Argyroderma ist eine Pflanzengattung aus der Familie der Mittagsblumengewächse (Aizoaceae). Der botanische Name der Gattung leitet sich von den griechischen Worten ἄργρος (argyros) für „Silber“ und δέρμα (derma) für „Haut“ ab und verweist auf die silbernen graugrünen Blätter der Pflanzen.
Die Pflanzen der Gattung Argyroderma sind ausdauernde Pflanzen die rasenbildend bis kompakt wachsen. Bei einigen Arten sind die Laubblätter auf ein einziges Blattpaar reduziert. Einige Arten wachsen in den Boden eingesenkt. Die silbernen bis graugrünen, gegenständigen Blätter sind finger- bis daumenförmig und mehr oder weniger gerundet. Die Blattpaare sind an der Basis miteinander verwachsen. Ihre glatte Epidermis ist nicht gepunktet oder warzig und hat tief eingesunkene Spaltöffnungen. Die Epidermis besteht aus Zellen mit sehr dicken Wänden und enthält eine dicke Schicht Kristallsand. Alte Blätter bleiben oft mehrere Jahre an den Pflanzen.
Die einzelnen, gestielten, gelben, purpurfarbenen, roten oder selten weißen Blüten besitzen Hochblätter und einen deutlichen Blütenbecher von 2 bis 4 Millimeter Länge. Ihre 6 bis 8 Kelchblätter sind zu einer kurzen Röhre verwachsen. Die in einem dichten Ring stehenden Staubblätter sind nach innen gebogen und verhüllen das an der Spitze des Fruchtknotens befindliche kleine, ringförmige Kissen das aus verwachsenen Narben besteht. Die 10- bis 24-fächrigen Kapselfrüchte ähneln denen der Gattung Leipoldtia, haben aber ziemlich schmale Klappenflügel. Der Blütenbecher verbleibt bis zur nächsten Regenperiode an der Kapsel. Die glatten braunen Samen sind mehr oder weniger gerundet und 0,5 bis 0,85 Millimeter lang sowie 0,35 bis 0,65 Millimeter breit.
Die Blütezeit der Pflanzen beginnt in ihrer Heimat im April und reicht bis in den Juni. Die Blüten öffnen sich am Mittag und schließen sich am Abend wieder.
Das Verbreitungsgebiet der Gattung Argyroderma liegt im Nordwesten der südafrikanischen Provinz Westkap in der Halbwüste Knersvlakte und erstreckt sich von Vanrhynsdorp bis nach Vredendal. Die Pflanzen wachsen auf quarzithaltigen Ebenen oder an Hängen, selten auch auf sandigen oder leicht salzigen Ebenen. Die jährliche Niederschlagsmenge liegt unter 200 Millimeter, wobei der Hauptanteil im Winter fällt.
Die Chromosomenzahl ist 2 n = 18 {displaystyle 2n=18} 
Die Erstbeschreibung wurde 1922 von Nicholas Edward Brown veröffentlicht.[1] Die Typusart ist Argyroderma testiculare. Nach Heidrun Hartmann wird die Gattung in zwei Untergattungen gegliedert und umfasst folgende Arten:[2]
Argyroderma ist eine Pflanzengattung aus der Familie der Mittagsblumengewächse (Aizoaceae). Der botanische Name der Gattung leitet sich von den griechischen Worten ἄργρος (argyros) für „Silber“ und δέρμα (derma) für „Haut“ ab und verweist auf die silbernen graugrünen Blätter der Pflanzen.
ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಉದ್ಯಾನವನದ ಒಂದು ರಸಭರಿತ ಕುಳ್ಳು ಸಸ್ಯ. ಗುಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವ ಈ ಗಿಡದ ದೃಶ್ಯ ನೋಡುವವರಿಗೆ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಕುಂಡಸಸ್ಯಗಳಾಗಿಯೂ ಮನೆಯ ಅಲಂಕಾರ ಸಸ್ಯಗಳಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಜಾತಿಯ ಗಿಡಗಳು ಕಾಂಡವಿಲ್ಲದ, ಒಂದೇ ಸಸ್ಯದಿಂದ ಮೋಸುಗಳು ಹೊರಬಂದು ಗುಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ, ರಸಭರಿತ ಸಸ್ಯಗಳು. ಇವುಗಳ ಎಲೆಗಳು ಕಾಂಡದಂತೆ ಗುಂಪಾಗಿ ಕೊಳವೆಯಾಕಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಅಭಿಮುಖ ಸಂಯೋಗದಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಿರುತ್ತವೆ. ಎಲೆಯ ಮೈ ಮೃದುವಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳ ಆಕಾರ ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಆನುಸರಿಸುತ್ತವೆ. ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುವ ಇದರ ಹೂವುಗಳು ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದವು; ಹೂವು ಎಲ್ಲ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲೂ ದ್ವಿಲಿಂಗಿ. ಆದರೆ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇದೆ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಅಂಗುಸ್ಟಿ ಪೆಟಲಮ್ ಎಂಬ ಪ್ರಭೇದಗಳ ಎಲೆಗಳು ದಪ್ಪವಾಗಿ ಮೊಟ್ಟೆಯಾಕಾರದಲ್ಲಿವೆ. ಬೂದಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಯ ಮೇಲುಭಾಗದ ಮಧ್ಯದ ಸೀಳು ಆಳವಾಗಿದ್ದು, ತಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಈ ಸೀಳಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಹಳದಿ ಹೂಗಳು ಮೂಡಿರುತ್ತವೆ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಆಕ್ಟೊಫೈಲಮ್ ಎಂಬ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಭೇದದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಅಥವಾ ಎರಡು ನೀಲಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಹಸುರು ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಗಳಿದ್ದು, ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಸುಂದರವಾದ ಒಂಟೊಂಟಿ ಹೂ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಎಲ್ಲ ಹವಾಗುಣಗಳಿಗೂ ಹೊಂದಿ ಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನಪ್ರಿಯತೆಗಳಿಸಿದೆ. ಇದರ ಉಗಮಸ್ಥಾನದ ಕೇಪ್ ಪ್ರಾವಿನ್ಸ್. ಈ ಕುಲದ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಬೀಜಗಳಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಬಹುದು.
ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಉದ್ಯಾನವನದ ಒಂದು ರಸಭರಿತ ಕುಳ್ಳು ಸಸ್ಯ. ಗುಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವ ಈ ಗಿಡದ ದೃಶ್ಯ ನೋಡುವವರಿಗೆ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಕುಂಡಸಸ್ಯಗಳಾಗಿಯೂ ಮನೆಯ ಅಲಂಕಾರ ಸಸ್ಯಗಳಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಜಾತಿಯ ಗಿಡಗಳು ಕಾಂಡವಿಲ್ಲದ, ಒಂದೇ ಸಸ್ಯದಿಂದ ಮೋಸುಗಳು ಹೊರಬಂದು ಗುಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ, ರಸಭರಿತ ಸಸ್ಯಗಳು. ಇವುಗಳ ಎಲೆಗಳು ಕಾಂಡದಂತೆ ಗುಂಪಾಗಿ ಕೊಳವೆಯಾಕಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಅಭಿಮುಖ ಸಂಯೋಗದಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಿರುತ್ತವೆ. ಎಲೆಯ ಮೈ ಮೃದುವಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳ ಆಕಾರ ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಆನುಸರಿಸುತ್ತವೆ. ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುವ ಇದರ ಹೂವುಗಳು ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದವು; ಹೂವು ಎಲ್ಲ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲೂ ದ್ವಿಲಿಂಗಿ. ಆದರೆ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇದೆ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಅಂಗುಸ್ಟಿ ಪೆಟಲಮ್ ಎಂಬ ಪ್ರಭೇದಗಳ ಎಲೆಗಳು ದಪ್ಪವಾಗಿ ಮೊಟ್ಟೆಯಾಕಾರದಲ್ಲಿವೆ. ಬೂದಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಯ ಮೇಲುಭಾಗದ ಮಧ್ಯದ ಸೀಳು ಆಳವಾಗಿದ್ದು, ತಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಈ ಸೀಳಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಹಳದಿ ಹೂಗಳು ಮೂಡಿರುತ್ತವೆ. ಆರ್ಗಿರೊಡರ್ಮ ಆಕ್ಟೊಫೈಲಮ್ ಎಂಬ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಭೇದದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಅಥವಾ ಎರಡು ನೀಲಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಹಸುರು ಬಣ್ಣದ ಎಲೆಗಳಿದ್ದು, ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಸುಂದರವಾದ ಒಂಟೊಂಟಿ ಹೂ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಎಲ್ಲ ಹವಾಗುಣಗಳಿಗೂ ಹೊಂದಿ ಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನಪ್ರಿಯತೆಗಳಿಸಿದೆ. ಇದರ ಉಗಮಸ್ಥಾನದ ಕೇಪ್ ಪ್ರಾವಿನ್ಸ್. ಈ ಕುಲದ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಬೀಜಗಳಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಬಹುದು.
Argyroderma is a genus consisting of over 50 species[2] of succulents in the iceplant family from South Africa.[3]
These distinctive plants are among those known as "living stones", because their highly succulent, usually stemless, blue-green leaves occur at ground level and can resemble small stones. They form small clumps of a few or many paired, usually cylindrical to egg-shaped leaves that are cleft in the center. Each stem bears just 2 leaves per season but may produce offsets over the years. In some species the old leaves persist and form a short column on which new leaves develop. Solitary daisy-like flowers, usually white, yellow, or purple, appear in the cleft.[3]
The entire genus is naturally confined to a relatively small region in the far west of South Africa, known locally as the "Knersvlakte" area. This is a very arid region of winter-rainfall desert and rocky quartzite sands.
Like most succulents, they require extremely well-drained soil, and are damaged by repeated frosts. Their preferred mode of cultivation is a bright and sunny position with gritty free-draining soil. They may be propagated from seed, or careful division of established clumps.[3]
Argyroderma angustipetelum L.Bolus
Argyroderma aureum L.Bolus
Argyroderma australe L.Bolus
Argyroderma blandum L.Bolus
Argyroderma boreale L.Bolus
Argyroderma braunsii Schwantes
Argyroderma brevipes L.Bolus
Argyroderma brevitubum L.Bolus
Argyroderma carinatum L.Bolus
Argyroderma citrinum L.Bolus
Argyroderma congregatum L.Bolus
Argyroderma crateriforme N.E.Br.
Argyroderma cuneatipetalum L.Bolus
Argyroderma delaetii C.A.Maass
Argyroderma densipetalum
L.Bolus
Argyroderma duale N.E.Br.
Argyroderma fissum L.Bolus
Argyroderma formosum L.Bolus
Argyroderma gregarium L.Bolus
Argyroderma hallii L.Bolus
Argyroderma hutchinsonii L.Bolus
Argyroderma jacobsenianum Schwantes
Argyroderma kleijnhansii L.Bolus
Argyroderma latifolium L.Bolus
Argyroderma latipetalum L.Bolus
Argyroderma leucanthum L.Bolus
Argyroderma litorale L.Bolus
Argyroderma longipes L.Bolus
Argyroderma luckhoffii L.Bolus
Argyroderma margaritae N.E.Br.
Argyroderma necopinum N.E.Br.
Argyroderma nortieri L.Bolus
Argyroderma octophyllum Schwantes
Argyroderma orientale L.Bolus
Argyroderma ovale L.Bolus
Argyroderma patens L.Bolus
Argyroderma peersii L.Bolus
Argyroderma planum L.Bolus
Argyroderma productum L.Bolus
Argyroderma pulvinare L.Bolus
Argyroderma reniforme L.Bolus
Argyroderma ringens L.Bolus
Argyroderma rooipanense L.Bolus
Argyroderma roseatum N.E.Br.
Argyroderma schlechteri Schwantes
Argyroderma schuldtii Schwantes ex Jacobsen
Argyroderma speciosum L.Bolus
Argyroderma splendens L.Bolus
Argyroderma strictum L.Bolus
Argyroderma subalbum N.E.Br.
Argyroderma subrotundum L.Bolus
Argyroderma testiculare N.E.Br.
Argyroderma theartii van Jaarsv.
Argyroderma villetii L.Bolus
Argyroderma is a genus consisting of over 50 species of succulents in the iceplant family from South Africa.
Argyroderma es un pequeño género de plantas suculentas perteneciente a la familia Aizoaceae endémico de Sudáfrica. Tiene 61 especies descritas y de estas, solo 12 aceptadas.[1]
Es extremadamente resistente a la sequía y crece profusamente. Se cubre de flores rosas la mayoría del año en climas moderados. No resiste las heladas.
Argyroderma fue descrito por el taxónomo y botánico inglés, Nicholas Edward Brown, y publicado en Gard. Chron. ser. 3. 71: 92 (1922). La especie tipo es: Argyroderma testiculare (Aiton) N.E.Br. (Mesembryanthemum testiculare Aiton)
Argyroderma: nombre genérico que deriva del griego arghyrion = (plata) y dermis = (piel) debido a su aspecto y su color.
Argyroderma es un pequeño género de plantas suculentas perteneciente a la familia Aizoaceae endémico de Sudáfrica. Tiene 61 especies descritas y de estas, solo 12 aceptadas.
Es extremadamente resistente a la sequía y crece profusamente. Se cubre de flores rosas la mayoría del año en climas moderados. No resiste las heladas.
Argyroderma N.E.Br. est un genre de plantes succulentes de la famille des Aizoaceae[1]. Il compte environ 50 espèces originaire d'Afrique du Sud.
Le nom provient du grec Argyro (=argenté) et Derma (=peau)
Toutes les espèces du genre proviennent d'une petite région située à l'ouest de l'Afrique du Sud et connue sous le nom de "Knersvlakte" (en). C'est une région très aride de sables à quartzite avec quelques pluies d'hiver.
Ces plantes font partie de celles connues sous le nom de pierre vivante, car leurs petites feuilles très succulentes, généralement acaules et bleu-vert ressemblent à de petites pierres. Elles forment de petits groupes de quelques sujets avec des feuilles organisées par paires, habituellement cylindriques ou en forme d'œufs et fissurées au centre. Chaque tige porte seulement 2 feuilles par saison. Chez certaines espèces, les anciennes feuilles persistent et sèchent et servent de support aux nouvelles feuilles. Les fleurs semblables à des marguerites solitaires, souvent blanches, mais parfois jaunes ou violettes, apparaissent dans la fente entre deux feuilles.
Comme la plupart des Aizoaceae, elles craignent surtout l'excès d'arrosage qui provoque l'éclatement des feuilles. Elles demandent un sol minéral très bien drainé et une exposition aussi ensoleillée que possible. Comme beaucoup de plantes originaires d'Afrique du Sud, elles ont gardé une croissance hivernale. Arroser seulement et modérément en fin d'automne et début d'hiver avec une température ne descendant pas en dessous de 5 °C. Ne pas arroser en été et ne pas s'inquiéter du dessèchement des feuilles. On les reproduit par semis ou division des touffes avec précaution pour éviter la pourriture.
Argyroderma N.E.Br. est un genre de plantes succulentes de la famille des Aizoaceae. Il compte environ 50 espèces originaire d'Afrique du Sud.
Le nom provient du grec Argyro (=argenté) et Derma (=peau)
Argyroderma N.E.Br., 1922 è un genere di piante succulente appartenente alla famiglia Aizoaceae[1], originarie del Sudafrica. Il nome del genere deriva dal greco arghyrion (argento) e dérma (epidermide) per via del loro aspetto e del loro colore.
Sono piante piccole a forma di pietra con una spaccatura centrale da cui sboccia un fiore dal corto picciolo.
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Le specie di Argyroderma necessitano in modo particolare di un terreno molto poroso e drenante, composto da terra concimata, sabbia e ghiaia molto grossolana.
La posizione è di pieno sole, le annaffiature dovranno essere regolari ma solo quando la terra si presenterà asciutta, mentre andranno completamente sospese nel periodo invernale quando dovranno essere mantenute ad una temperatura non inferiore ai 4 °C.
La riproduzione avviene per seme, spargendo i semi in un letto di sabbia umida senza interrarli e mantenendo un'aerazione costante in modo da evitare marciumi; andranno poi conservati ad una temperatura di circa 21 °C.
Argyroderma N.E.Br., 1922 è un genere di piante succulente appartenente alla famiglia Aizoaceae, originarie del Sudafrica. Il nome del genere deriva dal greco arghyrion (argento) e dérma (epidermide) per via del loro aspetto e del loro colore.
Argyroderma N.E.Br. é um género botânico pertencente à família Aizoaceae, subfamília Ruschioideae, tribo Ruschiae.[1]
As espécies do gênero são nativas da África do Sul.
Argyroderma N.E.Br. é um género botânico pertencente à família Aizoaceae, subfamília Ruschioideae, tribo Ruschiae.
As espécies do gênero são nativas da África do Sul.
Ця назва походить від двох грецьких слів: argyros — «срібний» і derma — «шкіра», що натякає на сріблястий відтінок листя цієї рослини.
Рід був описаний англійським ботаніком Ніколасом Брауном в 1922 році.
Рослини одиночні або утворюють дернини. На одному пагоні хрестоподібно розташовані по 2 — 4 листки. Листкові пластинки короткі, товсті, часто яйцеподібні, 2 — 3 см в діаметрі. Верхня сторона листка — плоска або трохи опукла, нижня — сильно опукла, біля основи листки часто до половини зростаються. Листя — вапняно-зелені, або сіро-зелені. Квітки — одиночні, сидячі або на коротких квітконіжках, жовті, рожеві, інколи білі. Цвітуть у листопаді. Після цвітіння старі листя поступово відмирають, і починає утворюватися нова пара листя. Молоді рослини зацвітають на 3 — 4-1 рік.
В природі зазвичай ростуть невеликими групами, що містять 8-12 рослин.
Аргіродермам необхідний дуже пухкий субстрат з мінімальним вмістом органіки. Оптимальна суміш листової, дернової землі, грубозернистого піску в співвідношенні 1:0,5:1. Повинен бути організований хороший дренаж, тому що при застої води рослини легко втрачають коріння. Цим рослинам потрібно надати максимум світла з великою кількістю сонячних променів. Поливати їх слід акуратно. При перезволоженні швидко загнивають. Взимку утримують без поливу при температурі 12-15 °С.
Розмножують переважно насінням.
В кімнатній культурі найчастіше зустрічається Аргіродерма рожева (Argyroderma roseum — синонім Argyroderma delaetii).
Відомий 61 вид цих рослин, які поширені у Капській провінції (Малий Намакваленд), де вони ростуть на кам'янистих і піщаних ґрунтах серед уламків кварца. Своєрідний камуфляж дозволяє аргіродермам залишатися непомітними в таких місцях.
Argyroderma là chi thực vật có hoa trong họ Aizoaceae.[2]
Argyroderma là chi thực vật có hoa trong họ Aizoaceae.
