Aguiguan Reed Warbler

Vogels

De Aguijankarekiet (Acrocephalus nijoi) is een zangvogel uit de familie Acrocephalidae.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort is endemisch op Aguijan, een eiland van de noordelijke Marianen.

Externe link

• Avibase

↑ (en) Aguijankarekiet op de IUCN Red List of Threatened Species.

Trzciniak brunatny (Acrocephalus nijoi) – gatunek małego ptaka z rodziny trzciniaków. Występował endemicznie na wyspie Aguijan (Mariany Północne, Oceania). Ostatniej obserwacji dokonano w 1995. Gatunek uznany za wymarły; wymarł najpóźniej spośród wszystkich wymarłych ptaków holocenu (nie licząc podgatunków).

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał japoński ornitolog Yoshimaro Yamashina (założyciel Yamashina Institute for Ornithology) w 1940 na łamach Tori^[3] (czasopisma Ornithological Society of Japan). Pierwsze okazy pozyskał Nijo w 1940, przesłał je do YIO^[4]. Obecnie (2017) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny uznaje trzciniaka brunatnego za odrębny gatunek, umieszcza go w rodzaju Acrocephalus pod nazwą A. nijoi^[5]. Klasyfikacja jest jednak sporna. Trzciniak brunatny został wyodrębniony z trzciniaka słowiczego (A. luscinius)^[4][6].

Morfologia

Długość ciała wynosiła około 18 cm. Jest to stosunkowo duży trzciniak z długim dziobem. Wierzch ciała oliwkowożółty, brew i spód ciała matowożółte^[7]. W porównaniu do trzciniaka słowiczego trzciniaki brunatne wyróżniały się mniej ciepłymi barwami wierzchu ciała oraz ciemniejszymi i bardziej brązowymi bokami ciała i brzuchem. Ponadto miały krótsze dzioby^[8]. Podobnie jak w przypadku innych trzciniaków Marianów Północnych niemożliwe byłoby odróżnienie trzciniaka brunatnego tylko po upierzeniu, różni się jednak wymiarami. Wymiary dla 3 zbadanych osobników: długość skrzydła 86,3 ± 4,6 mm, długość dzioba (od końca do nasady w czaszce) 28,0 ± 1,7 mm, długość skoku 29,4 ± 1,9 mm, długość ogona 79,7 ± 4,3 mm^[4].

Zasięg, ekologia

Trzciniak brunatny występował na wyspie Aguijan (Mariany Północne, Oceania). Zamieszkiwał obszary pokryte zagajnikami i zakrzewieniami^[7].

Status

IUCN uznaje trzciniaka brunatnego za gatunek wymarły (EX, Extinct)^[7]. W latach 80. populację oszacowano na niecałe 15 osobników. W 1992 obserwowano już tylko dwa śpiewające samce^[4]. Ostatniej obserwacji dokonano w 1995, kiedy to Annie Marshall odnotowała już tylko jednego śpiewającego samca. Poszukiwania w 2000, 2002 i 2008 nie przyniosły rezultatu, gatunek uznano za wymarły^[6]. Za wymarcie odpowiedzialne są najprawdopodobniej wprowadzone na wyspę drapieżniki, w tym koty i szczury^[7], oraz niszczenie środowiska przez wprowadzone na wyspę kozy^[8]. Biorąc pod uwagę jedynie gatunki (bez podgatunków), trzciniak brunatny to najpóźniej wymarły spośród wymarłych ptaków holocenu^[9]. W 2016 Rob Martin (BirdLife International) zasugerował, aby uznać ten gatunek za krytycznie zagrożony i przypuszczalnie wymarły (CR-PE, Critically Endangered, Possibly Extinct)^[6].

Przypisy

Wymarłe ptaki holocenu Ptaki żyjące w holocenie, wymarłe po roku 1500Gatunki uznane przez IUCN Gatunki nieuznane przez IUCN

Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].

Systematyka i nazewnictwo polskie za: Mielczarek, P. & M. Kuziemko: Kompletna lista ptaków świata (Wersja: 2017-05-18). 18 maja 2017. [dostęp 24 maja 2017].

Aguijansångare^[2] (Acrocephalus nijoi) är en utdöd fågel i familjen rörsångare inom ordningen tättingar som tidigare förekom på en enda ö i västra Stilla havet^[3]

Utseende och läte

Aguijuansångaren var en stor (18 centimeter lång), långnäbbad och gänglig rörsångare. Fjäderdräkten var ofta rufsig och fjädrarna på hjässan reste sig när den sjöng. Ovansidan var smutsigt olivgul med mattgul undersida och ögonbrynsstreck. Lätet var ett ljudligt tjack medan hanens sång var högröstad, varierad och komplex.^[1]

Utbredning och utdöende

Aguijansångare förekom på ön Aguijan i Marianerna och behandlades tidigare tillsammans med saipansångaren (Acrocephalus hiwae) som underart till marianersångaren (A. luscinius).

Arten har inte sätts på ön sedan 1995 trots omfattande eftersökningar 2001, 2002, 2008 och 2009.^[4][5][6][7] Det är också möjligt att de senaste fynden härör från felflugna individer av saipansångare (A. hiwae).^[8] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar den därför som utdöd.^[1] Predation från införda djur (katter och råttor) och möjligen stillahavsvaranen (Varanus indicus) kan ligga bakom, liksom påverkan på dess levnadsmiljö av invasiva gurkarten Coccinia grandis.^[1]

Namn

Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar den japanske naturforskaren T. Nijo som samlade in typexemplaret.^[9]

Noter

1. ^ [a b c d] Birdlife International 2016 Acrocephalus nijoi Från: IUCN 2016. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.3 www.iucnredlist.org. Läst 2016-12-10.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
3. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9 <http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download>, läst 2015-01-01
4. ^ U. S. Fish and Wildlife Service. 1998. Recovery plan for the Nightingale Reed-warbler Acrocephalus luscinia.
5. ^ Amidon, F., Camp, R.J., Marshall, A., Pratt, T.K., Williams, L., Radley, P. and Cruz, J.B. 2014. Terrestrial bird population trends on Aguiguan (Goat Island), Mariana Islands. Bird Conservation International 24(4): 505-517.
6. ^ Camp, R. J., T. K. Pratt, F. Amidon, A. P. Marshall, S. Kremer, and M. Laut. 2009. Status and trends of the land bird avifauna on Tinian and Aguiguan, Mariana Islands. Appendix 3.1. Terrestrial Resource surveys of Tinian and Aguiguan, Mariana Islands, 2008. Working Draft. . U.S. Fish and Wildlife Service, Pacific Islands Fish and Wildlife Office, Honolulu, HI.
7. ^ Esselstyn, J., J. B. Cruz, L.L. Williams, and N. Hawley. 2003. Wildlife and vegetation surveys: Aguiguan 2002.
8. ^ Marshall, A.P., Amidon, F. P., Radley, P., Martin, G. and Camp, R. 2008. Nightingale reed-warbler on Aguiguan. Appendix 2.4.4. Terrestrial Resource Surveys of Tinian and Aguiguan, Mariana Islands, 2008. Working Draft. , U.S. Fish and Wildlife Service, Pacific Islands Fish and Wildlife Office., Honolulu. HI.
9. ^ Jobling, J. A. (2016). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.

Externa länkar

• Wikispecies har information om Acrocephalus nijoi.
  Artförteckning