Actitis Illiger 1811

Actitis is 'n genus van voëls in die familie van strandlopers en snippe (Scolopacidae). Die genus omvat twee spesies.^[1]

Spesies

• Actitis hypoleucos - Gewone ruiter
• Actitis macularius

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Verwysings

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.

Sahildəyişən (lat. Actitis Illiger, 1811) cinsi Quşlar (Aves) sinfinin Mələrcüllütlər (Scolopacidae) fəsiləsinə, Cüllütkimilər (Charadriiformes) dəstəsinə aiddir^[1].

Təsnifatı

Azərbaycanda Sahildəyişən cinsinə 1 növ daxildir:

1. Adi sahildəyişən (Actitis hypoleucos Linn., 1758)

Həmçinin bax

Adi sahildəyişən
Adi caydaqcüllüt
Sağsağanı alacüllüt
Qara ilbizcüllüt
Fiyu ilbizcüllüt

Xarici keçidlər

Flycatching Common Sandpiper - Actitis hypoleucos

Ədəbiyyat

1. Azərbaycanın heyvanlar aləmi. III cild, Onurğalılar. Bakı: "Elm", 2004.-620 səh.

İstinadlar

Actitis a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1811 gant an evnoniour alaman Johann Karl Wilhelm Illiger (1775-1813).

Spesadoù^[1]

Daou spesad bistrolled a ya d'ober ar genad :

• ar bistroll kof gwenn (Actitis hypoleucos),
• ar bistroll brizhellek (Actitis macularius).

Notennoù ha daveennoù

Actitis és un petit gènere d'aus de l'ordre dels caradriformes (Charadriiformes) i la família dels escolopàcids (Scolopacidae) que cria en la regió holàrtica. El gènere està format per dues espècies que antany eren incloses al gènere Tringa. Avui s'ha demostrat que formen una llinatge propi.^[1]

Es tracta de dues petites aus migratòries, marró grisenc a la part superior i blanc per sota, amb un vol baix distintiu amb les ales rígides sobre l'aigua. Els plomatges són molt similars, a excepció del plomatge tacat de l'espècie americana en estiu. Ambdues espècies tenen potes grogues o grogoses i un bec mitjà. No són aus gregàries. Nien a terra, prop d'aigua dolça. S'alimenten tant en terra com en aigua, plegant aliments gràcies a la vista. També poden capturar insectes en vol. Mengen insectes, crustacis i altres invertebrats.

Llistat d'espècies

• Xivitona comuna (Actitis hypoleucos). D'Euràsia.
• Xivitona maculada (Actitis macularia). De Nord-amèrica

Referències

Actitis (mudderklirer) er en slægt af vadefugle. Slægten omfatter to arter. I Danmark er mudderklire (Actitis hypoleucos) en almindelig trækgæst, mens plettet mudderklire (Actitis macularius) er en meget sjælden gæst. Slægtsnavnet Actitis kommer af det græske navn for mudderklire, aktites, der betyder 'kystbeboer' ^[1].

Noter

Drosseluferläufer im Prachtkleid

Actitis (deutsch: Uferläufer) ist eine Gattung in der Familie der Schnepfenvögel. Sie enthält nur zwei rezente Arten, von denen eine in der Paläarktis und die andere in der Nearktis verbreitet ist.

Erscheinungsbild

Ein ausgewachsener Flussuferläufer wird bis zu 22 Zentimeter groß und erreicht eine Flügelspannweite bis zu 40 Zentimeter. Er wiegt 40 bis 80 Gramm. Der Drosseluferläufer ist etwas kleiner und erreicht eine Körperlänge von 18 bis 20 Zentimeter. Die Flügelspannweite beträgt 37 bis 40 Zentimeter. Das Gewicht variiert zwischen 25 und 60 Gramm.^[1]

Beide Arten haben eine graubraune Körperoberseite, einen auffallenden weißen Überaugenstreif und einen dunklen Streif, der sich über das Auge bis zum Ohrflecken hinzieht. Beim Flussuferläufer sind die Seiten der Vorderbrust grau und deutlich abgesetzt von der ansonsten weißen Körperunterseite. Beim Drosseluferläufer ist die Körperunterseite auffallend dunkelbraun gefleckt. Die Schnäbel beider Arten sind gerade und nur wenig länger als der Kopf.

Verbreitungsgebiet

Der Flussuferläufer brütet in Europa und Asien von Großbritannien bis Japan. Der Drosseluferläufer brütet von Alaska bis zur Südküste der Hudson Bay und von dort bis zur Küste Labradors.

In Mitteleuropa kommt nur der Flussuferläufer vor. Seine Bestände sind seit dem 19. Jahrhundert kontinuierlich zurückgegangen, so dass in vielen Regionen nur noch wenige Restvorkommen erhalten geblieben sind. Der Bruterfolg dieser zum Teil isolierten Restpopulationen ist zu gering, um einen Bestandserhalt ohne Zuwanderung sicherzustellen.^[2] An vergleichsweise ungestörten und naturnah gebliebenen Gewässern vor allem in alpinen und subalpinen Bereichen sind die Bestände seit Jahrzehnten weitgehend stabil. In einigen mitteleuropäischen Regionen gibt es auch wieder Zunahmen. So hat sich der Flussuferläufer seit den 1990er Jahren wieder in den Niederlanden angesiedelt. Er brütet dabei in neu entstandenen Schutzgebieten entlang von Flüssen. Auch in Teilen Ungarns und der Slowakei hat sich gezeigt, dass er beispielsweise neu entstandene Tagebaugewässer und Staubecken zum Teil sehr schnell besiedelt.^[3]

Lebensweise

Die Actitis-Arten fressen vor allem Insekten. Sie werden von der Bodenoberfläche, aber auch zwischen Spalten oder Steinen hervorgeholt. Beide Arten schleichen sich an sich bewegende Beutetiere in einer Weise an, die an die Jagdweise von Reihern erinnert.^[1]

Beide Arten sind Bodenbrüter, die ein gut verstecktes Bodennest meist in der Nähe von Wasser errichten. Das Gelege besteht beim Flussuferläufer gewöhnlich aus vier großen, bräunlichen Eiern, die mit zahlreichen dunklen Punkten und Flecken besetzt sind. Das Gelege des Drosseluferläufers besteht aus drei bis fünf hell rötlichbraunen Eiern. Beim Flussuferläufer brüten beide Elternvögel, beim Drosseluferläufer nur dann, wenn es sich um eine monogame Paarbeziehung handelt. Drosseluferläufer sind teilweise polyandrisch und in diesem Fall verlässt das Weibchen das Brutrevier nach der Eiablage. Hier zieht das Männchen dann die Jungvögel auf.^[1]

Belege

Literatur

• Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel. Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, ISBN 3-89104-647-2.
• Richard Sale: A Complete Guide to Arctic Wildlife, Verlag Christopher Helm, London 2006, ISBN 0-7136-7039-8

Einzelbelege

1. ↑ ^{a b c} Richard Sale: A Complete Guide to Arctic Wildlife, S. 216
2. ↑ Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, S. 493 und S. 494
3. ↑ Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, S. 494

Weblinks

– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Drosselöverloper (A. macularius) in Smuckkleed

Överlopers (Actitis) sünd en Geslecht mank de Snippenvagels. Dor gifft dat hüdigendags man bloß twee Aarden vun. Een leevt in de Paläarktis un de annere in de Nearktis

Freten

Beide Aarden freet sunnerlich Insekten De hoolt se vun boven vun’e Eer, man ok ut Klöven oder twuschen Steene rut. Wenn de Büte sik bewegen deit, sliekt sik beide Aarden an ehr ran, as Reegers dat maakt.^[1]

Aarden

• Överloper (A. hypoleucos)
• Drosselöverloper (A. macularius)

Kiek ok bi

• List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
• Projekt: Deerternaams up Platt

Literatur

• Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Rutg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, ISBN 3-89104-647-2
• Richard Sale: A Complete Guide to Arctic Wildlife, Verlag Christopher Helm, London 2006, ISBN 0-7136-7039-8

Belege

1. ↑ Kiek bi Sale, A complete Guide...

Weblenken

. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Actitis is a small genus of waders, comprising just two very similar bird species.

Taxonomy

The genus Actitis was introduced in 1811 by the German zoologist Johann Illiger.^[1] The genus name is from Ancient Greek aktites, "coast-dweller" from akte, "coast".^[2] The type species is the common sandpiper.^[3] The genus is sister to the genus Tringa that contains the shanks and the tattlers.^[4]

The genus contains two species:^[5]

• Common sandpiper, Actitis hypoleucos, of Eurasia
• Spotted sandpiper, Actitis macularia of North America

Description

These are both small migratory waders, greyish brown on top and white underneath, with a distinctive stiff-winged flight low over the water. The plumages are very similar, apart from spotted sandpipers' distinctive breeding plumage, and suspected out-of-range vagrants must be carefully observed for identification to species.

Both species have short yellow or yellowish legs and a medium bill. These are not gregarious birds and are seldom seen in large flocks.

They nest on the ground, and their habitat is near fresh water. These birds forage on the ground or in water, picking up food by sight. They may also catch insects in flight. They eat insects, crustaceans and other invertebrates.

Actitis is part of the shank-tattler-phalarope clade and less closely related to the calidrid sandpipers.^[6] Based on the degree of DNA sequence divergence and putative shank and phalarope fossils from around the Oligocene/Miocene boundary some 23-22 million years ago, presumably Actitis diverged from its closest relatives in the Late Oligocene; given the much higher diversity of the prehistoric members of the group in Eurasia it is likely that they originated there, possibly being isolated as the remains of the Turgai Sea dried up, which happened just around this time.^[7]

The Late Pliocene fossil described as Actitis balcanica ^[8] appears to be actually from some indeterminate charadriid.^[9]

Footnotes

References

Wikimedia Commons has media related to Actitis.

• Mlíkovský, Jirí (2002): Cenozoic Birds of the World, Part 1: Europe. Ninox Press, Prague. ISBN 80-901105-3-8
• Paton, Tara A.; Baker, Allan J.; Groth, J. G.; Barrowclough, G. F. (2003). "RAG-1 sequences resolve phylogenetic relationships within charadriiform birds". Molecular Phylogenetics and Evolution. 29 (2): 268–278. doi:10.1016/S1055-7903(03)00098-8. PMID 13678682.
• Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A.; Székely, Tamás (2004). "A supertree approach to shorebird phylogeny". BMC Evolutionary Biology. 4: 28. doi:10.1186/1471-2148-4-28. PMC 515296. PMID 15329156. Supplementary Material

Actitis hypoleucos
Actitis macularia

Actitis estas eta genro de vadbirdoj de la familio de Skolopedoj kaj ordo de Ĥaradrioformaj, kiu enhavas nur du tre similaj specioj de birdoj. Nome

• Blankventra tringo, Actitis hypoleucos aŭ Tringa hypoleuca, de Eŭropo kaj Azio, kaj
• Makula tringo, Actitis macularia aŭ Tringa macularia, de Norda Ameriko

Ili formas apartan grupon inter la specioj kutime nomataj kiel tringoj (Pereira & Baker, 2005) kaj ne estas tre rilataj al kalidrecaj tringoj (Thomas et al, 2004). Prahistoria parenco, Actitis balcanica, estis priskribita el fosilioj de malfrua Plioceno trovitaj ĉe Varshets, Bulgario.

Tiuj specioj estas ambaŭ etaj migrantaj vadbirdoj, brungrizaj supre kaj blankaj sube, kun diferenciga malalta flugo per rigidaj flugiloj super akvo. La plumaroj estas tre similaj, escepte la diferencigan dumidigadan plumaron de Makula tringo, Actitis macularia, kaj supozitaj vaguloj eksterteritoriaj devus esti tre zorge observataj por certigi identigon.

Ambaŭ specioj havas mallongajn flavajn aŭ flavecajn krurojn kaj mezgrandan bekon. Ili ne estas sociaj birdoj kaj estas malofte vidataj en grandaj aroj.

Ili nestas surgrunde kaj ili kutimas ĉeesti fluantan akvon. Tiuj birdoj sin nutras surgrunde aŭ ĉeakve, bekoplukante laŭ rigarda serĉado. Ili povas ankaŭ fluge predi insektojn. Ili sin nutras per insektoj, krustuloj kaj aliaj diversaj senvertebruloj.

Referencoj

• Pereira, Sérgio Luiz & Baker, Alan J. (2005): Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae). Condor 107(3): 514–526. DOI: 10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2 HTML resumo
• Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A. & Székely, Tamás (2004): A supertree approach to shorebird phylogeny. BMC Evol. Biol. 4: 28. COI:10.1186/1471-2148-4-28 PDF plena teksto

Kroma Materialo

Actitis es un género de aves Charadriiformes de la familia Scolopacidae, que incluye dos especies muy similares conocidas en conjunto como andarríos. Forman un linaje dentro del mismo clado que en el género Tringa,^[1]​ y están menos relacionados con Calidris.^[2]​

Son pequeñas aves migratorias, gris pardo por encima y blanco debajo, con un distintivo movimiento de alas al salir del agua. Los plumajes son similares, aunque A. macularius tiene un plumaje especial de apareo.

Tienen patas amarillas cortas y un pico mediano. No son gregarios y raramente vuelan en grandes bandadas.

Anidan en la tierra, y su hábitat es cerca de agua dulce. Forrajean en la tierra o en el agua, picoteando alimento por la vista. También cazan insectos al vuelo. Comen insectos, crustáceos y otros invertebrados.

Especies

Se conocen dos especies de Actitis:^[3]​

• Actitis hypoleucos - andarríos chico (Europa, Asia)
• Actitis macularius - andarríos maculado (Norteamérica)

Un pariente prehistórico, Actitis balcanica, ha sido descrito del Plioceno Tardío; fósil encontrado en Varshets, Bulgaria. No presenta dimorfismo sexual en cuanto a la coloración del plumaje pero sí parece haber ligeras diferencias sexuales en cuanto al tamaño de las aves (Prater et al., 1975). En este sentido, este rasgo no parece ser muy fiable a la hora de separar sexos ya que también existen diferencias de tamaños entre los individuos del mismo sexo de poblaciones del norte del continente y las más sureñas (Cramp y Simmons, 1983). A pesar de ello, algunos autores obtienen una segregación de sexos por tamaños utilizando las longitudes alares (Balmori, 2003).

Muda

Fenómeno poco estudiado en general y prácticamente desconocido en España. La información disponible sobre este aspecto de la biología de la especie se encuentra recogida en Prater et al., (1977), Cramp y Simmons, (1983), Chandler (1989) y más recientemente en Piersma et al., (1996). Tras la época de cría, tanto adultos como juveniles sufren una muda completa, por lo que la dificultad de separar edades se acentúa con el avance de esta estación. De este modo, es extremadamente difícil separar las aves juveniles de las adultas a finales del invierno y prácticamente imposible diferenciar unas de otras al llegar la época de cría. Parece ser que, en primavera, sólo se pueden clasificar como juveniles de segundo año aquellas aves que hayan retenido algunas primarias más internas y secundarias. Las aves pueden seguir dos estrategias de muda diferentes, la primera consiste en comenzar la muda antes de migrar (agosto-septiembre), nada más acabar la época de cría, suspenderla (algunas primarias más internas) y terminarla una vez alcanzados los cuarteles de invernada (marzo). La otra estrategia, la más común, implicaría el desarrollo de todo el proceso en dichos cuarteles. Según Prater et al. (1975), la mayoría de los andarríos chicos que invernan en África oriental llegan con las primarias viejas sin mudar y las renuevan entre octubre y enero. Por otra parte, la muda pre-nupcial es parcial, tanto en adultos (febrero-mayo) como en aves de segundo año, aunque estas últimas comienzan el proceso bastante más tarde (marzo-abril) (Cramp y Simmons, 1983)

Referencias

Rantasipit (Actitis) ovat kurppien heimoon kuuluva lintusuku. Rantasipien sukuun kuuluu kaksi lajia.

Rantasipeihin (Actitis) kuuluvat lajit

• Amerikansipi (Actitis macularius)
• Rantasipi (Actitis hypoleucos)

Lähteet

Actitis est un genre d'oiseaux qui regroupe deux espèces de limicoles de la famille des Scolopacidae. Ce sont des chevaliers de petite taille.

Liste des espèces

D'après la classification de référence (version 2.2, 2009) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :

• Actitis hypoleucos – Chevalier guignette
• Actitis macularius – Chevalier grivelé

Références externes

• (en) Référence Zoonomen Nomenclature Resource (Alan P. Peterson) : Actitis dans Charadriiformes
• (en) Référence Animal Diversity Web : Actitis
• (en) Référence NCBI : Actitis (taxons inclus)

Actitis Illiger, 1811 è un piccolo genere di uccelli della famiglia Scolopacidae.^[1]

Tassonomia

Comprende solo due specie:^[1]

• Actitis hypoleucos (Linnaeus, 1758) - piro-piro piccolo
• Actitis macularius (Linnaeus, 1766) - piro-piro macchiato

Note

Upes tilbītes (Actitis) ir sloku dzimtas (Scolopacidae) tārtiņveidīgo putnu ģints, kas apvieno 2 mūsdienās dzīvojošas bridējputnu sugas.^[1] Latvijā sastopama viena no tām — upes tilbīte (Actitis hypoleucos).^[2] Abas sugas ligzdo ziemeļu puslodē: upes tilbīte ligzdo Eirāzijā, bet Amerikas upes tilbīte (Actitis macularia) ligzdo Ziemeļamerikā.^[3][4]

Upes tilbītes no kopējā bridējputnu priekšteča atdalījās pirms apmēram 23—22 miljoniem gadu, oligocēna beigās. Šajā laikā Eirāzijā bija sastopama liela upes tilbīšu dažādība un, visticamākais, ka tieši Eirāzijā radās arī mūsdienu sugas.^[5]

Kopējās īpašības

Abas upes tilbītes ir neliela auguma gājputni ar samērā īsām, dzeltenīgām kājām un vidēji garu knābi. To apspalvojums ļoti līdzīgs — pelēkbrūns ar baltu pavēdri. Vienīgi vairošanās sezonas laikā Amerikas upes tilbītei ir tumši punktotas krūtis. Tomēr ārpus vairošanās sezonas, kad tilbītes daudz ceļo un nonāk netipskos ģeogrāfiskos reģionos, tās ir samērā grūti atšķiramas. Piemēram, upes tilbīte var sasniegt Ziemeļameriku, bet Amerikas upes tilbīte Eiropu.

Upes tilbītēm ir viegli atpazīstams lidojuma raksturs, tuvu gar ūdens virsmu. Putni nav ļoti sabiedriski un lielos baros novērojami ļoti reti. Upes tilbītes ligzdo uz zemes, tuvu krasta līnijai. Barojas uz sauszemes vai seklā ūdenī, barību atrodot ar redzes palīdzību. Ķer arī kukaiņus lidojumā. Upes tilbītes barojas ar kukaiņiem, vēžveidīgajiem un citiem bezmugurkaulniekiem.

Sistemātika

Upes tilbīšu ģints (Actitis)

• Amerikas upes tilbīte (Actitis macularius)
• Upes tilbīte (Actitis hypoleucos)

Atsauces

Actitis is een geslacht van vogels uit de familie strandlopers en snippen (Scolopacidae). Het geslacht telt 2 soorten.^[1]

Soorten

• Actitis hypoleucos (Oeverloper)
• Actitis macularius (Amerikaanse oeverloper)

Actitis er ei biologisk slekt i snipefamilien Scolopacidae. To svært like fugleartar er plassert i denne slekta. Strandsnipe, Actitis hypoleucos har hekkeutbreiing i Eurasia og overvintring i Afrika sør for Sahara, den orientalske regionen og i den australske regionen. Den andre arten, flekksnipe, Actitis macularia, har utbreiing avgrensa til Amerika.

Slektsnamnet Actitis er frå gamalgresk aktites, 'kystbuar'. Akte tyder 'kyst'.^[1]

Skildring

Kroppslengda på desse små vadarane ligg mellom 18 og 22 centimeter, med flekksnipa som den minste av desse to. Vekta varierer mellom ca. 20 og 90 gram. Begge er trekkjande vadarar, gråbrune på oversida og kvit under, med ein særeigen flukt på stive venger lågt over vatnet. Fjørdraktene er svært like, bortsett frå flekksnipene sin karakteristiske hekkefjærdrakt med kraftige mørke flekker på undersida. Begge artane har korte gule eller gulaktige bein og eit middels langt nebb. Nebbet er rett og berre litt lengre enn hovudet. Dette er særs lite sosiale fuglar og blir sjeldan sett i store flokkar.

Actitis-snipene hekkar på bakken, og hekkehabitatet er nær ferskvatn. Dei finn føda på bakken eller i vatn, og plukkar opp bytet ved hjelp av synet. Dei kan òg fange insekt i flukt. Dei et insekt, krepsdyr og andre virvellause dyr. Hekkebiologien er ikkje samsvarande mellom artane, hos strandsniper deltar begge foreldre i ruging, hos flekksniper berre viss dei er eit monogamt parsamband. Flekksnipene er delvis polyandriske, og i så fall forlèt hoene reiret etter egglegging og overlèt ansvaret til hannen.

Utbreiing

Strandsnipa hekkar frå Storbritannia tvers over Europa og Asia til Japan. Mange av desse trekker sørover for overvintring, men somme individ vil halde seg i område med kystklima i Vest-Europa gjennom vinteren. Dei mest vidstrekte overvintringsområda for strandsniper er kystane av Afrika og Afrika sør for Sahara. Vidare langs kystar av Den arabiske halvøya, Sør-Asia og Søraust-Asia, gjennom Indonesia, Ny-Guinea til Australia, i nokre år òg på øyar i det vestlege Stillehavet.^[2] Flekksnipene hekkar frå Alaska til den sørlege kysten av Hudsonbukta og derfrå til kysten av Labrador-halvøya. Overvintringsområdet til flekksnipene ligg i det sørlegaste USA inkludert Florida, gjennom Mellom-Amerika og Karibia til Sør-Amerika. Sørgrensa går gjennom nordlege Argentina, og i Chile til meir enn 42 ° sør.

Kjelder

Referansar

Bakgrunnsstoff

Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Actitis

Actitis – rodzaj ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej^[5].

Morfologia

Długość ciała 18–21 cm; masa ciała 19–93 g; rozpiętość skrzydeł 37–41 cm; samce są średnio nieco mniejsze i lżejsze od samic^[6].

Systematyka

Etymologia

Actitis (Atites, Actitus): gr. ακτιτης aktitēs – mieszkaniec wybrzeża, od ακτη aktē, ακτης aktēs – wybrzeże; ιζω izō – siedzieć^[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[8]:

• Actitis hypoleucos – brodziec piskliwy
• Actitis macularius – brodziec plamisty

Przypisy

Drillsnäppor (Actitis) är ett litet släkte med vadare som består av endast två nästan identiska arter, den amerikanska arten fläckdrillsnäppa och den i Europa och Asien förekommande drillsnäppan.

Utseende och levnadssätt

Arterna är små flyttande vadare, med gråbrun ovansida och vit undersida, som flyger på ett karaktäristisk stelvingat vis tät över vattenytan. Deras fjäderdräkter är mycket lika så när som på fläckdrillsnäppans distinkta häckningsdräkt. De har korta gula ben och medellång näbb. De är inte flockfåglar och ses sällan i större flockar.

Drillsnäpporna häckar på marken i närheten av färskvatten. De födosöker på marken eller i vattnet, där de snappar efter föda med hjälp av synen, men de kan ibland också snappa efter insekter i flykten. Deras föda består av insekter, kräftdjur och andra ryggradslösa djur.

Systematik

Det finns två nu levande arter av drillsnäppa:

• Drillsnäppa (Actitis hypoleucos), i Eurasien
• Fläckdrillsnäppa (Actitis macularia), i Nordamerika

Det fossil från sen pliocen som tidigare beskrivits som Actitis balcanica verkar istället vara en pipare (Charadriidae) med osäker taxonomisk hemvist.^[1]

Drillsnäpporna tillhör samma klad som Tringa-snäpporna och simsnäpporna. De är därmed inte lika närbesläktade med Calidris-snäpporna.^[2] Vissa taxonomer kategoriserar till och med denna grupp som tillhörande släktet Tringa.^[3] Drillsnäpporna skilde sig troligen från sina närmsta släktingar under sen oligocen, baserat på analyser av skillnader i DNA-sekvens tillsammans med fossila lämningar av arter som man antar tillhör släkten Tringa och Phalaropus från ungefär gränsen mellan oligocen och miocen, cirka 23-22 miljoner år sedan. Utifrån att mångfalden är så mycket större i Eurasien bland de förhistoriska arterna inom denna grupp så antar man att gruppen härstammar därifrån. Kanske utvecklades de på grund av isolering då Turgajsjön torkade ut, vilket skedde vid denna tid.^[4]

Referenser

Noter

1. ^ Mlíkovský (2002)
2. ^ Paton et al. (2003), Thomas et al (2004)
3. ^ Lars Larsson (2001) Birds of the World, CD-rom
4. ^ Mlíkovský (2002), Paton et al. (2003)

Källor

Texten är till stora delar översatt från engelska wikipedias artikel Actitis, läst 2008-05-18, där följande källor anges:

• Mlíkovský, Jirí (2002) Cenozoic Birds of the World, Part 1: Europe, Ninox Press, Prag, PDF fulltext
• Paton, Tara A.; Baker, Allan J.; Groth, J.G. & Barrowclough, G.F. (2003) RAG-1 sequences resolve phylogenetic relationships within charadriiform birds. Molecular Phylogenetics and Evolution, vol.29, nr.2, sid:268-278. doi:10.1016/S1055-7903(03)00098-8 (HTML sammanfattning)
• Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A. & Székely, Tamás (2004) A supertree approach to shorebird phylogeny. BMC journals, vol.4, sid:28. doi:10.1186/1471-2148-4-28 PDF fulltext^{[död länk]} Supplement

Övriga källor

• Larsson, Lars (2001) Birds of the World, CD-rom

Actitis là một chi chim trong họ Scolopacidae.^[1] Cả hai loài trong chi này đều loài chim lội nhỏ di cư, màu nâu xám trên đầu và trắng bên dưới bay thấp trên mặt nước.

Cả hai loài này có chân ngắn màu hơi vàng hoặc vàng và mỏ trung bình. Đây không phải là loài chim sống thành bầy và hiếm khi được thấy ở đàn lớn.

Chúng làm tổ trên mặt đất, và môi trường sống của chúng là gần nước ngọt. Chúng tìm kiếm ăn trên mặt đất hoặc dưới nước, nhặt thức ăn trong tầm nhìn. Chúng cũng có thể bắt côn trùng bay. Chúng ăn côn trùng, động vật giáp xác và động vật không xương khác.

Các loài

• Actitis hypoleucos
• Actitis macularia

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

• Mlíkovský, Jirí (2002): Cenozoic Birds of the World, Part 1: Europe. Ninox Press, Prague. Bản mẫu:Listed Invalid ISBN PDF fulltext
• Paton, Tara A.; Baker, Allan J.; Groth, J. G.; Barrowclough, G. F. (2003). “RAG-1 sequences resolve phylogenetic relationships within charadriiform birds”. Molecular Phylogenetics and Evolution 29 (2): 268–278. PMID 13678682. doi:10.1016/S1055-7903(03)00098-8.
• Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A.; Székely, Tamás (2004). “A supertree approach to shorebird phylogeny”. BMC Evolutionary Biology 4: 28. PMC 515296. PMID 15329156. doi:10.1186/1471-2148-4-28. Supplementary Material
• Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, ISBN 3-89104-647-2
• Richard Sale: A Complete Guide to Arctic Wildlife, Verlag Christopher Helm, London 2006, ISBN 0-7136-7039-8
• Actitis tại Hệ thống Thông tin Phân loại Tích hợp (ITIS).
• Tham khảo Animal Diversity Web : Actitis (tiếng Anh)
• Actitis tại trang Trung tâm Thông tin Công nghệ sinh học quốc gia Hoa Kỳ (NCBI).

Bài viết Bộ Choi choi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

磯鷸 A. hypoleucos
斑點磯鷸 A. macularia

磯鷸屬，學名Actitis，是鷸科的一屬，小型涉禽，包括兩種：

• 磯鷸 Actitis hypoleucos，分佈在歐亞大陸；
• 斑點磯鷸 Actitis macularia，分佈在北美。

兩種都是候鳥，有短而黃的腿，中等大小的喙。一般單獨活動。在地面上筑巢，棲息地靠近淡水，並在水中或地面上覓食，有時也能捕捉空中飛行的昆蟲。它們的食物包括昆蟲、甲殼類等無脊椎動物。

參考

• Pereira, Sérgio Luiz & Baker, Alan J. (2005): Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae). Condor 107(3): 514–526. DOI: 10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2 HTML abstract

• Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A. & Székely, Tamás (2004): A supertree approach to shorebird phylogeny. BMC Evol. Biol. 4: 28. doi:10.1186/1471-2148-4-28 PDF fulltext^{[永久失效連結]} Supplementary Material^{[永久失效連結]}