dcsimg

Associations

provided by BioImages, the virtual fieldguide, UK
Foodplant / mycorrhiza / ectomycorrhiza
fruitbody of Tricholoma scalpturatum is ectomycorrhizal with live root of Broadleaved trees
Remarks: Other: uncertain

Foodplant / mycorrhiza / ectomycorrhiza
fruitbody of Tricholoma scalpturatum is ectomycorrhizal with live root of Fagus
Remarks: Other: uncertain
Other: major host/prey

Foodplant / mycorrhiza / ectomycorrhiza
fruitbody of Tricholoma scalpturatum is ectomycorrhizal with live root of Betula
Remarks: Other: uncertain
Other: minor host/prey

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
BioImages
project
BioImages

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by IABIN
Distribucion amplia
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Universidad de Santiago de Chile
author
Pablo Gutierrez
partner site
IABIN

Tricholoma scalpturatum

provided by wikipedia EN

Tricholoma scalpturatum is a species of agaric fungus in the family Tricholomataceae. Found in Europe, it grows in a mycorrhizal association with deciduous trees including Quercus, Fagus, Tilia, and Populus, and occasionally with Pinus.[2]

See also

References

  1. ^ "Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél". Index Fungorum. CAB International. Retrieved 2012-08-18.
  2. ^ Noordeloos ME, Kuyper TW, Vellinga EC (1999). Flora Agaricina Neerlandica. Taylor & Francis. p. 136. ISBN 978-90-5410-493-3.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Tricholoma scalpturatum: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Tricholoma scalpturatum is a species of agaric fungus in the family Tricholomataceae. Found in Europe, it grows in a mycorrhizal association with deciduous trees including Quercus, Fagus, Tilia, and Populus, and occasionally with Pinus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Tricholoma scalpturatum ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Tricholoma scalpturatum es un hongo basidiomiceto de la familia Tricholomataceae.[1]​ Su seta es comestible y crece suelos con hierba abundante de bosques montañosos de planifolios y, más frecuentemente, de coníferas. Puede encontrarse también en parques y jardines.[2]​ El cuerpo fructífero aflora desde el verano hasta el otoño. Su basónimo es Agaricus scalpturatus Fr. 1838.[1]​ Su epíteto específico, scalpturatum, significa "con superficie escamosa, afelpado".[2]

Descripción

Su seta presenta un sombrero de entre 6 y 8 centímetros de diámetro, cónico en fases jóvenes y aplanado con un mamelón en el centro cuando se abre completamente. La cutícula es de color pardo o grisáceo perlado, manchándose de amarillo limón cuando envejece. Presenta fibras o escamas muy finas en su superficie, que se disponen de manera radial. El pie es fibroso y de aspecto sedoso, y presenta colores blanquecinos. Mide entre 6 y 8 centímetros de altura y suele presentar una cortina con forma anular de colores grisáceos. Su carne es blanca y con un olor ligeramente harinoso. Las láminas son ventrudas, escotadas y espesas, de color blanco, que se van volviendo amarillentas en ejemplares viejos. La esporada es blanca.[2]

Posibilidades de confusión

El cuerpo fructífero es parecido al de Tricholoma terreum, pero las láminas de este último son grisáceas. También es posible su confusión con Tricholoma atrosquamosum, que crece en suelos calizos.[2]

Referencias

  1. a b «Tricholoma scalpturatum». Index Fungorum (en inglés). CAB International, Centraalbureau voor Schimmelcultures (CBS) y Landcare Research New Zealand Limited (eds.). Consultado el 11 de agosto de 2012.
  2. a b c d Grünert, H.; Grünert, R.; VV.AA. (1984). Guías de Naturaleza Blume: Setas (t. original:"Pilze"). Barcelona: Blume. p. 76. ISBN 84-87535-11-9.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Tricholoma scalpturatum: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Tricholoma scalpturatum es un hongo basidiomiceto de la familia Tricholomataceae.​ Su seta es comestible y crece suelos con hierba abundante de bosques montañosos de planifolios y, más frecuentemente, de coníferas. Puede encontrarse también en parques y jardines.​ El cuerpo fructífero aflora desde el verano hasta el otoño. Su basónimo es Agaricus scalpturatus Fr. 1838.​ Su epíteto específico, scalpturatum, significa "con superficie escamosa, afelpado".​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Hiirenvalmuska ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Hiirenvalmuska (Tricholoma scalpturatum) on kupera tai laakealakkinen harmaanruskea valmuskalaji. Sen heltat ovat valkoiset ja vanhemmiten keltalaikkuiset. Jalka on valkoinen ja harmaasäikeinen. Malto on valkoista. Sieni kelpaa syötäväksi, mutta ei ole kovin hyvä. Se kasvaa lehdoissa ja puistoissa suurina ryhminä. Se on Suomessa melko harvinainen.[2]

Lähteet

  1. Taksonomian lähde: Index Fungorum Viitattu 5. syyskuuta 2008
  2. Phillips, R.: WSOY Suuri Sienikirja, s. 39. suomeksi toim. Lasse Kosonen. WSOY, 1981, suom. 1992. ISBN 951-0-17255-3.
Tämä sieniin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Hiirenvalmuska: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Hiirenvalmuska (Tricholoma scalpturatum) on kupera tai laakealakkinen harmaanruskea valmuskalaji. Sen heltat ovat valkoiset ja vanhemmiten keltalaikkuiset. Jalka on valkoinen ja harmaasäikeinen. Malto on valkoista. Sieni kelpaa syötäväksi, mutta ei ole kovin hyvä. Se kasvaa lehdoissa ja puistoissa suurina ryhminä. Se on Suomessa melko harvinainen.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Tricholome jaunissant ( French )

provided by wikipedia FR

Tricholoma scalpturatum

Tricholoma scalpturatum, le Tricholome jaunissant, est une espèce de champignons basidiomycètes comestibles de la famille des Tricholomataceae. C'est une des nombreuses espèces du genre Tricholoma, dans le phylum des Basidiomycota, dans l'ordre des Agaricales et dans la famille des Tricholomataceae.

Description

De saveur douce et à l'odeur farineuse. Avec l'âge, les lames jaunissent puis le chapeau jaunit aussi [1].

Chapeau

Chapeau plutôt grand (de 2 à 6 cm de diamètre), peu charnu, gris beige, squamuleux sur le dessus.

Lames

Lames blanches, inégales, fragiles, devenant jaune chez les spécimens âgés. Les spores sont blanches.

Pied (stipe)

Ne se sépare pas du chapeau, cylindrique mesurant 6 à 7 cm de haut sur 1 à 2 cm de diamètre, cylindrique, il est blanchâtre, cassant, gris puis jaune avec l'âge. Il a une consistance fibrilleuse, avec présence d'une cortine peu visible (conique à campanulé s'étalant avec l'âge, gris clair sur fond beige) [1].

Chair

Fragile, blanche à grisâtre. Odeur et saveur de farine fraiche.

Habitat et répartition

Cet ectomycorhizien est plutôt commun dans son aire de répartition (champignon européen et nord-américain).
On le considère comme ubiquiste et généraliste ; il est associé à des essences et habitats variés (forêts mono- ou pluri-spécifiques, ripisylves et parfois…). Ses ectomycorhizes l'associent aussi bien à des « gymnospermes » (pin, épicéa…) qu'à des « angiospermes » (peuplier, bouleau, chêne…).
On le trouve souvent près des saules.

Il a été exporté en Australie.

Reproduction et capacité de dispersion

Cette espèce, à reproduction par mycélium et/ou sexuée produit quand elle fructifie de grandes quantités de spores (« plusieurs milliards pour un même carpophore » [2] aéroportés Ingold, 1971 mais on a montré par des études génétiques qui mettent en évidence des sous-populations proches et génétiquement très différentiées, que pour beaucoup d'espèces des barrières physiques ou écologiques limitent souvent la dispersion de spores viables.
La capacité de dispersion de nombreux champignons varie en effet beaucoup selon la fragilité de leurs spores, et selon le contexte (météo, humidité, substrat, présence d'insectes ou autres organismes vecteurs de spores) l'avènement de perturbations dans un écosystème (chablis, incendies, inondations, sècheresses, agression par des herbivores...). Elle concerne les spores, mais dans les bassins versants des troncs d'arbres et branches emportées par les cours d'eau peuvent en quelques jours transporter du bois porteur de champignons sur des centaines de km (toujours dans le sens amont → aval).
Depuis que l'homme transporte du bois par bateau, péniche, camion, les transports ont aussi contribué à diffuser les spores de champignons à grande distance.
Comme cette espèce est utile et nécessaire au bon déroulement du cycle forestier (espèce ectomycorhizatrice, notamment du peuplier noir[3] en forte régression en Europe), il était utile de connaitre sa capacité de dispersion. Elle a été étudiée en France (2008 [1]) sur la base de la mesure de la variabilité intra-spécifique génétique de la morpho-espèce T. scalpturatum, mais sans pouvoir encore mesurer le taux d'hétérozygotie (ce qui permettrait de mieux étudier l'écologie des populations et la démographie de l'espèce et notamment la taille efficace (Ne ; ou Nombre d’individus d'une population participant effectivement à la reproduction)[1].

Usages

À la différence d'autres champignons mycorhiziens et ectomycorhiziens, utilisés en génie écologique pour faciliter la renaturation par le boisement (ex : Cantharellus formosus, Dunham et al., 2003; Tuber magnatum, Rubini et al., 2005; Tricholoma matsutake, Lian et al., 2006), T. scalpturatum ne semble pas avoir été testé pour faciliter la revégétalisation ou doper la croissance d'arbres de production commerciale.

Synonyme

  • Tricholoma argyraceum

Voir aussi

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Tricholome jaunissant: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Tricholoma scalpturatum

Tricholoma scalpturatum, le Tricholome jaunissant, est une espèce de champignons basidiomycètes comestibles de la famille des Tricholomataceae. C'est une des nombreuses espèces du genre Tricholoma, dans le phylum des Basidiomycota, dans l'ordre des Agaricales et dans la famille des Tricholomataceae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Tricholoma scalpturatum ( Italian )

provided by wikipedia IT

Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél, 1872 è un fungo appartenente alla famiglia Tricholomataceae.[1]

Etimologia

Descrizione della specie

 src=
Tricholoma scalpturatum in una tavola di Giacomo Bresadola

Cappello

6–8 cm, grigio chiaro, ricoperto di fitte squame.

Lamelle

Di colore grigio molto chiaro, diventano gialle se sfregate o toccate.

Gambo

Lungo 6–8 cm, diametro 1,25 cm.

Carne

Fragile fibrosa.

Odore

Farina.

Microscopia

Commestibilità

Buon commestibile. Secondo alcuni paragonabile alla senape e ad altre erbe spontanee dal sapore leggermente amaro.

Distribuzione e habitat

Tipicamente autunnale, appare in gruppi molto fitti nei boschi di conifere e di latifoglie. Distribuito ovunque nelle montagne selvose europee.

Tassonomia

Sinonimi e binomi obsoleti

  • Agaricus scalpturatus Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 31 (1838)
  • Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 232 (1872) var. scalpturatum
  • Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 232 (1872) f. scalpturatum
  • Tricholoma scalpturatum var. genevense Chodat & Mart.
  • Tricholoma argyraceum sensu NCL (1960); fide Checklist of Basidiomycota of Great Britain and Ireland (2005)
  • Agaricus chrysites Jungh., Linnaea 5: 388 (1830)
  • Tricholoma chrysites (Jungh.) Quél., Hyménomycètes, Fasc. Suppl. (Alençon): 98 (1874)
  • Tricholoma chrysites (Jungh.) Quél., Hyménomycètes, Fasc. Suppl. (Alençon): 98 (1874) var. chrysites
  • Tricholoma argyraceum var. chrysites (Jungh.) Gillet, Hyménomycètes (Alençon): 9 (1874)
  • Gyrophila argyracea var. chrysites (Jungh.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 13 (1886)
  • Tricholoma argyraceum subsp. chrysites (Jungh.) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 5: 104 (1887)
  • Tricholoma scalpturatum var. atrocinctum Romagn., Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 90(3): 166 (1974)
  • Tricholoma scalpturatum var. nanospora Raithelh., Metrodiana 13(1-2): 33 (1986)
  • Tricholoma scalpturatum f. meleagroides Bon, Docums Mycol. 18(no. 72): 63 (1988)
  • Tricholoma scalpturatum var. meleagroides (Bon) Bañares & Bon, Boln Soc. Micol. Madrid 20: 321 (1995)
  • Tricholoma scalpturatum f. album C.E. Hermos. & Jul. Sánchez, Belarra (Bilbao) 10-11: 77 (1994)[2]

Specie simili

Note

  1. ^ (EN) Tricholoma scalpturatum, in Index Fungorum, CABI Bioscience.
  2. ^ Tricholoma scalpturatum, su speciesfungorum.org. URL consultato il 29 settembre 2016.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Tricholoma scalpturatum: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél, 1872 è un fungo appartenente alla famiglia Tricholomataceae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Gelsvėjantysis baltikas ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT
LogoIF.png

Gelsvėjantysis baltikas (lot. Tricholoma scalpturatum) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, baltikų (Tricholoma) genties grybų rūšis.

  • Augimo vieta

Miškai, parkai, sodai, skverai.

  • Augimo laikas

Vasaros pabaiga, ypač ruduo.

  • Pagrindiniai požymiai

Kepurėlė, lakšteliai ir kotas gelsvėjantys.

Vaisiakūniai vidutinio dydžio. Kepurėlė 3–5 (7) cm skersmens, jauna - kūgiška, vėliau - paplokščia, su gūbreliu, nemėsinga, smulkiai plaušuotai žvyneliuota, pilka, rusvai pilka, senų - pakraščiai gelsvi. Lakšteliai balsvi, gelsvėjantys, prisegtiniai, priaugtiniai. Kotas 2–5×0,3–1 cm, trapus, baltas, vėliau - pilkas, rusvas, gelsvėjantis. Trama plona, pilkšva, malonaus skonio, nežymaus miltų kvapo. Sporos 5–6×3,5–4 μm.

Būdingi požymiai: panašus į raibajį ir kitus pilkos spalvos baltikus, tik jo vaisiakūniai gležnesni, gelsvėjantys.

Auga grupėmis, po beržais, pušimis, mėgsta atviras vietas. Valgomas, skanus.

Literatūra

Lietuvos grybų atlasas, Vincentas Urbonas, Kaunas, Lututė, 2007, ISBN 978-9955-692-59-1, 148 psl.


Vikiteka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Gelsvėjantysis baltikas: Brief Summary ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Gelsvėjantysis baltikas (lot. Tricholoma scalpturatum) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, baltikų (Tricholoma) genties grybų rūšis.

Augimo vieta

Miškai, parkai, sodai, skverai.

Augimo laikas

Vasaros pabaiga, ypač ruduo.

Pagrindiniai požymiai

Kepurėlė, lakšteliai ir kotas gelsvėjantys.

Vaisiakūniai vidutinio dydžio. Kepurėlė 3–5 (7) cm skersmens, jauna - kūgiška, vėliau - paplokščia, su gūbreliu, nemėsinga, smulkiai plaušuotai žvyneliuota, pilka, rusvai pilka, senų - pakraščiai gelsvi. Lakšteliai balsvi, gelsvėjantys, prisegtiniai, priaugtiniai. Kotas 2–5×0,3–1 cm, trapus, baltas, vėliau - pilkas, rusvas, gelsvėjantis. Trama plona, pilkšva, malonaus skonio, nežymaus miltų kvapo. Sporos 5–6×3,5–4 μm.

Būdingi požymiai: panašus į raibajį ir kitus pilkos spalvos baltikus, tik jo vaisiakūniai gležnesni, gelsvėjantys.

Auga grupėmis, po beržais, pušimis, mėgsta atviras vietas. Valgomas, skanus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Tricholoma scalpturatum ( Pms )

provided by wikipedia PMS
Drapò piemontèis.png Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Capel fin a 6 cm, bombà bass, gris bes, scajos ëdzora a un fond ciàir. Lamele bianche. Gamba àuta fin a 6 cm e larga fin a 1 cm, silìndrica, biancastra, fibrilosa con na zòna a forma ëd cortin-a. Carn bianca con odor farinos, a angiauniss con l'età parèj ëd le lamele e ël bòrd dël capel.

Ambient

A chërs ant ij bòsch e ij tajiss, dzortut ëd latifeuje.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

  • Tricholoma scalpturatum (Fries) Quélet
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia PMS

Tricholoma scalpturatum: Brief Summary ( Pms )

provided by wikipedia PMS

Capel fin a 6 cm, bombà bass, gris bes, scajos ëdzora a un fond ciàir. Lamele bianche. Gamba àuta fin a 6 cm e larga fin a 1 cm, silìndrica, biancastra, fibrilosa con na zòna a forma ëd cortin-a. Carn bianca con odor farinos, a angiauniss con l'età parèj ëd le lamele e ël bòrd dël capel.

Ambient

A chërs ant ij bòsch e ij tajiss, dzortut ëd latifeuje.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia PMS

Gąska żółknąca ( Polish )

provided by wikipedia POL
Tricholoma scalpturatum a3 (4).jpg
 src=
Charakterystyczne żółknięcie blaszek

Gąska żółknąca (Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1]

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus scalpturatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1872 r. Quélet, przenosząc go do rodzaju Tricholoma[1]. Niektóre Synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus chrysites Jungh. 1830
  • Agaricus scalpturatus Fr. 1838
  • Gyrophila argyracea var. chrysites (Jungh.) Quél. 1886
  • Tricholoma argyraceum subsp. chrysites (Jungh.) Sacc. 1887
  • Tricholoma argyraceum var. chrysites (Jungh.) Gillet 1874
  • Tricholoma chrysites (Jungh.) Quél. 1874
  • Tricholoma chrysites (Jungh.) Quél. 1874 var. chrysites
  • Tricholoma scalpturatum var. atrocinctum Romagn. 1974
  • Tricholoma scalpturatum var. genevense Chodat & Mart.
  • Tricholoma scalpturatum var. meleagroides (Bon) Bañares & Bon 1995
  • Tricholoma scalpturatum var. nanospora Raithelh. 1986
  • Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél. 1872 var. scalpturatum

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2,5-8 cm, początkowo łukowaty, ale szybko staje się płasko-rozpostarty. Na środku posiada tępy garb. Brzeg długo pozostaje podwinięty. Powierzchnia pokryta promieniście włókienkami i łuskami. Barwa początkowo siwobrązowa z słabym fioletowym odcieniem, później staje się jaśniejsza, kremowa. Łuski o barwie od ciemnosiwobrązowej do czarnobrązowej z czerwonawym odcieniem. Starsze okazy żółkną[4] .

Blaszki

Zbiegające ząbkiem na trzon, szerokie. Barwa początkowo biała, z wiekiem żółkną[4].

Trzon

Wysokość 3-6 cm, grubość 0,6-1,2 cm, cylindryczny o zgrubiałej podstawie, pełny. Powierzchnia podłużnie włóknista i jedwabiście błyszcząca, biaława lub nieco siwa, u starszych okazów żółknąca[4].

Miąższ

Biały, z wiekiem żółknący. Smak i zapach słaby, mączysty[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Europie i Ameryce Północnej[5]. W Europie Środkowej i w Polsce jest dość częsta[6].

Występuje w lasach iglastych i liściastych, w parkach, zaroślach, na obrzeżach dróg. Owocniki wytwarza od lipca do października[4]. Preferuje gleby zasadowe[6].

Znaczenie

Grzyb mikoryzowy[3], grzyb jadalny[4], jednak ze względu na ogromne podobieństwo do trującej gąski tygrysiej odradza się zbieranie do celów spożywczych.

Gatunki podobne

Charakterystyczną cechą tego gatunku jest żółknięcie z wiekiem, oraz po uszkodzeniu różnych części owocnika, szczególnie blaszek. Ta cecha pozwala odróżnić gąskę żółknącą od bardzo podobnej gąski tygrysiej (Tricholoma pardinum), która nie żółknie. Podobna jest też gąska wierzbowa (Tricholoma cingulatum), ale występuje ona wyłącznie pod wierzbami oraz posiada pierścień na trzonie[7][6]. Można pomylić również z gąską ziemistoblaszkową (Tricholoma terreum).

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2015-12-05].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2015-12-04].
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2015-06-22].
  6. a b c Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. Warszawa: Weltbild, 2011. ISBN 978-83-258-0588-3.
  7. Joanna, grzybland - Gąska wierzbowa, www.grzybland.pl [dostęp 2018-11-21] .
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Gąska żółknąca: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
Tricholoma scalpturatum a3 (4).jpg  src= Charakterystyczne żółknięcie blaszek

Gąska żółknąca (Tricholoma scalpturatum (Fr.) Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL