Centropus bengalensis[2] ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive nel sur d'Asia.
A pesar del so nome, el cucal bengalí nun ta confináu na rexón de Bengala sinón que s'estiende por tol sudeste asiáticu, parte del subcontinente indiu y el sur de China, dende'l suroeste de la India y el sur del Himalaya hasta les islles de la Sonda, les Filipines y les Moluques, distribuyíu por: Bangladex, Myanmar, Bután, Brunéi, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Nepal, Filipines, Singapur, Tailandia, Tíbet y Vietnam.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Centropus bengalensis ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive nel sur d'Asia.
El cucal de Bengala (Centropus bengalensis) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) que habita zones amb herba, aiguamolls, canyars i matolls des de l'Índia cap a l'est fins al sud de la Xina, i cap al sud, a través del Sud-est Asiàtic fins a les Illes de la Sonda, les Filipines i les Moluques.
El cucal de Bengala (Centropus bengalensis) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) que habita zones amb herba, aiguamolls, canyars i matolls des de l'Índia cap a l'est fins al sud de la Xina, i cap al sud, a través del Sud-est Asiàtic fins a les Illes de la Sonda, les Filipines i les Moluques.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwcal bach (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwcalod bach) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Centropus bengalensis; yr enw Saesneg arno yw Lesser coucal. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. bengalensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r cwcal bach yn perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cwcal aelwyn Centropus superciliosus Cwcal bach Centropus bengalensis
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwcal bach (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwcalod bach) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Centropus bengalensis; yr enw Saesneg arno yw Lesser coucal. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. bengalensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Der Bengalenkuckuck (Centropus bengalensis) ist ein Vogel aus der Gattung der Spornkuckucke (Centropus).[1][2] Früher wurde die Art als konspezifisch mit dem Tulukuckuck (Centropus toulou) angesehen.
Der Artzusatz bezieht sich auf Bengalen in Indien.[3]
Das Männchen ist 31, das Weibchen 34 cm groß in der Nominatform. Die Art ist schwarz oft mit blassen Streifen, die Flügel sind blass rotbraun, der Schwanz ist glänzend schwarz mit schmalen weißlichen Spitzen, die Iris rot bis braun, Schnabel und Beine sind schwarz. Im Schlichtkleid ist die Oberseite braun gebändert, die Unterseite hell rotbraun mit grauen Bändern. Weibchen sind größer, Jungvögel auf der Oberseite dunkelbraun, hell rotbraun gebändert mit Streifen auf dem Kopf, auf der Unterseite hell mit blasser Strichelung, die Schwanzunterseite ist schwarz mit gelbbrauner Bänderung, die Iris ist braun. Die Unterarten unterscheiden sich hauptsächlich durch die Größe.[4]
Der Vogel kommt vom Indischen Subkontinent ohne Sri Lanka bis Südostasien vor. Er ist Standvogel, eventuell in Nepal nur Sommergast.
Der Lebensraum umfasst hohes Gras, Röhricht, Sümpfe, Bambusdickicht, Sekundärwald, offene Lebensräume mit Büschen und landwirtschaftlich genutzte Flächen bis 1500 (Malaiische Halbinsel), 1800 (Himalaya) und 2000 m Höhe (Borneo).[4]
Es werden folgende Unterarten anerkannt:[4]
In der IOC World Bird List ist zusätzlich folgende Unterart gelistet:[5]
Der Ruf wird als Zweilautfolge „whoot, whoot“ oder „kurook, kurook, kurook“ beschrieben, schneller und tiefer werdend.[4]
Die Nahrung besteht aus Insekten, die meist auf dem Erdboden gesucht werden. Die Brutzeit liegt in Indien zwischen Mai und September, auf der Malaiischen Halbinsel zwischen Dezember und Juli, auf den Philippinen im Juli. Beide bauen das ovale Nest mit seitlichem Eingang aus Zweigen und Blättern in Erdbodennähe in dichtem Bewuchs. Das Gelege besteht aus 2 bis 4 kalkweißen Eiern. Beide Elternvögel brüten und ziehen die Küken auf.[4]
Die Art wird wegen des sehr großen Verbreitungsgebietes von etwa 21.100.000 km² und der wachsenden Population[6] in der Roten Liste der IUCN als nicht gefährdet (Least Concern) eingestuft.[7]
Der Bengalenkuckuck (Centropus bengalensis) ist ein Vogel aus der Gattung der Spornkuckucke (Centropus). Früher wurde die Art als konspezifisch mit dem Tulukuckuck (Centropus toulou) angesehen.
ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಕೋಗಿಲೆ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದು ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.ಈ ಪಕ್ಷಿಯು ಭಾರತದ ಉಪಖಂಡದ (ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ ದಾಖಲೆಗಳು ಇಲ್ಲ) ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಹಾಗು ಏಷಿಯಾದ ಆಗ್ನೇಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಹಲವಾರು ಉಪವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ನೋಡಲು ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಸುಮಾರು ಕೆಂಬೂತ-ಘನದ ಹೋಲುವ, ಉದ್ದನೆಯ ಬಾಲವನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಗುಂಪು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಡು, ಕೃಷಿ ಆಧಾರಿತ ಪ್ರದೇಶ ಹಾಗೂ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಹಾರುವ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಬಲವಾಗಿದ್ದೂ, ಹೆಚ್ಚು ಮರದಿಂದ ಮರಕ್ಕೆ ನೆಗೆಯುತ್ತಾ . ಇವು ಆಹಾರವಾಗಿ ನೆಲದಲ್ಲಿರುವ ಕೀಟಗಳನ್ನು, ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಇಟ್ಟಿರುವ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ.[೨]
ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಕೋಗಿಲೆ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದು, ೪೮ ಸೆಂ.ಮೀ ಇರುತ್ತದೆ. ತಲೆ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣ, ಹೊಟ್ಟೆಯ ಭಾಗವು ನೇರಳೆ ಮಿಶ್ರಿತ ಗೆರೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದರ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ ಹಾಗೂ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಕಂದು ಬಣ್ಣದಿಂದ ಕೂಡಿವೆ, ಸಂತಾನೋತ್ಪ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತು ಎಳೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಂದ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.
ಅರಣ್ಯದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಜೌಗು ಅಥವಾ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಗಿಡದ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಇವುಗಳು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಅಥವಾ ಜೋಡಿಯಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇವು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಗ್ಗು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇತರ ಕೆಂಬೂತಗಳಂತೆ, ಇವುಗಳು ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಪರಾವಲಂಬಿ ಕೋಗಿಲೆಗಳು ಅಲ್ಲ. ಮೇಯಿಂದ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ವರೆಗೆ ಅವು ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ ಆದರೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಜೂನ್ನಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯ ನಂತರ, ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಗುಮ್ಮಟದ ಹುಲ್ಲಿನ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ೩ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು, ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ 2 ಮತ್ತು ತೈವಾನ್ನಲ್ಲಿ 4 ಆಗಿದೆ. ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತಗಳು "ಊಟ್-ಊಟ್" ಅಥವಾ "ಕುರುಕ್"ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತವೆ, ಅದು ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಇಳಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಕೋಗಿಲೆ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದು ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.ಈ ಪಕ್ಷಿಯು ಭಾರತದ ಉಪಖಂಡದ (ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ ದಾಖಲೆಗಳು ಇಲ್ಲ) ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಹಾಗು ಏಷಿಯಾದ ಆಗ್ನೇಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಹಲವಾರು ಉಪವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ನೋಡಲು ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಸುಮಾರು ಕೆಂಬೂತ-ಘನದ ಹೋಲುವ, ಉದ್ದನೆಯ ಬಾಲವನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಗುಂಪು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಡು, ಕೃಷಿ ಆಧಾರಿತ ಪ್ರದೇಶ ಹಾಗೂ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ ಕೆಂಬೂತವು ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಹಾರುವ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಬಲವಾಗಿದ್ದೂ, ಹೆಚ್ಚು ಮರದಿಂದ ಮರಕ್ಕೆ ನೆಗೆಯುತ್ತಾ . ಇವು ಆಹಾರವಾಗಿ ನೆಲದಲ್ಲಿರುವ ಕೀಟಗಳನ್ನು, ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಇಟ್ಟಿರುವ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ.
The lesser coucal (Centropus bengalensis) is a species of cuckoo in the family Cuculidae. It has a wide distribution range that overlaps with several other similar species. The habitat in which it is found is often marshy land with grass and tree cover. It is distinguished by its smaller size, less prominent bill, pale shaft streaks on the feathers of the head and back. It has a much longer claw on its hind toe and a distinct call. It is also among the few coucals that show season plumage differences but like in other coucals, the sexes cannot be distinguished in the field.
The lesser coucal was formally described in 1788 by the German naturalist Johann Friedrich Gmelin in his revised and expanded edition of Carl Linnaeus's Systema Naturae. He placed it with all the other cuckoos in the genus Cuculus and coined the binomial name Cuculus bengalensis.[2] Gmelin based his description on the "lark-heeled cuckoo" from Bengal that had been described and illustrated in 1776 by the English naturalist Peter Brown.[3] The lesser coucal is now one of around 30 species placed in the genus Centropus that was introduced in 1811 by the German zoologist Johann Karl Wilhelm Illiger.[4][5] The genus name combines the Ancient Greek kentron meaning "spur" or "spike" with pous meaning "foot".[6]
Six subspecies are recognised:
In the past, this species was lumped along with the Malagasy coucal (Centropus toulou) but comparison of DNA sequences suggest that the lesser coucal is more closely related to the black coucal (Centropus grillii) and Philippine coucal (Centropus viridis) than to any other relatives.[9][10]
This slightly smaller-sized and shorter-billed coucal has a very long hind claw, the longest within the genus. The overall plumage, as in many other coucals, is of a blackish bird with a long tail and rufous wings. They have two plumages, a breeding plumage in which the head and upper back are glossy with dark shafts to the feather and a duller non-breeding plumage in which the feather shafts on the head and back are whitish. The wing coverts also have pale shafts showing as whitish streaks on the brown feathers. The central upper tail coverts are barred and very long. The iris is darker brown and not the crimson red as in the greater coucal. Juveniles have black spots, bars and have a browner colour.[11] The calls of the lesser coucal include a series of low double "whoot-woot" or "kurook" notes that increase in tempo and descend in pitch. The Indonesian name of dudut is onomatopoeic.[9]
The species is widely distributed west from the Indian subcontinent (but not in Sri Lanka[11] despite an old report of a skin of doubtful provenance[12]) extending east across Southeast Asia. Slight differences in size and plumage are noted in different parts of their range and several subspecies have been designated. The nominate form is found from India to Thailand. Subspecies lignator is larger and found in southeastern China and Taiwan. Subspecies javanensis is smaller and found across the larger islands along the Malay Peninsula extending east to the Philippines. Some island forms are larger and these include sarasinorum and found on Sulawesi, the Sula Islands, Lesser Sundas and Timor. The form on the Moluccas, medius is the largest. Some other subspecies like philppinensis from the Philippines and chamnongi from Thailand[13] are not always recognized and are thought to form either variants or intermediate plumages.[9] The population patchily distributed[14] in the Western Ghats of southern India may constitute a distinct subspecies.[11]
The lesser coucal is found singly or in pairs low in the undergrowth in marshy or grassy areas adjoining forest. They appear to be found mainly in lowlands. Like other coucals, they are not brood-parasitic cuckoos. They nest from May to September but mainly after the rains in June in India, building a dome of grass blades on a low tree.[11] The usual clutch is 3 eggs in India, 2 in Southeast Asia and 4 in Taiwan. Both sexes incubate the eggs and care for the young.[8]
The lesser coucal (Centropus bengalensis) is a species of cuckoo in the family Cuculidae. It has a wide distribution range that overlaps with several other similar species. The habitat in which it is found is often marshy land with grass and tree cover. It is distinguished by its smaller size, less prominent bill, pale shaft streaks on the feathers of the head and back. It has a much longer claw on its hind toe and a distinct call. It is also among the few coucals that show season plumage differences but like in other coucals, the sexes cannot be distinguished in the field.
El cucal bengalí (Centropus bengalensis)[2] es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive en el sur de Asia.
A pesar de su nombre, el cucal bengalí no está confinado en la región de Bengala sino que se extiende por todo el sudeste asiático, parte del subcontinente indio y el sur de China, desde el suroeste de la India y el sur del Himalaya hasta las islas de la Sonda, las Filipinas y las Molucas, distribuido por: Bangladés, Birmania, Bután, Brunéi, Camboya, China, India, Indonesia, Laos, Malasia, Nepal, Filipinas, Singapur, Tailandia, Tíbet y Vietnam.
El cucal bengalí (Centropus bengalensis) es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive en el sur de Asia.
Centropus bengalensis Centropus generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Centropus bengalensis Centropus generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Centropus bengalensis
Le Coucal rufin (Centropus bengalensis) ou petit coucal, est une espèce d'oiseaux de la famille des Cuculidae.
Son aire s'étend sur le sud-ouest de l’Inde, le nord-est du sous-continent indien, le sud de la Chine et à travers toute l'Asie du Sud-Est.
Centropus bengalensis
Le Coucal rufin (Centropus bengalensis) ou petit coucal, est une espèce d'oiseaux de la famille des Cuculidae.
Bubut alang-alang (bahasa Latin = Centropus bengalensis) adalah spesies burung dari keluarga Cuculidae, dari genus Centropus. Burung ini merupakan jenis burung pemakan ulat, laba-laba, belalang, serangga lain dan memiliki habitat di belukar, payau, daerah berumput terbuka serta padang alang-alang, tersebar sampai ketinggian 1.000 m dpl, jarang sampai 1.500 m dpl.
Bubut alang-alang memiliki tubuh berukuran agak besar (42 cm), dengan berwarna coklat kemerahan dan hitam, ekor panjang. Mirip Bubut besar, tetapi lebih kecil dan warna lebih suram, hampir kotor. Mantel berwarna coklat berangan pucat, tersapu hitam.
Burung remaja umumnya memiliki tubuh berwarna coklat muda bergaris-garis. Bulu dengan pola warna peralihan umum ditemukan. Iris berwarna hitam, paruh hitam, kaki hitam. Burung ini mencari makan ditanah, dan umumnya bersembunyi di semak belukar. Terbang jarak pendek dengan mengepak-ngepak pendek di atas vegetasi. Sering berjemur di tempat terbuka pada pagi hari atau setelah hujan.
Sarang bubut alang-alang berbentuk bola rumput tersembunyi dekat permukaan tanah, di antara batang rumput tinggi.
Bubut alang-alang memiliki telur berwarna putih, dengan jumlah 2-4 butir. Berbiak bulan November, Januari, Maret-Juli.
Artikel bertopik burung ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. Bubut alang-alang (bahasa Latin = Centropus bengalensis) adalah spesies burung dari keluarga Cuculidae, dari genus Centropus. Burung ini merupakan jenis burung pemakan ulat, laba-laba, belalang, serangga lain dan memiliki habitat di belukar, payau, daerah berumput terbuka serta padang alang-alang, tersebar sampai ketinggian 1.000 m dpl, jarang sampai 1.500 m dpl.
Il cucal minore (Centropus bengalensis Gmelin, 1788) è un uccello della famiglia Cuculidae[1].
Questo uccello vive nell'Asia meridionale e sudorientale, dall'India e la Cina fino all'Indonesia.
Centropus bengalensis ha sei sottospecie[1]:
Burung But-but Kecil[1] adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Centropus bengalensis.
Burung But-but Kecil ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung.
Burung But-but Kecil ialah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan badan yang diliputi bulu pelepah. Paruh Burung But-but Kecil tidak bergigi.
Burung But-but Kecil membiak dengan bertelur. Telur Burung But-but Kecil bercangkerang keras.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Burung But-but Kecil adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Centropus bengalensis.
De Bengaalse spoorkoekoek (Centropus bengalensis) is een koekoek met een grote verspreiding in het Oriëntaals gebied. Net als de andere spoorkoekoeken is deze soort geen broedparasiet, maar bouwt zelf een nest en broedt de eigen eieren uit.
De Bengaalse spoorkoekoek is een middelgrote koekoek. Deze soort wordt inclusief staart 33 centimeter. De vleugels zijn kastanjebruin. De buik is zwart met een blauwe metaalglans. De snavel en de poten zijn zwart en de ogen rood. De Bengaalse spoorkoekoek lijkt sterk op de Chinese spoorkoekoek die in hetzelfde gebied voorkomt, maar de Chinese spoorkoekoek is groter (53 cm). De Bengaalse spoorkoekoek heeft buiten de broedtijd een geheel gespikkeld verenkleed net als de onvolwassen vogels.[2]
De Bengaalse spoorkoekoek komt voor op het Indisch subcontinent en Zuidoost-Azië van Bangladesh tot in Zuid-China en Indochina en het schiereiland Malakka, Sumatra, Borneo, Java en de Filipijnen.
De soort telt 6 ondersoorten:
Het is een algemene vogel van gebieden met moerasbos, grasland en struikgewas, secondair bos tot op een hoogte van 1800 m boven de zeespiegel.[3] Op Borneo is het de meest algemene soort spoorkoekoek.[2]
De Bengaalse spoorkoekoek heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er zijn aanwijzingen dat de vogel in aantal toeneemt, daarom staat deze spoorkoekoek als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Video van de Bengaalse spoorkoekoek
De Bengaalse spoorkoekoek (Centropus bengalensis) is een koekoek met een grote verspreiding in het Oriëntaals gebied. Net als de andere spoorkoekoeken is deze soort geen broedparasiet, maar bouwt zelf een nest en broedt de eigen eieren uit.
Centropus bengalensis é uma espécie de cucos da família Cuculidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Bangladesh, Butão, Brunei, Camboja, China, Índia, Indonésia, Laos, Malásia, Myanmar, Nepal, as Filipinas, Singapura, Tailândia e Vietname.
Centropus bengalensis é uma espécie de cucos da família Cuculidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Bangladesh, Butão, Brunei, Camboja, China, Índia, Indonésia, Laos, Malásia, Myanmar, Nepal, as Filipinas, Singapura, Tailândia e Vietname.
Mindre sporrgök[2] (Centropus bengalensis) är en syd- och sydostasiatisk fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar.[3]
Mindre sporrgök är mycket lik större sporrgök med svart huvud, undersida och stjärt samt rödbrun ovansida. Denna art är som namnet avslöjar dock mindre (33-38 cm[4] jämfört med 47-56 cm[5]), med mattare kastanjebruna vingar och undre vingtäckare samt brunare tertialer och handpennespetsar. Ofta syns även beigefärgad streckning på skapularer och vingtäckare. Utanför häckningstid har den dessutom en särskild dräkt, tydligt beigestreckad på huvud och kropp med svart stjärt. Ungfågeln är bandad på stjärt och vingar.[6]
Revirlätet består av tre till fem ihåliga, muntra toner, kortare än större sporrgök, följt av två till fem staccatofraser, i engelsk litteratur återgivet som "huup huup huup-uup tokalok-tokalok". Även en serie metalliska kluckande läten hörs.[7]
Mindre sporrgök delas in i fem underarter med följande utbredning:[3]
Ofta urskiljs även underarten philippensis med utbredning i Filippinerna förutom Palawan.[8] Den har tillfälligt påträffats i Sri Lanka[1] samt i Japan.[9]
Arten är närmast släkt med afrikansk sporrgök (Centropus grillii) och filippinsporrgök (Centropus viridis).[10][11][12]
Mindre sporrgök påträffas i gräs-, busk- och våtmarker upp till 1830 meters höjd. Den lever mestadels ett tillbakadraget liv, men sätter sig ofta i högt gräs eller i en busktopp för att sola sig. Födan består av insekter som gräshoppor, bönsyrsor, skalbaggar och håriga fjärilslarver, men även spindlar och ödlor. Fågeln har en utbredd häckningstid mellan december och oktober som varierar regionalt, exempelvis maj-september i Indien och december till juli på Malackahalvön. Den lägger två till fyra vita ägg i ett bo som placeras i en tät buske eller högt gräs, upp till 1,5 meter ovan mark.[7][4]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1]
Wikimedia Commons har media som rör mindre sporrgök.
Wikispecies har information om Centropus bengalensis.
Mindre sporrgök (Centropus bengalensis) är en syd- och sydostasiatisk fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar.
Bìm bịp nhỏ (danh pháp hai phần:Centropus bengalensis) là một loài chim thuộc chi Bìm bịp. Bìm bịp nhỏ phân bố ở Tiểu lục địa Ấn Độ và Đông Nam Á, gồm lĩnh vực trên khắp Bangladesh, Bhutan, Brunei, Campuchia, Ấn Độ, Indonesia, Lào, Malaysia, Myanmar, Nepal, Philippines, Singapore, Thái Lan, Tây Tạng và Việt Nam.
Bìm bịp nhỏ có các phân loài sau:
Bìm bịp nhỏ (danh pháp hai phần:Centropus bengalensis) là một loài chim thuộc chi Bìm bịp. Bìm bịp nhỏ phân bố ở Tiểu lục địa Ấn Độ và Đông Nam Á, gồm lĩnh vực trên khắp Bangladesh, Bhutan, Brunei, Campuchia, Ấn Độ, Indonesia, Lào, Malaysia, Myanmar, Nepal, Philippines, Singapore, Thái Lan, Tây Tạng và Việt Nam.
番鵑（学名：Centropus bengalensis），又名番鹃、印度小鸦鹃，中國俗稱小毛鸡、小乌鸦雉、小雉喀咕、小黄蜂，杜鹃科鸦鹃属的一种，头、颈、上背、下体及尾羽为黑色，肩部和两翅为栗色，虹膜为深红色，喙为黑色。体长为30～40厘米，体重85～167克。主要以昆虫等小动物为食，分部亚洲东部和南部，为留鸟[1]。在中国，被列为国家二级重点保护野生动物[2]。
