Salelöövlane (Paederus fuscipes) on mardikaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.[1]
Salelöövlane (Paederus fuscipes) on mardikaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.
Paederus fuscipes adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Paederus fuscipes adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Żarlinek kosmopolita[1] (Paederus fuscipes) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1826 roku przez Johna Curtisa[2].
Chrząszcz o wydłużonym i lekko wypukłym ciele długości od 6,5 do 7 mm. Czułki są brunatne z żółtą nasadą. Przedplecze jest znacznie węższe od pokryw, o brzegach bocznych nieobrębionych i równoległych. Odległości między punktami na bokach przedplecza są wielokrotnie większe od ich średnic. Pokrywy są znacznie dłuższe od przedplecza, nierozszerzone ku tyłowi, zaopatrzone w wyraźnie barki. Ubarwienie odnóży jest zmienne, ale zwykle dominuje barwa żółtoczerwona[3].
Owad znany prawie wszystkich krajów Europy, w tym Polski, a ponadto z palearktycznej i orientalnej części Azji, palearktycznej i etiopskiej części Afryki oraz krainy australijskiej[2]. Zasiedla stanowiska bagniste, szlamowate pobrzeża wód oraz wilgotne łąki. Jesienią spotykany jest również w ściółce na obrzeżach lasów i zarośli[4][3].
Żarlinek kosmopolita (Paederus fuscipes) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1826 roku przez Johna Curtisa.
Chrząszcz o wydłużonym i lekko wypukłym ciele długości od 6,5 do 7 mm. Czułki są brunatne z żółtą nasadą. Przedplecze jest znacznie węższe od pokryw, o brzegach bocznych nieobrębionych i równoległych. Odległości między punktami na bokach przedplecza są wielokrotnie większe od ich średnic. Pokrywy są znacznie dłuższe od przedplecza, nierozszerzone ku tyłowi, zaopatrzone w wyraźnie barki. Ubarwienie odnóży jest zmienne, ale zwykle dominuje barwa żółtoczerwona.
Owad znany prawie wszystkich krajów Europy, w tym Polski, a ponadto z palearktycznej i orientalnej części Azji, palearktycznej i etiopskiej części Afryki oraz krainy australijskiej. Zasiedla stanowiska bagniste, szlamowate pobrzeża wód oraz wilgotne łąki. Jesienią spotykany jest również w ściółce na obrzeżach lasów i zarośli.
