Brown Kiwi

Kiwi Mantell (Apteryx mantelli) a zo un evn.

Doareoù pennañ

Boued

Annez

Brosezat eo Enez an Norzh e Zeland-Nevez^[1].

Rummatadur

Daveennoù

El Kiwi bru de l'illa del Nord (Apteryx mantelli) és un ocell de la família dels apterígids (Apterygidae) que viu a gran part de l'Illa del Nord. Era considerat conespecífic amb el kiwi bru de l'illa del Sud i de l'illa Stewart.

Referències

Kivi hnědý (Apteryx mantelli) je jeden ze zástupců čeledi kiviovití (Apterygidae). Obývá Severní ostrov Nového Zélandu.

Populace

Odkazy

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-09]
2. ↑ ^{a b c} Save the Kiwi (2008)
3. ↑ ^{a b c d} BirdLife International (2008)

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu kivi hnědý ve Wikimedia Commons
• Taxon Apteryx mantelli ve Wikidruzích

Der Nördliche Streifenkiwi (Apteryx mantelli, Syn.: Apteryx bulleri^[1]), auch Brauner Kiwi, Nordkiwi oder Nordstreifenkiwi^[2], ist eine große^[3] Kiwiart. Auf der neuseeländischen Nordinsel und auf vorgelagerten Inseln Neuseelands beheimatet, ist er zwar eine der häufigeren Kiwi-Arten, durch den Jagddruck von Weißen eingeschleppter Raubtiere aber dennoch vielerorts selten geworden oder gar ausgerottet.

Traditionell wurde der Nördliche Streifenkiwi als Apteryx australis mantelli, eine Unterart des Südlichen Streifenkiwis angesehen^[4]; inzwischen gilt er als eigenständige Art^[5].

Merkmale

Der Nördliche Streifenkiwi ist ein großer^[3] Kiwi, der eine Körperlänge von 50 bis 65 cm erreicht. Die Männchen werden 1440 bis 3060 g schwer, ihre Schnabellänge misst 110 bis 155 mm. Weibchen erreichen ein Gewicht von 2060 bis 3850 g und eine Schnabellänge von 130 bis 205 mm. Der Schwanz ist bei dem flugunfähigen Vogel nicht erkennbar, seine kleinen Flügel sind verkümmert.^[3][6] Er ist dunkelbraun mit rötlichbrauner und schwarzer Strichelung.^[3] Die Unterseite ist blass gräulich braun. Das Gefieder fühlt sich rau an, immer wieder tritt Albinismus auf.^[7] Im Gegensatz zu den kurzen Gesichtsborsten anderer Arten sind die Borsten im Gesicht des Nördlichen Streifenkiwis lang.^[1] Der Schnabel ist hell hornfarben, die Füße braun.^[7]

Verbreitungsgebiete des Nördlichen Streifenkiwi

Verbreitung

Der Nördliche Streifenkiwi ist der einzige freilebende Kiwi der Nordinsel.^[3] Er kommt dort und auf einigen vorgelagerten Inseln Neuseelands in isolierten und fragmentierten Populationen vor. Auf der Nordinsel ist er stellenweise häufig, meist sind es jedoch verstreute Bestände. Er kommt auf der Coromandel Peninsula, in den Regionen Bay of Plenty und Gisborne und bis zum nördlichen Ruahine Range, sowie vom Tongariro Vulkan-Massiv bis Taranaki vor. Stabile Bestände gibt es auf Little Barrier Island, Kawau Island und Ponui Island. Auf Kapiti Island kommen Hybride vor.^[8]

Neue Populationen haben sich auf der Tawharanui Peninsula (nördliches Auckland), im Maungatautari Gebiet (Waikato Region), auf Cape Kidnappers (Hawke’s Bay), bei Pukaha/Mount Bruce (Wairarapa) und in der Remutaka Range (Wellington) etabliert. Zur Zeit der Besiedlung durch die Europäer war der Nördliche Streifenkiwi weiter verbreitet, insbesondere auf der Northland Peninsula und in der Waikato Region.^[3]

Küken

Lebensraum und Lebensweise

Der Nördliche Streifenkiwi bevorzugt dichte subtropische Wälder, lebt aber auch in aufgeforsteten Wäldern, in Pflanzungen eingeführter Kiefern, in Strauch- und Dornbuschsteppe, Grasland und sogar in Sanddünen^[1].^[8] Er kommt von Meereshöhe bis in 1400 m Höhe nördlich der Manawatu Gorge Schlucht vor.^[3]

Der Nördliche Streifenkiwi ernährt sich hauptsächlich von wirbellosen Tieren. Die nächtliche und versteckte Lebensweise macht es praktisch unmöglich die Nahrungsaufnahme zu beobachten; im Vogelmagen und im Kot wurden als größter Anteil der Nahrung Ringelwürmer ausgemacht. Daneben gibt es Berichte über pflanzliches Material wie Pflanzenblätter und Moose.^[1] Das Gelege besteht aus ein bis zwei weißen^[1] Eiern. Bei einem Körpergewicht der Weibchen von 2,09 bis 3,27 kg wiegt ein Ei 330 bis 519 g. Mit einem Gewicht von 416 g ist ein Ei etwa 400 % schwerer, als es allometrisch von einem Vogel mit einem Körpergewicht von 2,2 kg zu erwarten wäre.^[1] Die Eier werden hauptsächlich vom Männchen bebrütet; die Brutdauer zwischen 74 und 84 Tagen gilt als eine der längsten in der Vogelwelt. Die Küken schlüpfen vollständig befiedert und verlassen das Nest ohne Begleitung nach etwa einer Woche.^[8]

Gefährdung

1996 wurde der Bestand noch auf 35.000 Tiere geschätzt, für 2008 wurde von 25.000 Individuen ausgegangen. Davon entfallen 8000 auf die Northland, 1000 auf die Coromandel-Halbinsel und 8000 auf die westliche und die östliche Population. Der Bestand auf der Nordinsel könnte durch Habitatverlust und durch die Bejagung durch Hunde, Katzen, Frettchen und Hermeline sehr schnell zurückgehen; wegen der stabilen Inselpopulationen und der Eindämmung der Prädatoren in ausgewählten Nordinsel-Populationen ist der allgemeine Rückgang wahrscheinlich langsamer. Von der IUCN (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources) wird die Art als gefährdet (Vulnerable, VU) eingestuft.^[8]

Literatur

• Josep del Hoyo u. a.: Handbook of the Birds of the World. Band 1: Ostrich to Ducks. Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5.
• Stephen J. Davies: Ratites and Tinamous. Oxford University Press, 2002, ISBN 0-19-854996-2.
• Burbidge et al. (2003): Molecular and other biological evidence supports the recognition of at least three species of brown kiwi. Conservation Genetics 4, S. 167–177.

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b c d e f} James Sales: The endangered kiwi: a review. In: Folia Zoologica 54, 2005, S. 1–20. (Online (Memento des Originals vom 4. März 2016 im Internet Archive) Info: Der Archivlink wurde automatisch eingesetzt und noch nicht geprüft. Bitte prüfe Original- und Archivlink gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.@1@2Vorlage:Webachiv/IABot/fox.ivb.cz)
2. ↑ North Island Kiwi (Apteryx mantelli) bei Avibase
3. ↑ ^{a b c d e f g} H. A. Robertson: North Island brown kiwi. In C. M. Miskelly (ed.) New Zealand Birds Online. (North Island brown kiwi Apteryx mantelli Bartlett, 1852)
4. ↑ Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Brown Kiwi (Apteryx australis) in der Internet Bird Collection
5. ↑ IOC World Bird List version 5.1 5 - Kiwis, Family Apterygidae
6. ↑ J. del Hoyo, N. Collar, E. F. J. Garcia, E.F.J: Northern Brown Kiwi (Apteryx mantelli). In: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (eds.) 2014 Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Online.
7. ↑ ^{a b} Clive Roots: Flightless Birds. Greenwood Pub Group Inc., 2006, ISBN 978-0313335457, S. 36.
8. ↑ ^{a b c d} Apteryx mantelli in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 21. September 2013.

The North Island brown kiwi (Apteryx mantelli; Apteryx australis or Apteryx bulleri^[5] as before 2000, still used in some sources) is a species of kiwi that is widespread in the northern two-thirds of the North Island of New Zealand and, with about 35,000 remaining,^[2] it is the most common kiwi. It holds the world record for laying the largest eggs relative to its body size.^[6]

Genetics

The genome of Apteryx mantelli was sequenced in 2015.^[7]

Taxonomy

Brown kiwi chick

Until 2000, the brown kiwi (then Apteryx australis) was thought to include the rowi and the tokoeka, in addition to the North Island brown kiwi. However using genetic codes from each of the above it was determined that the tokoeka was a separate species, it took the Apteryx australis name, leaving the brown kiwi with its current Apteryx mantelli name. Soon after, in 1998, more genetic tests were done with the rowi and it was determined that it (the rowi) was a separate species (Apteryx rowi). In 2004 an injured bird was found with streaked white around the head and identified by Massey University.^[8] The white feathering is likely due to a rarely seen genetic variation sometimes described as a partial albino. Few documented cases exist with only a painting of one found in Ōtorohanga in the 18th century and a specimen in the Canterbury Museum. The injured bird recovered and was introduced into a breeding programme.

The brown kiwi was first described as Apteryx australis by Abraham Dee Bartlett, in 1813, based on a specimen from Dusky Sound, South Island, New Zealand.^[9] This is a monotypic species.^[10]

Range and habitat

Brown kiwi are found in a number of parts of the North Island, including Northland, Coromandel Peninsula, the eastern North Island, Aroha Island, Little Barrier Island, Kawau Island, Ponui Island, and the Whanganui Region. The North Island brown kiwi has demonstrated a remarkable resilience: it has adapted to live on scrub-like farm land, exotic pine plantations, and native forests, but it prefers dense sub-tropical and temperate forest.^[12]

Description

A rare white Apteryx mantelli

Females stand about 40 cm (16 in) high and weigh about 2.8 kg (6.2 lb) the males about 2.2 kg (4.9 lb). The plumage is streaky red-brown and spiky. The North Island brown kiwi is the only species of kiwi found internationally in zoos.

Behaviour

These kiwi, like all kiwi, feed on invertebrates. They have 2-3 clutches a year with 2 eggs in each clutch. Chicks are fully feathered at hatching and are precocial, being able to leave the nest and fend for themselves within a week.^[12]

Conservation

The North Island brown kiwi is Vulnerable, per the IUCN Red List,^[1] with the major threat coming from predators, such as dogs, cats, and stoat (Mustela erminea). 94% of chicks die before breeding in areas where mammalian pest control is not carried out.^[12] It has an occurrence range of 38,400 km² (14,800 sq mi), with a population, estimated in 2000, of 35,000.^[2]

In 1996 there were around 35,000 North Island Brown Kiwis and in 2006 there were 20,000.^[13]

Nationwide studies show that on average only 5 percent of kiwi chicks survive to adulthood. However, in areas under active pest management, survival rates for North Island brown kiwi can be far higher. For example, prior to a joint 1080 poison operation undertaken by DOC and the Animal Health Board in Tongariro Forest in 2006, 32 kiwi chicks were radio-tagged. 57% of the radio-tagged chicks survived to adulthood. Thanks to ongoing pest control, the adult kiwi population at Tongariro has almost doubled since 1998.

In 2022, 11 North Island Brown Kiwi were released on Wellington's South Coast after a 100 year absence.^[14] Fifty more kiwi were released into the hills of Wellington in May 2023.^[15]

References

La Nordinsula bruna kivio (Apteryx mantelli; Apteryx australis aŭ Apteryx bulleri^[1] kiel antaŭ 2000, ankoraŭ uzata en kelkaj fontoj), estas specio de kivio kiu estas disvastigata en la nordaj du trionoj de la Norda Insulo de Novzelando kaj, kun ĉirkaŭ 35000 restantaj,^[2] estas la plej komuna kivio.

Taksonomio

Ĝis 2000, la Bruna kivio (tiam Apteryx australis) estis inkludanta la Rovian kivion kaj la Tokoekon, aldone al la Nordinsula bruna kivio. Tamen uzinte genetikajn kodojn el ĉiuj el la menciitaj taksonoj oni determinis, ke la Tokoeko estas separata specio, kiu prenis la nomon Apteryx australis, lasante la Brunan kivion kun sia nuna nomo Apteryx mantelli. Tuj poste, en 1998, pliaj genetikaj testoj estis farataj ĉe la Rovio kaj oni determinis, ke ankaŭ ĝi (la Rovio) estas separata specio (Apteryx rowi). En 2004 oni trovis vunditan birdon kun blanka strieco ĉe la kapo kaj estis identigita de la Universitato Massey. La blanka plumaro ŝajne estas kaŭzata de rare vidata genetika variado foje priskribita kiel parta albinismo. Ekzistas kelkaj dokumentitaj kazoj kun nur unu pentraĵo de unu birdo trovita en Otorohanga en la 18a jarcento kaj specimeno en la Kanterburia Muzeo. La vundita birdo rekuperiĝis kaj estis enmetita en reprodukta programo.

La Bruna kivio estis unuafoje priskribita kiel Apteryx australis fare de Abraham Dee Bartlett, en 1813, baze sur specimeno el Dusky Sound, Suda Insulo, Novzelando.^[3] Tiu estas monotipa specio.^[4]

Teritorio kaj habitato

La Bruna kivio troviĝas tra la tuta Norda Insulo, loĝante ĉe Nordlando, Koromandelo, Nordinsula Oriento, Aroha Insulo, Insulo Malgranda Bariero, Insulo Kavaŭ, Insulo Ponui, kaj Wanganui. La Nordinsula bruna kivio montris rimarkindan adapteblon: ĝi adaptiĝis al loĝado ĉe arbustarecaj farmoterenoj, plantejoj de pinoj (nome enmetita arbo), kaj ties indiĝenaj arbaroj, sed ĝi ankoraŭ preferas densan, subtropikajn kaj moderklimatajn arbarojn.^[5]

Distribuado de la Nordinsula bruna kivio ĉe diversaj areoj de la Norda Insulo

Aspekto

Inoj estas ĉirkaŭ 40 cm altaj kaj pezas ĉirkaŭ 2.8 kg dum la maskloj ĉirkaŭ 2.2 kg. La plumaro estas strieca ruĝecbruna kaj pinteca. La Nordinsula bruna kivio estas la ununura specio de kivio troviĝanta internacie en bestoĝardenoj.

Kutimaro

Ido de Nordinsula bruna kivio.

Tiuj kivioj, kiel ĉiuj kivioj, manĝas senvertebrulojn. La ino demetas 2-3foje jare po 2 ovojn por ĉiu ovodemetado. La ĵus eloviĝintaj idoj estas tute plumokovritaj kaj elnestiĝo kaj ekmemmanĝado povas komenci post nur 1 semajno.^[5]

Konservado

La Nordinsula bruna kivio estas endanĝerita, laŭ la IUCN Ruĝa Listo, kaj ties ĉefaj minacoj venas el predantoj, kiaj hundoj, katoj kaj ermenoj Mustela erminea. Ĉirkaŭ 94% el idoj mortiĝas antaŭ reproduktiĝi en areoj kie ne estis fartia mamulplaga kontrolo.^[5] Ĝi havas loĝan teritorion de 38,400 km2, kun populacio ĉirkaŭkalkulita la jaron 2000, je 35,000 individuoj.^[2]

Tutlandaj studoj montris, ke averaĝe nur 5 % el kiviidoj survivas al plenkreskeco. Tamen ĉe areoj de aktiva plagokontrolado, survivindicoj de la Nordinsula bruna kivio povas esti multe pli altaj. Ekzemple, antaŭ miksa operaco pere de veneno 1080 fare de DOC kaj Animal Health Board en la arbaro de la monto Tongariro en 2006, 32 kiviidoj estis radio-kontrolitaj. El ili 57% survivis al la plenkreskeco. Danke al pliiĝanta plagokontrolado, la plenkreska kivia populacio de Tongariro preskaŭ duobliĝis ekde 1998.

El kiwi marrón de la Isla Norte (Apteryx mantelli) es una especie de ave estrutioniforme de la familia Apterygidae.^[2]​ Su distribución abarca los dos tercios del norte de la Isla del Norte de Nueva Zelanda, con casi 35.000 restantes, es el kiwi más común.

Las hembras miden aproximadamente 40 cm y pesan cerca de 2,8 kg; los machos pesan cerca de 2,2 kg. El kiwi marrón de la Isla del Norte ha demostrado una resistencia notable: se adapta a una gran variedad de hábitats, incluso bosques no-nativos y algunos campos. El plumaje es rojo y marrón entreverado y puntiagudo. La hembra generalmente pone dos huevos, los cuales son incubados por el macho.

Hay quienes consideran esta especie como una subespecie de Apteryx australis.

Galería

Referencias

Apteryx mantelli Apteryx generoko animalia da. Hegaztien barruko Apterygidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Apteryx
• Apterygidae

Apteryx mantelli

Le Kiwi de Mantell (Apteryx mantelli) est une espèce d'oiseaux incapables de voler de la famille des Apterygiformes. C'est l'espèce de kiwi la plus répandue de Nouvelle-Zélande, avec environ 25 000 individus^[1]. L'espèce a fait preuve d'une remarquable capacité d'adaptation et vit désormais dans des habitats qui ne sont pas ceux d'origine.

Caractéristiques

Kiwi mâle.

• C'est un oiseau nocturne, ne pouvant pas voler. Il vit dans des sortes de terriers, à l'intérieur de troncs ou sous des fougères arborescentes.
• Durée de vie moyenne : 30 ans
• Le kiwi de Mantell mesure entre 35 et 65 cm. La femelle est plus grande que le mâle.
• Le ratio poids de l'œuf par rapport au corps de la femelle est beaucoup plus élevé : un œuf mature fait en moyenne 15 à 20 % du poids de la femelle
• Le kiwi est certainement l'oiseau ayant l'odorat le plus développé ce qui lui permet de trouver sa nourriture, composée principalement de vers, d'araignées, d'invertébrés et de fruits tombés au sol, mais aussi des petites anguilles ou grenouilles occasionnellement.
• Le kiwi vit généralement sur un territoire pouvant atteindre 40 ha.

• La femelle pond deux œufs qui sont couvés par le mâle. L'éclosion a lieu 80 jours après la ponte^[2].

• Le chant du mâle est comme un sifflement répété et aigu alors que le chant de la femelle est profond, guttural, aigu et répété 10 à 20 fois.
• Son poids est compris entre 2 et 3 kilos.

Répartition

Zones de répartition de l'espèce (en brun).

Le kiwi de Mantell peuple le Nord de la Nouvelle-Zélande contrairement à son cousin austral qui vit au Sud.

Habitat

Cet oiseau vit dans les zones boisées, les broussailles et les forêts.

Références

Annexes

Lien interne

• (fr) Mt Bruce Wildlife Centre

Is spéiceas cíobhaí é Cíobhaí Donn an Oileáin Thuaidh. É coitianta i dTuaisceart an Oileáin Thuaidh. Timpeall 35,000 éan ann. Na héin bhaineanna timpeall 40 cm ar airde agus meáchan timpeall 2.8 cg iontu. Meáchan timpeall 2.2 cg sna héin fhireanna. Éan seiftiúil é a thaithíonn a lán gnáthóg, go fiú áiteanna ar fhág daoine a rian orthu. Clúmh biorach rua air. Dhá ubh de ghnáth agus iad á ngoradh ag an éan fireann.

Sjeverootočni smeđi kivi (lat. Apteryx mantelli) je vrsta ptice iz reda nojevki.

Mladi ptić sjeverootočnog smeđeg kivija

Endem je Novog Zelanda. Živi diljem Sjevernog otoka, blizu sjevernih zemalja, u Comorandelu, istočnom Sjevernom otoku, otocima Aroha, Little Barrier, Kawau i Ponui, te regiji Whanganui. Pokazao je zavidnu otpornost. Živi u tropskim, subtropskim i umjerenim šumama.

Ženke su visoke oko 40 centimetara, a teške su oko 2.8 kilograma. Mužjaci su teški 2.2 kilograma. Perje je prošarano crveno-smeđim prugama.

Kao i svi kiviji, hrani se beskralježnjacima. Gnijezdi se 2-3 puta godišnje, i svaki put se u gnijezdu nalaze 2 jaja. Ptići samostalni postaju tjedan dana nakon izlaska iz gnijezda. Tada se potpuno sami brinu za sebe.

Izvori

• BirdLife International (2008). Apteryx mantelli. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. [www.iucnredlist.org].
• BirdLife International (2008(a)). "Northern Brown Kiwi - BirdLife Species Factsheet". Data Zone. [1]. Retrieved 06 Feb 2009.
• Davies, S.J.J.F. (2003). "Kiwis". in Hutchins, Michael. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (2 ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 89–92. ISBN 0-7876-5784-0.
• Save the Kiwi (2008). "Population status of the North Island Brown Kiwi". Save the Kiwi. [2].

Il kiwi bruno dell'Isola del Nord (Apteryx mantelli Bartlett, 1852) è un uccello della famiglia Apterygidae che vive sull'Isola del Nord, in Nuova Zelanda, dove occupa circa i due terzi del versante settentrionale con una popolazione di circa 35.000 esemplari.^[1][2]

Descrizione

Le femmine di questa specie sono lunghe all'incirca 40 cm ed hanno un peso attorno ai 2,8 kg; i maschi, invece, pesano attorno ai 2,2 kg e sono più piccoli rispetto alle femmine. Il piumaggio va dal rosso al marrone.

Biologia

Alimentazione

Si nutre prevalentemente di piccoli invertebrati.

Riproduzione

Generalmente la femmina depone 1-2 uova, che vengono poi covate dal maschio. Il periodo di incubazione è di 74-84 giorni. I pulcini abbandonano il nido dopo circa una settimana dalla schiusa delle uova.^[3]

Distribuzione e habitat

In passato Apteryx mantelli era ampiamente diffuso in tutta l'Isola del Nord e nella parte settentrionale dell'Isola del Sud della Nuova Zelanda. Attualmente sopravvive, con popolazioni molto frammentate, solo in alcune aree dell'Isola del Nord (Northland, penisola Coromandel, Baia dell'Abbondanza, Gisborne, Tongariro e Taranaki).^[1]

Predilige le foreste sub-tropicali e temperate ma si adatta anche alle aree con rimoschimenti a Pinus, alle macchie e ai pascoli.

Sistematica

In passato questo uccello era considerato una sottospecie di Apteryx australis (Apteryx australis mantelli). In seguito a studi effettuati sul DNA mitocondriale, sui parassiti e sulle abitudini, si è deciso di elevarla al rango di specie a sé stante.^[4]

Conservazione

La popolazione di questa specie è stabile, ma minacciata soprattutto per la predazione da parte di cani e gatti domestici di e altri predatori introdotti quali il furetto (Mustela putorius furo) e l'ermellino (Mustela erminea).^[1]

Per tali ragioni la IUCN Red List classifica A. mantelli come specie vulnerabile (Vulnerable).

Note

Šiaurės salos rudojo kivio paplitimas

Šiaurės salos rudasis kivis (lot. Apteryx mantelli) – strutinių paukščių (Struthioniformes) būrio paukštis. 2000 metais pripažintas kaip atskira rūšis. Genomas iššifruotas 2015 metais.^[2]

Paplitimas ir biotopas

Endeminis Šiaurės salos Naujojoje Zelandijoje paukštis. Populiacijoje apie 25 000 individų. Biotopas – tankūs miškai ir krūmynai, taip pat šie paukščiai yra prisitaikę gyventi pievose, ganyklose.

Išvaizda

Kūno ilgis – 40 cm. Patinas sveria 2,2 kg, patelė – 2,8 kg. Tamsiai rudos plunksnos, išilgai kūno – rausvai rudų plunksnų dryžiai. Plunksnos šiurkščios, ilgos, primena plaukus. Akys mažos. Snapas plonas, ilgas. Snapo gale – šnervės. Sparnai sunykę, uodegos neturi. Kojos 50-60 cm ilgio, pirštai ilgi.

Biologija

Neskraidantis, naktinis paukštis. Diena slepiasi urvuose, drevėse ar tankioje žolėje. Maisto ieško naktį. Lėtai vaikščiodami snapą kaišioja į lapų krūvas, sutręšusius rąstus, dirvą. Minta smulkiais bestuburiais, sliekais, vabalų lervomis, cikadomis. Taip pat renka nukritusius vaisius ir lapus.

Apie savo teritorijos ribas praneša balsu. Patino balsas – čaižus, kylantis švilpimas, kartojamas 15-25 kartus, o patelių balsas – žemas, kimus, gerklinis riksmas, kartojamas 10-20 kartų.^[3].

Monogamai. Tuoktuvių metu patinai aršiai gina savo teritoriją. Lizdą suka urvuose. Dėtyje vienas didelis, baltas kiaušinis (15 % patelės svorio). Jei dėtyje du kiaušiniai, tai jie dedami 3-4 savaičių intervalu. Inkubacija trunka 75-90 dienų. Peri patinas. Jaunikliai viščiukiniai. 4-6 savaičių amžiaus palieka lizdą.

Apsauga

Pasaulinės gamtos apsaugos organizacijos duomenimis Šiaurės salos rudasis kivis priskiriamas nykstančioms rūšims. Invazinės rūšys – kiaunės, šeškai, šunys medžioja jauniklius. Suaugę paukščiai – šunų grobis.

Rūšies apsaugos veiksmai:

• Plėšrūnų skaičiaus reguliavimas.
• Kiaušinių surinkimas ir inkubavimas. Paauginti jaunikliai paleidžiami į laisvę.
• Nuolatinis paukščių stebėjimas juos žieduojant ir radijo sekimo sistemų naudojimas

Šaltiniai

Vikiteka

De noordereilandkiwi (Apteryx mantelli) behoort net als de andere soorten kiwi's tot de zogenaamde Paleognathae met vier andere ordes (tinamoes, struisvogels, nandoes en kasuarissen en emoes). Dit zijn (meestal) loopvogels die in het skelet (kaak en borstbeen) en het DNA kenmerken vertonen die bij andere vogels ontbreken. De noordereilandkiwi komt voor in het westen en zuiden van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland.

Het zijn nachtdieren en ze kunnen niet vliegen.

Kuiken van de Noordereilandkiwi)

Leefwijze

De noordeilandkiwi voedt zich met ongewervelden.

Voortplanting

Deze vogel legt 2-3 nesten per jaar. Een nest bestaat uit 2 eieren. De jongen komen volledig gevederd uit het ei, en kunnen al na 1 week voor zichzelf zorgen.

Beschrijving

De noordereilandkiwi en de zuidereilandkiwi (Apteryx australis) werden lang (en soms nog) beschouwd als ondersoorten.^[2]

De noordereilandkiwi is ongeveer van hetzelfde formaat als de grote gevlekte kiwi en ziet eruit als de zuidereilandkiwi, maar het verenkleed is donkerder van kleur. De lengte is 40 cm, het vrouwtje weegt ongeveer 2,8 kg, het mannetje 2,2 kg. Ze hebben een lange, dunne snavel die licht neerwaarts gebogen is. De kleur is roodbruin en er zit streping in het verenkleed.

Leefgebied en status als bedreigde diersoort

De noordereilandkiwi is een vogel die oorspronkelijk voorkomt in dicht bos in de subtropische en gematigde klimaatzones van het Noordereiland. Hij heeft een zeker aanpassingsvermogen en komt ook voor in landbouwkundig gebruikte gebieden met struikgewas en in aanplantingen van (geïntroduceerde) naaldbomen. Het is desondanks een bedreigde diersoort. De grootste bedreigingen zijn vernietiging van het oorspronkelijke leefgebied en predatie door verwilderde katten en andere geïntroduceerde roofdieren zoals de hermelijn.^[1] De trends in aantal van de verschillende ondersoorten verschillen per regio. Op kleine eilanden lukt het beter om populaties te beschermen dan op het hoofdeiland (zie tabel). De totale populatie werd in 2008 geschat op 25.000 exemplaren.^[3]

Nordbrunkivi, Apteryx mantelli, er ein kiviart som er utbreidd i dei nordlege to tredjedelar av Nordøya på New Zealand, og med ca. 35 000 gjenlevande individ,^[1] er dette den mest vanlege av alle kiviar. Arten er ein del av brunkivikomplekset, tidlegare èin art brunkivi, Apteryx australis, og er morfologisk svært lik dei to andre medlemmene, sørbrunkivi og okaritokivi.

Nordbrunkivi finst på isolerte, fragmenterte stader over store delar av Nordøya. Nordbrunkivi har vist uvanlege tilpassingsevner til å leve på krattaktig åkerland, i plantasjar og i urskog, men dei føretrekk framleis tett, subtropisk og temperert skog.^[1]

Hofuglar er ca. 40 cm høge og veg ca. 2,8 kg, hannane er noko mindre ca. 2,2 kg. Fjørdrakta er stripa i raudbrunt og er busta.

Paret har 2-3 kull i året med to egg i kvart kull, nokre gonger eitt egg. Ungane har utvikla fjørdrakt ved klekking, forlèt reiret og kan klare seg sjølv innan ei veke.^[1]

Populasjonen er estimert til totalt over 35 000 individ (2008) og er minkande.^[1] Nordbrunkivi har status 'sterkt truga', i følgje IUCN raudliste, den største trusselen kjem frå rovdyr, slik som hundar, kattar og røyskatt. 94 % av ungane døyr i områda der tiltak mot pattedyr ikkje er utført.^[1] Men i område under aktiv forvaltning, kan overlevingsraten for nordbrunkivi vere langt høgare. Til dømes, takka vere pågåande skadedyrskamp i eit område av Tongariro-reservatet, blei overlevingsraten nesten dobla i eit år med tiltak.^[2]

Kjelder

Referansar

Nordbrunkivi (Apteryx mantelli) er en flygeudyktig terrestrisk fugl i kivifamilien, som består av kun fem arter i én slekt. Nordbrunkivien er endemisk for Nordøya på New Zealand, der den trivis på fuktig skogbunn med mange gjemmeplasser.

Arten er monotypisk, men ble inntil ganske nylig regnet som konspesifikk med sørbrunkivi (A. australis) og okaritokivi (A. rowi).^[2]

Beskrivelse

Nordbrunkivi viser tydelig kjønnsdimorfisme, i det hunnen blir en god del større enn hannen.^[2] Begge kjønn blir imidlertid omkring 50–65 cm lange. Hunnen veier typisk 2 060–3 850 g og nebbet måler cirka 130–205 mm.^[2] Hannen veier typisk omkring 1 440–3 060 g og nebbet måler cirka 110–155 mm.^[2]

Nordbrunkivien er en flygeudyktig fugl med stor, rund kropp og svært kraftige ekstremiteter tilpasset livet på bakken. Den minner på mange måter om et pattedyr, om det ikke var for nebbet og den tobeinte gangen. Hodet er relativt lite og øynene små og stikkende. Og som andre kivier mangler den stjert. Nebbet er svært langt og tynt og kurver svakt nedover. Og som hos andre kivier er neseborene plassert ytterst på det lange nebbet. Nebbet er dessuten svært følsomt og til en viss grad bøyelig. Rundt nebbroten har arten karakteristiske strittende værhår, noe som ytterligere forsterker inntrykket av et pattedyrlignende vesen. Den svært karakteristiske fjærdrakten gir dessuten fuglen et hår-/pelslignende uttrykk. Nordbrunkivien har noe stivere fjærdrakt enn sørbrunkiwien, men skiller seg fra denne gjennom å være mer rødbrun på bakparten og å ha større innslag av sort i fjærdrakten forøverig.^[2]

Utbredelse og habitat

Nordbrunkivien er nå endemisk for Nordøya på New Zealand, men fantes tidligere også på den nordlige delen av Sørøya. Bestanden på Nordøya finnes i hovedsak i fem populasjoner på den nordlige 2/3 av øya. Arten har imidlertid blitt introdusert på flere av øyene rundt Nordøya.^[2]

I 1996 ble bestanden estimert til å bestå av omkring 35 000 individer, noe som gjør den til den vanligste kiviarten. Det er imidlertid en reduksjon av bestanden på omkring 90 prosent siden 1900.^[2] I 2013 ble bestanden estimert til omkring 25 000 individer.^[3]

Arten er flygeudyktig og tilbringer livet på bakken. Den trives i subtropisk til temperert skog og krattskog, spesielt i våt og fuktig skog av podocarpusslekten (Podocarpus) og edeltreløvskog (hardtre). Man finner imidlertid fuglene også på plantasjer, krattskoger og landbrukseiendommer.^[2]

Atferd

Kivier er nattaktive dyr. Nordbrunkivien lever hovedsakelig av mindre virvelløse dyr, som den jakter i jordsmonnet og i dødt løv på bakken. Som hos mange pattedyr er luktesansen det viktigste hjelpemidlet til å finne mat.^[2] Fuglen er svært rask til bens og kan bevege seg svært hurtig omkring. Den er forsiktig, men nysgjerrig av natur.

Nordbrunkivien legger normalt 1–2 egg, som hannen ruger ut. Inkubasjonstiden er omkring 75–84 dager og ungene klekkes med full fjærdrakt. Alt etter 5–6 dager forlater ungene redet alene for å ete om natten, og de er uavhengige etter 14–20 dager og fullt utvokste etter 18–20 måneder. Hannene blir kjønnsmodne omkring 14 måneder gamle, hunnene etter cirka 24 måneder.^[2]

Referanser

Eksterne lenker

(en) Nordbrunkivi i Encyclopedia of Life

• (en) Nordbrunkivi i Global Biodiversity Information Facility
• (en) Nordbrunkivi hos NCBI
• (en) Nordbrunkivi hos ITIS
• (en) Kategori:Apteryx mantelli – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• (en) Apteryx mantelli – galleri av bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• Apteryx mantelli – detaljert informasjon på Wikispecies

Kiwi północny, kiwi Mantella (Apteryx mantelli) – gatunek nielotnego ptaka z rodziny kiwi (Apterygidae). Zasiedla dwie trzecie powierzchni Wyspy Północnej w Nowej Zelandii; endemit. Populację szacuje się na ok. 35 000 osobników, co czyni go najliczniejszym gatunkiem z rodziny kiwi.

Charakterystyka

Cechami charakterystycznymi dla tego gatunku kiwi są: długi i lekko zagięty dziób z nozdrzami w okolicy końca; specyficzny stożkowy kształt korpusu ze względu na zredukowaną klatkę piersiową; wąska, ale silna szyja i stosunkowo mała głowa; mocne, muskularne nogi, które stanowią ⅓ całej masy ciała; małe oczy, duże otwory uszne oraz wiele długich szczecinek rozmieszczonych na głowie. Skrzydła są niewielkie (40–50 mm), kończą się pazurami. Nie ma zewnętrznego ogona^[3]. Samice mierzą ok. 40 cm i ważą ok. 2,8 kg, samce ważą ok. 2,2 kg. Ten gatunek kiwi charakteryzuje się niezwykłą odpornością; przystosowuje się do różnego typu środowisk, m.in. sztucznie sadzonych lasów oraz pól. Upierzenie koloru czerwono-brązowego, włosokształtne. Jest to ptak nocny, na legowisko wybiera puste pnie drzew, gęste paprocie lub nory. Często zmienia miejsce grzędowania, ale czasami wraca do poprzednich. Unika rażącego światła i obserwacje osobników w niewoli, jak i na wolności wskazują, iż radzi sobie gorzej niż sowy w ciągu dnia; być może ma wzrok podobny do wzroku kreta^[3]. Ma doskonale rozwinięty zmysł węchu, który pozwala mu znaleźć jedzenie, składające się głównie z robaków, pająków, innych bezkręgowców i owoców znalezionych na ziemi, ale także małych węgorzy i okazjonalnie żab. Jego dziób posiada specjalny organ, przy pomocy którego kiwi potrafi wykryć wibracje wytwarzane przez drążące w ziemi bezkręgowce^[4]. Zasięg jego występowania wynosi 38 500 km²^[5].

Rozmnażanie

Osobniki męskie posiadają dobrze wykształcony, muskularny penis, a osobniki żeńskie posiadają łechtaczkę. Wiek dojrzałości płciowej jest nieznany. Kiedy kiwi dobiorą się w pary, zaczynają budować gniazdo ok. 2 miesiące przed złożeniem jaja. Czas składania jaj obejmuje miesiące pomiędzy czerwcem a lutym, aczkolwiek ani światło, ani temperatura nie mają wpływu na ten okres. W niewoli osobniki żeńskie mogą złożyć nawet 5 jaj w jednym sezonie, jednak w dziczy zazwyczaj jest to jedno lub dwa jaja na sezon. Jaja wysiaduje osobnik męski^[3]. Okres inkubacji trwa około 80 dni. Jaja kiwi cechuje największa zawartość energii wśród jaj o podobnym rozmiarze^[6] oraz największy rozmiar w stosunku do wielkości dorosłego osobnika^[7]. Młode wykluwają się całkowicie pokryte piórami i już po tygodniu samodzielnie opuszczają gniazdo.

Zagrożenia

Średnia długość życia wynosi 30 lat, jednak z powodu zagrożeń wiele osobników ginie przed 14 rokiem życia. Zagrożeniem dla dorosłych osobników są głównie psy domowe (Canis familiaris) i fretki domowe (Mustela furo), dla młodych (poniżej 1 kg) – gronostaje (Mustela erminea) i koty domowe (Felis catus)^[8]. 94% piskląt umiera przed osiągnięciem dojrzałości^[9].

Populacja

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i filmy o Apteryx mantelli (ang.). [dostęp 2015-08-01].
• Charakterystyka gatunku w języku angielskim (ang.). [dostęp 2015-08-01].
• Kiwis for Kiwi (ang.). [dostęp 2015-08-01].

• kiwi brunatny
• kiwi północny
• kiwi mały
• kiwi plamisty
• kiwi szary

• perkoz maoryski

• kormoran nakrapiany
• kormoran szorstkodzioby
• kormoran zielonolicy
• kormoran nowozelandzki
• kormoran czarnoszyi
• kormoran łuskowany
• kormoran wyspowy
• kormoran plamisty

• kazarka rajska
• krzywonos
• cyraneczka rdzawa
• cyraneczka auklandzka
• cyraneczka południowa
• ogorzałka nowozelandzka

• sokół nowozelandzki

• weka
• wodnik maoryski
• takahe południowy

• ostrygojad krótkodzioby
• ostrygojad zmienny
• szczudłak czarny
• sieweczka nowozelandzka
• sieweczka ozdobna
• sieweczka koroniasta
• bekas wyspowy
• bekas auklandzki
• skrętodziób
• mewa czarnodzioba
• mewa nowozelandzka
• rybitwa czarnoczelna

• garlica maoryska

• kakapo
• nestor kea
• nestor kaka
• modrolotka mała
• modrolotka czerwonoczelna
• modrolotka żółtoczapkowa
• modrolotka zielona

• kukiel długosterny

• barglik
• łazik skalny
• krzakówka długodzioba
• zwisogonek paprociowy
• maorysek towarzyski
• maorysek żółtogłowy
• skalinek wielkogłowy
• skalinek czarny
• skalinek białoczelny
• koralnik modropłatkowy
• kędziornik
• miodnik
• miodożer szmaragdowy
• kurobród siodłaty
• świergotek nowozelandzki

• albatros królewski
• albatros ciemnoskrzydły
• albatros żółtooki
• albatros siwogłowy
• albatros białoczelny
• burzyk szarogrzbiety
• burzyk wędrowny
• burzyk ciemny
• burzyk czarny
• petrel nowozelandzki
• petrel klifowy
• petrel szarobrzuchy
• petrel czarnopręgi
• petrel reliktowy

• pingwin żółtooki
• pingwin grubodzioby
• pingwin grzebieniasty
• pingwin szczotkoczuby

Apteryx mantelli ou quiuí-marrom-do-norte ^{(português brasileiro)} ou quiuí-castanho-do-norte ^{(português europeu)[2]} é uma espécie de ave da família Apterygidae endêmica da Nova Zelândia.

Nomenclatura e taxonomia

A espécie foi descrita em 1852 por Abraham Dee Bartlett.^[3]

Distribuição geográfica e habitat

Historicamente era encontrado em toda ilha do Norte e no norte da ilha do Sul, assim como várias ilhas costeiras menores. As populações remanescentes estão isoladas e fragmentadas, ocorrendo em Northland, península de Coromandel, Baía de Plenty, Gisborne ao norte de Montanhas Ruahine, e de Tongariro a Taranaki. Populações estáveis também são encontradas nas ilhas de Little Barrier, Kawau e Pounui. As aves na ilha Kapiti são híbridos.^[1]

Referências

Brunkivi^[2] (Apteryx mantelli) är en starkt hotad fågel i familjen kivier inom ordningen kivifåglar.^[3] Fågeln är endemisk för den nyzeeländska Nordön.^[3]

Fältkännetecken

Utseende

Brunkivin är en medelstor kivi (40 cm) och som övriga kiviarter är flygoförmögen och saknar synliga vingar. Fjädrarna är mörkt gråbruna och streckade längs med i rödbrunt, näbben är elfenbensfärgad. Den skiljer sig från andra kiviarter genom att vara brun snarare än grå, rödbrun eller mörkbrun, att fjäderspetsarna är styva snarare än mjuka och att ansiktsborsten är långa.

Läte

Hanen avger en gäll och klar först stigande och sedan sjunkande vissling medan honans läte snarare är ett mörkare, hest tjut. Det finns tecken på att arten sjunger i duett.^[4] Lätena hörs nattetid, framför allt under mörkrets två första timmar.

Ekologi

Brunkivin föredrar tät subtropisk och tempererad skog, men förekommer också i buskmarker, ungskog, tallplantage och odlingsmark.^[5] Födan består av invertebrater.^[6] Den lägger en eller två ägg i upp till tre kullar per år och hanen nästan allt ruvande i 78-84 dagar, bland den längsta tiden i fågelvärlden.^[7][8] Kycklingarna kläcks fullfjädrade och lämnar boet först efter en vecka utan vuxens sällskap. Fler kycklingar kläcks i återanvända bon än tidigare inte använda.^[9]

Systematik och taxonomi

Fram till 2003 inkluderades okaritokivi (A. rowii) i brunkivi, då den förra beskrevs som ny art. Längre tillbaka betraktades mantelli som en del av A. australis.

Utbredning och status

Brunkivi på Motuora Island i Sugar Loaf Islands.

Brunkivi förekommer på Nordön i Nya Zeeland samt på närliggande öar. Bestånden är isolerade och fragmenterade. Den är lokalt vanlig i Northland och mest sparsam från Coromandelhalvön, Bay of Plenty, Gisborne till norra Ruahinebergen och från Tongariro till Taranaki.

Utbredningsområde i brunt.

Världspopulationen beräknas till 25 300 individer 2008.^[10] Antalet har troligen minskat med åtminstone 90% sedan 1900 och populationen på Nordön minskar med 2,5% årligen.^[11] Populationen på Little Barrier Island, Kawau och Pounui är stabil. Fram till 2017 kategoriserade internationella naturvårdsunionen IUCN arten som starkt hotad, men numera anses den inte minska tillräckligt kraftigt för att anses som hotad och placeras därför i kategorin sårbar.^[1]

Hot

Det största hotet mot artens överlevnad är att bli uppätna av rovdjur. För vuxna fåglar är hundar och tamiller farligast, medan ungfåglar hotas mest av hermelin och katt.^[12] En enda hund dödade ungefär 500 fåglar under sex veckor.^[13] Mellan 1990 och 1995 rapporterades över 70 tillfällen av hundar som dödar kivier i Northland.^[14]

Hanen som är mindre än honan kan vara utsatt för större risker, vilket påverkar könsfördelningen och därmed populationens tillväxt.^[12] I en population innan insatser infördes för att begränsa predation dog minst 94% av ungfåglarna, varav hälften dog av introducerade predatorer.^[15] Habitatförstörelse fortsätter att hota små populationer, men hastigheten har minskat markant och betraktas inte längre vara en faktor i artens minskande.^[12]

Namn

Kivifåglarnas släktesnamn Apteryx kommer från en kombination av grekiskans negativa prefix α- a- och πτερυξ pterux ("vinge"), det vill säga "utan vinge". Det vetenskapliga artnamnet hedrar Walter Baldock Durant Mantell (1820-1895), en brittisk amatörgeolog och naturforskare bosatt i Nya Zeeland 1840 och grundare av New Zealand Institute.^[16] Själva ordet kivi är maori och tros allmänt vara ljudhärmande.^[17] Vissa lingvister tror dock att ordet kommer från urpolynesiskans kiwi vilket istället syftar på alaskaspoven, en fågel som övervintrar i tropiska Stilla havet.^[18] Med dess bruna kropp och böjda näbb finns en viss likhet med kivierna. Man tror då att de första polynesiska bosättarna i Nya Zeeland förde över ordet till kivierna.^[19]

Noter

1. ^ [a b] BirdLife International 2017 Apteryx mantelli . Från: IUCN 2017. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2017.2. Läst 6 januari 2018.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11
4. ^ Corfield, J.; Gillman, L.; Parsons, S. 2008. Vocalizations of the North Island Brown Kiwi (Apteryx mantelli). PDF Arkiverad 24 januari 2016 hämtat från the Wayback Machine. The Auk 125(2): 326-335.
5. ^ Marchant, S.; Higgins, P. J. 1990. Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic birds, 1: ratites to ducks. Oxford University Press, Melbourne.
6. ^ Heather, B. D.; Robertson, H. A. 1997. The field guide to the birds of New Zealand. Oxford University Press, Oxford, UK.
7. ^ Colbourne, R. 2002. Incubation behaviour and egg physiology of kiwi (Apteryx spp.) in natural habitats. New Zealand Journal of Ecology 26(2): 129-138.
8. ^ Calder, W.A., Parr, C.R. and Karl, D.P. 1978. Energy content of eggs of Brown Kiwi Apteryx australis-extreme in avian evolution. Comparative Biochemistry and Physiology 60(2): 177-179.
9. ^ Ziesemann, B.; Brunton. D. H.; Castro, I. C. 2011. Nesting success and breeding ecology in a high-density population of Brown Kiwi (Apteryx mantelli). Emu 111(2): 148-154.
10. ^ Holzapfel, S.; Robertson, H.A.; McLennan, J.A.; Sporle, W.; Hackwell, K.; Impey, M. 2008 . Kiwi (Apteryx spp.) recovery plan: 2008–2018. Department of Conservation, Wellington.
11. ^ Robertson, H. A. 2013. North Island brown kiwi. In Miskelly, C.M. (ed.) New Zealand Birds Online
12. ^ [a b c] Robertson, H.A., Colbourne, R.A., Graham, P.J., Miller, P.J. and Pierce, R.J. 2010. Experimental management of Brown Kiwi Apteryx mantelli in central Northland, New Zealand. Bird Conservation International.
13. ^ Taborsky, M. 1988. Kiwis and dog predation: observations in Waitangi State Forest. Notornis 35: 197-202.
14. ^ Pierce, R.J. and Sporle, W. 1997. Causes of kiwi mortality in Northland. Conservation Advisory Notes 169. Department of Conservation, Wellington.
15. ^ McLennan, J. A.; Potter, M. A.; Robertson, H. A.; Wake, G. C.; Colbourne, R.; Dew, L.; Joyce, L.; McCann, A. J.; Miles, J.; Miller, P. J.; Reid, J. 1996. Role of predation in the decline of kiwi, Apteryx spp., in New Zealand. New Zealand Journal of Ecology 20: 27-35.
16. ^ Jobling, J. A. (2015). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2015). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.
17. ^ ”Kiwi”, The American Heritage Dictionary of the English Language (4th), Houghton Mifflin, 2006, http://dictionary.reference.com/browse/Kiwi
18. ^ ”kiwi”, Polynesian Lexicon Project Online, NZ, http://pollex.org.nz/entry/kiwi.1/
19. ^ ”Kiwi a Maori”, About the bird, Save the kiwi, arkiverad från ursprungsadressen den 2011-07-05, https://web.archive.org/web/20110705001243/http://www.savethekiwi.org.nz/about-the-bird/kiwi-a-maori/kiwi-a-maori.html

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör brunkivi.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Apteryx mantelli.
  Artförteckning

• 1 Загальна характеристика
• 2 Класифікація
• 3 Генетика
  • 3.1 Молекулярна генетика
• 4 Примітки
• 5 Джерела
• 6 Посилання

1. ↑ BirdLife International. 2017. Apteryx mantelli. The IUCN Red List of Threatened Species 2017: e.T45353580A119177586. http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T45353580A119177586.en. Downloaded on 31 December 2018.
2. ↑ Sibley, Monroe (1990, 1993); Baker et al. (1995).
3. ↑ Tennyson et al. (2003).

Apteryx mantelli (tên thường gọi tiếng Anh: "North Island brown kiwi", 'kiwi nâu Đảo Bắc'; danh pháp đồng nghĩa: Apteryx australis và Apteryx bulleri^[5] trước năm 2000, vẫn dùng trong vài nguồn) là một loài kiwi sống ở Đảo Bắc của New Zealand, và, với chừng 35.000 cá thể,^[2] là loài kiwi thường gặp nhất. Loài chim này nắm giữ kỉ lục về kích thước trứng lớn nhất khi so với kích thước cơ thể.^[6]

Phân loại

Cho tới năm 2000, kiwi nâu (danh pháp Apteryx australis) gồm ba loài ngay nay mang tên A. rowi (rowi), A. australis (tokoeka) và A. mantelli. Tuy vậy, mã duy truyền xác định rằng tokoeka là một loài riêng biệt, nó lấy tên mới Apteryx australis. Năm 1998, những thí nghiệm di truyền khác được thực hiện với rowi, giúp khắng định rằng rowi là một loài riêng (Apteryx rowi).

Kiwi nâu được mô tả lần đầu dưới tên Apteryx australis bởi Abraham Dee Bartlett vào năm 1813, dựa trên một mẫu vật từ Dusky Sound, Đảo Nam, New Zealand.^[7]

Phân bố và môi trường sống

A. mantelli sống rải rác khắp Đảo Bắc, có mặt gần Northland, Coromandel, Đông Đảo Bắc, đảo Aroha, đảo Little Barrier, đảo Kawau, đảo Ponui, và vùng Whanganui. Chúng thích nghi với việc sống trong đồng cây mọc kiểu cây bụi và đồn điền thông, nhưng ưa thích rừng ôn đới và cận nhiệt đới rậm rạp.^[8]

Chú thích

Tài liệu

• Davies, S.J.J.F. (2003). “Kiwis”. Trong Hutchins, Michael. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (ấn bản 2). Farmington Hills, MI: Gale Group. tr. 89–92. ISBN 0-7876-5784-0.

Liên kết ngoài

• ARKive - images and movies of the North Island Brown Kiwi (Apteryx mantelli)
• Save the Kiwi (2008). “Population status of the North Island Brown Kiwi”. Save the Kiwi. Bản gốc lưu trữ ngày 26 tháng 5 năm 2009. Truy cập ngày 9 tháng 7 năm 2009.
• BirdLife Species Factsheet
• Video of North Island Brown Kiwi feeding in full daylight
• Taranaki Kiwi Trust

• 1 Общая характеристика
• 2 Классификация
• 3 Генетика
• 4 Примечания
• 5 Литература
• 6 Ссылки