Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
El carboneru de David (Poecile davidi),[2][3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endemica d'Asia.
Ye endemica del centro-oeste de China, puede atopase al sur de la provincia de Gansu, l'oeste de Hubei y el sur de Shaanxi y Sichuan. El so hábitat natural de reproducción son los montes subalpinos, de 2,000 a 3,400 m d'altitú.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. El carboneru de David (Poecile davidi), ye una especie d'ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endemica d'Asia.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Titw’r Tad David (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: titwod’r Tad David) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Parus davidi; yr enw Saesneg arno yw Père David’s tit. Mae'n perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. davidi, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r titw’r Tad David yn perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cyanistes semilarvatus Cyanistes semilarvatus Titw asur Cyanistes cyanus
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Titw’r Tad David (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: titwod’r Tad David) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Parus davidi; yr enw Saesneg arno yw Père David’s tit. Mae'n perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. davidi, sef enw'r rhywogaeth.
Père David's tit or the rusty-breasted tit (Poecile davidi) is a species of bird in the tit family Paridae. It is endemic to central China in southern Gansu, western Hubei, southern Shaanxi and Sichuan.
It is 12–13 centimetres (4.7–5.1 in) long with a weight of 10–12.5 grams (0.35–0.44 oz), and is similar to the related sombre tit (P. lugubris) in appearance, with a black head with white cheeks, dark grey-brown back, wings and tail, and rusty brown underparts.
Its natural breeding habitat is subalpine forests at 2,135–3,400 m altitude, mostly resident but higher altitude birds descending a little in winter to below 3,050 metres (10,010 ft).
Père David's tit or the rusty-breasted tit (Poecile davidi) is a species of bird in the tit family Paridae. It is endemic to central China in southern Gansu, western Hubei, southern Shaanxi and Sichuan.
It is 12–13 centimetres (4.7–5.1 in) long with a weight of 10–12.5 grams (0.35–0.44 oz), and is similar to the related sombre tit (P. lugubris) in appearance, with a black head with white cheeks, dark grey-brown back, wings and tail, and rusty brown underparts.
Its natural breeding habitat is subalpine forests at 2,135–3,400 m altitude, mostly resident but higher altitude birds descending a little in winter to below 3,050 metres (10,010 ft).
La Ruĝecbrusta paruo aŭ Davida paruo (Poecile davidi, iam Parus davidi) estas paseroforma birdo de la familio Paruedoj. Ĝi estas endemia de centrokcidenta Ĉinio en suda Gansuo, okcidenta Hubejo, suda Ŝenŝjio kaj Siĉuano.
Ĝi estas 12–13 cm longa kun pezo de 10–12.5 g, kaj estas simila al la rilata Funebra paruo P. lugubris laŭ aspekto, kun tre nigraj krono kaj gorĝo kaj blankaj vangoj, malhelgrizbrunaj dorso, flugiloj kaj vosto, kaj tre ruĝecbrunaj subaj partoj, kio nomigas la specion kiel Ruĝecbrusta paruo.
Ties natura reprodukta habitato estas subalpaj arbaroj je 2,135–3,400 m de altitudo; ili estas ĉefe loĝantoj, sed birdoj de altaj altitudoj descendas iomete vintre sub 3,050 m.
La Ruĝecbrusta paruo aŭ Davida paruo (Poecile davidi, iam Parus davidi) estas paseroforma birdo de la familio Paruedoj. Ĝi estas endemia de centrokcidenta Ĉinio en suda Gansuo, okcidenta Hubejo, suda Ŝenŝjio kaj Siĉuano.
Ĝi estas 12–13 cm longa kun pezo de 10–12.5 g, kaj estas simila al la rilata Funebra paruo P. lugubris laŭ aspekto, kun tre nigraj krono kaj gorĝo kaj blankaj vangoj, malhelgrizbrunaj dorso, flugiloj kaj vosto, kaj tre ruĝecbrunaj subaj partoj, kio nomigas la specion kiel Ruĝecbrusta paruo.
Ties natura reprodukta habitato estas subalpaj arbaroj je 2,135–3,400 m de altitudo; ili estas ĉefe loĝantoj, sed birdoj de altaj altitudoj descendas iomete vintre sub 3,050 m.
El carbonero de David (Poecile davidi),[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endémica de Asia.
Es endémica del centro-oeste de China, se puede encontrar al sur de la provincia de Gansu, el oeste de Hubei y el sur de Shaanxi y Sichuan. Su hábitat natural de reproducción son los bosques subalpinos, de 2,000 a 3,400 m de altitud.
El carbonero de David (Poecile davidi), es una especie de ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endémica de Asia.
Pater Davids mees (Poecile davidi; synoniem: Parus davidi) is een zangvogel uit de familie van de Paridae (mezen).
Multimedia w Wikimedia Commons Sikora cynamonowa (Poecile davidi) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor. Występuje endemicznie w centralnych Chinach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisało dwóch ornitologów rosyjskich: Michaił M. Bieriezowski i Walentin Bianki. Opis ukazał się w wydanym w 1891 Птицы ганьсуйскаго путешествія Г. Н. Потанина 1884-1887 (Ptaki ekspedycji do Gansu G. N. Potanina Птицы ганьсуйскаго путешествія Г. Н. Потанина 1884-1887). Holotyp pochodził z południowej prowincji Gansu (Chiny)[3]. Sikora cynamonowa bywała włączana do rodzaju Parus wraz z innymi przedstawicielami Poecile. P. davidi bywała uznawana za jeden gatunek z sikorą żałobną (P. lugubris), jednak prawdopodobnie bliżej spokrewniona jest z sikorą białobrewą (P. superciliosus)[4]. Gatunek monotypowy[5].
Epitet gatunkowy davidi upamiętnia Armanda Davida, znanego również jako ojciec David (Père David), autorytetu w dziedzinie ornitologii Chin[6], misjonarza, botanika i zoologa.
Długość ciała wynosi 12–13 cm, masa ciała 10–12,5 g[4]. Długość skrzydła samca: 65–68 mm, samicy 64–67 mm; długość ogona: 47–54 mm, dzioba: 9,5–11,1 mm, skoku: 14–18 mm. Czoło, wierzch głowy i kark czarne, nieznacznie błyszczące; pozostałe części wierzchu ciała bure z nieznacznie oliwkowym odcieniem. Ogon i skrzydła ciemne, szarobrązowe (skrzydełko i pokrywy pierwszorzędowe ciemniejsze); sterówki z oliwkowoszarymi krawędziami, pokrywy skrzydłowe z ciemnoszarymi, lotki II i III rzędu z szaropłowymi. Lotki I rzędu mają delikatne, szarobiałe krawędzie, najjaśniejsze na końcach. Policzki, pokrywy uszne i dolna krawędź „czapeczki” na głowie białe. Gardło i górna część piersi smoliście czarne. Boki szyi cynamonowe, pióra tej barwy sięgają aż na kark, tworząc półobrożę. Spód ciała cynamonowy, jaśniejszy na środku brzucha. Pokrywy podskrzydłowe jasnopłowe[6].
Tęczówka ciemnobrązowa, nogi od ołowianych po czarne, dziób czarny[6].
Sikory cynamonowe są endemiczne dla centralnych Chin. Występują od południowej prowincji Gansu na południe po Syczuan, również w południowej prowincji Shaanxi i zachodniej prowincji Hubei[4].
Środowiskiem życia sikor cynamonowych są dojrzałe lasy mieszane, np. z domieszką świerków, jodeł, sosen, brzóz, topoli, wierzb, olch i dębów, z podszytem porośniętym bambusami i z przecinkami. Szczególnie lubią duże brzozy o czerwonej korze (Betula albosinensis). Odnotowywane były na wysokościach około 2135–3350 m n.p.m. Brak informacji na temat potencjalnych wędrówek wysokościowych. Poza sezonem lęgowym sikory cynamonowe przebywają w grupach 5–10 osobników. Są bardzo zręczne i aktywne. Zwykle żerują w koronach wysokich drzew, ale i w środkowych warstwach lasu i wśród krzewów[6]. Żywią się prawdopodobnie małymi bezkręgowcami, larwami i nasionami; pokarm słabo poznany[4]. Mają stosunkowo wąski repertuar dźwięków, da się ich rozróżnić około 12; prawdopodobnie są one najmniej różnorodne z całego podrodzaju Poecile[6].
Rozród słabo poznany. Sezon lęgowy przypada na maj. Gniazdo umiejscowione jest w dziupli drzewa lub martwego już pnia, budulec stanowią między innymi mchy. Gniazdo znajduje się od około 4 do 10 m nad ziemią[6].
IUCN uznaje sikorę cynamonową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1998 (stan w 2016). BirdLife International szacuje zasięg występowania na 56,8 tys. km², trend populacji ocenia jako spadkowy ze względu na niszczenie środowiska[7].
Sikora cynamonowa (Poecile davidi) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor. Występuje endemicznie w centralnych Chinach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Parus davidi é uma espécie de ave da família Paridae.
É endémica da China.
Os seus habitats naturais são: florestas temperadas.
Davidmes[2] (Poecile davidi) är en tätting i familjen mesar som endast förekommer i Kina.[3]
Davidmes är en medelstor (12-13 cm) fågel med för titor svart hjässa och haklapp samt vita kinder men unikt kanelbrun undersida. Ovansidan är olivtonat mörk, stjärt och vingar mörkt gråbruna med blekare fjäderkanter. Ungfågeln har mer beigefärgade örontäckare, blekare undersida och smalare stjärtpennor.[4]
Fågeln har en rätt begränsad lätesrepertoar, med korta "sip", "tsip", "psit" eller hårdare "chit" som ibland förlängs till en tjattrande serie. Sången är ett ljust och stammande "t'sip-zee-zee". Olikt de flesta andra titor saknar den en visslad alternativsång.[4]
Davidmesen återfinns endast i bergstrakter i västra Kina (Hubei till Shaanxi, Gansu och Sichuan).[3] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter. Tidigare troddes den stå nära balkanmesen eller vitbrynad mes, men DNA-studier visar att den troligen är systerart till en grupp titor som inkluderar entita, hyrkanmes, sikangtita, sichuanmes och talltita.[5]
Arten placerade tidigare i det stora messläktet Parus. Data från jämförande studier av DNA och morfologi visade att en uppdelning av släktet bättre beskriver mesfåglarnas släktskap[6][5] varför de flesta auktoriteter idag behandlar Poecile som ett distinkt släkte.[3]
Davidmesen förekommer i gammal bergsbelägen blandskog på mellan 2135 och 3350 meters höjd där den verkar vara särskilt förtjust i stora, rödbarkade björkar. Liksom andra mesar är den mycket aktiv och ses utanför häckningstid i grupper om fem till tio fåglar. Den födosöker vanligen högt upp i träden, men även på lägre nivåer. Födan är dåligt känd men antas bestå av små ryggradslösa djur, larver och frön. Fågeln häckar åtminstone i maj, då den bygger ett bo av lav som placeras fyra till tio meter ovan mark i ett hål i ett ruttet träd.[4]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som inte ovanlig men mycket lokalt förekommande.[4]
Davidmes är uppkallad efter franska munken och naturforskaren Armand David.[7]
Wikimedia Commons har media som rör davidmes.
Wikispecies har information om Poecile davidi.
Poecile davidi là một loài chim trong họ Paridae.[1]
红腹山雀（学名：Parus davidi）为山雀科山雀属的鸟类，是中国的特有物种。分布于甘肃、陕西、湖北、四川等地，一般栖息于海拔2000米以上的高山针叶林或竹林间。该物种的模式产地在甘肃南部。[2]
.jpg){kind=small}
这是一篇與雀形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
