Eryngium stenophyllum, es una planta herbácea perenne de la familia Apiaceae (Umbelliferae).[1]
Es una planta herbácea perennifolia rizomatosa, con los caracteres generales de Eryngium, que se diferencia de las demás especies del mismo género, al menos en la región chaqueña argentina, en que posee: hojas de 40-90 x 0,5-1,5 cm, lineares, agudas y paralinervadas con escapo solitario formando una panoja laxa. Cabezuelas subglobosas de 10-12 mm, con 6-8 brácteas involucrales de 4 mm y brácteas florales más largas que los frutos. Frutos con escamas laterales y calicinales aliformes, sin escamas dorsales.[2]
Se encuentra en los campos húmedos con flores blancas, alcanzando un tamaño de 150 cm de altura, en Argentina,[3] Paraguay, Uruguay y Brasil donde se distribuye por la Pampa y la Mata Atlántica.[4]
Eryngium stenophyllum fue descrita por Ignatz Urban y publicado en Fl. Bras. 11(1): 330 1879.[5]
Eryngium: nombre genérico que probablemente hace referencia a la palabra que recuerda el erizo: "Erinaceus" (especialmente desde el griego "erungion" = "ción"), sino que también podría derivar de "eruma" (= protección), en referencia a la espinosa hojas de las plantas de este tipo.
stenophyllum: epíteto latino que significa "con hojas estrechas".[6]
Eryngium stenophyllum, es una planta herbácea perenne de la familia Apiaceae (Umbelliferae).
Eryngium stenophyllum là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa tán. Loài này được Urb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1879.[1]
Bài viết chủ đề họ Hoa tán này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Eryngium stenophyllum là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa tán. Loài này được Urb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1879.
