Gorsachius a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kerc'heized-noz.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Gorsachius a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kerc'heized-noz.
Gorsachius és un gènere d'ocells de la família dels ardèids (Ardeidae). Les diferents espècies d'aquests martinets de nit, s'estenen per les zones humides d'Àfrica, sud-est asiàtic i Àsia Oriental.
Se n'han descrit quatre espècies dins aquest gènere:[1]
Gorsachius és un gènere d'ocells de la família dels ardèids (Ardeidae). Les diferents espècies d'aquests martinets de nit, s'estenen per les zones humides d'Àfrica, sud-est asiàtic i Àsia Oriental.
Gorsachius ist eine Gattung der Reiher. Sie werden zur Tribus der Nachtreiher gezählt. Die Zuordnung der einzelnen Arten dieser Tribus ist nicht vollständig geklärt. So wird teilweise auch der afrikanische Weißrückenreiher zur Gattung Gorsachius und nicht zur zweiten Gattung Nycticocarax in dieser Tribus gezählt.[1] Gorsachius-Arten kommen ausschließlich in der Alten Welt vor. Es handelt sich um mittelgroße Reiherarten. Die Arten der Gattung gehören zu den am wenigsten erforschten Reiherarten. Der Hainanreiher gilt zudem als die seltenste Reiherart weltweit.[2] Auch der Rotscheitelreiher wird von der IUCN als stark gefährdet (endangered) eingeordnet.
Mit Hainanreiher, Wellenreiher und Rotscheitelreiher besteht die Gattung nur aus ostasiatischen Arten. Alle besitzen verhältnismäßig kleine Verbreitungsgebiete. Das kleinste Verbreitungsgebiet hat der Hainanreiher, von dem es nur noch zwei gesicherte Brutgebiete im Südosten Chinas gibt. Zwei weitere – eines ebenfalls in China und ein zweites in Vietnam – sind noch nicht hinreichend belegt. Der Rotscheitelreiher und der Wellenreiher sind zumindest teilweise Zugvögel. Für den Hainanreiher ist dies nicht ganz geklärt. Es gibt aber Indizien, die auch darauf hinweisen. So kamen bis 1962 diese Reiher in Hainan vor. Dabei handelte es sich möglicherweise um Vögel, die weiter im Norden brüteten. Die drei Gorsachius-Arten gleichen sich sehr in ihrem Erscheinungsbild. Der Wellenreiher und der Rotscheitelreiher sind im Feld sogar sehr leicht zu verwechseln. Alle drei Arten sind mittelgroße Reiherarten mit einem kurzen, kräftigen Schnabel.
Die Lebensweise der drei Reiherarten gilt als noch nicht hinreichend untersucht. Vor allem über den seltenen Hainanreiher weiß man nur sehr wenig. Der Wellenreiher ist tag- und nachtaktiv, der Rotscheitelreiher dagegen eher nachtaktiv. Dies wird auch für den Hainanreiher vermutet. Alle drei Arten nisten alleine oder in kleinen Kolonien. Das Gelege umfasst in der Regel drei bis vier Eier. Der Wellenreiher ist eine verhältnismäßig wenig an das Wasser gebundene Art. Sein primärer Lebensraum sind subtropische Regenwälder, wo er auf dem Boden nach Fröschen und Erdwürmern jagt. Die anderen beiden Arten sind stärker ans Wasser gebunden. Der Hainanreiher und der Rotscheitelreiher benötigen ebenfalls dichte Primärwälder, die sich allerdings in Nähe von Strömen oder Gewässern befinden müssen. Diese sehr spezifischen Lebensraumanforderungen sind ein Grund, warum diese beiden letzten Arten mittlerweile so selten geworden sind. Der Rotscheitelreiher findet in Japan, wo er fast ausschließlich brütet, kaum noch Regionen, die diesen Anforderungen entsprechen.
Die folgenden drei Arten gehören sicher zu Gorsachius:
Gorsachius ist eine Gattung der Reiher. Sie werden zur Tribus der Nachtreiher gezählt. Die Zuordnung der einzelnen Arten dieser Tribus ist nicht vollständig geklärt. So wird teilweise auch der afrikanische Weißrückenreiher zur Gattung Gorsachius und nicht zur zweiten Gattung Nycticocarax in dieser Tribus gezählt. Gorsachius-Arten kommen ausschließlich in der Alten Welt vor. Es handelt sich um mittelgroße Reiherarten. Die Arten der Gattung gehören zu den am wenigsten erforschten Reiherarten. Der Hainanreiher gilt zudem als die seltenste Reiherart weltweit. Auch der Rotscheitelreiher wird von der IUCN als stark gefährdet (endangered) eingeordnet.
Gorsachius is a genus of Old World night herons typically found near water in forested regions. These are medium-sized herons which are migratory in the colder parts of their ranges, but otherwise resident. They are the least known, most strictly nocturnal, smallest and overall rarest night herons.
Three of the four species are found in East, South and South-east Asia, while the last species, the white-backed night heron, is found in sub-Saharan Africa. The Japanese and Malayan night herons resemble each other, being relatively short-billed and overall brown with a dark line from the throat to the upper belly. The larger white-eared and white-backed night herons are darker, with distinctive white markings on the face and neck in the former, and an entirely black head in the latter.
Their behavior, especially that of the white-eared night heron, is relatively poorly known compared to that of other night herons, but they nest alone or in small groups, and a clutch of two to five eggs has been recorded. While generally nocturnal and crepuscular, they have been recorded feeding during the day in clouded weather. They are skulking, and known to feed on crabs, crustacean, fish, insects, frogs and other small animals.
These night herons were formerly placed in the genus Nycticorax, but today all major authorities recognize them as separate. In addition to the species listed below, the rufous or nankeen night heron has been placed in Gorsachius, but today all major authorities place it in Nycticorax. The four night herons in this genus are all monotypic.
Gorsachius is a genus of Old World night herons typically found near water in forested regions. These are medium-sized herons which are migratory in the colder parts of their ranges, but otherwise resident. They are the least known, most strictly nocturnal, smallest and overall rarest night herons.
Three of the four species are found in East, South and South-east Asia, while the last species, the white-backed night heron, is found in sub-Saharan Africa. The Japanese and Malayan night herons resemble each other, being relatively short-billed and overall brown with a dark line from the throat to the upper belly. The larger white-eared and white-backed night herons are darker, with distinctive white markings on the face and neck in the former, and an entirely black head in the latter.
Their behavior, especially that of the white-eared night heron, is relatively poorly known compared to that of other night herons, but they nest alone or in small groups, and a clutch of two to five eggs has been recorded. While generally nocturnal and crepuscular, they have been recorded feeding during the day in clouded weather. They are skulking, and known to feed on crabs, crustacean, fish, insects, frogs and other small animals.
Gorsachius estas genro de malnovmondaj noktardeoj tipe troviĝantaj ĉe akvo en arbaraj regionoj. Tiuj estas mezgrandaj ardeoj kiuj estas migrantaj en plej malvarmaj partoj de siaj teritorioj, sed aliloke loĝantaj birdoj. Ili estas malplej konataj, plej strikte noktulaj, plej malgrandaj kaj ĝenerale plej raraj noktardeoj.
Tri el kvar specioj troviĝas en Orienta, Suda kaj Sudorienta Azio, dum la lasta specio, nome la Blankadorsa noktardeo, troviĝas en subsahara Afriko. La Japana kaj la Tigra noktardeoj similas unu al la alia, havas relative mallongajn bekojn kaj estas ĝenerale brunaj kun malhela strio el la gorĝo al la supra ventro. La pli grandaj Blankorela noktardeo kaj Blankadorsa noktardeo estas pli malhelaj, kun distingaj blankaj markoj vizaĝe kaj en kolo ĉe la unua, kaj kun tute nigra kapo en la dua.
Ties kutimaro, ĉefe ĉe la Blankorela noktardeo, estas relative malmulte konata kompare kun tiu de aliaj noktardeoj, sed ili nestumas solaj aŭ en malgrandaj grupoj, kaj oni registris ovarojn de 2-5 ovoj. Dum ili estas ĝenerale noktuloj kaj krepuskuloj, ili estis registritaj manĝante dumtage dum nuba vetero. Ili estas kaŝemaj, kaj oni scias, ke ili manĝas krabojn, krustulojn, fiŝojn, insektojn, ranojn kaj aliajn malgrandajn animalojn.
Tiuj noktardeoj estis iam lokitaj en la genron Nycticorax, sed nune ĉiuj ĉefaj fakuloj agnoskas ilin kiel separataj. Aldone al la specioj listitaj sube, la Ruĝecbruna aŭ Bonina noktardeo estis lokita en la genron Gorsachius, sed nune ĉiuj ĉefaj fakuloj lokigas ĝin en Nycticorax. La kvar noktardeoj de tiu ĉi genro estas monotipaj.
Gorsachius estas genro de malnovmondaj noktardeoj tipe troviĝantaj ĉe akvo en arbaraj regionoj. Tiuj estas mezgrandaj ardeoj kiuj estas migrantaj en plej malvarmaj partoj de siaj teritorioj, sed aliloke loĝantaj birdoj. Ili estas malplej konataj, plej strikte noktulaj, plej malgrandaj kaj ĝenerale plej raraj noktardeoj.
Tri el kvar specioj troviĝas en Orienta, Suda kaj Sudorienta Azio, dum la lasta specio, nome la Blankadorsa noktardeo, troviĝas en subsahara Afriko. La Japana kaj la Tigra noktardeoj similas unu al la alia, havas relative mallongajn bekojn kaj estas ĝenerale brunaj kun malhela strio el la gorĝo al la supra ventro. La pli grandaj Blankorela noktardeo kaj Blankadorsa noktardeo estas pli malhelaj, kun distingaj blankaj markoj vizaĝe kaj en kolo ĉe la unua, kaj kun tute nigra kapo en la dua.
Ties kutimaro, ĉefe ĉe la Blankorela noktardeo, estas relative malmulte konata kompare kun tiu de aliaj noktardeoj, sed ili nestumas solaj aŭ en malgrandaj grupoj, kaj oni registris ovarojn de 2-5 ovoj. Dum ili estas ĝenerale noktuloj kaj krepuskuloj, ili estis registritaj manĝante dumtage dum nuba vetero. Ili estas kaŝemaj, kaj oni scias, ke ili manĝas krabojn, krustulojn, fiŝojn, insektojn, ranojn kaj aliajn malgrandajn animalojn.
Gorsachius es un género de aves Pelecaniformes de la familia Ardeidae. Tres de las cuatro especies se encuentran en el este, sur y sureste de Asia, mientras que la última especie, el martinete cucharón (Gorsachius leuconotus), se encuentran en el África subsahariana.
Fueron colocadas anteriormente en el género Nycticorax, pero hoy en día las principales autoridades las reconocen como separadas. El género contiene las siguientes especies:[1][2]
Gorsachius es un género de aves Pelecaniformes de la familia Ardeidae. Tres de las cuatro especies se encuentran en el este, sur y sureste de Asia, mientras que la última especie, el martinete cucharón (Gorsachius leuconotus), se encuentran en el África subsahariana.
Hämyhaikarat (Gorsachius) on haikaroiden heimoon kuuluva pelikaanilintusuku. Hämyhaikaroiden sukuun kuuluu BirdLifen mukaan neljä lajia.
Hämyhaikarat (Gorsachius) on haikaroiden heimoon kuuluva pelikaanilintusuku. Hämyhaikaroiden sukuun kuuluu BirdLifen mukaan neljä lajia.
Gorsachius est un genre d'oiseaux de la famille des Ardeidae.
Selon la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 2.8, 2011)[1] :
Gorsachius Bonaparte, 1855 è un genere di uccelli della famiglia degli Ardeidi.[1]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Trumpasnapiai miškiniai naktikovai (lot. Gorsachius – garninių (Ardeidae) šeimos paukščių gentis. Paplitę Azijoje ir Užsachario Afrikoje. Biotopas – drėgnos, miškingos vietovės. Aktyvūs naktį. Gentyje yra trys rūšys:
Malajinio baublio jauniklis
Japoninis baublys
Karališkasis baublys
Trumpasnapiai miškiniai naktikovai (lot. Gorsachius – garninių (Ardeidae) šeimos paukščių gentis. Paplitę Azijoje ir Užsachario Afrikoje. Biotopas – drėgnos, miškingos vietovės. Aktyvūs naktį. Gentyje yra trys rūšys:
Karališkasis baublys (Gorsachius magnificus) Japoninis baublys (Gorsachius goisagi) Malajinis baublys (Gorsachius melanolophus)Gorsachius is een geslacht van vogels uit de familie reigers (Ardeidae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Gorsachius (dvergnatthegrer) er ei slekt i hegrefamilien (Ardeidae) og består av tre arter (hvorav to monotypiske) med mellomstore pelikanfugler (Pelecaniformes). Artene opptrer i den gamle verden. Gorsachius blir av og til slått sammen med Nycticorax.
Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Martínez-Vilalta & Motis (2018).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).[2][3] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle, men kun foreløpige beskrivelser.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Gorsachius (dvergnatthegrer) er ei slekt i hegrefamilien (Ardeidae) og består av tre arter (hvorav to monotypiske) med mellomstore pelikanfugler (Pelecaniformes). Artene opptrer i den gamle verden. Gorsachius blir av og til slått sammen med Nycticorax.
Multimedia w Wikimedia Commons Gorsachius – rodzaj ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[4].
Długość ciała 45–56 cm; masa ciała 377–451 g; rozpiętość skrzydeł 86–87 cm[5].
Epitet gatunkowy Ardea goisagi Temminck, 1836 – japońska nazwa Goi-Sagi dla ślepowrona zwyczajnego < goi – piąta ranga < go – piąty; i – ranga; Sagi – czapla. W klasycznym japońskim folklorze wszechmocny cesarz Daigo (panował w latach 897-930) rozkazał wasalowi schwytać ślepowrona. Po usłyszeniu polecenia cesarskiego czapla poddała się i dała się schwytać. Cesarz był zadowolony, że ślepowron potwierdził jego wszechmoc nad naturą, a także z człowieka i dlatego przyznał mu tytuł „króla czapli” i nadał mu piątą rangę na jego dworze, oraz puścił go całego i zdrowego[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
Gorsachius – rodzaj ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Gorsachius är ett släkte med natthägrar i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar som fattar fyra arter:[1]
DNA-studier[2] visar preliminärt att släktet är parafyletiskt, där leuconotus står närmare natthägrarna i Nycticorax och magnificus inte ens är en natthäger utan del av en grupp med hägrar i bland annat släktena Egretta och Ardeola. Av denna anledning förs leuconotus av vissa till det egna släktet Calherodius. För magnificus har dessa resultat dock inte lett till några förändringar annat än ett nytt tilldelat svenskt trivialnamn på magnificus från det tidigare praktnatthäger.
Wikimedia Commons har media som rör Gorsachius.
Gorsachius är ett släkte med natthägrar i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar som fattar fyra arter:
Prakthäger (G. magnificus) Japansk natthäger (G. goisagi) Malajnatthäger (G. melanolophus) Vitryggig natthäger (G. leuconotus)DNA-studier visar preliminärt att släktet är parafyletiskt, där leuconotus står närmare natthägrarna i Nycticorax och magnificus inte ens är en natthäger utan del av en grupp med hägrar i bland annat släktena Egretta och Ardeola. Av denna anledning förs leuconotus av vissa till det egna släktet Calherodius. För magnificus har dessa resultat dock inte lett till några förändringar annat än ett nytt tilldelat svenskt trivialnamn på magnificus från det tidigare praktnatthäger.
Wikimedia Commons'ta Gorsachius ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Gorsachius ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Gorsachius balıkçılgiller familyasında yer alan bir kuş cinsidir. Bu cins içinde sınıflandırılan türler Eski Dünya'da ormanlık bölgelerde ırmak, göl gibi suların yanında yaşar. Kuzeyde yaşayanları göçmendir. Orta boylu balıkçıl kuşlarıdır.
Dört türün üçü Doğu, Güney ve Güneydoğu Asya'da bulunur. Dördüncü tür olan Gorsachius leuconotus ise Sahraaltı Afrika'sında yaşar. Görece kısa gagalı olan, kahverengi tüylü ve boğazlarında karınlarına kadar inen koyu bir çizgi bulunan Gorsachius goisagi ve Gorsachius melanolophus türleri birbirine benzer. Yüzünde ve boynunda ayırtedici beyaz izler bulunan Gorsachius magnificus ile başı tamamen siyah olan Gorsachius leuconotus diğerlerinden daha iri ve daha koyu renklidirler.
Genellikle geceleri ve alacakaranlıkta avlanırlar.
Gorsachius balıkçılgiller familyasında yer alan bir kuş cinsidir. Bu cins içinde sınıflandırılan türler Eski Dünya'da ormanlık bölgelerde ırmak, göl gibi suların yanında yaşar. Kuzeyde yaşayanları göçmendir. Orta boylu balıkçıl kuşlarıdır.
Dört türün üçü Doğu, Güney ve Güneydoğu Asya'da bulunur. Dördüncü tür olan Gorsachius leuconotus ise Sahraaltı Afrika'sında yaşar. Görece kısa gagalı olan, kahverengi tüylü ve boğazlarında karınlarına kadar inen koyu bir çizgi bulunan Gorsachius goisagi ve Gorsachius melanolophus türleri birbirine benzer. Yüzünde ve boynunda ayırtedici beyaz izler bulunan Gorsachius magnificus ile başı tamamen siyah olan Gorsachius leuconotus diğerlerinden daha iri ve daha koyu renklidirler.
Genellikle geceleri ve alacakaranlıkta avlanırlar.
Три види поширені в Східній, Південній і Південно-Східної Азії, а один вид трапляється в Африці на південь від Сахари.
Гніздяться поодинці або невеликими групами, у гнізді 2-5 яєць. Хоча в цілому вони ведуть нічний або сутінковий спосіб життя, але можуть годуватися протягом дня у пасмурну погоду. Живляться крабами, ракоподібними, рибою, комахами, жабами та іншими дрібними тваринами.
Рід містить чотири види:
Це незавершена стаття з орнітології.Gorsachius là một chi chim trong họ Diệc.[1]
