[2]​ Por la calidad de su madera, ha sido sobrexplotado, su madera se conoce con los nombres de "Goonzalo Alvez" y "Kingwwood" y se exportó de Brasil al comercio internacional.[3]​ Habita tanto en bosques secos como húmedos.

Clasificación y descripción

Árbol de tamaño mediano a grande, hasta 50 m de alto y 60 cm de ancho, corteza exterior lisa con lenticelas grises, exfoliante en placas, la corteza interna es de color crema a amarillo pálida, tricomas escasos (los tricomas son abultamientos de las células), a veces presentes en hojas jóvenes y otras partes; plantas dioicas. Hojas alternas, deciduas, imparipinnadas, 15–32 cm de largo, 7–11-folioladas; folíolos opuestos, estrechamente oblongos, elípticos, obovados o lanceolados, 5.9–9.3 cm de largo y 2–3.2 cm de ancho, ápice largamente acuminado, base redondeada, obtusa, truncada o cuneada, ligera a marcadamente oblicua, márgenes serrulados a serrados, cartáceas (que tienen textura como papel o pergamino), nervios apenas prominentes en la haz, prominentes en el envés, 12–14 pares de nervios secundarios; pecíolo 4.2–8.5 cm de largo, raquis 8.8–17.5 cm de largo, peciólulos laterales 4–5 mm de largo, peciólulo terminal 5–25 mm de largo.

Inflorescencias terminales o axilares, tirsoides, 19–28 cm de largo, brácteas (hoja situada en la cercanía de la flor, distinta de las hojas normales) y bractéolas (pequeñas brácteas en las inflorescencias compuestas, que se inserta en la base) a menudo deciduas, pedúnculo 0–1.5 cm de largo, pedicelos 0.8–1 mm de largo, articulados; cáliz y corola imbricados, 5-meros, cáliz acrescente en las flores pistiladas después de la antesis; flores estaminadas con sépalos orbiculares o a veces suborbiculares, 0.7–1 mm de largo y 0.8–0.9 mm de ancho, pétalos ovados a oblongos, 2.4–2.5 mm de largo y 1.4 mm de ancho, amarillentos, filamentos 5, alternando con los pétalos y lobos del disco, 1.5–1.9 mm de largo, anteras 1–1.4 mm de largo, disco intrastaminal muy delgado, 5-lobado, pistilo rudimentario o frecuentemente ausente; flores pistiladas con sépalos ampliamente elípticos u oblongos, 1–1.1 mm de largo y 0.7 mm de ancho, pétalos oblongos a ovados, 1.3 mm de largo y 0.7 mm de ancho, estaminodios 0.5–0.9 mm de largo, ovario ovoide, ca 1 mm de largo, 1-locular con 1 óvulo apical, estilos 3, terminales, a menudo persistentes, estigmas capitados.

Fruto fusiforme, 8.5–9.5 mm de largo, con el cáliz persistente y acrescente de 8–21 mm de largo, cartáceo, 0.8–1.5 mm entre la base del cáliz y la articulación del pedicelo, mesocarpo resinoso, endocarpo delgado y quebradizo cuando seco; semilla con embrión recto, cotiledones plano-convexos.[4][5]

Distribución

México (Veracruz, Oaxaca, Tabasco, Chiapas, Campeche, Yucatán, Quintana Roo), Guatemala, Belice, Honduras, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica, Panamá, Colombia, Venezuela, Bolivia, Brasil, Paraguay.

Hábitat

Bosques deciduos a perennifolios, bosques primarios y secundarios. Se encuentra a una altitud de 0 – 700 m.

Usos

La madera de buena calidad, se utiliza para la construcción de muebles, pisos, papel, etc.

Estado de conservación

Esta especie tiene una categoría de especie Amenazada (A) según la NOM-059-ECOL-2010.[6]​ La Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (UICN) aparece bajo la categoría de No Evaluada (NE).[7]​ No se encuentra listada en Apéndices de la CITES (Convención sobre el Comercio Internacional de Especies Amenazadas de Fauna y Flora Silvestres).

Nombres comunes

En El Salvador se le conoce como cotonrón, jocotillo y ron-rón' quitacalzón'.[8]

Referencias

  1. Hassler M. (2017). World Plants: Synonymic Checklists of the Vascular Plants of the World (version Nov 2017). In: Roskov Y., Abucay L., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., De Wever A., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds. (2017). Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 28th November 2017. Digital resource at www.catalogueoflife.org/col. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-8858.
  2. «Amargoso Astronium graveolens». Consultado el 4 de febrero de 2020.
  3. Palacios, E. (2006). «Ficha técnica de Astronium graveolens. Cuarenta y ocho especies de la flora de Chiapas incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000.». Instituto de Historia Natural y Ecología. Bases de datos. SNIB CONABIO. Proyecto No. W008. México. D. F. Consultado el 4 de febrero de 2020.
  4. Flora de Nicaragua. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. 20 noviembre 2015. http://www.tropicos.org/Name/1300086?projectid=7
  5. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. 20 noviembre 2015. http://www.tropicos.org/Name/1300086
  6. Norma Oficial Mexicana NOM-059-SEMARNAT-2010 http://www.profepa.gob.mx/innovaportal/file/435/1/NOM_059_SEMARNAT_2010.pdf
  7. http://www.iucnredlist.org/search
  8. «Listado de árboles de El Salvador». Englera (29): 17-225. 2009. ISSN 0170-4818. Consultado el 2 de febrero de 2021.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Astronium graveolens: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El amargoso (Astronium graveolens) es un árbol de a la familia Anacardiaceae, también se le conoce como Ron-ron o Gateado (Mx); Ciruelillo (HO); Culinzis (Petén-GU); Glassywood (BE); Jobillo (CR, GU); Jocote de Fraile (CR); Quitacalzón (Moskitia-HO, NI); Ron-ron (CR, ES, HO, NI); Uruco (NI); Zorro (PA).​ Es originario de México a Centroamérica.​ Por la calidad de su madera, ha sido sobrexplotado, su madera se conoce con los nombres de "Goonzalo Alvez" y "Kingwwood" y se exportó de Brasil al comercio internacional.​ Habita tanto en bosques secos como húmedos.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Astronium graveolens ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O guaritá (nome científico: Astronium graveolens) é uma espécie arbórea da família das anacardiáceas. Outros nomes populares são: gibatão, aderno, pau-ferro, aroeirão e gonçalo-alves.

É considerada árvore símbolo de Pirapó conforme lei nº 883, de 8 de junho de 2004.[1]

Características

  • Forma de vida: árvore.
  • Solo: terrícola[2], ocorre em agrupamentos descontínuos em terrenos rochosos e secos[3], de textura argilosa a arenosa e também em terra roxa estruturada. É indicador de solos pobres com textura arenosa.[4]
  • Altura: atinge de 15 a 20 metros de altura. Tronco liso com 40 a 60 centímetros de diâmetro. Madeira pesada (0,97g/cm³) e resistente.[3]
  • É tolerante a secas temporárias[5].
  • Ciclo de vida: possui ciclo de vida longo, acima de 50 anos, com tempo de crescimento moderado. Aos dois anos atinge de 2 a 3 metros[3]. Aos 12 anos, pode atingir até 9,46 metros de altura.[5]
  • Informações ecológicas: Decídua, heliófita ou esciófita.
  • Fenologia: floresce entre agosto e setembro, com a planta completamente despida de suas folhas. Os frutos amadurecem entre outubro e novembro.[3]
  • Grupo sucessional: secundária inicial.[6]
  • Síndrome de dispersão: anemocoria.
  • Densidade da copa: média.[4]

Ocorrência

  • Origem: nativa do Brasil.
  • Distribuição geográfica: ocorre em todos os estados brasileiros, exceto Roraima, Amapá, Rio Grande do Norte, Paraíba, Santa Catarina e Rio Grande do Sul.
  • Vegetação: Área Antrópica, Cerrado (lato sensu), Floresta Ciliar ou Galeria, Floresta Estacional Semidecidual, Floresta Ombrófila (Floresta Pluvial).[2]

Cultivo

  • Tipos de plantio: Recomenda-se o plantio por mudas ou semeadura direta, sendo que a taxa de germinação e de sobrevivência é ótima[5].
  • Espaçamento: 2x2m, 3x2m ou 3x3m em plantio misto.[5]
  • Obtenção de sementes: Os frutos devem ser colhidos diretamente da árvore quando iniciarem a queda espontânea, cortando-se toda a inflorescência.[3]
  • Produção de mudas: as sementes não necessitam nenhum tratamento antes da germinação. Devem ser semeadas em substrato organo-argiloso em canteiro semi-sombreado. A emergência ocorre entre 8 e 14 dias com taxa de germinação superior a 80%.

Colheita

A madeira pode ser colhida de 30 a 40 anos depois do plantio. É considerada madeira de lei. O valor da madeira em pé é estimado entre R$136,00 a R$570,00 (média entre os anos 2014/2015).[5]

Usos

A madeira é usada para acabamentos internos e construções externas, dormentes, mourões, postes, esquadrias, etc. Produz lenha de boa qualidade.[5] As flores são melíferas.

Referências

  1. «LEI Nº 883, DE 08 DE JUNHO DE 2004». Pirapó
  2. a b «Flora do Brasil 2020». Reflora. Consultado em 22 set 2021
  3. a b c d e Lorenzi, Harri (1992). Árvores Brasileiras: manual de identificação e cultivo de plantas arbóreas nativas do Brasil, vol. 1. Nova Odessa, SP: Editora Plantarum. p. 3
  4. a b «Espécies - Portal Embrapa». www.embrapa.br. Consultado em 23 de setembro de 2021
  5. a b c d e f FILHO; SARTORELLI, Eduardo Malta Campos; Paolo Alessandro Rodrigues (2015). Guia de árvores com valor econômico. São Paulo: Agroicone. p. 104
  6. DIAS NETO, Olavo Custódio (2009). «Estrutura fitossociológica e grupos ecológicos em fragmento defloresta estacional semidecidual, Uberaba, Minas Gerais, Brasil». Jardim Botânico do Rio de Janeiro. Rodriguésia, v. 60, n. 4: 1087 - 1100. doi:10.1590/2175-7860200960418 |acessodata= requer |url= (ajuda)

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Astronium graveolens: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O guaritá (nome científico: Astronium graveolens) é uma espécie arbórea da família das anacardiáceas. Outros nomes populares são: gibatão, aderno, pau-ferro, aroeirão e gonçalo-alves.

É considerada árvore símbolo de Pirapó conforme lei nº 883, de 8 de junho de 2004.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Astronium graveolens ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Astronium graveolens là một loài thực vật có hoa trong họ Đào lộn hột. Loài này được Jacq. mô tả khoa học đầu tiên năm 1760.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Astronium graveolens. Truy cập ngày 19 tháng 9 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết liên quan đến Họ Đào lộn hột này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Astronium graveolens: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Astronium graveolens là một loài thực vật có hoa trong họ Đào lộn hột. Loài này được Jacq. mô tả khoa học đầu tiên năm 1760.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI