Lanius é un xénero de aves da orde dos paseriformes, infraorde dos Corvida, suborde dos oscines, unha das integrantes da familia dos lánidos.
Son paxaros de rechamante aspecto, co pico ganchudo e comportamento moi similar ao dos falcóns, xa que son depredadores que adoitan cazaren outros paxaros como xílgaros, pequeños roedores como o rato de campo e insectos grandes.
Un costume típico destas aves é a de inserir as súas vítimas en espiñas a modo de pequenas despensas ás que acode en caso de necesidade.
O xénero foi descrito por Linneo en 1758, na décima edición do seu Systema Naturae.[1]
Para escoller o nome do xénero Linneo adoptou o substantivo do latín clásico lanius, -ii, que significa 'carniceiro', tomando, quizais, como modelo a expresión pendere ad lanium, 'estar pendurada (a carne) na carnizaría', debido ao costume das especies deste xénero de penduraren os corpos de pequenos vertebrados e de grandes insectos cravándoos en espiñas, como quedou dito antes.
Na actualidade recoñécense no xénero as 29 especies seguintes:[1][2]
En Galicia pódense atopar as seguintes especies pertencentes ao xénero Lanius:
Lanius é un xénero de aves da orde dos paseriformes, infraorde dos Corvida, suborde dos oscines, unha das integrantes da familia dos lánidos.
Son paxaros de rechamante aspecto, co pico ganchudo e comportamento moi similar ao dos falcóns, xa que son depredadores que adoitan cazaren outros paxaros como xílgaros, pequeños roedores como o rato de campo e insectos grandes.
Un costume típico destas aves é a de inserir as súas vítimas en espiñas a modo de pequenas despensas ás que acode en caso de necesidade.
.jpg)
.jpg)
_(8077352625)~crop.jpg)
.jpg)
