Sepulcidae is an extinct family of stem sawflies in the order Hymenoptera. The family is known primarily from late Mesozoic fossils found in 1968 in Transbaikalia. The insects were distant relatives of modern sawflies and are part of the living superfamily Cephoidea.
The genus Sepulca was identified by Alexandr Pavlovich Rasnitsyn. It was named by his colleague and a science-fiction author Kirill Eskov after fictional entities called sepulki, found in Stanisław Lem's The Star Diaries and Observation on the Spot.[1] The relation to Lem's sepulki is understandable in both Polish and Russian, but their English translation obscures their association with ancient insects as they are translated as Scrupts in English editions of Lem's novels.[2]
These 17 genera belong to the family Sepulcidae:[3]
Sepulcidae is an extinct family of stem sawflies in the order Hymenoptera. The family is known primarily from late Mesozoic fossils found in 1968 in Transbaikalia. The insects were distant relatives of modern sawflies and are part of the living superfamily Cephoidea.
The genus Sepulca was identified by Alexandr Pavlovich Rasnitsyn. It was named by his colleague and a science-fiction author Kirill Eskov after fictional entities called sepulki, found in Stanisław Lem's The Star Diaries and Observation on the Spot. The relation to Lem's sepulki is understandable in both Polish and Russian, but their English translation obscures their association with ancient insects as they are translated as Scrupts in English editions of Lem's novels.
Sepulcidae es una familia extinta de avispas del orden Hymenoptera. Se la conoce principalmente de fósiles encontrados en 1968 en Transbaikalia, Mesozoico tardío. Son parientes lejanos de la superfamilia viviente Cephoidea.
Fue nombrado por las sepulcas, un concepto literario fantástico empleado por el escritor polaco Stanisław Lem.
El género Sepulca Incluye dos especies, así como un número de subespecies.[1]
Estos 17 géneros pertenecen a la familia Sepulcidae:
Datos: Q4416546
Especies: Sepulcidae
Sepulcidae es una familia extinta de avispas del orden Hymenoptera. Se la conoce principalmente de fósiles encontrados en 1968 en Transbaikalia, Mesozoico tardío. Son parientes lejanos de la superfamilia viviente Cephoidea.
Fue nombrado por las sepulcas, un concepto literario fantástico empleado por el escritor polaco Stanisław Lem.
El género Sepulca Incluye dos especies, así como un número de subespecies.
Les Sepulcidae forment une famille éteinte d'insectes hyméoptères de la super-famille des Cephoidea[1].
Ses fossiles ont principalement été découverts dans le Crétacé de Russie, dans la région de Transbaïkalie, située à l'est du lac Baïkal.
Cependant d'autres fossiles ont été ensuite trouvés dans le Mésozoïque dans différentes régions du monde (Mongolie, Chine, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Inde, Allemagne, Espagne, Royaume-Uni et Brésil[2].
Plusieurs sous-familles et genres sont rattachés à cette famille[2] :
Le premier genre et genre type, Sepulca, a été décrit par Alexandr Pavlovich Rasnitsyn. Il a été nommé par son collègue et auteur de science-fiction Kirill Eskov d'après des entités fictives appelées « sépulkis », trouvées dans les romans de science-fiction de Stanislas Lem.
Les Sepulcidae forment une famille éteinte d'insectes hyméoptères de la super-famille des Cephoidea.
Ses fossiles ont principalement été découverts dans le Crétacé de Russie, dans la région de Transbaïkalie, située à l'est du lac Baïkal.
Cependant d'autres fossiles ont été ensuite trouvés dans le Mésozoïque dans différentes régions du monde (Mongolie, Chine, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Inde, Allemagne, Espagne, Royaume-Uni et Brésil.
Hasło w Wikisłowniku Sepulkowate (Sepulcidae) – rodzina wymarłych, mezozoicznych owadów z rzędu błonkoskrzydłych. W zapisie kopalnym występują od jury wczesnej do kredy późnej i należą do największych grup mezozoicznych rośliniarek. Ich skamieniałości znajdywane są na terenie Hiszpanii, Niemiec, Anglii, azjatyckiej części Rosji, Kazachstanu, Kirgistanu, Mongolii, Chin, Indii i Brazylii[1]. Rodzinę tą wraz z jej rodzajem typowym wprowadził w 1968 roku radziecki paleoentomolog Aleksandr Rasnicyn, pracujący w jednym laboratorium z pisarzem Kiriłłem Jeśkowem. Nazwa pochodzi od sepulek, występujących w twórczości Stanisława Lema między innymi w opowiadaniu Podróż czternasta w zbiorze Dzienniki gwiazdowe[2][3].
Do 2017 roku opisano 55 gatunków sepulkowatych, zgrupowanych w 17 rodzajach i 5 podrodzinach[1]:
Sepulkowate (Sepulcidae) – rodzina wymarłych, mezozoicznych owadów z rzędu błonkoskrzydłych. W zapisie kopalnym występują od jury wczesnej do kredy późnej i należą do największych grup mezozoicznych rośliniarek. Ich skamieniałości znajdywane są na terenie Hiszpanii, Niemiec, Anglii, azjatyckiej części Rosji, Kazachstanu, Kirgistanu, Mongolii, Chin, Indii i Brazylii. Rodzinę tą wraz z jej rodzajem typowym wprowadził w 1968 roku radziecki paleoentomolog Aleksandr Rasnicyn, pracujący w jednym laboratorium z pisarzem Kiriłłem Jeśkowem. Nazwa pochodzi od sepulek, występujących w twórczości Stanisława Lema między innymi w opowiadaniu Podróż czternasta w zbiorze Dzienniki gwiazdowe.
Do 2017 roku opisano 55 gatunków sepulkowatych, zgrupowanych w 17 rodzajach i 5 podrodzinach:
podrodzina: Sepulcinae Rasnitsyn, 1968 Sepulca Rasnitsyn, 1968 Sepulenia Rasnitsyn, 1968 podrodzina: Parapamphiliinae Rasnitsyn, 1968 Micramphilius Rasnitsyn, 1993 Pamparaphilius Rasnitsyn, 1993 Parabakharius Rasnitsyn, 1993 Parapamphilius Rasnitsyn, 1968 Shurabisca Rasnitsyn, 1968 Sogutia Rasnitsyn, 1977 podrodzina: Xyelulinae Rasnitsyn, 1993 Neoxyelula Rasnitsyn, 1993 Onokhoius Rasnitsyn, 1990 Xyelula Rasnitsyn, 1969 podrodzina: Trematothoracinae Rasnitsyn, 1988 Prosyntexis Sharkey, 1990 Thoracotrema Rasnitsyn, 1988 Trematothorax Rasnitsyn, 1988 podrodzina: Ghilarellinae Rasnitsyn, 1988 Ghilarella Rasnitsyn, 1988 Meiaghilarella Rasnitsyn et Martinez-Delclos, 2000 podrodzina: incertae sedis Xaxexis Pagliano et Scaramozzino, 1990
Поиск изображений
на Викискладе
Сепульковые (лат. Sepulcidae) — ископаемое семейство насекомых из подотряда сидячебрюхие из меловых отложений мезозойской эры.
Слово «Сепульки» имеет отношение к фантастической литературе и упоминается в сатирическом произведении Станислава Лема «Звёздные дневники Ийона Тихого» (Путешествие четырнадцатое). Палеоэнтомолог Александр Павлович Расницын, описавший ископаемых насекомых из юрского местонахождения Каратау (в ряду прочих им были описаны Сепулька удивительная (Sepulca mirabilis) и Сепуление со свистом (точнее, «Сепуления свистящая» Sepulenia syricta) в составе нового семейства Sepulcidae), отослал экземпляр своей книги Станиславу Лему.
Европа (Великобритания, Германия, Испания), Средняя Азия (Каратау, Киргизия), Забайкалье (Россия), Монголия, Китай, Индия, Бразилия.
14 родов и около 35 видов объединяются в 4 подсемейства: Ghilarellinae (2 рода и 3 вида), Parapamphiliinae (5, 9), Sepulcinae (2, 3), Trematothoracinae (2, 11), Xyelulinae (3, 9). Сепульки отнесены к надсемейству Cephoidea на основании синапоморфий с современными Cephidae (стеблевыми пилильщиками) по умеренно и равномерно узкому костальному полю (иногда вторично сильно суженному в основании) и с SC, слитой с R (иногда кроме основания) и лишенной конечной ветви, пересекающей костальное поле. Сепульки лишены характерных апоморфий стеблевых пилильщиков и вероятно были их предками (Расницын, 1993).
Сепульковые (лат. Sepulcidae) — ископаемое семейство насекомых из подотряда сидячебрюхие из меловых отложений мезозойской эры.
