Timaliidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1840 gant an evnoniour gall Charles Lucien Bonaparte (1803-1857)[1], Timalia ar genad skouer anezhañ.
Diouzh Doare 9.1 an IOC World Bird List[2] ez a nav genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Timaliidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1840 gant an evnoniour gall Charles Lucien Bonaparte (1803-1857), Timalia ar genad skouer anezhañ.
Diouzh Doare 9.1 an IOC World Bird List ez a nav genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Els timàlids (Timaliidae) són una gran família d'ocells de l'ordre dels passeriformes. Aquesta família ha patit en els darrers temps grans revisions. Es reconeixien més de 300 espècies, gran part de les quals s'han ubicat a altres famílies com ara Zosteropidae, Pellorneidae, Leiothrichidae i Sylviidae.
Els timàlids s'han utilitzat tradicionalment com una família comodí (és a dir, un complex no resolt), on s'ubicaven espècies de filiació incerta (Collar Robson, 2007). Des de llavors, s'han realitzat importants estudis filogenètics (Cibois 2003; Gelang et el 2009).[1] A partir d'aquests estudis els zosteròpids (Zosteropidae) s'han inclòs dins els complex Timaliidae. Se n'han distingit en total quatre grups dins el complex Timaliidae:
Altres espècies, abans situades als timàlids, resulten ser en realitat part del clade sílvids (Sylviidae), i s'han desplaçat fins aquesta família.
Les relacions filogenètiques entre els diferents clades, i de les espècies dins els clades encara no estan totalment resoltes. Per tant, la realització de nous estudis filogenètics segurament duran molts canvis taxonòmics[2]
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.7, 2011) els timàlids han quedat reduïts a 10 gèneres amb 56 espècies:
Els timàlids (Timaliidae) són una gran família d'ocells de l'ordre dels passeriformes. Aquesta família ha patit en els darrers temps grans revisions. Es reconeixien més de 300 espècies, gran part de les quals s'han ubicat a altres famílies com ara Zosteropidae, Pellorneidae, Leiothrichidae i Sylviidae.
Els timàlids s'han utilitzat tradicionalment com una família comodí (és a dir, un complex no resolt), on s'ubicaven espècies de filiació incerta (Collar Robson, 2007). Des de llavors, s'han realitzat importants estudis filogenètics (Cibois 2003; Gelang et el 2009). A partir d'aquests estudis els zosteròpids (Zosteropidae) s'han inclòs dins els complex Timaliidae. Se n'han distingit en total quatre grups dins el complex Timaliidae:
Els zosteròpids (Zosteropidae) que inclou entre altres, els gèneres Yuhina i Stachyris, fins aleshores inclosos als timàlids. Els timàlids (Timaliidae) sensu stricto. Els pel·lornèids (Pellorneidae), que inclou "timàlids típics", principalment africans. Els leiotríquids (Leiothrichidae) que inclou entre altres Garrulax i Leiothrix.Altres espècies, abans situades als timàlids, resulten ser en realitat part del clade sílvids (Sylviidae), i s'han desplaçat fins aquesta família.
Les relacions filogenètiques entre els diferents clades, i de les espècies dins els clades encara no estan totalment resoltes. Per tant, la realització de nous estudis filogenètics segurament duran molts canvis taxonòmics
Die Timalien (Timaliidae) sind eine Familie in der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes), die in Asien vom nördlichen Pakistan über Indien und das festländische Südostasien bis Mittelchina im Norden, Borneo und Java im Süden und Mindanao im Osten vorkommt.[1]
Timalien sind kleine bis mittelgroße Singvogel mit kurzen bis mittellangen, abgerundeten Flügeln. Der Schwanz ist bei den meisten Arten mittellang, kann aber auch relativ lang oder sehr kurz sein. Der Schnabel ist kurz und gerade oder mittellang und gebogen. Kopf und Hals sind mittelgroß. Beine und Füße sind mittellang und in der Regel stämmig. Das Gefieder ist bei den meisten Arten in Brauntönen gehalten, manchmal gibt es auch schwarze oder graue Gefiederpartien. Das Gesicht ist oft kontrastreich befiedert. Die Geschlechter sehen sich recht ähnlich.[1]
Timalien sind Waldbewohner, die sowohl in Trockenwäldern als auch in feuchten tropischen Regenwäldern vorkommen. Einige Arten sind auf Bambusdickichte spezialisiert. Timalien ernähren sich von Insekten und anderen Wirbellosen, die sie von Blättern und Zweigen aufpicken. Einige Arten fressen auch Beeren, Samen und Nektar, vor allem in Zeiten, in denen Insekten rar sind.[1]
Die Vögel sind monogam und beide Eltern beteiligen sich an der Brutpflege. Sie nisten nicht in Kolonien. Das Nest wird üblicherweise nah zum Erdboden aus Blättern, kleinen Zweigen, Bambushalmen, Wurzeln und Moose errichtet. Es ist bei den meisten Arten kugelförmig oder gewölbt. Einige Arten bauen auch napfförmige Nester hinter abstehender Baumrinde oder in Baumhöhlen. Das Gelege besteht aus zwei bis fünf Eiern, wobei größere Gelege bei den nördlicher lebenden Arten üblich sind. Genaueres ist nur von wenigen Arten bekannt. Die Brutdauer beträgt bei diesen etwa 12 Tage und die Jungvögel verlassen mit einem Alter von zehn bis elf Tagen das Nest.[1]
Zu den Timalien gehören folgende Arten:[2]
Zahlreiche weitere ursprünglich zu den Timalien gerechneten Vogelarten werden heute in die Familien der Häherlinge (Leiothrichidae) und Drosslinge (Pellorneidae) gestellt.[1]
Die Timalien (Timaliidae) sind eine Familie in der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes), die in Asien vom nördlichen Pakistan über Indien und das festländische Südostasien bis Mittelchina im Norden, Borneo und Java im Süden und Mindanao im Osten vorkommt.
Бадалчылар — (лат. Timaliidae) сайрагыч чымчыктардын бир тукуму, буларга төмөнкү түр кирет: ала бадалчы (лат. Garrulax lineatus).
Бадалчылар — (лат. Timaliidae) сайрагыч чымчыктардын бир тукуму, буларга төмөнкү түр кирет: ала бадалчы (лат. Garrulax lineatus).
The Old World babblers or Timaliidae are a family of mostly Old World passerine birds. They are rather diverse in size and coloration, but are characterised by soft fluffy plumage. These are birds of tropical areas, with the greatest variety in Southeast Asia and the Indian subcontinent. The timaliids are one of two unrelated groups of birds known as babblers, the other being the Australasian babblers of the family Pomatostomidae (also known as pseudo-babblers).
Morphological diversity is rather high; most species resemble "warblers", jays or thrushes. This group is among those Old World bird families with the highest number of species still being discovered.
Timaliids are small to medium birds. They have strong legs, and many are quite terrestrial. They typically have generalised bills, similar to those of a thrush or warbler, except for the scimitar babblers which, as their name implies, have strongly decurved bills. Most have predominantly brown plumage, with minimal difference between the sexes, but many more brightly coloured species also exist.[1]
This group is not strongly migratory, and most species have short rounded wings, and a weak flight. They live in lightly wooded or scrubland environments, ranging from swamp to near-desert. They are primarily insectivorous, although many will also take berries, and the larger species will even eat small lizards and other vertebrates.[1]
Typical babblers live in communities of around a dozen birds, jointly defending a territory. Many even breed communally, with a dominant pair building a nest, and the remainder helping to defend and rear their young. Young males remain with the group, while females move away to find a new group, and thus avoid inbreeding. They make nests from twigs, and hide them in dense vegetation.[1]
The systematics of Old World babblers have long been contested. During much of the 20th century, the family was used as a "wastebin taxon" for numerous hard-to-place Old World songbirds (such as Picathartidae and Pnoepygidae, as well as the New World species the wrentit). The German ornithologist Ernst Hartert summarized this attitude with the statement that, in the passerines: "Was man nicht unterbringen kann, sieht man als Timalien an." (What one can't place systematically is considered an Old World babbler).[2]
The most obviously misplaced taxa were removed piecemeal towards the end of the last century. Since then, with the aid of DNA sequence data, it has been confirmed that even the remaining group is not monophyletic. Analysis of mtDNA cytochrome b and 12S/16S rRNA data (Cibois 2003a) spread the Timaliidae that were studied across what essentially was a badly resolved polytomy with Old World warblers and white-eyes. As the typical warblers (genus Sylvia) grouped with some presumed timaliids (such as the fulvettas), it was suggested that some Sylviidae should be moved to the Timaliidae.
The phylogenetic relationships between Timaliidae and other families was determined in a molecular phylogenetic study by Tianlong Cai and collaborators that was published in 2019. It is shown in the cladogram below:[3][4]
Pycnonotidae – bulbuls (160 species)
Sylviidae – sylviid babblers (34 species)
Paradoxornithidae – parrotbills and myzornis (37 species)
Zosteropidae – white-eyes (146 species)
Timaliidae – babblers (57 species)
Pellorneidae – ground babblers (65 species)
Alcippeidae – Alcippe fulvettas (10 species)
Leiothrichidae – laughingthrushes and allies (133 species)
The cladogram below shows the relationships between the genera. These were determined in the same study by Cai and collaborators.[3][4]
TimaliidaeTimalia – chestnut-capped babbler
Dumetia – babblers (2 species)
Mixornis – tit-babblers (5 species)
Macronus – tit-babblers (2 species)
Cyanoderma – babblers (8 species)
Spelaeornis – wren-babblers (8 species)
Melanocichla – laughingthrushes (2 species)
Pomatorhinus – scimitar babblers (10 species)
Erythrogenys – scimitar babblers (6 species)
Stachyris – babblers (13 species)
The family as currently constituted includes 58 species divided into the following ten genera:[4]
The Old World babblers or Timaliidae are a family of mostly Old World passerine birds. They are rather diverse in size and coloration, but are characterised by soft fluffy plumage. These are birds of tropical areas, with the greatest variety in Southeast Asia and the Indian subcontinent. The timaliids are one of two unrelated groups of birds known as babblers, the other being the Australasian babblers of the family Pomatostomidae (also known as pseudo-babblers).
Morphological diversity is rather high; most species resemble "warblers", jays or thrushes. This group is among those Old World bird families with the highest number of species still being discovered.
La Timaliedoj (Timaliidae) estas formoriĉa kaj specioriĉa familio el la ordo de la Paseroformaj birdoj (Passeriformes), kiu troviĝas ekskluzive en la Malnova Mondo. La plej multaj specioj de la Tomaliedoj loĝas en la tropikaj zonoj en Afriko kaj Sudazio.
Timaliedoj pro la mallongaj, rondecaj flugiloj ne estas bonaj flugantoj. Ili saltas per siaj longaj, fortaj kruroj en la malsupraj regionoj de la arboj de branĉo al branĉo aŭ vivas sur la grundo. Ilia nutraĵo konsistas el insektoj, beroj kaj fruktoj, kiujn ili je malgrandaj grupoj serĉadas sur la arbarogrundo aŭ en la densa vegetaĵo de la arboj. Dum la nutraĵserĉado la birdoj daŭre restas en kontakto per laŭtaj, varioriĉaj vokoj kaj tiamaniere garantias la kunligitecon de la grupo
La nestoj estas aŭ pelvetoformaj aŭ suprefermitaj kun flanka enirejo.
Kelkaj ornitologoj kunprenas la Timaliedojn kune kun la Silviedoj al unu familio. La sistematika enordigo de kelkaj genroj kaj specioj al la Timaliedoj estas neklara kaj disputata.
La Timaliedoj (Timaliidae) estas formoriĉa kaj specioriĉa familio el la ordo de la Paseroformaj birdoj (Passeriformes), kiu troviĝas ekskluzive en la Malnova Mondo. La plej multaj specioj de la Tomaliedoj loĝas en la tropikaj zonoj en Afriko kaj Sudazio.
Timaliedoj pro la mallongaj, rondecaj flugiloj ne estas bonaj flugantoj. Ili saltas per siaj longaj, fortaj kruroj en la malsupraj regionoj de la arboj de branĉo al branĉo aŭ vivas sur la grundo. Ilia nutraĵo konsistas el insektoj, beroj kaj fruktoj, kiujn ili je malgrandaj grupoj serĉadas sur la arbarogrundo aŭ en la densa vegetaĵo de la arboj. Dum la nutraĵserĉado la birdoj daŭre restas en kontakto per laŭtaj, varioriĉaj vokoj kaj tiamaniere garantias la kunligitecon de la grupo
La nestoj estas aŭ pelvetoformaj aŭ suprefermitaj kun flanka enirejo.
Timaliidae es una familia de aves paseriformes presentes en Asia. Los timalíidos son en general pájaros de pequeño tamaño y coloración variada, pero se caracterizan por tener plumaje de plumón suave. Son aves principalmente de áreas tropicales, encontrándose su mayor variedad en el sudeste asiático.
La taxonomía de la familia Timaliidae ha estado en disputa mucho tiempo. Durante la mayor parte del siglo XX la familia fue usada como “taxón cajón de sastre” para numerosos pájaros del Viejo Mundo difíciles de clasificar (como los Picathartidae o el herrerillo chochín). Ernst Hartert bromeaba solo en parte cuando resumía esta actitud con su planteamiento de que, en los passeriformes, “lo que uno no puede ubicar sistemáticamente es considerado un Timaliidae”. Los taxones más obviamente mal ubicados fueron quitados por etapas hacia al final del pasado siglo.
Desde entonces, con la ayuda de los datos de secuencias de ADN, se ha confirmado que incluso el grupo remanente no es monofilético. Análisis de datos de ADN mitocondrial de citocromo b y ARN ribosómicos 12 S y 16S (Cibois 2003a) expandieron los Timaliidae estudiados hasta los que eran esencialmente una politomía mal resuelta con los Sylviidae y los Zosteropidae. Como el género tipo de Sylviidae (Sylvia) y otros similares, se agrupan con algunos presuntos timaliidos (como Fulvetta), se ha sugerido que algunos miembros de Sylviidae deberían ser trasladados a Timaliidae.
Como esto incluiría el traslado del género tipo, constituiría un problema de nomenclatura zoológica que requiere la intervención de la ICZN (Cibois 2003b) pero no era algo significativo, en ese momento, dado que la filogenia de los Silviidae remanentes tampoco estaba resuelta. El problema de dar tal paso sería que se crearía un enorme clado pobremente definido a nivel de familia (muchos Silviidae y un número de Timalidae no han sido estudiados teniendo en consideración los nuevos resultados), por lo tanto esta resolución parece haber sido puesta en espera porque el momento está a favor de una reorganización general de Sylvioidea.
Alström et al. (2006) apoyaron la propuesta taxonómica de Cibois (2003b), “si los Timaliidae y varios grupos de Silviidae son reconocidos en la misma familia” pero por supuesto no es necesario unirlos para lograr la monofilia en ambas familias. Notablemente, una de las pocas conclusiones más allá del nivel de género que recibe un apoyo bastante robusto en Cibois (2003a) fue la diferenciación de Sylvia y los charlatanes relacionados de Timaliidae sensu stricto. Así que por el momento, parece más sabio mantener Sylviidae y Timaliidae como distintos y sólo dividir o mover los géneros según se necesite lograr la monofilia.
Los picos de loros son aves algo parecidas a los herrerillos (Paridae) que en el pasado fueron reiteradamente movidas entre Timalidae, Paridae y la familia propia Paradoxornithidae. Ciertamente estos no son una familia distinta, sino más bien pertenecen al clado de Sylvia (Cibois 2003a, Alström et al. 2006).
Las relaciones de los ojiblancos (actualmente en Zosteropidae) no están aún definidas. Basándose en datos de secuencias de ADN nuclear RAG-1 y c-mos, Barker et al. (2002) encontraron más probable que se agruparan más cercanos a Timaliidae propiamente que a Sylvia y sus relacionados, como planteó Cibois (2003a). Combinando datos de secuencia de ADN nuclear de exón 3 de c-myc, RAG-1, e intrón 2 de la mioglobina con los de ADN mitocóndrico citocromo b (Ericson & Johansson 2003) apoyan el mismo resultado así como lo hace un re-examen usando secuencias del intrón 2 de la mioglobina y el citocromo b de un rango más amplio (aunque no más denso) de taxones (Alström et al. 2006).
Por otra parte, los estudios de hibridación de ADN-ADN (Sibley & Ahlquist 1990) ubicaron a los ojiblancos más cercanos a Sylvia. Sin embargo, este método es considerado en la actualidad inferior a la comparación de múltiples secuencias de ADN largas. Aún, debería resaltarse que hasta ahora ningún estudio molecular ha podido definir una relación con suficiente confianza, más allá del hecho de que integran un clado con el “núcleo” de Sylviidae y el “núcleo” de Timaliidae. Dentro de este conjunto, lo más probable es que ellos forman un linaje monofilético con las yuhinas (y posiblemente con otros charlatanes). Por lo tanto, en caso que Zosteropidae se mantubiera como familia, las yuhinas debían incorporársele.
Adicionalmente, los nuevos estudios demostraban que varios géneros (como Fulvetta) no eran monofiléticos y necesitaban ser divididos (Cibois 2003, Pasquet et al. 2006).
En la actualidad la familia contiene cincuenta y cinco especies distribuidas en diez géneros:[1]
Géneros anteriormente en Timaliidae cuyas relaciones ahora se conoce que se encuentran ubicados en otras familias.
Timaliidae es una familia de aves paseriformes presentes en Asia. Los timalíidos son en general pájaros de pequeño tamaño y coloración variada, pero se caracterizan por tener plumaje de plumón suave. Son aves principalmente de áreas tropicales, encontrándose su mayor variedad en el sudeste asiático.
Vilbaslased ehk timallased (Timaliidae) on lindude sugukond, mis kuulub värvuliste seltsi.
Eestis elavaist lindudest kuulub vilbaslaste hulka üks liik – roohabekas ehk roovilbas (Panurus biarmicus).
Vilbaslased ehk timallased (Timaliidae) on lindude sugukond, mis kuulub värvuliste seltsi.
Timaliidae hegazti paseriformeen familia handia da, batez ere Mundu Zaharrean bizi dena.
Timaliidae hegazti paseriformeen familia handia da, batez ere Mundu Zaharrean bizi dena.
Timalit (Timaliidae) on heimo pienikokoisissa varpuslinnuissa. Timaleista suurin osa esiintyy luonnonvaraisena trooppisessa Kaakkois-Aasiassa. Timalit ovat pulleahkoja lintuja, joiden väritys ja koko vaihtelevat paljon. Timaleiden jalat on vahvat, ja monet timalit viihtyvät maassa. Monet timaleista eivät ole niinkään muuttolintuja, ja monilla timaleilla onkin lyhyet ja pyöreät siivet ja ne ovat heikkoja lentäjiä. Timaleihin kuuluu 11 sukua ja 46 lajia[1].
Aikaisemmin timaleihin on luettu huomattavasti enemmän lajeja, mutta siihen kuuluneita lajeja on siirretty muun muassa kerttujen, herttujen, rillien, vireoiden, peukkulien ja pyrstötimalien heimoihin.[2]
Timalit (Timaliidae) on heimo pienikokoisissa varpuslinnuissa. Timaleista suurin osa esiintyy luonnonvaraisena trooppisessa Kaakkois-Aasiassa. Timalit ovat pulleahkoja lintuja, joiden väritys ja koko vaihtelevat paljon. Timaleiden jalat on vahvat, ja monet timalit viihtyvät maassa. Monet timaleista eivät ole niinkään muuttolintuja, ja monilla timaleilla onkin lyhyet ja pyöreät siivet ja ne ovat heikkoja lentäjiä. Timaleihin kuuluu 11 sukua ja 46 lajia.
Aikaisemmin timaleihin on luettu huomattavasti enemmän lajeja, mutta siihen kuuluneita lajeja on siirretty muun muassa kerttujen, herttujen, rillien, vireoiden, peukkulien ja pyrstötimalien heimoihin.
Les Timaliidae (ou timaliidés en français) sont une famille de passereaux constituée de 10 genres et de 55 espèces. Elle a connu un gros bouleversement taxinomique à la suite d'études génétiques de ses membres en 2010.
Les Timaliidae sont traditionnellement une famille « fourre-tout » (ie : un complexe non résolu) où étaient placées des espèces de parentés incertaines (Collar & Robson, 2007). Depuis, d'importantes études phylogéniques ont été faites (Cibois 2003 ; Gelang et al. 2009). D'après ces études, les Zosterops (généralement placés dans leur propre famille, les Zosteropidae) ne sont pas en dehors du complexe Timaliidae, mais au contraire clairement inclus dedans.
Gelang et al. (2009) reconnaissent quatre principaux clades dans ce complexe[1] :
D'autres espèces qui étaient jusque-là dans le complexe Timaliidae font en fait partie du clade des Sylviidae, et sont donc déplacées dans cette famille.
Les relations phylogéniques des différents clades et des espèces à l'intérieur de ces clades ne sont pas encore toutes clairement résolues. Par conséquent, la publication de nouvelles études phylogéniques entraînera sûrement de nombreuses modifications taxinomiques[2].
D'après la classification de référence (version 2.6, 2010) du Congrès ornithologique international (ordre alphabétique) :
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Les Timaliidae (ou timaliidés en français) sont une famille de passereaux constituée de 10 genres et de 55 espèces. Elle a connu un gros bouleversement taxinomique à la suite d'études génétiques de ses membres en 2010.
Timaliidae adalah sebuah keluarga besar dari sebagian besar burung pengicau Dunia Lama. Hewan-hewan tersebut adalah burung-burung dari wilayah tropis, dengan varietas terbesar di Asia Tenggara dan anak benua India. Kelompok tersebut merupakan beberapa keluarga burung Dunia Lama dengan jumlah spesies tertinggi yang baru ditemukan.
Timaliidae adalah sebuah keluarga besar dari sebagian besar burung pengicau Dunia Lama. Hewan-hewan tersebut adalah burung-burung dari wilayah tropis, dengan varietas terbesar di Asia Tenggara dan anak benua India. Kelompok tersebut merupakan beberapa keluarga burung Dunia Lama dengan jumlah spesies tertinggi yang baru ditemukan.
I Timalidi (Timaliidae Vigors & Horsfield, 1827) sono una famiglia di uccelli dell'ordine dei Passeriformi[1]
La famiglia comprende i seguenti generi e specie:[1]
I Timalidi (Timaliidae Vigors & Horsfield, 1827) sono una famiglia di uccelli dell'ordine dei Passeriformi
Timaliniai (lot. Timaliidae, angl. Babblers) – žvirblinių (Passeriformes) būrio paukščių šeima. Priklauso smulkūs vabzdžialesiai paukščiai ilgomis uodegomis, kurių centrinės plunksnos ilgesnės už kraštines.
Pasaulyje apie 260 rūšių. Lietuvoje gyvena viena rūšis – ūsuotoji zylė (Panurus biarmicus).
Timaliniai (lot. Timaliidae, angl. Babblers) – žvirblinių (Passeriformes) būrio paukščių šeima. Priklauso smulkūs vabzdžialesiai paukščiai ilgomis uodegomis, kurių centrinės plunksnos ilgesnės už kraštines.
Pasaulyje apie 260 rūšių. Lietuvoje gyvena viena rūšis – ūsuotoji zylė (Panurus biarmicus).
Timalia's (Timaliidae) vormen een familie van zangvogels. Ze worden in het Nederlands onder andere timalia's, kruiplijsters of babbelaars genoemd. Het is een zeer vormenrijke familie en er bestaat geen consensus over welke geslachten en soorten er eigenlijk tot deze familie behoren. Het is een groep waarbinnen nog steeds nieuwe soorten worden ontdekt, zoals de nonggangboomtimalia (Stachyris nonggangensis).[1]
Het zijn in groepen levende insecteneters met korte afgeronde vleugels en relatief stevige lange pootjes, waarmee ze snel en behendig tussen dichte begroeiing kunnen bewegen. De lichaamslengte varieert van 10 tot 35 cm.
Sommige soorten eten insecten, andere weer vruchten, terwijl vele soorten omnivoor zijn. Hun voedsel zoeken ze zowel op de bodem als in de bomen.
Het uitbroeden van de eieren neemt ongeveer 13 tot 16 dagen in beslag en na zo'n zelfde periode verlaten de jongen het nest. Ze blijven echter nog lang bij de ouderlijke groep.
Ze komen uitsluitend voor in de tropische gebieden van Zuid-Azië en de Indische Archipel. De meeste vogels zijn standvogels, sommige zijn trekvogels.
Hier wordt de indeling van IOC World Bird Names gevolgd en dan telt de familie meer dan 56 soorten. Soorten en geslachten die soms ook tot de timalia's worden gerekend zijn hier ondergebracht in de families Leiothrichidae en de Pellorneidae. Deze families staan allemaal vrij dicht bij de sylviidae.[2][3]
(volgorde volgens verwantschap)
Timalia's (Timaliidae) vormen een familie van zangvogels. Ze worden in het Nederlands onder andere timalia's, kruiplijsters of babbelaars genoemd. Het is een zeer vormenrijke familie en er bestaat geen consensus over welke geslachten en soorten er eigenlijk tot deze familie behoren. Het is een groep waarbinnen nog steeds nieuwe soorten worden ontdekt, zoals de nonggangboomtimalia (Stachyris nonggangensis).
Timalar er ein biologisk familie av sporvefuglar, hovudsakleg i «den gamle verda». Familien har hatt uklår taksonomi, dette var tidlegare ein stor familie på meir enn 360 artar, etter omgruppering er det nå berre 50-60 artar tilbake i følgje Clementslista. Dette er fuglar i tropiske område, med størst variasjon i Søraust-Asia. Denne gruppa var blant dei i «den gamle verda» med høgst mengder artar som er nye for vitskapen.
Timalar i tydning den tidlegare store gruppa på over 300 artar var små til mellomstore fuglar, som strekkjer seg i storleik frå dvergsmettimal på 9 centimeter i lengd, til kjempelattertrast på 36 cm. Dei har sterke bein, og mange lever bakkenært. Dei har vanlegvis generalisert nebb, nebba liknar dei til trastar eller songarar, med unntak av sigdtimalar som har sterkt nedbøygd nebb. Dei fleste har hovudsakleg brun fjørdrakt, med minimal skilnad mellom kjønna, men mange fargerike arter finst òg.[1]
Fuglar i denne familien er generelt ikkje trekkfuglar, dei fleste artane har korte, runde venger og er dårlege flygarar. Dei lever i lett skogsterreng eller i eit miljø med krattvekstar, alt frå myr til halvørkenen. Dei er primært insektetarar, men mange vil òg ta bær, og dei større artene vil til og med ete små øgler og andre virveldyr.[1]
Typiske timalar lever i samfunn på rundt eit dusin fuglar, i saman for å forsvare eit territorium. Mange hekkar i eit fellesskap, med eit dominerande par som byggjer eit reir, og resten hjelper med å forsvare og oppdra ungane. Unge hannar held fram i gruppa, medan hoene søkjer seg bort for å finne ei ny gruppe, og dermed unngå innavl. Dei lagar reir av kvister, og gøymer dei i tett vegetasjon.[1]
Clementslista versjon 6.4, desember 2009,[2] tok med 360 artar i lista over timalar, av desse nesten 100 artar i ein tidlegare familien brillefuglar, Zosteropidae. Det går føre seg stor aktivitet med omgrupperingar innanfor taksonomien, etter versjon 6.13, august 2018 av lista er det berre 52 artar tilbake i familien Timaliidae. Zosteropidae er gjenoppretta som familie og andre famliar som Pellorneidae og Leiothrichidae er identifiserte og skilte ut frå Timaliidae.
Timaliidae, timalar i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[4]
Slekt Mixornis
Slekt Dumetia
Slekt Rhopocichla
Slekt Macronus
Slekt Cyanoderma
Slekt Spelaeornis
Slekt Pomatorhinus
Slekt Megapomatorhinus
Slekt Stachyris
Timalar er ein biologisk familie av sporvefuglar, hovudsakleg i «den gamle verda». Familien har hatt uklår taksonomi, dette var tidlegare ein stor familie på meir enn 360 artar, etter omgruppering er det nå berre 50-60 artar tilbake i følgje Clementslista. Dette er fuglar i tropiske område, med størst variasjon i Søraust-Asia. Denne gruppa var blant dei i «den gamle verda» med høgst mengder artar som er nye for vitskapen.
Multimedia w Wikimedia Commons Tymaliowate[2], tymalie, kurtodrozdy[3] (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). Są to ptaki w większości tropikalne, zamieszkujące obszary Starego Świata[4].
Jest to grupa bardzo zróżnicowana pod względem wielkości i kolorystyki upierzenia. Ich cechą wspólną jest faktura upierzenia; pióra są miękkie i puszyste. Większość gatunków ma mocne nogi, odzwierciedlające ich częściowo naziemny tryb życia. Są to ptaki nie podejmujące wędrówek.
Systematyka tej grupy ptaków przez wiele lat była i ciągle pozostaje bardzo dynamiczna. W przeszłości zaliczano do tej grupy wiele gatunków, które obecnie znajdują się w takich rodzinach jak długobiegowate, wangowate, wireonkowate, chwastówkowate czy pokrzewki, natomiast włączono do niej ogoniatki oraz koreankę. Prawdopodobnie grupa ta będzie podlegała dalszym zmianom klasyfikacyjnym[5].
Obecnie (2016) do rodziny tymaliowatych zaliczane są następujące rodzaje[2]:
Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). Są to ptaki w większości tropikalne, zamieszkujące obszary Starego Świata.
Jest to grupa bardzo zróżnicowana pod względem wielkości i kolorystyki upierzenia. Ich cechą wspólną jest faktura upierzenia; pióra są miękkie i puszyste. Większość gatunków ma mocne nogi, odzwierciedlające ich częściowo naziemny tryb życia. Są to ptaki nie podejmujące wędrówek.
Timaliidae é uma família de aves da ordem Passeriformes.[1]
Timaliidae é uma família de aves da ordem Passeriformes.
Timalior (Timaliidae) är en familj av tättingar, numera begränsade till Asien. De är ganska varierade i storlek och färg, men karaktäriseras av en mjuk, fluffig fjäderdräkt. Dessa fåglar bor i tropiska områden, med den största mångfalden i sydöstra Asien. Den morfologiska mångfalden är ganska hög. De flesta arterna liknar sångare, nötskrikor eller trastar. I palearktis är timalior en av de fågelfamiljer som har det högsta antalet nyupptäckta arter.
Timaliornas systematik har länge varit omdiskuterad och under stora delar av 1900-talet fungerade familjen som ett så kallat papperskorgstaxon där en mängd svårplacerade taxa placerades. Mot slutet av 1900-talet omkategoriserades ett flertal av de mest uppenbart felplacerade taxonen. Trots detta visade data från DNA-sekvensstudier att gruppen inte var monofyletisk (Cibois 2003a).[1] Dessa undersökningar pekade mot att gruppen förutom timalior även bestod av glasögonfåglar (Zosteropidae) men att även ett flertal arter inom familjen sångare (Sylviidae) var närbesläktad med delar av gruppen.
Idag har den stora familjen Timaliidae delats upp i och spridits ut bland fem familjer:
I familjen Timaliidae i begränsad mening inkluderas följande släkten enligt Clements et al. 2017.[2]
DNA-studier visar även att de två arterna svart fnittertrast och nakenhuvad fnittertrast, traditionellt placerade i släktet Garrulax i familjen fnittertrastar, i själva verket tillhör familjen, systerart till Pomatorhinus.[3]
Släktet Micromacronus fördes även fram tills nyligen till denna familj, men genetiska studier visar att de är närmare släkt med cistikolor. Pärlsmyg (Elachura formosa) placeras nu som ensam art i familjen Elachuridae efter att tidigare ha placerats bland smygtimaliorna i Spelaeornis.
Timalior (Timaliidae) är en familj av tättingar, numera begränsade till Asien. De är ganska varierade i storlek och färg, men karaktäriseras av en mjuk, fluffig fjäderdräkt. Dessa fåglar bor i tropiska områden, med den största mångfalden i sydöstra Asien. Den morfologiska mångfalden är ganska hög. De flesta arterna liknar sångare, nötskrikor eller trastar. I palearktis är timalior en av de fågelfamiljer som har det högsta antalet nyupptäckta arter.
Тимелієві (Timaliidae) — родина горобцеподібних птахів, що містить кілька десятків видів. Представники різноманітні за розміром та забарвленням, але характеризуються м'яким пухнастим оперенням. Мешкають в тропічних районах, з найбільшим різноманіттям у Південно-Східній Азії. Велику частину часу тимелієві проводять в заростях, шмигає по гілках у поверхні і перебігаючи по землі. При цьому птахи спілкуються один з одним гучними свистами, писком і верещанням. Деякі види добре співають. Гніздо влаштовують в чагарниках біля землі. У кладці — 2-6 яєць однотонного забарвлення (блакитнуваті і зеленкуваті), іноді з плямами. Живляться ягодами, плодами, комахами, нерідко також твердим насінням, але є і більше спеціалізовані: комахоїдні або плодоїдні.
Описано 56 видів в 10 родах:
Це незавершена стаття з орнітології.Họ Khướu[1][2] (danh pháp khoa học: Timaliidae) là một họ lớn của phần lớn các loài chim dạng sẻ ở Cựu thế giới. Chúng đa dạng về kích thước và màu sắc, nhưng có đặc trưng chung là bộ lông mềm và xốp như bông. Đây là các loài chim của khu vực nhiệt đới, với sự đa dạng lớn nhất ở Đông Nam Á. Loài wrentit châu Mỹ là loài kỳ bí trong thời gian gần đây đã được đặt trong họ Khướu nhưng có lẽ nó không thuộc về họ này. Họ Khướu là một trong hai nhóm không có quan hệ họ hàng gần chứa các loài chim mà tên gọi chung đa phần là khướu hay (họa) mi, nhóm còn lại là khướu Australasia trong họ Pomatostomidae (còn gọi là giả-khướu).
Những loài chim này có chân khỏe, và nhiều loài sống hoàn toàn trên mặt đất. Nhóm này không là chim di trú rõ nét và phần lớn các loài có cánh ngắn, thuôn tròn, bay yếu. Sự đa dạng hình thái khá cao; phần lớn các loài tương tự như chích, giẻ cùi hay hoét. Nhóm này nằm trong số các họ chim Cựu thế giới với nhiều loài vẫn còn được phát hiện ra gần đây.
Hệ thống hóa của họ Khướu Cựu thế giới từ lâu đã có vấn đề. Trong phần lớn thế kỷ 20, họ này được sử dụng như là "đơn vị phân loại thùng rác" cho nhiều loài chim biết hót của Cựu thế giới nhưng khó xếp loại (chẳng hạn như Picathartidae hay wrentit). Ernst Hartert khi tổng kết điều này đã chỉ nửa đùa khi phát biểu rằng trong bộ Sẻ thì
"Was man nicht unterbringen kann, sieht man als Timalien an." (Điều mà người ta không thể xếp đặt có hệ thống chính là họ Timaliidae)
Các đợn vị phân loại bị xếp nhầm chỗ rõ ràng nhất đã được di chuyển dần dần trong giai đoạn cuối thế kỷ 20.
Kể từ đó, với sự hỗ trợ của các dữ liệu trình tự DNA, người ta đã xác nhận rằng thậm chí cả phần còn lại cũng không là đơn ngành. Phân tích các dữ liệu mtDNA cytochrome b và 12S/16S rRNA[3] trong khoảng rộng họ Timaliidae được nghiên cứu xuyên suốt những gì thực chất đã không thể giải quyết tốt sự đa phân giữa chích Cựu thế giới và vành khuyên. Do chim dạng chích điển hình (chi Sylvia) đã gộp nhóm cùng với một số chi được coi là thuộc họ Timaliidae (chẳng hạn như lách tách), người ta gợi ý rằng một vài chi/loài trong họ Sylviidae nên được chuyển sang họ Timaliidae.
Do điều này có thể gộp cả chi điển hình của họ Sylviidae nên nó có thể dẫn tới vấn đề về danh pháp đòi hỏi cần có sự can thiệp của ICZN[4] và một điều vào thời gian đó chưa nhận thức được là trong bất kỳ trường hợp nào, do phát sinh loài của phần còn lại trong các dạng chích Cựu thế giới (Sylviidae) cũng chưa được giải quyết trọn vẹn. Vấn đề với cách tiếp cận như thế có thể — do nhiều loài chích Cựu thế giới vẫn chưa được nghiên cứu với các kết quả mới trong tiềm thức và có nhiều loài chim có lẽ thuộc họ Timaliidae — là quá rủi ro để tạo ra các nhánh cấp họ được định nghĩa tồi nhưng lại chứa quá nhiều loài; kết quả là cách tiếp cận này dường như phải ngừng lại trong một khoảng thời gian cần thiết để sắp xếp lại một cách tổng thể siêu họ Sylvioidea.
Alström và ctv. (2006)[5] ủng hộ đề xuất phân loại của Cibois[4], "nếu như họ Timaliidae và một vài nhóm khác chứa chim dạng chích được công nhận ở cùng cấp độ họ" nhưng tất nhiên không cần thiết trong việc hợp nhất chúng để đạt được tính đơn ngành trong cả hai. Đáng chú ý là một trong số ít các kết luận ở cấp độ trên cấp chi nhận được sự ủng hộ mạnh trong Cibois[3] là tính khác biệt của chi Sylvia và các loài "khướu" có quan hệ họ hàng trong họ Timaliidae nghĩa hẹp (sensu stricto). Vì thế, đối với giai đoạn hiện thời, tốt nhất có lẽ nên duy trì hai họ Sylviidae và Timaliidae như là các nhóm phân loại khác biệt và chỉ cần chia tách hay di chuyển các chi khi cần thiết để đạt được tính đơn ngành.
Khướu mỏ dẹt (Paradoxornis spp.) là các loài chim hơi giống như sẻ ngô (họ Paridae) mà trong quá khứ đã từng được di chuyển lòng vòng giữa các họ Timaliidae, Paridae cũng như tách ra thành họ riêng của chính chúng (dưới tên gọi Paradoxornithidae - một cách đúng nghĩa đen là "các loài chim gây bối rối"). Một điều chắc chắn là chúng không phải một họ khác biệt mà có lẽ đúng hơn thì chúng thuộc về nhánh Sylvia[3][5].
Các mối quan hệ của các loài chim dạng vành khuyên (hiện tại là họ Zosteropidae) hiện nay vẫn chưa được giải quyết. Dựa trên các chuỗi dữ liệu nDNA RAG-1 và c-mos; Barker và ctv. (2002)[6] phát hiện thấy rằng có lẽ chính xác nhất thì nên gộp chúng gần với họ Timaliidae hơn là với chi Sylvia và đồng minh, giống như điều mà Cibois[3] đã thực hiện. Các dữ liệu tổ hợp từ các chuỗi nDNA c-myc exon 3, RAG-1 và myoglobin intron 2 với các dữ liệu từ mtDNA cytochrome b [7] hỗ trợ kịch bản của họ cũng giống như kết quả của việc nghiên cứu lại có sử dụng các chuỗi dữ liệu myoglobin intron 2 và cytochrome b của khoảng các đơn vị phân loại rộng hơn (dù mật độ không dày dặc hơn) [5]
Ngược lại, lai ghép ADN-ADN[8] đặt vành khuyên gần với chi Sylvia hơn. Tuy nhiên, phương pháp này hiện tại bị coi là kém tin cậy hơn so với các trình tự ADN dài và đa dạng. Tuy thế, vẫn cần lưu ý rằng chưa có nghiên cứu ở mức phân tử nào đủ rộng lớn để giải quyết các mối quan hệ của nhóm vành khuyên với độ tin cậy thích hợp ngoài điều thực tế nhỏ nhoi rằng chúng tạo thành một nhánh với "phần cốt lõi" của cả hai họ Sylviidae và Timaliidae. Trong tổ hợp này, rất có thể chúng tạo thành một dòng dõi đơn ngành với khướu mào (Yuhina spp.) (và có thể là các dạng "Khướu" khác). Kết quả là nếu Zosteropidae vẫn được duy trì như là một họ thì chúng nên được di chuyển sang đó.
Ngoài ra, các nghiên cứu mới đã chỉ ra rằng một vài chi (như Garrulax (khướu) và Fulvetta (lách tách)) cũng không là đơn ngành và cần thiết phải chia tách[3][4][9].
Các chi này cần được giữ lại trong họ Timaliidae trong bất kì tình huống nào; một trong số này di chuyển từ họ Sylviidae sang. Chúng tạo thành một vài nhánh được hỗ trợ khá tốt và nhiều chi với các mối quan hệ hoàn toàn chưa được giải quyết (ở đây gọi là "tổ hợp"):
Nhánh Timaliine
Nếu như các loài vành khuyên được duy trì như là họ Zosteropidae tách biệt thì nhóm này sẽ cần bao gồm các chi sau:
Cũng gồm cả khướu mỏ dẹt. Nếu như họ Sylviidae được duy trì như là họ khác biệt thì nhóm này cần bao gồm cả:
Các mối quan hệ vẫn chưa được giải quyết; có thể thuộc mà cũng có thể không thuộc họ Timaliidae nghĩa hẹp (sensu stricto).
Các chi mà mối quan hệ của chúng hiện nay đã biết là nằm hoàn toàn ngoài họ Timaliidae, không phụ thuộc vào việc họ này bị giới hạn như thế nào.
Dòng dõi cơ sở của chim chích dạng chiền chiện, họ Cisticolidae [12]:
Thuộc về nhánh chưa đặt tên chích Malagasy ("Bernieridae"); xem Cibois (2001)[13].
Thuộc về nhóm chim đường (họ Promeropidae ở châu Phi)[14]:
Dường như có liên quan tới vireo (họ Vireonidae ở Tân thế giới)[15]:
Thuộc về nhóm vireo[17]:
Thuộc về nhóm vanga (họ Vangidae ở Madagascar)[18]:
Họ Khướu (danh pháp khoa học: Timaliidae) là một họ lớn của phần lớn các loài chim dạng sẻ ở Cựu thế giới. Chúng đa dạng về kích thước và màu sắc, nhưng có đặc trưng chung là bộ lông mềm và xốp như bông. Đây là các loài chim của khu vực nhiệt đới, với sự đa dạng lớn nhất ở Đông Nam Á. Loài wrentit châu Mỹ là loài kỳ bí trong thời gian gần đây đã được đặt trong họ Khướu nhưng có lẽ nó không thuộc về họ này. Họ Khướu là một trong hai nhóm không có quan hệ họ hàng gần chứa các loài chim mà tên gọi chung đa phần là khướu hay (họa) mi, nhóm còn lại là khướu Australasia trong họ Pomatostomidae (còn gọi là giả-khướu).
Những loài chim này có chân khỏe, và nhiều loài sống hoàn toàn trên mặt đất. Nhóm này không là chim di trú rõ nét và phần lớn các loài có cánh ngắn, thuôn tròn, bay yếu. Sự đa dạng hình thái khá cao; phần lớn các loài tương tự như chích, giẻ cùi hay hoét. Nhóm này nằm trong số các họ chim Cựu thế giới với nhiều loài vẫn còn được phát hiện ra gần đây.
Timaliidae Vigors & Horsfield, 1827
Синонимы
Тимелиевые, или кустарницы[2] (лат. Timaliidae), — семейство птиц из отряда воробьинообразных.
Семейство объединяет мелких и средних по величине птиц, внешне напоминающих дроздовых и славковых с короткими ступенчатыми крыльями, часто округлыми хвостами, сильными ногами. Большую часть времени тимелиевые проводят в зарослях, шмыгая по ветвям у поверхности и перебегая по земле. При этом птицы общаются друг с другом громкими свистами, писком и верещанием. Некоторые виды хорошо поют. Гнездо устраивают в кустах у земли. В кладке — 2—6 яиц однотонной окраски (голубоватой и зеленоватой), иногда с пятнами. Питаются ягодами, плодами, насекомыми, нередко также твердыми семенами, но есть и более специализированные: насекомоядные или плодоядные.
Большая часть видов свойственна тропической Азии и Африке.
Общая систематика тимелиевых пока еще разработана слабо из-за большого разнообразия и малой изученности большинства тропических представителей.
На июнь 2018 года семейство насчитывает 9 родов и 53 вида[3]:
Ранее к семейству тимелиевых относилось ещё около 40 родов, которые по результатам современных исследований[6][7][8] теперь относятся к семействам: Arcanatoridae, Bernieridae, комичных тимелий (Leiothrichidae), усатых синиц (Panuridae), земляных тимелий (Pellorneidae), славковых (Sylviidae), ванговых (Vangidae), виреоновых (Vireonidae) и белоглазковых (Zosteropidae).
Тимелиевые, или кустарницы (лат. Timaliidae), — семейство птиц из отряда воробьинообразных.
画眉科在鸟类DNA分类系统中是鸟纲雀形目中的一个科，一般通称鹛类。
画眉科鸟类为中小型鸣禽。喙细直而侧扁，先端有不同程度的下弯，上喙尖多具缺刻；鼻孔被羽或须毛覆盖；翅短圆；尾长，呈椭圆或楔形；多在灌木丛基部或地面活动，不善长距离飞翔。腿长，脚趾强健；善于鸣啭和效鸣。
中国有“鹛类之乡”的美誉，是画眉科的辐射中心，种类繁多，其中还具有不少的特产种。
在鸟类传统分类系统中画眉科所有种均归属于鹟科。鸟类DNA分类系统根据DNA测序结果推测进化关系，将原画眉科中的某些种类归入噪眉亚科(Garrulacinae)，其他种类全部归入莺亚科(Sylviinae)的鹛族(Timaliini)，置于扩大的莺科(Sylviidae)之下。
薮鹛及其分支
噪鹛 - 假设的噪鹛科（Garrulacidae）或噪鹛亚科（Garrulacinae）
幽鹛和鹪鹛
画眉分支 - 假设的画眉亚科
画眉科在鸟类DNA分类系统中是鸟纲雀形目中的一个科，一般通称鹛类。
画眉科鸟类为中小型鸣禽。喙细直而侧扁，先端有不同程度的下弯，上喙尖多具缺刻；鼻孔被羽或须毛覆盖；翅短圆；尾长，呈椭圆或楔形；多在灌木丛基部或地面活动，不善长距离飞翔。腿长，脚趾强健；善于鸣啭和效鸣。
中国有“鹛类之乡”的美誉，是画眉科的辐射中心，种类繁多，其中还具有不少的特产种。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 亜目 : スズメ亜目 Passeri 小目 : スズメ小目 Passerida 上科 : ウグイス上科 Sylvioidea 科 : チメドリ科 Timaliidae sensu AOU 学名 Timaliidae Vigors et Horsfield, 1827[1]Timaliinae Vigors et Horsfield, 1827[1]
和名 チメドリ（知目鳥） 英名 Babblersチメドリ科（チメドリか、学名 Timaliidae）は、鳥類スズメ目の科である。
チメドリ科の範囲については諸説あるが、ここではアメリカ鳥学会 (AOU) が採用した、系統的でかつ伝統分類に比較的近い範囲を基準とする[3][4]。
チメドリ（知目鳥）と総称されるが、狭義にはその1種をチメドリと呼ぶ。多様な科であり、マルハシ・ガビチョウ・ソウシチョウ・ヤブドリ・シマドリなども含まれる。
旧大陸の中低緯度（主に熱帯）に生息する。なお、アメリカ西海岸にいるミソサザイモドキ Chamaea は、チメドリ科からダルマエナガ科に移された。
全長9–41cm[5]。雛には斑点がなく、季節による羽毛の生え変わりはなく、かかとに鱗があり、くちばしの基部にヒゲがある[6]。
葦原・草原・竹藪などに群れを作る。飛翔能力は高くなく渡りはしない。主に昆虫食だが、少々の種子食もする。
系統樹は Gelang et al. (2009)[6]による。Clade I は Johansson et al. (2008)[7]が仮に命名したウグイス上科の下位系統である。
Clade Iアカガシラチメドリ亜科 Timaliinae
チメドリ亜科 Pellorneinae
ガビチョウ亜科 Leiothrichinae
ここで扱う範囲のチメドリ科はメジロ科、ダルマエナガ科と順次姉妹群であり、3つの亜科に分かれる。この範囲のチドリ科はアメリカ鳥学会 (AOU) が採用している（ただしAOUは亜科を採用していない）。
メジロ科をチメドリ科メジロ亜科 Zosteropinae としてチメドリ科に4亜科を含めることもあり[6]、その場合のチメドリ科の姉妹群はダルマエナガ科である。
チメドリ科の3亜科（およびメジロ科）をそれぞれ独立科とすることもあり、国際鳥類学会議 (IOC) が採用している。
なお、アカガシラチメドリ亜科 Timaliinae はかつてのチメドリ亜科と同じ学名だが、この亜科はチメドリを含まないので、チメドリ亜科とは呼べない。また、かつてガビチョウ亜科 Garrulacinae という分類群が使われたことがあるが、現在のガビチョウ亜科はソウシチョウ類が加わったことから命名規約の「先取権の原則」により学名が変わっており、直訳すればソウシチョウ亜科となる。
分類対照表を以下に示す。「※」はその分類群の一部のみ。
現在の系統分類 伝統分類チメドリ類は19世紀には単独で科を作り、Liotrichidae・Timeliidae という科名も使われたが、Hartert (1910) により拡大されたヒタキ科 Muscicapinae に含められた。Delacour (1946) はヒタキ科の中にチメドリ亜科 Timaliinae を定義し、Amadon (1957) が Hartert のヒタキ科を解体すると、これはチメドリ科となった。
Delacour (1946) はチメドリ亜科（チメドリ科）を
の5族に分け、Delacour (1950) は
を加えた6族とした。ただし、ミソサザイモドキ族とハゲチメドリ族をチメドリ亜科・チメドリ科に含めるかどうかについては論争があり、Wetmore (1960) はチメドリ科からミソサザイモドキ科 Chamaeidae とダルマエナガ科 Paradoxornithidae を独立させた[8]。ダルマエナガ類を含む場合は日本ではダルマエナガ科と呼ぶこともあった。
Sibley & Ahlquist (1990) はチメドリ類（ミソサザイモドキ族を含む、ハゲチメドリ族は含まない）にズグロムシクイ属 Sylvia を加えた群を単系統だと考えたが、それに分類群は与えず、ウグイス科 Sylviidae 内の2亜科に分割した。
チメドリ類の大半はズグロムシクイ属と同じ亜科となり、先取権の原則により亜科名は Sylviinae となった。ハゲチメドリ類はこの系統から外された。
Cibois (2003)[9]やそれに続く[10][6]DNAシーケンス系統により、論争のあったダルマエナガ類・ミソサザイモドキ・ハゲチメドリ属・ヒゲガラ属と、論争がなかった典型的なチメドリ類からも一部がチメドリ科から外された。ただし Sibley & Ahlquist のガビチョウ亜科はチメドリ科に含まれ、現在のガビチョウ亜科 Leiothrichinae 内の広い範囲に分散する多系統である。また、コシアカセッカ Graminicola がオオセッカ科 Megaluridae からチメドリ科アカガシラチメドリ亜科に移された。
ハゲチメドリ属はハゲチメドリ科 Picathartidae に、ヒゲガラ属 Panurus はウグイス上科のヒゲガラ科 Panuridae に分離された。さらに、ヒメサザイチメドリ属 Pnoepyga がウグイス上科のヒメサザイチメドリ科 Pnoepygidae に分離された。
ダルマエナガ類とミソサザイモドキはズグロムシクイ属と近縁であり、合わせてダルマエナガ科 Sylviidae となった。かつてのチメドリ属 Alcippe は3–5分割（IOCでは3分割）され、うち2属はダルマエナガ科に移された。ほかにも数属が移された。
カンムリチメドリ属 Yuhina はメジロ科に移された。モリチメドリ属 Stachyris は5分割され、うち3属はメジロ科に移された。
特異な例としては、オナガサザイチメドリ属のシロボシサザイチメドリが、単形科 Elachuridaeとして独立した。この科はスズメ小目内においても基底部で枝分かれした系統であり、独自の上科の地位も認めうるとされる。[11]
国際鳥類学会 (IOC)[12]より。ただしIOCの科を亜科とした。3亜科39属259種。
9属56種。
15属70種。
13属133種。
チメドリ科（チメドリか、学名 Timaliidae）は、鳥類スズメ目の科である。
チメドリ科の範囲については諸説あるが、ここではアメリカ鳥学会 (AOU) が採用した、系統的でかつ伝統分類に比較的近い範囲を基準とする。
チメドリ（知目鳥）と総称されるが、狭義にはその1種をチメドリと呼ぶ。多様な科であり、マルハシ・ガビチョウ・ソウシチョウ・ヤブドリ・シマドリなども含まれる。
꼬리치레과(Timaliidae)는 참새목에 속하는 조류 과의 하나이다. 참새목 중에서 가장 큰 조류 과로 84개 속, 310종으로 이루어져 있다. 열대 기후 지역에 사는 조류로 동남아시아와 인도 아대륙에 가장 많은 종이 분포한다. 꼬리치레과의 범위에 대해서는 여러가지 설이 있지만, 여기에서는 미국 조류 학회(AOU)가 채용한 계통적이고 전통 분류에 비교적 가까운 범위를 기준으로 분류한다.[1][2]
다음은 2019년 올리버로스(Oliveros) 등의 연구에 의한 흰턱딱새소목의 계통 분류이다.[3]
흰턱딱새소목 섬개개비상과 흰턱딱새상과 오목눈이상과Scotocercidae
.jpg)
.jpg)
.jpg)
