Skakun arlekinowy, pająk zwany też pląsem zebrą (Salticus scenicus) – gatunek z rodziny skakunowatych (Salticidae).
Skakun arlekinowy, pająk zwany też pląsem zebrą (Salticus scenicus) – gatunek z rodziny skakunowatych (Salticidae).
Morfologia Długość 5–8 mm, ciało krępej budowy, odnóża krótkie i mocne, głowotułów szeroki, z przodu ścięty. Charakterystyczne ubarwienie ciała – czarno-białe poprzeczne pręgi. Samica jest nieco większa od samca. Owłosienie ciała słabe, kądziołki przędne nieduże. Występowanie Europa, Azja, północna Afryka, Ameryka Północna. Środowisko życia Zewnętrzne i wewnętrzne ściany budynków, nasłonecznione skały, płoty, pnie drzew itp. Skakun arlekinowy atakujący muchę Tryb życia Nie buduje sieci. Do swoich ofiar skrada się na odległość kilku cm, po czym błyskawicznie skacze. Przed upadkiem zabezpiecza się, wlokąc za sobą nić pajęczą przytwierdzoną do podłoża. Przestraszony, skacze w dół, zwieszając się na tej nici. Posiada bardzo dobry wzrok. Ma ośmioro oczu, czworo większych oczu umieszczonych jest z przodu, na szerokim głowotułowiu, a czworo mniejszych po bokach głowotułowia z tyłu. Z czterech oczu w przodzie głowotułowia dwa środkowe są wyraźnie powiększone. Potrafi ogniskować wzrok na obserwowanym obiekcie, uzyskując ostry kolorowy obraz. Atakuje nawet dwukrotnie większe od siebie ofiary, paraliżując je jadem. Stwierdzono, że potrafi uczyć się na błędach i zapamiętuje konfigurację terenu. Rozmnażanie Od maja do sierpnia. Samiec posiada bardzo duże nogogłaszczki, za pomocą których sygnalizuje samicy swoje zamiary w czasie zalotów, a także grozi nimi podczas spotkań z innymi samcami. Nogogłaszczki te trzyma skośnie wyciągnięte do przodu. Przed kopulacją wykonuje taniec godowy. Samica wybiera samca o ubarwieniu podobnym do swojego. Nasienie samca może przechowywać przez dłuższy czas po kopulacji. Bibliografia Heiko Bellmann, Henryk Garbarczyk: Owady. Warszawa: Multico, 2007. ISBN 978-83-7073-418-3. Arachnea - o pajakach wiemy wszystko. [dostęp 2009-06-13].