Multimedia w Wikimedia Commons Ryjonos borneański[5] (Melogale everetti) – gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Słabo poznany gatunek zamieszkujący Borneo, zagrożony wyginięciem.
Jedyne potwierdzone zapisy występowania ryjonosa borneańskiego pochodzą z Kinabalu i Crocker Range Park oraz graniczących z nimi regionów Penampang, Tambunan i Tuaran w Sabah w Malezji[4]. Na Sarawak znany tylko z dowodów subfosylnych znalezionych w jaskiniach Niah[6].
Gatunek po raz pierwszy opisał brytyjski zoolog Oldfield Thomas w 1895 roku nadając mu nazwę Helictis everetti[2]. Miejsce typowe odłowu holotypu, którego dostarczył w postaci dwóch skórek Alfred Hart Everett, autor określił na szczyt Kinabalu, w północnym Borneo, na wysokości około 4000 stóp (1219 m)[2]. Część autorów traktuje M. everetti jako podgatunek ryjonosa jawajskiego (M. orientalis) lub ryjonosa birmańskiego (M. personata)[4][7][8]. Takson monotypowy[7][8].
Nazwa rodzajowa: rodzaj Meles Brisson, 1762, borsuk; gr. γαλη gale – łasica[9]. Epitet gatunkowy honoruje Alfreda Hart Everetta (1848-1898), angielskiego administratora na Sarawak w latach 1872-1890, przyrodnika i kolekcjonera, który dostarczył holotyp do Muzeum w Londynie[2].
Długość ciała 35–40 cm, ogona 16–17 cm; masa ciała 1–2 kg[7]. Ssak drapieżny o małym, smukłym korpusie i długim pysku. Sierść na grzbiecie jest w większości ciemnobrązowa, włącznie z ogonem. Spód ciała jaśniejszy. Głowa jest czarna, z maską na twarzy w białe lub żółte plamy, które są różnej wielkości i kształtu. Pazury na przednich łapach są dobrze rozwinięte i przystosowane do kopania. Czaszka i zęby są małe[7][10].
Ryjonos borneański zamieszkuje lasy i łąki na wysokości od 900 do 3000 m n.p.m.[7]. Najprawdopodobniej jest zwierzęciem o nocnym trybie życia; odpoczywa w dziurach lub szczelinach skalnych[7]. Wydaje się prowadzić samotny tryb życia. Głównie naziemny, ale odnotowano również, że wspinał się zwinnie na drzewa[7][10].
W skład diety ryjonosa borneańskiego wchodzą najprawdopodobniej m.in. owady i inne bezkręgowce, drobne kręgowce oraz owoce[7].
Informacje na temat zachowań rozrodczych i rozrodu są skąpe; raportowano o trzech młodych w miocie[7].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (ang. Endangered – zagrożony wyginięciem)[4]. Stan populacji tego ssaka jest nieznany[4]. Wszystkie główne zagrożenia dla Melogale everetti związane są z jego bardzo niewielkim zakresem dystrybucji (prawdopodobnie jest znacznie mniejszy niż 5000 km²) i ograniczeniem jego siedliska do jednego kompleksu leśnego. To sprawia, że gatunek ten jest bardzo podatny na wyginięcie wskutek nieprzewidywalnych zdarzeń, takich jak epidemie lub różnego rodzaju naturalne katastrofy[4]. Zmiana klimatu prawdopodobne też może mieć negatywny wpływ na górskie gatunki ssaków takich jak ryjonos borneański[4].
Ryjonos borneański (Melogale everetti) – gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Słabo poznany gatunek zamieszkujący Borneo, zagrożony wyginięciem.
