dcsimg

Kotik nowozelandzki ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Kotik nowozelandzki[3] (Arctocephalus forsteri) – gatunek morskiego ssaka z rodziny uchatkowatych. Rozróżnia się dwa podgatunki: Arctocephalus forsteri forsteri zamieszkujący wybrzeża Nowej Zelandii i Arctocephalus forsteri doriferus zamieszkujący południowe wybrzeże Australii.

Charakterystyka ogólna

Duży, silny przedstawiciel uchatkowatych, o silnie zaznaczonym dymorfizmie płciowym. Ubarwienie wierzchu ciała szaro-brązowe, spód ciała nieco jaśniejszy. Zaostrzony pysk zaopatrzony jest we włosy czuciowe o długości do 50 mm. Ma silne, ostre uzębienie.

Wymiary

Długość ciała
samce 1,5–2,5 m, samice 1,3–1,5 m
masa ciała ciała
samce 120–150 kg, samice 40–70 kg

Występowanie

Wybrzeża południowej i zachodniej Australii oraz pobliskie wyspy zamieszkuje odrębna populacja licząca około 7000 osobników. Obszar występowania tego gatunku na Nowej Zelandii rozciąga się wokół Wyspy Południowej i Północnej aż do wysp Macquarie, na odcinku ponad 2700 km.

Środowisko życia

Na lądzie wypoczywają na skalistych wybrzeżach. Miejsca te są zabezpieczone przez rafy i porośnięte gęstą roślinnością chroniącą zwierzęta przed upałem i sztormami.

Tryb życia

Kotiki nowozelandzkie dobrze pływają i nurkują; pod wodą polują na ryby i inne zwierzęta morskie. Sporadycznie osobniki zamieszkujące wyspy antarktyczne polują na pingwiny. Samce są terytorialne i bronią swojego terytorium przed innymi samcami. Samice, w liczbie kilkunastu, skupiają się wokół samca, tworząc haremy.

Rozród

Samiec kopuluje z kilkoma samicami. Samica po około 9 miesiącach rodzi 1 młode o masie urodzeniowej około 3,5 kg i długości 40-45 cm. Młodym opiekuje się wyłącznie samica. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-6 lat, natomiast samce w wieku 5-6 lat.

Wrogowie

W morzu groźne dla kotików są rekiny, np. żarłacz biały, oraz orki. W rejonach subantarktycznych poluje na nie niekiedy lampart morski.

Liczebność populacji

Komercyjne polowania na kotiki nowozelandzkie rozpoczęły się w XVIII, a nasiliły w XIX wieku. Wytępiono setki tysięcy tych zwierząt i gatunek stanął na krawędzi zagłady. Uratował je mały zysk osiągany w handlu futrami. Obecnie populacja uchatek jest stabilna i szacuje się ją na 50-60 tys. osobników.

Przypisy

  1. Arctocephalus forsteri, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Chilvers, B.L. & Goldsworthy, S.D. 2015, Arctocephalus forsteri [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-13] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 152. ISBN 978-83-88147-15-9.

Linki zewnętrzne

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Kotik nowozelandzki: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Kotik nowozelandzki (Arctocephalus forsteri) – gatunek morskiego ssaka z rodziny uchatkowatych. Rozróżnia się dwa podgatunki: Arctocephalus forsteri forsteri zamieszkujący wybrzeża Nowej Zelandii i Arctocephalus forsteri doriferus zamieszkujący południowe wybrzeże Australii.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL