Ο Μεφίτης (Μεφίτις), αγγλ. (striped skunk) είναι σαρκοβόρο θηλαστικό της οικογένειας των μουστελιδών. Περιλαμβάνει δύο είδη μικρόσωμων ζώων της Αμερικής, όπου είναι γνωστά με την κοινή ονομασία σκανκ.
Οι μεφίτες έχουν περίπου το μέγεθος μιας κατοικίδιας γάτας, με μικρό κεφάλι, μικρά αφτιά, κοντά πόδια και μακριά χνουδωτή ουρά. Το μήκος τους κυμαίνεται μεταξύ 60-80 εκ. μαζί με την ουρά, η οποία μπορεί να φτάσει τα 40 εκ. Η γούνα τους φέρει ασπρόμαυρο, απαλό και πυκνό τρίχωμα. Είναι παμφάγο ζώο και αναζητά την τροφή του στο έδαφος κατά τη διάρκεια της νύχτας. Διακρίνεται από τις πλατιές, λευκές ραχιαίες ταινίες του, οι οποίες ξεκινώντας από τον αυχάνα και τους ώμους προχωρούν προς τα πλευρά μέχρι τη βάση της ουράς και είναι έντονα ευδιάκριτες επάνω στο μαύρο τρίχωμα· μία άλλη λευκή λωρίδα ξεκινάει από τη βάση του ρύγχους ανάμεσα στα μάτια και καταλήγει στο μέτωπο.[2]
Το είδος Mephitis mephitis είναι διαδεδομένο στη Βόρεια Αμερική, από τον Καναδά μέχρι το βόρειο Μεξικό, όπου ζεί σε ανοικτές περιοχές διαφόρων ενδιαιτημάτων, όπως δάση, λιβάδια ή γεωργικές περιοχές. Νυχτόβιο αρπακτικό, την ημέρα παραμένει συνήθως μέσα σε λαγούμια ή ανάμεσα στη βλάστηση και τρέφεται με έντομα, μικρά θηλαστικά, ψάρια, καρκονοειδή, φύλλα σπόρους και καρπούς, ωστόσο γενικά η διατροφή του ποικίλλει ανάλογα με την εποχή του χρόνου και τη διαθεσιμότητα της τροφής.
Εχθρούς τους, εκτός από τον άνθρωπο, είναι οι λύγκες και διάφορα αρπακτικά πουλιά. Για να προστατεύονται εκκρίνουν ένα δύσοσμο υγρό. Το έκκριμα αυτό προέρχεται από αδένες που βρίσκονται κοντά στο πρωκτό και η χαρακτηριστική οσμή του είναι τόσο δυσάρεστη ώστε να απομακρύνει τους εχθρούς τους οι οποίοι επιτίθενται μόνο όταν δεν υπάρχει άλλη λύση για εξεύρεση τροφής. Ο Μεφίτης ο γνήσιος εξακοντίζει το υγρό με απλό ανασήκωμα της ουράς, ενώ άλλα είδη, όπως η σπιλογαλή, σηκώνονται στα μπροστινά τους πόδια. Άλλο μέσο άμυνας είναι η φυγή. Οι Μεφίτες πάντως δεν παύουν να αποτελούν καλή λεία για τους εχθρούς τους και η μείωση του πληθυσμού τους εξισορροπείται από τη γρήγορη αναπαραγωγή τους. Έτσι ο αριθμός τους παραμένει σε ικανοποιητικά επίπεδα.[3]
Είναι ωφέλιμα ζώα, όχι μόνο γιατί τρώνε βλαβερά έντομα, αλλά και για τη γούνα τους. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται συστηματική εκτροφή Μεφιτών. Η δυσάρεστη οσμή που τα περιβάλλει αποφεύγεται με την αφαίρεση των πρωκτικών αδένων σε νεαρή ηλικία. Στα άτομα που συλλαμβάνονται σε άγρια κατάσταση η δυσοσμία αυτή εξαλείφεται με ειδική κατεργασία. Το θηλυκό ζώο γεννάει, ύστερα από μια περίοδο κύησης 60-77 ημερών, 5-6 μικρά, τα οποία κατά τη γέννησή τους είναι τυφλά και κουφά.
Το είδος Mephitis macroura συναντάται κυρίως στις ερημικές περιοχές του Μεξικού. Διακρίνεται από το προηγούμενο από μια ευδιάκριτη περιοχή με μακριές τρίχες στο σβέρκο καιέχει μακρύτερη ουρά. Εμφανίζεται σε δύο χρωματικές παραλλαγές, μία με κατάλεκη πλάτη και μία με μαύρη πλάτη και στενές, λευκές ρίγες στα πλευρά.
Ο μεφίτης είναι εύκολα εξημερωμένος και συχνά φυλασσόταν σε αχυρώνες για να σκοτώνει ποντίκια και αρουραίους κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. [4]
Αν και μπορούν να ζουν σε εσωτερικούς χώρους με ανθρώπους όπως οι γάτες και οι σκύλοι, οι μεφίτες ως κατοικίδια ζώα είναι σχετικά σπάνια, εν μέρει λόγω των περιοριστικών νόμων και της πολυπλοκότητας της φροντίδας τους. Οι μεφίτες ως κατοικίδια ζώα υπάρχουν κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, την Πολωνία και την Ιταλία.
Ο Μεφίτης (Μεφίτις), αγγλ. (striped skunk) είναι σαρκοβόρο θηλαστικό της οικογένειας των μουστελιδών. Περιλαμβάνει δύο είδη μικρόσωμων ζώων της Αμερικής, όπου είναι γνωστά με την κοινή ονομασία σκανκ.
