Chinese Stewartia

Stewarcja chińska (Stewartia sinensis) – gatunek rośliny z rodziny herbatowatych (Theaceae), występująca we wschodniej części centralnych Chin w prowincjach Anhui, Hubei, Jiangxi, Syczuan, Zhejiang^[2]. Rośnie tam w cieplejszych, niższych i zalesionych położeniach górskich (850 – 1450 m).

Morfologia

Kora

Pokrój

Małe drzewko albo duży krzew, trochę mniejszych rozmiarów niż stewarcja kameliowata. Osiąga wysokość do 9 m^[3].

Pień

Korowina podobna do kory stewarcji kameliowatej, mniej ozdobna i łuszcząca się. Stewarcja chińska jest najczęściej wielopniowa.

Liście

Sezonowe, jajowate o ostrych końcach, całobrzegie lub lekko karbowane i ciemnozielone. Przebarwiają się na kolor żółty, czerwony, a nawet purpurowy.

Kwiaty

Miseczkowate, wyrastające pojedynczo, średniej wielkości (4 – 5 cm), barwy białej lub kremowej. Nitki pręcikowe żółto-zielone. Pręciki brązowe. Kwitnienie jest długie i zaczyna się dosyć późno (sierpień).

Owoce

Drewniejące, pięciokanciaste torebki.

Zastosowanie

Roślina ozdobna sadzona soliterowo lub koło różaneczników, które mają podobne wymagania glebowe. Ma takie same wymagania, jakie posiada stewarcja kameliowata. Jest od niej mniej mrozoodporna, w Polsce bez szkody przetrzymuje mrozy do – 25 °C^[3]. Polecana szczególnie dla województw zachodnich, ale może być uprawiana w chłodniejszych rejonach kraju.

Przypisy