Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Sitta carolinensis,[3] tamién denomináu saltapalo blancu y saltapalo de pechu blancu,[4] ye un pequeñu páxaru de la familia de los trepadores qu'habita nos montes caducifolios y otres zones forestales de Norteamérica.
De tamañu pequeñu y aspeutu gordosu, con pescuezu curtiu, la cabeza ye relativamente grande y de color negru na parte cimera, que puede ser gris nes femes. Les plumes del llombu, les nales y la cola son azulea a gris claru, anque los nueve subespecies estremar poles variantes de coloración del plumaxe. El pechu, pescuezu, banduyu y la cara inferior de les plumes de la cola son blancos, en tantu la base de les pates y de la cola ye acoloratada. Tien pates fuertes, picu poderosu y nales y cola relativamente curties.
Mide 13 a 15,5 cm de llargor y 20 a 27 cm de valumbu y el so pesu ta ente 18 y 30 g.
Reconócense nueve subespecies ente les sitas de pechu planco, les cualese clasifiquen de la mesma en tres grupos: el del este de Norteamérica, el de la Mariña del Pacíficu y el de la Gran Cuenca y Méxicu central.[5] El plumaxe de la spartes cimeres de les subespecies occidentales ye más foscu.[1] Les subespecies orientales tienen picu más gruesu y la banda fosca de la cabeza más ancha. Les llamaes o cantares tamién presenten diferencies en cada subespecie.[5]
Anque la población ye numberosa en delles rexones como'l estáu de Washington, Florida y l'occidente de Texas la población torna. Más amenazada ta la subespecie S. c. lagunae de La Llaguna, Baxa California, Méxicu.[6]
Xeneralmente busca alimentu sobre los tueros. Aliméntase principalmente de granes y inseutos. Mientres l'iviernu'l 70% de la so dieta son abiyotes y nueces que frecuentemente almacena nel cuévanos de los tueros. Pel branu come mayoritariamente inseutos, como formigues y gorgoyos del pinu, "escames" y diversos cocoideos.[7][8][9] Dacuando baxa a tierra y busca pa buscar frutos secos o granes de xirasol.[10]
Pel hibiernu acostuma a conformar bandes con otres especies pa buscar la comida y protexese de los predadores.[11]
Ye monógamu y forma pareya dempués d'un cortexu nel que'l machu vence a la muyer, l'espardimientu de la so cola y les nales cayíes mientres bancia escontra alantre y escontra tras, sinón que tamién alimenta al so taragaños de los alimentos.[10] El par establecer un territoriu de 0.10-0.15 kilómetros cuadraos (25-38 acres) nel monte, y hasta 0,2 kilómetros cuadraos (50 acres) en semi-hábitats montiegos y, de siguío, permanecer xuntos mientres tol añu hasta qu'unu de los socios muerre o sume.[7] El nial suel ser un cuévanu natural nun furacu d'árboles en descomposición, dacuando un vieyu nial de picatueru, y de xemes en cuando una caxa nial artificial destinada a la páxaru azul del este.[12]
El cuévanu del nial tien ente 3 y 12 m de fondura, cavada na parte alta d'un tueru y cubierta de yerba y tires de corteza. La fema pon a 9 güevos color blancu a crema con motuda castañal rojizode 19 por 14 mm. La fema guarar mientres 13 o 14 díes. El machu alimenta la fema mientres guara y dambos adultos alimenten los prior to hatching, and the altriciales mientres 18 a 26 díes.[2]
El cantar más distintivo ye un kri repitíu rápido con creciente ansiedá y escitación kri-kri-kri-kri-kri-kri-kri-kri; na Montes Predresos y la Gran Cuenca emiten sicasí un llamáu yididitititit call,[1] y nel Pacíficu o más nasal beeerf.[5]
El cantar de apareamiento del machu ye un qui-qui-qui-qui-qui-qui-qui rápido y nasal. El llamáu ente la pareya, principalmente na seronda ya iviernu ye un gritíu nit, repitíu hasta 30 vegaes nun minutu.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Sitta carolinensis, tamién denomináu saltapalo blancu y saltapalo de pechu blancu, ye un pequeñu páxaru de la familia de los trepadores qu'habita nos montes caducifolios y otres zones forestales de Norteamérica.
