Puerto Rican Tanager

Nesospingus speculiferus^[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Nesospingidae.

Anvet e voe Chlorospingus speculiferus (kentanv) da gentañ-penn (e 1875) gant an evnoniour amatour stadunanat George Newbold Lawrence (1806-1895).
Ar spesad nemetañ er genad Nesospingus an hini eo.

Doareoù pennañ

Boued

Bevañ a ra diwar draoù a bep seurt, artropoded ha frouezh en o zouez^[2].

Annez

Brosezat eo ar spesad e Puerto Rico^[3].

Liammoù diavaez

• (en) Nesospingus speculiferus war al lec'hienn BirdLife International.
• (en) Nesospingus speculiferus war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

Nesospingus speculiferus o tàngara porto-riquenya o plorosa és una espècie d'au paseriforme de la família Phaenicophilidae endèmica de Puerto Rico i illes limítrofes.^[1][2]

És l'única espècie del gènere Nesospingus. Històricament es classificava en la família Thaupidae però recents estudis genètics han indicat que ha de situar-se en la família Phaenicophilidae, al costat d'altres tangaras del Carib.

La tangara de Puerto Rico mesura uns 16 cm de llarg i pesa 36g. El plomatge de les seves parts superiors és marró fosc, amb el cap negrós, excepte la gola que és blanca com la resta de parts inferiors. Presenta els flancs tacats de gris. Es pot trobar a esbarts d'uns dotze individus entre la vegetació densa. Dorm en les palmeres o en els canyars. S'alimenta de fruits de dàtils, formigues i altres insectes, a més d'aranyes, sargantanes i granotes. Es reprodueix entre gener i agost. Situa el seu niu en forma de bol en els arbres a no més de 9m. Els seus buits són de color crema amb motes terroses.

Referències

Enllaços externs

Podeu veure l'entrada corresponent a aquest tàxon, clade o naturalista dins el projecte Wikispecies. A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Nesospingus speculiferus

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tanagr Puerto Rico (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tanagrod Puerto Rico) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Nesospingus speculiferus; yr enw Saesneg arno yw Puerto Rican tanager. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn N. speculiferus, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.

Teulu

Mae'r tanagr Puerto Rico yn perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Bras Brewer Spizella breweri Bras coed Spizella arborea Bras llwydaidd Spizella pallida Bras meysydd Spizella pusilla Bras Pigddu Spizella passerina Bras Worthen Spizella wortheni Pila mynydd cynffonwyn Phrygilus alaudinus Pila mynydd galarus Phrygilus fruticeti Pila mynydd gyddfwyn Phrygilus erythronotus Pila mynydd llwyd Phrygilus unicolor Pila mynydd llwytu Phrygilus carbonarius Pila mynydd Patagonia Phrygilus patagonicus Pila mynydd penddu Phrygilus atriceps Pila mynydd penllwyd Phrygilus gayi Pila mynydd Periw Phrygilus punensis

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Nesospingus speculiferus Nesospingus generoko animalia da. Hegaztien barruko Thraupidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Nesospingus
• Thraupidae

Vogels

De Puertoricaanse tangare (Nesospingus speculiferus) is een zangvogel uit de familie Nesospingidae. Deze familie werd op grond van onderzoek gepubliceerd in 2013 en 2015 afgesplitst van deThraupidae (tangaren).^[2]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort is endemisch in Puerto Rico.

Externe link

• Avibase

Bronnen, noten en/of referenties

Puertoricotanagar (Nesospingus speculiferus) er ein mellomstor, altetande fugl med uklår plassering innanfor den biologiske ordenen Passeriformes, sporvefuglar. Han er endemisk til øya Puerto Rico.

Som namnet ymtar om har han vore rekna som medlem i tanagarfamilien, men frå 2017 lista som ein ny familie Nesospingidae i EBird/Clements Checklist.^[1]

Skildring

Puertoricotanagaren er 18 til 20 centimeter i kroppslengd. Kjønna har lik fjørdrakt: hovudet og oversida er mørk gråbrun til olivengrøn, strupen er kvit og resten av undersida nær kvit med lys grålege område. Nebbet er kort og kraftig. Dei lever helst i fuktige skogsområde og i plantasjar mellom 200 og 1330 moh. Her beitar dei på både frukter, leddyr og virveldyr som små øgler og froskar. Dei kan beite høgt i trekroner og flyg sjeldan.^[2]

Populasjonen er ikkje estimert og er trudd å vere stabil. Arten er klassifisert som globalt livskraftig.^[3]

Kjelder

Referansar

Bakgrunnsstoff

Puertoricotanagar (Nesospingus speculiferus) er eneste art i puertoricotanagarslekten (Nesospingus), som er eneste slekt i puertoricotanagarfamilien (Nesospingidae). Arten har altså ingen nære slektninger.

Taksonomi

Arten ble tidligere regnet til tanagarfamilien (Thraupidae), men en større revidering av den familien førte til at blant annet denne arten ble plassert i sin egen familie.^[1] Nesospingidae er trolig søstergruppen til Spindalidae, og disse to er igjen søstergruppen til hispaniolatanagarfamilien (Phaenicophilidae).^[2]

Biologi

Puertoricotanagar måler cirka 18–20 cm i lengde og veier omkring 28,7–40 g. Fjærdrakten er mørk, nærmest svartbrun på oversiden og tilnærmet hvit på undersiden, som har mørkere små langsgående flekker (avlange spetter) ispedd på brystet og i buken. Strupen er kritthvit til opp mot underkinnene, mens kinnene, øredekkerne og resten av hodet og stjerten er som oversiden. Undergumpen er hvit. Nebbet er forholdsvis kraftig.^[3]

Arten er endemisk for den montane sonen på Puerto Rico i Karibia. Den hekker i palmer og bambus, som regel i januar–august. Redet bygges gjerne 2–10 m over bakken og hunnen legger normalt 2–3 kremfargede egg med tette brune spetter på. Lite annet er kjent om hekkingen.^[3]

Inndeling

Inndelingen følger Jarvis et al. (2014),^[4] med utfyllende nyere informasjon fra HBW Alive.^[5] Norske navn på gruppene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).^[6][7] Navn i parentes er uoffisielle midlertidige beskrivelser, som endres når nye offisielle navn foreligger.

• Passeriformes, spurvefugler
  • Passeri, sangfugler
    • Passerida
      • Passeroidea
        • Promeropidae, sukkerfuglfamilien
        • Modulatricidae, prikkstrupefamilien
        • Dicaeidae, blomsterfuglfamilien
        • Nectariniidae, solfuglfamilien
        • Irenidae, alvefuglfamilien
        • Chloropseidae, bladfuglfamilien
        • Peucedramidae, kløfthaleparulafamilien
        • Prunellidae, jernspurvfamilien
        • Urocynchramidae, vierfinkfamilien
        • Ploceidae, veverfamilien
        • Viduidae, enkefamilien
        • Estrildidae, astrildefamilien
        • Passeridae, spurvefamilien
        • Motacillidae, erlefamilien
        • Fringillidae, finkefamilien
        • Calcariidae, lappspurvfamilien
        • Rhodinocichlidae, rosentanagarfamilien
        • Emberizidae, buskspurvfamilien
        • Passerellidae, amerikaspurvfamilien
        • Zeledoniidae, smettparulafamilien
        • Teretistridae, (kubasangerfamilien)
        • Icteridae, trupialfamilien
        • Parulidae, parulafamilien
        • Phaenicophilidae, hispaniolatanagarfamilien
        • Spindalidae, (spindalisfamilien)
        • Nesospingidae, puertoricotanagarfamilien
          • Nesospingus, puertoricotanagarslekten
            • N. speculiferus, puertoricotanagar
        • Calyptophilidae, (plystretanagarfamilien)
        • Mitrospingidae, olivenkronefamilien
        • Cardinalidae, kardinalfamilien
        • Thraupidae, tanagarfamilien

Referanser

Eksterne lenker

• (en) Puertoricotanagar i Encyclopedia of Life
• (en) Puertoricotanagar i Global Biodiversity Information Facility
• (en) Puertoricotanagar hos NCBI
• (en) Puertoricotanagar hos ITIS
• (en) Kategori:Nesospingus speculiferus – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• Nesospingus speculiferus – detaljert informasjon på Wikispecies

Trelnik^[4] (Nesospingus speculiferus) – gatunek małego ptaka z rodziny trelników^[4] (Nesospingidae), której jest jedynym przedstawicielem. Występuje endemicznie na Portoryko. Niezagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Gatunek odkrył Juan Gundlanch, a opisał po raz pierwszy George Newbold Lawrence w roku 1875. Holotyp pozyskany na Portoryko przekazano do Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie. Opis ukazał się na łamach czasopisma Ibis. Lawrence umieścił trelnika w rodzaju Chlorospingus (trznadle) zaznaczają, że nie jest pewien klasyfikacji, gdyż C. speculiferus jest znacznie większy od pozostałych przedstawicieli rodzaju^[5]. W 1885 Philip Lutley Sclater umieścił go w nowo utworzonym, monotypowym rodzaju^[6]. Nesospingus razem z Chlorospingus, Spindalis i Phaenicophilus tworzą monofiletyczny klad ptaków, będący taksonem siostrzanym wobec kilku rodzajów lasówek (Parulidae)^[7]. N. speculiferus jest gatunkiem monotypowym^[7].

Barker i współpracownicy (2013, 2015) zasugerowali utworzenie osobnej rodziny dla trelnika^[2][8]; zostało to zaakceptowane przez NACC^[9]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny włącza go do rodziny tanagr (Thraupidae)^[10].

Taksonomia

Nazwa rodzajowa: gr. νησος nēsos – wyspa (tj. Portoryko); σπιγγος spingos – zięba, od σπιζω spizō – ćwierkać^[11]. Epitet gatunkowy: nowołac. speculifer – noszący lustra, od łac. speculum, speculi – lustro, od specere – patrzeć na; -fera – nosząc, od ferre – nosić^[12].

Morfologia

Długość ciała wynosi 18–20 cm^[7], z czego około 7 cm przypada na ogon, 1,5 cm na dziób. Skrzydło mierzy blisko 9 cm, skok 2,3 cm^[5]. Masa ciała mieści się w przedziale 28,7–40 g^[7]. Nie występuje dymorfizm płciowy w upierzeniu. U dorosłego wierzch ciała oraz sterówki przybierają barwę brązowooliwkową. U nasady lotek I rzędu znajduje się mała, biała plama. Pokrywy skrzydłowe brązowe, lotki szare z brązowymi krawędziami. Gardło i broda czysto białe; pozostała część spodu brudnobiała, brązowawa. Głowa czarna do linii poniżej oka. Górna szczęka ciemna, szarobrązowa, dolna jasna. Osobniki młodociane wyróżnia większa ilość brązu w upierzeniu i brak białej plamy na skrzydle^[13].

Zasięg występowania

Trelnik występuje endemicznie na Portoryko. Zasięg występowania szacowany przez BirdLife International wynosi 8,8 tys. km²^[14]. Środowisko życia stanowią niepoddane działalności człowieka wilgotne górskie lasy, lasy wtórne, zagajniki palmowe, zarośla oraz plantacje kawy^[7].

Zachowanie

Pożywienie stanowią bezkręgowce – owady (ćmy, gąsienice, chrząszcze, prostoskrzydłe, mrówkowate), pająki, ślimaki i płazy bezogonowe. Prócz tego zjada małe owoce i nasiona (w tym Cecropia i arekowców^[7])^[13]. Zwykle trelnik żeruje w luźnych grupach liczących do 12 osobników. Może przyłączać się do stad wielogatunkowych^[13].

Trelik odzywa się ostrym głośny czełp albo czuk, które może ulec przekształceniu w inne, terkoczące dźwięki, na przykład czi-czi-czit lub cłip cłip. Prócz tego odzywa się krótkim, miękkim świergotem oraz cienkim westchnieniem. Obserwowano ptaki w kąpieli mrówkowej^[13].

Lęgi

Okres lęgowy trwa od stycznia do sierpnia. Zbadano jedynie kilka gniazd^[7]. Gatunek silnie terytorialny. Gniazdo ma kształt kubeczka umieszczonego w splątanych pnączach lub na końcu gałęzi, 2 do 10 metrów nad ziemią. Budulec stanowią liście, korzenie, pnącza i włókna roślinne. W zniesieniu 2–3 kremowe jaja. Poza tym brak danych^[13].

Status zagrożenia

Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako najmniejszej troki (LC, Least Concern). Mimo że trelik ma mały zasięg występowania, nie wystąpiły zauważalne zmiany w liczebności; brak także widocznych, znaczących zagrożeń. Wobec tych czynników BirdLife International uznało trend populacji za stabilny. N. speculiferus występuje na sześciu obszarach uznanych za ostoje ptaków IBA^[14].

Przypisy

Bibliografia

1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-07-16]. (ang.)

Rodziny ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes) Królestwo: zwierzęta • Typ: strunowce • Podtyp: kręgowce • Gromada: ptaki • Rząd: wróblowebarglikowce
(Acanthisitti) tyrankowce
(Tyranni) śpiewające
(Oscines) Układ filogenetyczny na podstawie Paweł Mielczarek, Marek Kuziemko: Rząd: Passeriformes - wróblowe. W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-07-18].

Puertoricotangara^[2] (Nesospingus speculiferus) är en säregen västindisk tätting som numera oftast placeras i den egna familjen Nesospingidae.^[3]

Utseende

Puertoricotangaran är en medelstor tätting med en kroppslängd på 18-20 centimeter. Båda könen är generellt olivbruna ovan och blekgrå eller vita under. Den vuxna fågeln har lätta sotstrimmor på bröstet, vit strupe, en tydlig vit fläck på vingen samt mörk hätta och mörkt ansikte som döljer ögonen.^[4] Undergumpen är blekt gulbrun. Hanen har svart övre näbbhalva och vit undre, medan honan har en helsvart näbb. Ungfåglarna liknar sina föräldrar men är brunaktiga under och saknar vingfläcken

Utbredning och systematik

Arten förekommer som namnet avslöjar endast i höglänta områden på ön Puerto Rico,^[3] där den förekommer i bergsskogar på mellan 300 och 1350 meters höjd,^[4] koncentrerad kring östra och västra sidan av den centrala bergsryggen på ön. Avskogning har lett till att utbredningsområdet fragmenterats.

Familjetillhörighet

Fram tills nyligen placerades den i familjen tangaror (Thraupidae). DNA-studier visar dock den utgör en egen utvecklingslinje nära släkt tillsammans med likaledes karibiska och tidigare tangarorna i Spindalis, Phaenicophilus och troligen Calyptophilus, men även Microligea palustris och Xenoligea montana, två arter som tidigare ansetts vara skogssångare.^[5] Denna grupp står närmare skogssångare och trupialer än tangaror.

Inom gruppen är de olika utvecklingslinjerna relativt gamla, där Nesospingus skilde sig från närmaste släktingen Spindalis för nio miljoner år sedan. Det gör att den numera oftast lyfts ut i en egen familj, Nesospingidae.^[3] Andra behandlar hela gruppen, utom Calyptophilus, som en enda familj, Phaenicophilidae.^[6]

Levnadssätt

Puertoricotangaran tar nattkvist kollektivt i stora stånd med bambu eller i palmer.^[4][7] De utgör ofta kärnan i blandade artflockar, framför allt vintertid när flyttfåglar från norr tillkommer. Under häckningstid är de mycket territoriella och försvarar sina revir.^[8]

Föda

Fågeln lever främst av ryggradslösa djur och frukt.^[9][10] Den har också setts inta ödlor och fågelungar, men huvuddelen av födan består av spindlar, insekter, hundrafotingar, sniglar, och olika sorters frukt,^[9] (ofta från Cecropia och Clusia^[10]) samt trädgrodor av släktet Eleutherodactylus.^[9]

Häckning

Arten häckar från januari till slutet av juli, även om häckning har konstaterats under andra delar av året.^[4][8] Det skålformade boet placeras längst ut på en gren två till tio meter upp. Honan lägger två till tre vita ägg med röbruna fläckar.^[8]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling som inte tros vara utsatt för något substantiellt hot.^[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).^[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som ganska vanlig.

Referenser

1. ^ [a b c] Birdlife International 2016 Nesospingus speculiferus Från: IUCN 2016. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.3 www.iucnredlist.org. Läst 2016-12-11.
2. ^ BirdLife Sverige (2019) Officiella listan över svenska namn på alla världens fågelarter
3. ^ [a b c] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2017) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2017 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2017-08-11
4. ^ [a b c d] Raffaele, H., J. Wiley, O. Garrido, A. Keith, and J. Raffaele. 1998. A guide to the birds of the West Indies. Princeton University Press, Princeton, New Jersey.
5. ^ Barker, F.K., K.J. Burns, J. Klicka, S.M. Lanyon, and I.J. Lovette (2013), Going to Extremes: Contrasting Rates of Diversification in a Recent Radiation of New World Passerine Birds, Syst. Biol. 62, 298-320.
6. ^ Dickinson, E.C., J.V. Remsen Jr. & L. Christidis (Eds). 2013-2014. The Howard & Moore Complete Checklist of the Birds of the World. 4th. Edition, Vol. 1, 2, Aves Press, Eastbourne, U.K.
7. ^ Wetmore, A. 1927. The Birds of Porto Rico and the Virgin Islands. New York Academy of Sciences Scientific Survey Of Porto Rico and Virgin Islands 9(3&4): 254-406.
8. ^ [a b c] Pérez-Rivera, R. A. 1993. Notes on the Breeding of the Puerto Rican Tanager (Nesospingus speculiferus). Caribbean Journal of Science 29(3-4): 262-264.
9. ^ [a b c] Pérez-Rivera, R. A. 1997. The Importance of vertebrates in the diet of tanagers. Journal of Field Ornithology. 68(2): 178-182.
10. ^ [a b] Carlo, A. T., Collazo, A. J., and Groom, J. M. 2004 Influences of Fruit Diversity and Abundance in Bird Use of Two Shade Coffe Plantations. Biotropica 36(4): 602-614.

Externa länkar

• Wikispecies har information om Nesospingus speculiferus.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Nesospingus speculiferus là một loài chim trong họ Thraupidae.^[2]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Nesospingus speculiferus tại Wikispecies