Els pterobranquis (Pterobranchia) són una classe de petits animals en forma de cuc. Pertanyen a l'embrancament dels hemicordats, i viuen en tubs secretats al fons marí. S'alimenten filtrant plàncton de l'aigua per mitjà de cilis enganxats a tentacles. El grup conté unes trenta espècies vivents conegudes.
La classe dels pterobranquis fou descrita per Ray Lankester el 1877. En aquell temps només contenia el gènere Rhabdopleura. Rhabdopleura fou considerat originalment un briozou aberrant, però amb la publicació del Challenger Report (Cephalodiscus) el 1887, esdevingué clar que Cephalodiscus, el segon gènere actualment inclòs a la classe, tenia afinitats amb els enteropneusts.
Estudis sota un microscopi electrònic han suggerit que els pterobranquis pertanyen al mateix grup que els extints graptòlits.[1]
Els pterobranquis (Pterobranchia) són una classe de petits animals en forma de cuc. Pertanyen a l'embrancament dels hemicordats, i viuen en tubs secretats al fons marí. S'alimenten filtrant plàncton de l'aigua per mitjà de cilis enganxats a tentacles. El grup conté unes trenta espècies vivents conegudes.
La classe dels pterobranquis fou descrita per Ray Lankester el 1877. En aquell temps només contenia el gènere Rhabdopleura. Rhabdopleura fou considerat originalment un briozou aberrant, però amb la publicació del Challenger Report (Cephalodiscus) el 1887, esdevingué clar que Cephalodiscus, el segon gènere actualment inclòs a la classe, tenia afinitats amb els enteropneusts.
Estudis sota un microscopi electrònic han suggerit que els pterobranquis pertanyen al mateix grup que els extints graptòlits.
Křídložábří (Pterobranchia) je třída druhoústých živočichů patřící do kmene polostrunatců. Jde o drobné několik milimetrů velké živočichy žijící přisedle na mořském dně.
Je známo přes 20 žijících druhů těchto živočichů.[1] Většina z nich se shlukuje do kolonií.
Žijí ve válcovitých schránkách, z nichž vystrkují svá chapadélka, kterými loví kořist – plankton. Díky této podobnosti byli zařazováni k mechovkám a chapadlovkám, ale analýzou jejich DNA se ukázalo, že jde o čistě morfologickou podobnost, a proto byly zařazeni do samostatné třídy.[2]
Mají orgán podobný stomochordu.[3]
Obrázky, zvuky či videa k tématu křídložábří ve Wikimedia Commons
Křídložábří (Pterobranchia) je třída druhoústých živočichů patřící do kmene polostrunatců. Jde o drobné několik milimetrů velké živočichy žijící přisedle na mořském dně.
Pterobranchia es un classe de Hemichordata.
Pterobranchia su kladus malih crvolikih životinja, koje pripadaju koljenu Hemichordata. Žive u izlučenoj cijevi na okeanskom dnu. Pterobranchia filtriraju plankton pomoću treplji pričvršćenih na pipke. U grupi je opisano oko 30 poznatih živih vrsta.
Kao razred Pterobranchia uveo je Ray Lankester 1877. U to vrijeme bio je poznat samo jedan jedinstven rod, Rhabdopleura. Rhabdopleura se u početku smatrao aberantnomm polizoom, ali kada je završen izvještaj Ekspedicije Challenger, postalo je jasno da je Cefalodiscus, drugi rod koji je sada uključen u red, koji je ispoljavao znake srodnosti u pravcu Enteropneusta.
Studije pod elektronskim mikroskopom sugerirale su da pterobranhi pripadaju istoom kladus u kao i izumirli graptoliti,[1][2] a filogenetička analiza sugerira da su pterobranhi živi pripaqdnici kladusa graptolita.[3]
PterobranchA su male crvolike životinje, filtratori koji žive na okeanskom dnu, često u relativno dubokim vodama. Kao i kod njihovih srodnika žirnjaka, tijelo podijeljeno na tri dijela: prednji dio proboscis, okovratnik i trup. Proboscis je na vrhu širok i spljošten, a kod većine vrsta sadrži žlijezde koje odvajaju cijev od organskog materijala u kojem pterobranhe provode cijeli životni vijek. Životinje su uglavnom kolonijalne, a nekoliko zooida živi zajedno u gomili cijevi. Kod nekih vrsta pojedini zooidi unutar kolonije povezani su stolonima. Jedini član u rodu Atubaria neobičan je po tome što nema cijevi, tipskih za ostale pterobranhije,[4] ali se smatra upitnom vrstom i više se ne smatra valjanom.[5]
Okovratnik (kolar) ima veliki broj krakova, od kojih svaki sadrži niz pipaka s jedne strane. Broj krakova varira između vrsta, s bilo koji od jednog do devet parova. Pipci su prekriveni cilijama i pomažu u filtriranju hrane iz vode. Trup uključuje jednostavnu cjevastu utrobu i zakrivljen je tako da anus strši prema gore, dorzalno do ovratnika. Cefalodiscus ima jedan par škržnih proreza u farinksu, iako Rhabdopleura nema nijedan.[4]
Razvoj pterobranhi proučavan je samo u rodu Rhabdopleura iz Plymouth-a (R. compacta) [6][7] i sa Bermuda (R. normani).[8][9] Obje ove vrste su diecijske, tj. odvojenih spolova. Iz oplođenih jaja, razvija se trepljasta larva koja slobodno pliva. Uprkos uskoj vezi između dviju grupa, larve ne liče na one kos žirbjaka; ove liče na planulu.[10] Na kraju se larva spušta na supstrat i preobrazi se u odraslu jedinku kod. Alternativno, oni se također razmnožavaju aseksualno tako što počinju stvarati novu koloniju.[4]
Razred pterobranhija je mali, sa samo tri poznate porodice, a svaka ima po jedan rod.
Razred Pterobranchia
Najraniji pterobranhe, uključujući rodove Yuknessia i Galeaplumosus' ', poznati su od sredine kambrijskog Lageršteta.[11][12]
Raniji tzv. mali karbonski fosili poznati su iz formacije Bauen.[13]
Pterobranchia su kladus malih crvolikih životinja, koje pripadaju koljenu Hemichordata. Žive u izlučenoj cijevi na okeanskom dnu. Pterobranchia filtriraju plankton pomoću treplji pričvršćenih na pipke. U grupi je opisano oko 30 poznatih živih vrsta.
Kao razred Pterobranchia uveo je Ray Lankester 1877. U to vrijeme bio je poznat samo jedan jedinstven rod, Rhabdopleura. Rhabdopleura se u početku smatrao aberantnomm polizoom, ali kada je završen izvještaj Ekspedicije Challenger, postalo je jasno da je Cefalodiscus, drugi rod koji je sada uključen u red, koji je ispoljavao znake srodnosti u pravcu Enteropneusta.
Studije pod elektronskim mikroskopom sugerirale su da pterobranhi pripadaju istoom kladus u kao i izumirli graptoliti, a filogenetička analiza sugerira da su pterobranhi živi pripaqdnici kladusa graptolita.
Канатсымак бакалоордуулар (лат. Pterobranchia) — чала хордолуу жандыктардын бир тобу.
टीरोब्रैंकिया (Pterobranchia) एक प्रकार के जीव हैं, जो केवल समुद्र में पाए जाते हैं। ये हेमिकॉर्डा (Hemichorda) वर्ग के होते हैं। इनकी साधारण संरचना एंटेरोनेन्स्टा (Enteropnensta) जैसी होती है, किंतु इनमें केवल एक जोड़ा क्लोम छिद्र (gill slit) होता हैं या वह भी नहीं। संस्पर्शक भुजाएँ ओर प्रतिवर्तित पाचक क्षेत्र (recurved digestive tract) होते हैं तथा मुख और गुदा अत्यंत निकट होते हैं। इनका जनन दोनों प्रकार से होता है-लैंगिक जनन तथा समुद्भवन द्वारा।
इस वर्ग में सेफैलोडिस्कस (Cephalodiscus), रैब्डोप्लूरा (Rhabdopleura) और ऐटूबोरिया (Atubaria), ये तीन वंश हैं।
ये असंबद्ध व्यष्टियों से बने समूह में पाए जाते हैं। लिंग से उत्पन्न किसी एक पूर्वज से समूह के व्यष्टि समुद्भवन द्वारा उत्पन्न होते हैं। यह व्ष्टिसमूह स्रवण से प्राप्त अज्ञात रासायनिक संरचना के आवास, सीनीसियम (coenecium), में रहता है, जिसमें रेतकण, स्पंज कंटिका जैसे बाह्य द्रव्य भी चिपके रहते हैं। सीनीसियम का रूप जाति के साथ बदलता है। शीर्षाभिमुख ढाल या शुंड (proboscis), स्कंधमूल (collar) या मध्यकाय (mesosoma) और धड़ (trunk) या पश्चकाय (metasoma), इन तीन क्षेत्रों में शरीर विभक्त रहता है। ये क्षेत्र एंटेरोनेन्स्टा के विभाजन के जितना स्पष्ट नहीं होते। घड़ कोश (trunk sac) खोखले पेशीय वृत्त से अविच्छिन्न रहता है। वृंत का सिरा चिपचिपा होता है और प्राणी को सीनीसियम से संलग्न रखता है। नर मादा अलग अलग होते हैं, किंतु बाहर से पहचान में नहीं आते। उभयलिंगी भी प्राय: पाए जाते हैं। सी. साइबोगी (C. sibogae) की विचित्र लैंगिक स्थिति की सूचना मिली है, जिसमें सीनीसियम में क्लीव और पुंजतुभ (male zooids) पाए जाते हैं, किंतु मादा नहीं पाई जातीं। समुद्भवन (budding) ऋ तुकालिक होता है। अंडे सीनीसियम के विवर में झड़ते हैं और वहीं विकसित होते हैं। इनके विकास का ज्ञान हमें अधूरा है। एंटेरोनेन्स्टा के भ्रमि-डिंभ (Tornaria) के समान इनमें मुक्त तैरता डिंभ होता है। धड़ के सिरे के निकटवर्ती क्षेत्र में कलिका (buds) बनने से अलिंगीजनन होता है। मूल सीनीसियम को कलिकाएँ नहीं छोड़ती हैं।
इसका फीके भूरे रंग का संघ शैल, मोलस्क घोंघा या सचोलों (Tunicates) आदि पर बढ़ता है। इस वर्ग के जंतुभ (zooids) बहुत कुछ सेफैलोडिस्कस सदृश होते हैं ओर वाह्यत: बहुत छोटे होते हैं। धड़ को छोड़कर इनकी लंबाई १ मिमि. होती है। रंग गहरा होता है और ये बहुत फैल सकते हैं। सभी जंतुभ एक दूसरे से अंगत: जुड़े और सीनीसियम की नालियों में स्थायी रूप से बंधे होते हैं। सीनीसियम में एक शाखा नली होती है, जो एक अधिष्ठान (stolon) कहते हैं। विरोहक संघ के सभी र्जतुभों को एक दूसरे से जोड़ता है और यह जंतुभ के समान जीवित ऊतकों का बना होता है।
संघ में या तो केवल जंतुभ होते हैं या क्लीब मिश्रित स्त्री जंतुभ। अंडे बाहरी भाग की ओर निस्सारित होते हैं। इसका भ्रूणविकास अज्ञात है, किंतु एक तैरता, मुक्त डिंभ ज्ञात है।
रैब्डोप्लूरा के संघ लिंग से उत्पन्न एक व्यष्टि से, जिससे एक या अनेक विरोहक उपजते हैं, प्रारंभ होते हैं ओर फिर जंतुओं से निकले विरोहक से कलिकाएँ बाहर निकल आती हैं। विराहक की सक्रिय तरुण कलिका तरुण जंतुभ बन जाती है। इससे फिर नया विरोहक निकलता है और इस प्रक्रिया की पुनरावृत्ति बारंबार होती है।
सेफैलोडिस्कस से इसका निकट संबंध है, किंतु यह अंतर है कि इसमें सीनीसियम नहीं होता। इसका शरीर लाल रंग की धारीदार शीर्ष (cephalic) ढाल से ढका रहता है। स्कंधमूल संधि पर आठ संस्पर्शक भुजाएँ होती हैं और भरा हुआ धड़ कोश (trunk sac) होता है, जिसपर लंबा, छड़ जैसा, दूरस्थ (distal) भाग होता है। धड़ पर चिपचिपा सिरा भी नहीं होता। समूह में समुद्भवन का कोई प्रमाण नहीं मिलता।
टीरोब्रैंकिया (Pterobranchia) एक प्रकार के जीव हैं, जो केवल समुद्र में पाए जाते हैं। ये हेमिकॉर्डा (Hemichorda) वर्ग के होते हैं। इनकी साधारण संरचना एंटेरोनेन्स्टा (Enteropnensta) जैसी होती है, किंतु इनमें केवल एक जोड़ा क्लोम छिद्र (gill slit) होता हैं या वह भी नहीं। संस्पर्शक भुजाएँ ओर प्रतिवर्तित पाचक क्षेत्र (recurved digestive tract) होते हैं तथा मुख और गुदा अत्यंत निकट होते हैं। इनका जनन दोनों प्रकार से होता है-लैंगिक जनन तथा समुद्भवन द्वारा।
Les Graptolithoidea (Graptolithes en français) sont une classe de vers marins hémichordés.
Cette classe, reconnue notamment par le WoRMS ne l'est pas pour d'autres sources, telles que l’ITIS, qui lui préfèrent celle des Pterobranchia Lankester, 1877.
Cette classe d'animaux caractérisés par une reproduction par bourgeonnement (stolomisation) et par une vie libre fixée dans un tube chitineux. On note également une transformation du proboscis en couronne de tentacules (régression pour imiter les Lophophoronidés) ce qui permet un mode de nutrition suspensivore.
Découverts dans les années 1800, ces organismes d'abord placés parmi les bryozoaires furent baptisés « anges de mer » ou « ptérobranches » (le terme « graptolithe » étant à l'origine réservé aux taxons fossiles). C'est un groupe extrêmement ancien : on connaît des fossiles remontant au début du Cambrien. La plupart des espèces vivent en eaux froides (notamment en Antarctique), mais certaines peuvent être trouvées en eaux tempérées[3].
On ne connaît que deux genres taxinomiques actuels : Cephalodiscus M'Intosh, 1882 (Cephalodiscoidea, Cephalodiscidae) et Rhabdopleura Allman, 1869 (Rhabdopleuroidea, Rhabdopleuridae)[3].
Selon World Register of Marine Species (22 février 2022)[1] :
Les Graptolithoidea (Graptolithes en français) sont une classe de vers marins hémichordés.
Cette classe, reconnue notamment par le WoRMS ne l'est pas pour d'autres sources, telles que l’ITIS, qui lui préfèrent celle des Pterobranchia Lankester, 1877.
Pterobranchia adalah klad hewan berbentuk-cacing kecil. Mereka termasuk dalam Hemichordata, dan hidup dalam tabung disekresikan di dasar laut. Pterobranchia makan dengan menyaring plankton dari air dengan bantuan silia yang melekat pada tentakel. Ada sekitar 30 spesies hidup yang diketahui dalam kelompok.
Kelas ini kecil, dengan hanya tiga familia diketahui, setiap familia berisi satu genus.
Kelas Pterobranchia
Pterobranchia paling awal, termasuk Yuknessia dan Galeaplumosus, diketahui dari mid-Cambrian lagerstatten.[1][2]
Pterobranchia adalah klad hewan berbentuk-cacing kecil. Mereka termasuk dalam Hemichordata, dan hidup dalam tabung disekresikan di dasar laut. Pterobranchia makan dengan menyaring plankton dari air dengan bantuan silia yang melekat pada tentakel. Ada sekitar 30 spesies hidup yang diketahui dalam kelompok.
Gli Pterobranchia sono una classe di animali appartenenti al phylum degli Hemichordata. La classe, creata nel 1877 da Ray Lankester, comprende due ordini conosciuti, Cephalodiscida e Rhabdopleurida. Circondano il corpo secernendo un rivestimento tubolare.
Sono animali sessili. Si fissano al substrato dei fondali marini con delle pseudoradici. Muovono i tentacoli e attraverso una cavità si nutrono del cibo mosso da essi.
Recenti analisi al microscopio elettronico suggeriscono la possibilità che gli Pterobranchia siano imparentati con i Graptoliti, organismi fossili estintisi alla fine del Paleozoico e dalla posizione sistematica incerta.
De Pterobranchia zijn een klasse van kleine, wormachtige dieren. Ze behoren tot de hemichordata, en leven in afgescheiden buizen op de oceaanbodem. Pterobranchia eten door plankton uit het water te filteren met behulp van trilharen aan hun tentakels. Er zijn ongeveer 30 bekende levende soorten in de klasse Pterobranchia.
Onderzoek onder een elektronenmicroscoop wijst er op dat de Pterobranchia mogelijk tot dezelfde klasse behoren als de uitgestorven graptolieten.
Net als de verwante eikelwormen (Enteropneusta) bestaat het lichaam van de Pterobranchia uit drie delen: een voorste slurf, een kraag en een romp. De snuit is breed en afgeplat aan de punt, en de meeste soorten bevatten klieren die een buis van organisch materiaal afscheiden waarbinnen de pterobranchia hun hele volwassen leven doorbrengen. De dieren wonen samen in een kolonie, met verschillende zoïden in een cluster van buizen. Bij sommige soorten zijn de afzonderlijke zoïden van de kolonie verbonden door uitstulpingen. Het geslacht Atubaria is een uitzondering: hier ontbreken de buizen die typisch zijn voor de Pterobranchia.
De kraag is voorzien van een aantal grote armen, die elk op hun beurt voorzien zijn van een rij tentakels aan beide zijde. Het aantal armen varieert tussen de soorten. De tentakels zijn bedekt met cilia en deze helpen bij het filteren van voedsel uit het water. De stam bestaat uit een eenvoudige buisvormige darm, en is gebogen zodat de anus naar boven georiënteerd is.
Ondanks de nauwe relatie tussen de twee klassen, lijken de larves niet op die van de eikelwormen. Aan het einde van het larvestadium rust de larve op de ondergrond en plant zich ongeslachtelijk voort door knopvorming om zo een nieuwe kolonie te vormen.
De Pterobranchia zijn een klasse van kleine, wormachtige dieren. Ze behoren tot de hemichordata, en leven in afgescheiden buizen op de oceaanbodem. Pterobranchia eten door plankton uit het water te filteren met behulp van trilharen aan hun tentakels. Er zijn ongeveer 30 bekende levende soorten in de klasse Pterobranchia.
Onderzoek onder een elektronenmicroscoop wijst er op dat de Pterobranchia mogelijk tot dezelfde klasse behoren als de uitgestorven graptolieten.
Fjærgjellehemikordater (Pterobranchia, av gresk πτέρον [pteron] = «vinge», βράνχια [branchia] = «gjelle») er en liten gruppe bestående av fastsittende marine dyr som livnærer seg som filterspisere. Enkeltdyrene er veldig små (om lag 0,5 mm), men danner kolonier som kan bli opptil 30 cm store. Koloniene består av rør som er laget av kollagen (et protein).
Dyrene er ellers kjennetegnet ved at de har to til ni «armer» med små tentakler som de filtrerer næringspartikler ut av vannet med. «Hodet» (prosoma) danner et plateaktig såkalt rostralskjold eller «krypesåle» som dyrene kan holde seg fast med. Tarmen er U-formet. Kroppen har, som hos andre deuterostomier, et coelom (en sekundær kroppshule) som er delt i protocoel, mesocoel og metacoel.
Søstergruppen til pterobranchiene er sannsynligvis enteropneustene. Disse to gruppene går også under samlebetegnelsen hemikordater («halv-ryggstrengdyr»), fordi de i en del egenskaper ligner på ryggstrengdyrene. De ser likevel ut til å stå pigghudene nærmest.
Én art er funnet i Norge, men Artsdatabanken antar at det egentlig er to arter.
Fjærgjellehemikordater (Pterobranchia, av gresk πτέρον [pteron] = «vinge», βράνχια [branchia] = «gjelle») er en liten gruppe bestående av fastsittende marine dyr som livnærer seg som filterspisere. Enkeltdyrene er veldig små (om lag 0,5 mm), men danner kolonier som kan bli opptil 30 cm store. Koloniene består av rør som er laget av kollagen (et protein).
Dyrene er ellers kjennetegnet ved at de har to til ni «armer» med små tentakler som de filtrerer næringspartikler ut av vannet med. «Hodet» (prosoma) danner et plateaktig såkalt rostralskjold eller «krypesåle» som dyrene kan holde seg fast med. Tarmen er U-formet. Kroppen har, som hos andre deuterostomier, et coelom (en sekundær kroppshule) som er delt i protocoel, mesocoel og metacoel.
Søstergruppen til pterobranchiene er sannsynligvis enteropneustene. Disse to gruppene går også under samlebetegnelsen hemikordater («halv-ryggstrengdyr»), fordi de i en del egenskaper ligner på ryggstrengdyrene. De ser likevel ut til å stå pigghudene nærmest.
Én art er funnet i Norge, men Artsdatabanken antar at det egentlig er to arter.
Multimedia w Wikimedia Commons Pióroskrzelne, pióroskrzelce (Pterobranchia) – monofiletyczna gromada niewielkich półstrunowców obejmująca okołu 30 rodzajów.
Gromada Pterobranchia została utworzona przez Raya Lankestera w 1877. Zawierała wtedy jeden rodzaj: Rhabdopleura.
Drobne zwierzęta przypominające zewnętrznym wyglądem mszywioły. Wolno żyjące lub tworzące kolonie pozorne – każdy osobnik tkwi oddzielnie w swojej otoczce. Posiadają chitynowy szkielet zewnętrzny, dwa rozgałęzione ramiona i przewód trawienny w kształcie litery U, a czasem także szczeliny skrzelowe[2].
Pióroskrzelne, pióroskrzelce (Pterobranchia) – monofiletyczna gromada niewielkich półstrunowców obejmująca okołu 30 rodzajów.
Gromada Pterobranchia została utworzona przez Raya Lankestera w 1877. Zawierała wtedy jeden rodzaj: Rhabdopleura.
Drobne zwierzęta przypominające zewnętrznym wyglądem mszywioły. Wolno żyjące lub tworzące kolonie pozorne – każdy osobnik tkwi oddzielnie w swojej otoczce. Posiadają chitynowy szkielet zewnętrzny, dwa rozgałęzione ramiona i przewód trawienny w kształcie litery U, a czasem także szczeliny skrzelowe.
Krídložiabrovce (Pterobranchia) sú trieda polochordátov.
Drobné morské živočíchy s vakovitým až valcovitým telom, veľkým najviac 15 mm. V dospelosti žijú prisadnuto v rúrkovitých schránkach z tuhnúceho hlienu, pučaním vytvárajú agregácie. Podobajú sa na machovky, a aj ich tráviaca sústava je podobne prehnutá do „U“, čo je však zrejme dôsledok konvergencie. Krčný oddiel má 1 pár ramien s tentakulami (Rhabdopleura) alebo je týchto ramien 4 – 8 párov (Cephalodiscus); ramená s tykadielkami majú zrejme aj dýchaciu funkciu. Žiabrové štrbiny sú len 2, u rodu Rhabdopleura sú – zrejme kvôli veľmi drobným rozmerom – druhotne redukované. Exkrečným orgánom sú metanefrídie. Sú gonochoristy, vývin prebieha cez obrvenú trochofóroidnú larvičku, podobnú bugule morských machoviek. Je to veľmi málo početná skupina, ktorá má v recentnej morskej faune veľmi nevýrazné zastúpenie.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Krídložiabrovce
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Krídložiabrovce
Krídložiabrovce (Pterobranchia) sú trieda polochordátov.
Перистозяберні (Pterobranchia, від дав.-гр. πτερόν — крило, βράγχια — зябра) — клас морських тварин типу напівхордових.
На відміну від кишководишних, перистозяброві — сидячі тварини, зазвичай колоніальні. Колонії у вигляді кущиків, де всередині порожнистих трубочок сидять самі тварини (зооіди). Розмір зооідів коливається від 1 до 10 мм.
Хоботок у перистозябрових перетворився на так званий «головний щит», орган, що виділяє білковий матеріал, з якого складаються трубочки колонії. Глоткових зябер всього одна пара. На комірі ростуть перисті щупальця, від 1 до 5 пар, вкриті війками (звідси назва). Щупальця служать для дихання та збору їжі.
Розвиток протікає з метаморфозом: личинка прикріплюється до дна і через два дні перетворюється в дорослу тварину, яка шляхом брунькування утворює нову колонію.
Представлені приблизно 20 видами, складовими 2 рядів — Rhabdopleuroidea і Cephalodiscoidea. Перші поширені в морях Північної Європи та Східної Азії, другі — в морях, що омивають Антарктиду.
Перистозяберні (Pterobranchia, від дав.-гр. πτερόν — крило, βράγχια — зябра) — клас морських тварин типу напівхордових.
На відміну від кишководишних, перистозяброві — сидячі тварини, зазвичай колоніальні. Колонії у вигляді кущиків, де всередині порожнистих трубочок сидять самі тварини (зооіди). Розмір зооідів коливається від 1 до 10 мм.
Хоботок у перистозябрових перетворився на так званий «головний щит», орган, що виділяє білковий матеріал, з якого складаються трубочки колонії. Глоткових зябер всього одна пара. На комірі ростуть перисті щупальця, від 1 до 5 пар, вкриті війками (звідси назва). Щупальця служать для дихання та збору їжі.
Розвиток протікає з метаморфозом: личинка прикріплюється до дна і через два дні перетворюється в дорослу тварину, яка шляхом брунькування утворює нову колонію.
Представлені приблизно 20 видами, складовими 2 рядів — Rhabdopleuroidea і Cephalodiscoidea. Перші поширені в морях Північної Європи та Східної Азії, другі — в морях, що омивають Антарктиду.
Перистожа́берные, или крыложа́берные (лат. Pterobranchia, от др.-греч. πτερόν — крыло, βράγχια — жабры) — класс морских животных типа полухордовых.
В отличие от кишечнодышащих, перистожаберные — сидячие животные, обычно колониальные. Колонии в виде кустиков, где внутри полых трубочек сидят сами животные (зооиды). Размер зооида колеблется от 1 до 10 мм.
Хоботок у перистожаберных превратился в так называемый «головной щит», орган, выделяющий белковый материал, из которого состоят трубочки колонии. Глоточных жабр всего одна пара. На воротнике растут перистые щупальца, от 1 до 5 пар, покрытые ресничками (отсюда название). Щупальца служат для дыхания и сбора пищи.
Развитие протекает с метаморфозом: личинка прикрепляется ко дну и через два дня превращается во взрослое животное, которое путём почкования образует новую колонию.
Представлены примерно 20 видами, составляющими 2 отряда — Rhabdopleuroidea и Cephalodiscoidea. Первые распространены в морях Северной Европы и Восточной Азии, вторые — в морях, омывающих Антарктиду.
Перистожа́берные, или крыложа́берные (лат. Pterobranchia, от др.-греч. πτερόν — крыло, βράγχια — жабры) — класс морских животных типа полухордовых.
В отличие от кишечнодышащих, перистожаберные — сидячие животные, обычно колониальные. Колонии в виде кустиков, где внутри полых трубочек сидят сами животные (зооиды). Размер зооида колеблется от 1 до 10 мм.
Хоботок у перистожаберных превратился в так называемый «головной щит», орган, выделяющий белковый материал, из которого состоят трубочки колонии. Глоточных жабр всего одна пара. На воротнике растут перистые щупальца, от 1 до 5 пар, покрытые ресничками (отсюда название). Щупальца служат для дыхания и сбора пищи.
Развитие протекает с метаморфозом: личинка прикрепляется ко дну и через два дня превращается во взрослое животное, которое путём почкования образует новую колонию.
Представлены примерно 20 видами, составляющими 2 отряда — Rhabdopleuroidea и Cephalodiscoidea. Первые распространены в морях Северной Европы и Восточной Азии, вторые — в морях, омывающих Антарктиду.
羽鳃纲（學名：Pterobranchia）是半索动物门的一个纲。大多数生活在较深的海水中，种类仅有3个属。体外有分泌的管，以柄附着在海底。例如头盘虫（Cephalodiscus）、无管虫（Atubaria）。
在电子显微镜下的研究表明，羽鳃纲和已经灭绝的笔石纲属于同一演化支，[2][3]系统发育分析（phylogenetic analysis ）表明，羽鳃纲是活的笔石纲演化支成员。[4]
这是一篇與动物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 羽鳃纲（學名：Pterobranchia）是半索动物门的一个纲。大多数生活在较深的海水中，种类仅有3个属。体外有分泌的管，以柄附着在海底。例如头盘虫（Cephalodiscus）、无管虫（Atubaria）。
在电子显微镜下的研究表明，羽鳃纲和已经灭绝的笔石纲属于同一演化支，系统发育分析（phylogenetic analysis ）表明，羽鳃纲是活的笔石纲演化支成员。
本文参照
翼鰓類（よくさいるい）またはフサカツギ類（-るい、Pterobranchia） は、半索動物の1群で、棲管の中に住み、群体をなし、個虫は触手の並んだ触手腕を広げて餌を採る、ごく小型の動物である。
フサカツギ類はごく小さな動物で、その本体はせいぜい数mmでしかない。集合体か群体をなし、個々の動物体（個虫）は自らが分泌した棲管の中にひそむ。ただし棲管を持たず、単独生活をする種が1種のみ報告されている。
動物体はほぼ卵形をなし、頭盤・頸、後体の3部から成り、後体の後端からは柄が伸びる。頸の部分からは触手腕が対をなして生じ、その上には細かな触手が並ぶ。消化管は頭盤と頸の間の口から後体部に伸び、そこでU字に曲がり、肛門は後体部前端近くにある。鰓裂は1対のみ、ただしこれを欠くものもある。半索動物にはもうひとつ腸鰓類（ギボシムシ類）があり、これは細長い長虫状の動物で、この群とは外見が全く異なるが、構造の基本は共通する。発生は直接発生的だが、詳細は研究が不十分である。
現生種は少なく、容易に観察出来るものではないが、古生代より知られるフデイシ類を本群に含める判断もある。
動物の本体部はせいぜい数mm程度の小型の動物で、群体を作っているか、または集合体をなしている[1]。体の構造は半索動物の基本構成として前体、中体、後体の3部からなる。本群では前体部は頭盤(cephalic shield)と呼ばれ、楯形か、あるいは円盤状をしている。この部分は柔らかくてよく変形し、ここで棲管に吸着して本体を固定し、あるいは移動の際にも役立つ。またコラーゲン用の物質を分泌し、これは棲管を作るのに用いられる。中体部は頭盤から滑らかに移行し、ギボシムシ類に見られる吻部と襟の間のような明確なくびれはない。中体部は頸と呼ばれ、ここには対をなす細長い突起があり、これを触手腕(tentaculated arm)と呼ぶ。触手腕には多数の細長い触手を持つ[2]。後体部は体幹と呼び、前方の丸く膨らんだ部分に消化管などの内臓が収まり、この部分を体幹主部という。その後端からは細長いひも状のものが伸びており、これを柄部という。柄部は筋肉質で伸び縮みが出来る。また群体性のものはこの柄部で互いに連絡している。口は頸の腹部側にあり、頭盤の後端に覆われている。肛門は体幹主部の前端近く、その背面に開く。鰓裂は体幹主部の前端近く、その背面に口を開き、その口は長円形をしている。鰓裂は1対のみで、これを欠く群もある。また、生殖孔は肛門のやや前、頸の後ろの位置にある。
内部では消化管は大きくU字形に曲がる。柄部の中には体幹の体腔が深く入り込んで中空となっている。頭盤には前体部の体腔である吻内腔があり、背側に小孔があって外部に通じる。中体部の体腔である襟内腔は1対の小孔で外部に通じ、また触手腕の中にも伸びて触手に至る[3]。
全て海産の動物である。全世界の海から知られ、主に水深50mより深い海底に生息するが、潮間帯付近から知られる種もある[4]。
下記のように柄部で出芽増殖し、集団で生活するものがほとんどである。エラナシフサカツギ属では柄部から発達した走根（芽茎）により栄養的に繋がった群体をなし、エラフサカツギ属では寒天質樹状の棲管に住み、個虫の間に有機的な連絡はない[5]。
餌を採るのは触手腕を使う。そこにある繊毛を使って水流を作り、流れてくる微小プランクトンを粘液で吸着して食べる。餌を含む粘液は頸表皮の繊毛によって触手腕の基部から頸の表皮を経由して口に運ばれる[6]。
無性生殖は柄の部分で出芽をすることで行われる[7]。有性生殖では、雌雄異体であり、受精は卵巣の中で行われると思われる。知られている範囲では、産卵された卵は棲管の中で発生を進め、卵形の原腸胚の段階で孵化する。この段階では口も肛門もなく、体表には短い繊毛が一様に生えており、これで移動し、這い回ることが出来る。種によってはこの段階で数日にわたって移動することも知られ、その後に基盤上に固着し、棲管を形成しながら成体の構造を発達させる。このように特別な幼生はなく、直接発生的である。
腸鰓類（ギボシムシ類）と共に半索動物門を構成する。この類の大きな特徴としては体が前体部、中体部、後体部の3つに分かれ、それぞれに体腔がある。腸鰓類ではぞれぞれ吻、襟、体幹と呼ばれるが、本群ではそれらのうち吻は扁平な盤状になって頭盤を作り、体幹はその大部分が短くまとまって内臓を収める後体本体部になって後方に柄部を作るように変化した。また襟には対をなす触手腕が生じた。このように考えると、両者の体制は同じであることが分かる[8]。ただし本群では鰓列はあっても1対のみで、これを欠くものもある。また腸鰓類の吻内にある消化管前端の壁が硬化して突き出した口盲管があり、これはかつて脊索と相同であると考えられたものであるが、本群ではこれは前体部と中体部の境目にある[9]。
なお、古生代の化石動物として知られるフデイシ類は小さな部屋が多数並んだ構造の骨格の形で知られ、軟体部は不明だが、その構造や成分などから本群との類似性が指摘される[10]。フデイシ綱として独立させる扱いが行われるが、本群に含める判断もある。構造としては化石種では胞と呼ばれる小部屋を持つのに対して、現生種では棲管であって胞は形成しない。
世界に約30種が知られ、3属に分ける。これをさらに2科に分けるが、目のランクでも分けるべきとの説もある。
以下は西村(1995)による。
日本では2属3種が知られているが、研究は進んでいない。種名が判明しているのは以下の2種のみである[11]。ただしエノコロフサカツギについては実は棲管に住むものがたまたま抜け出た形で発見されたものではないかとの疑念を向ける向きもある。
他にエラフサカツギ属のナギサエラフサカツギが琉球列島の潮間帯で発見されているが、これは未だに種名が確定していない。他に21世紀になって幾つか採集されており、それらは未だ種名が明らかにされていない。それらについてはエノコロフサカツギとの関連で研究が進められている。
익새류(翼鰓類)는 익새강에 속하는 반삭동물의 총칭이다. 고생대를 대표하는 필석이 이 분류군에 속한다. 3속에 약 30여 종의 현생종이 알려져 있다.
몸길이가 7mm를 넘지 않으며, 독립적으로 생활하는 것, 나뭇가지 모양의 군체를 이루는 것, 여러 개체가 가지나누기를 한 한천질 관 속에 집합하여 생활하는 것 등이 있다. 이 종류는 의보충의 입술이 머리 모양으로 변화한 것으로서, 동정 부분의 등쪽에 촉수에 둘러싸인 여러 개의 촉수관이 팔처럼 뻗어나와 있다. 한편, 인두의 옆쪽에는 두 개의 아가미구멍 또는 섬모구가 있는데, 실제로는 촉수가 호흡 작용을 담당하고 있으므로 이들은 흔적으로 남아 있을 뿐이다. 몸통 부분이 짧고 창자는 앞쪽으로 향하며, 항문은 입과 거의 같은 위치의 등쪽에 열려 있다. 몸통 부분에는 일부가 늘어난 기다란 자루가 있는데, 군체를 이루는 종류에서는 이것이 개체들을 연결시켜주는 역할을 하며, 독립적으로 생활하는 종류에서는 물체를 감아 몸을 부착시켜주는 역할을 한다.
