Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tapacwlo Brasilia (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tapacwlos Brasilia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Scytalopus novacapitalis; yr enw Saesneg arno yw Brasilia tapaculo. Mae'n perthyn i deulu'r Tapacwlos (Lladin: Rhinocryptidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. novacapitalis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r tapacwlo Brasilia yn perthyn i deulu'r Tapacwlos (Lladin: Rhinocryptidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Dryw’r bambŵ Psilorhamphus guttatus Galito copog Rhinocrypta lanceolata Galito'r tywod Teledromas fuscus Hwet-hwet gwinau Pteroptochos castaneus Tapacwlo aelarian Scytalopus argentifrons Tapacwlo Brasilia Scytalopus novacapitalis Tapacwlo gyddfwyn Scelorchilus albicollis Tapacwlo llwyd Myornis senilis Tapacwlo mannog Acropternis orthonyx Tapacwlo torchgoch Liosceles thoracicus Tapacwlo torwinau Eugralla paradoxa Tapacwlo tywyll Scytalopus magellanicus Tapacwlo ystlyswinau Eleoscytalopus psychopompusAderyn a rhywogaeth o adar yw Tapacwlo Brasilia (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tapacwlos Brasilia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Scytalopus novacapitalis; yr enw Saesneg arno yw Brasilia tapaculo. Mae'n perthyn i deulu'r Tapacwlos (Lladin: Rhinocryptidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. novacapitalis, sef enw'r rhywogaeth.
Der Brasilia-Tapaculo (Scytalopus novacapitalis) ist eine Vogelart aus der Familie der Bürzelstelzer.
Der Brasilia-Tapaculo wurde 1957 entdeckt und 1958 von Helmut Sick beschrieben. Ursprünglich wurde er als Unterart des Weißbrusttapaculo (Scytalopus indigoticus) angesehen, gilt aber seit 1960 eine eigene Art. Seine Größe beträgt etwa 11 cm und sein Gewicht 19 g. Das Gefieder ist dunkelgrau an der Unterseite und weißlich an der Oberseite mit einer mattgrauen Kehle und Brust sowie rötlichbraunen Schenkeln und Flanken. Die Farbe der Beine ist gelbrosa.
Das Vorkommen des Brasilia-Tapaculo ist auf 6 Örtlichkeiten in der Umgebung von Brasília im Distrito Federal do Brasil sowie in Minas Gerais und Goiás beschränkt. Er ist in vielen Gebieten durch Feuer, Trockenlegung von Feuchtgebieten sowie Weidelandgewinnung recht selten geworden und steht deshalb auf der Vorwarnliste (near threatened) der IUCN. Im Serra-da-Canastra-Nationalpark im westlichen Minas Gerais lebt allerdings eine gut geschützte Population, so dass er noch nicht ernsthaft gefährdet ist. Sein Lebensraum sind sumpfige Galeriewälder und Cerrados in Höhenlagen von 1.000 bis 1.200 Metern. Er bewegt sich bevorzugt durch das feuchte Unterholz und ist deshalb schwer zu beobachten. Zudem ist er ein ungeschickter Flieger.
Die Nahrung des Tapaculo besteht komplett aus Insekten.
Der Brasilia-Tapaculo (Scytalopus novacapitalis) ist eine Vogelart aus der Familie der Bürzelstelzer.
The Brasília tapaculo (Scytalopus novacapitalis) is a species of bird in the family Rhinocryptidae. It is endemic to southern Brazil.[2]
The Brasilia tapaculo is most closely related to the Planalto tapaculo (Scytalopus pachecoi). Those two species, rock tapaculo (S. petrophilus), and Diamantina tapaculo (S. diamantinensis) form a clade. It was originally thought to be closely related to the white-breasted tapaculo (Eleoscytalopus indigoticus).[3][4]
The Brasilia tapaculo is 11 cm (4.3 in) long. One male weighed 19.2 g (0.68 oz) and two unsexed specimens weighed 15.6 and 18.6 g (0.55 and 0.66 oz). The adult is blue-gray above and whitish to pale gray below. The lower back and rump are reddish brown and the vent is rufous with gray barring. The juvenile has not been described.[3]
The Brasilia tapaculo is found in disjunct areas in eastern Goiás, the Distrito Federal, and western Minas Gerais. It inhabits gallery forest, primarily permanently flooded areas with Blechnum ferns and Euterpe palms. It has a fairly narrow elevational range of 800 to 1,000 m (2,600 to 3,300 ft).[3]
The Brasilia tapaculo forages on the ground for insects, spiders, and centipedes.[3]
The only information on the Brasilia tapaculo's breeding phenology is that a specimen collected in July had active gonads.[3]
The Brazilia tapaculo's song is an "ewk" note repeated for up to a minute [1]. Its alarm call is a series of sharp "che-te-te" notes. Another call is a fast series of "chip" notes that increase in volume.[3]
The IUCN has assessed the Brasilia tapaculo as Endangered. Its range of approximately 72 km2 (28 mi2) is greatly fragmented and under continued threat of degradation. It does, however, occur in at least six protected areas.[1][3]
The Brasília tapaculo (Scytalopus novacapitalis) is a species of bird in the family Rhinocryptidae. It is endemic to southern Brazil.
El churrín de Brasilia[3] o tapaculo de Brasilia (Scytalopus novacapitalis)[2] es una especie de ave paseriforme perteneciente al numeroso género Scytalopus de la familia Rhinocryptidae. Es endémica del centro y sureste de Brasil.[4]
Se encuentra en el centro y sureste de Brasil, localmente en el sureste de Goiás, Distrito Federal y oeste de Minas Gerais.[5]
Es poco común y local en el sotobosque de bosques de galería y zonas de vegetación ribereña densa, a menudo en áreas estacionalmente inundables, a altitudes entre 800 y 1000 msnm.[6][4][7]
El churrín de Brasilia o tapaculo de Brasilia (Scytalopus novacapitalis) es una especie de ave paseriforme perteneciente al numeroso género Scytalopus de la familia Rhinocryptidae. Es endémica del centro y sureste de Brasil.
Scytalopus novacapitalis Scytalopus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rhinocryptidae familian sailkatua dago.
Scytalopus novacapitalis Scytalopus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rhinocryptidae familian sailkatua dago.
Brasiliantapakulo (Scytalopus novacapitalis) on Brasilian kotoperäinen varpuslintu.
Linnun pituus on noin 11 cm ja paino noin 19 g. Se on selkäpuolelta tummanharmaa ja vatsapuolelta vaaleampi, kupeet ovat ruskehtavat ja koivet kellanpunertavat.
Brasiliantapakulot elävät Brasilian sisämaassa Goiásin, Distrito Federalin ja läntisen Minas Geraisin alueella. Lajin kanta on taantunut metsien kaskeamisen ja asutuksen leviämisen myötä.
Vuoristometsät 800–1 000 m:n korkeudella merenpinnasta, tiheäkasvuiset purojen ja jokien varret.
Laji on hyönteissyöjä.
Brasiliantapakulo (Scytalopus novacapitalis) on Brasilian kotoperäinen varpuslintu.
Le Mérulaxe de Brasilia (Scytalopus novacapitalis) est une espèce de passereaux de la famille des Rhinocryptidae, endémique du Brésil.
On le trouve dans le centre du Brésil. Il habite les forêts marécageuses. Il vit en association avec les fougères Blechnum et avec les palmiers Euterpe[1].
Le Mérulaxe de Brasilia (Scytalopus novacapitalis) est une espèce de passereaux de la famille des Rhinocryptidae, endémique du Brésil.
De Brasiliatapaculo (Scytalopus novacapitalis) is een zangvogel uit de familie der tapaculo's (Rhinocryptidae).
De vogel is in 1957 ontdekt en in 1958 als een nieuw soort beschreven door de Braziliaanse ornitholoog Helmut Sick. Hij noemde de vogel Scytalopus novacapitalis naar de toen nieuwe Braziliaanse hoofdstad Brasília.
De Brasíliatapaculo is circa 11 centimeter groot en weegt ongeveer 19 gram. Het is een kleine grijze vogel met geeloranje poten. De vogel heeft een donkergrijze bovenzijde en een lichtgrijze onderzijde. Verder wordt deze vogel gekenmerkt door een korte staart die verticaal omhoog gehouden wordt.
Deze vogel is endemisch in Brazilië en komt enkel voor in het Federaal District en de staten Goiás en Minas Gerais. De natuurlijke habitats zijn subtropische of tropische vochtige laagland bossen op een hoogte tussen de 800 en 1000 meter boven zeeniveau in het bioom Cerrado.
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar door habitatverlies zijn trends in populatie-aantallen dalend. Om deze redenen staat de Brasiliatapaculo als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
Bronnen, noten en/of referentiesDe Brasiliatapaculo (Scytalopus novacapitalis) is een zangvogel uit de familie der tapaculo's (Rhinocryptidae).
O tapaculo-de-brasília (Scytalopus novacapitalis) é uma espécie de ave passeriforme da família Rihnocryptidae encontrado nas regiões do Distrito Federal, Formosa e sudoeste de Minas Gerais. Foi descrita por Helmut Sick a partir de indivíduos coletados em Brasília, no Distrito Federal.
A espécie foi descoberta em Brasília, em 1958, durante a construção da capital.[2] Foi descrita por Helmut Sick,[3] ornitólogo e naturalista alemão naturalizado no Brasil. Ele é considerado o maior ornitólogo brasileiro, catalogou mais de 3000 exemplares de aves.[4]
Nomeou-se a espécie de tapaculo-de-brasília, mas ele também chamado de macuquinho-de-brasília e seu nome, em inglês, é Brasilia tapaculo.[5] Seu nome científico é Scytalopus novacapitalis, e foi dado em homenagem à nova Capital do Brasil.[6]
O tapaculo-de-brasília sempre foi considerada uma espécie rara, embora a família Rhinocryptidae seja endêmica no Brasil[1]. Atualmente se encontra em perigo de extinção por causa da destruição de habitat.[1][2][7] Nos anos 1980, 68 indivíduos foram registrados em todo Distrito Federal. Nos anos de 2010 e 2011, Luane Reis dos Santos, aluna do programa de doutorado em Ecologia, do Instituto de Ciências Biológicas (IB), percorreu os pontos onde a ave tem alta probabilidade de ocorrer e, até o início de Agosto de 2011 havia encontrado apenas dois indivíduos - um nas proximidades do Parque Nacional, outro perto da Reserva Ecológica do Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística (IBGE). As razões para o desaparecimento da espécie envolvem a degradação do ambiente natural. A doutoranda Luane informou: “Sabemos que ele existe em unidades de conservação, mas em áreas que não foram preservadas isso não acontece”.[2]
Em 2017, o fotógrafo de aves Jonatas Rocha conseguiu fazer 67 registros do tapaculo-de-brasília em Brasília, e 240 no município de São Roque de Minas, no Triângulo Mineiro.[7]
As aves dessa espécie possuem cerca de 11 cm de comprimento, e pesam em torno de 18,9g. Suas partes superiores são de coloração cinzento-escuras e suas partes inferiores cinzento-claras. Possuem bico curto escuro provido de uma “tampa” sobre a narina (opérculo nasal) e mandíbula um pouco mais clara. As pernas são claras, marrom-amareladas ou rosadas (não pardo-escuras como outra espécie do mesmo gênero, o Scvtalopus speluncae). As caudas são pequenas e levantadas[5] e, segundo Helmut Sick, em seu clássico livro Ornitologia Brasileira, a cauda aponta para o céu a qualquer excitação.[7] Em termos de canto, este lembra o do Scvtalopus speluncaede, possuindo, contudo, um ritmo bem menos apressado.[5] O canto, em realidade, mais parece um piado intermitente, quase metálico, atento, sendo que as fêmeas têm um canto mais veemente.[7]
Os indivíduos desta espécie raramente voam (algumas variedades quase perderam capacidade de voar), mas correm com muita rapidez e escondem-se ao menor sinal de perigo.[5] Por seu pequeno tamanho e sua coloração cinza escuro, a ave é de difícil detecção, quase imperceptível no meio da vegetação.[2]
Os indivíduos da espécie habitam florestas de galeria, mais especificamente sub-bosques. Ocasionalmente, ocupam áreas de florestas secundárias, próximas a cursos de água. São encontrados no nível do solo, entre a folhagem e vegetação densa, especialmente quando rica em samambaia (Blechnum brasiliense) e palmito-juçara (Euterpe edulis).[5] Por este hábito rasteiro de habitar a vegetação ripária do Cerrado[3] a espécie ocupa o nicho ecológico de pequenos roedores.[5] Só se encontra a espécie nas árvores quando ela precisou fugir de algum perigo.[7]
A espécie é geograficamente restrita e ocorre no Distrito Federal, Formosa e sudoeste de Minas Gerais.[5] Mais recentemente foi registrada na Serra da Canastra, em Minas Gerais.[3]
O tapaculo-de-brasília (Scytalopus novacapitalis) é uma espécie de ave passeriforme da família Rihnocryptidae encontrado nas regiões do Distrito Federal, Formosa e sudoeste de Minas Gerais. Foi descrita por Helmut Sick a partir de indivíduos coletados em Brasília, no Distrito Federal.
Brasiliatapakul[2] (Scytalopus novacapitalis) är en fågel i familjen tapakuler inom ordningen tättingar.[3] Fågeln förekommer i södra Brasilien (södra Goiás, Distrito Federal och västra Minas Gerais).[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Brasiliatapakul (Scytalopus novacapitalis) är en fågel i familjen tapakuler inom ordningen tättingar. Fågeln förekommer i södra Brasilien (södra Goiás, Distrito Federal och västra Minas Gerais). IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.
Scytalopus novacapitalis là một loài chim trong họ Rhinocryptidae.[1]
Scytalopus novacapitalis là một loài chim trong họ Rhinocryptidae.