The diet of Indian gerbils consists of grasses, leaves, roots, and grains. They also eats grubs, insects, and nestling ground birds. T. indica store grain in their burrows for consumption in the dry season and move on to roots and fruits of plants when the stores have been consumed. During the wet season insect availability increases and the proportion of insects and other arthropods in their diet rises to as high as 40%. This species has also been known to kill and eat smaller rodents and other mammals. Cannibalism on young is common in both captivity and the wild.
Animal Foods: birds; mammals; insects; terrestrial non-insect arthropods
Plant Foods: leaves; roots and tubers; seeds, grains, and nuts; fruit
Foraging Behavior: stores or caches food
Primary Diet: omnivore
Little research has been conducted on communication in Tatera indica. However, like most mammals, they communicate through auditory, chemical, visual, and tactile signals. As nocturnal rodents it is likely that they perceive their environment largely through auditory and chemical signals, as well as using their vibrissae to sense tactile stimuli.
Communication Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
Tatera indica is not listed by CITES or the IUCN, they are the most common species of gerbil in the Indian subcontinent and are abundant throughout their range.
US Federal List: no special status
CITES: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
Tatera indica are crop pests, especially in areas where grain is stored. The animals will feed on seeds, sprouts, mature plants, ears of corn, and saplings in orchards.
The presence of this species in villages results in transfer of fleas from wild to domestic rodents, which may be partly responsible for the transmission of bubonic plague in and around India.
Negative Impacts: injures humans (carries human disease); crop pest
These gerbils consume large quantities of insects which are potential agricultural pests. Indian gerbils are also hunted for food in southern India.
Positive Impacts: food ; controls pest population
The role of Tatera indica in the ecosystem is not well understood. However, it is clear that, through their abundance and food habits, they significantly impact populations of plants and arthropods throughout their range. They also serve as an important prey base for birds of prey and other small to medium-sized predators. Their burrowing activities aid in soil turnover and the re-distribution of soil nutrients.
The range of Tatera indica includes India, Sri Lanka, Pakistan, as far west as Syria, and north to Afghanistan and Nepal.
Biogeographic Regions: palearctic ; oriental
Tatera indica individuals prefer sandy plains and grasslands that allow extensive burrowing. They will dig extensive burrows with chambers for resting, food storage, and sleeping. The depth of a burrow depends on the surrounding soil composition and season. These gerbils are generally not found in areas with very low rainfall or cold temperatures. They occupy almost any kind of habitat if there is enough suitable food and are found frequently near agricultural fields. These are perhaps the most common gerbil species throughout much of their range.
Habitat Regions: temperate ; terrestrial
Terrestrial Biomes: desert or dune ; savanna or grassland
Other Habitat Features: agricultural
A captive Tatera indica lived for 7 years. In the wild, however, most individuals don't survive their first year of life and adults probably live only a few years.
Range lifespan
Status: captivity: 7 (high) years.
Average lifespan
Status: captivity: 7.0 years.
Average lifespan
Status: captivity: 7.0 years.
Tatera indica is one of the largest species in the murid subfamily Gerbillinae. Body mass ranges from 100 to 227 grams, and body length from 15 to 17 centimeters. Color ranges from reddish brown to fawn. Thick fur covers the body but the tail hair is sparse. A small tuft of black hair is found at the tip of the tail. The tail is approximately one half the body length of the animal and has a light brown band on each side. The soles of the feet are hairless and pigmented, as in other members of the genus Tatera, while the ears are also naked and elongated.
Range mass: 100 to 227 g.
Range length: 150 to 170 mm.
Other Physical Features: endothermic ; homoiothermic; bilateral symmetry
Sexual Dimorphism: sexes alike
Average basal metabolic rate: 0.422 W.
These gerbils are primarily preyed on by birds of prey, especially owls. Jackals, snakes, lizards, cats, and foxes will also eat these gerbils. Their primary means of escaping predation are nocturnality, escaping to their burrows, and heightened senses that allow them to detect predators. They are also very fast and can leap meters into the air when surprised.
Known Predators:
Males and females of this species live apart. The relationship between the sexes is currently not known.
It is not yet known whether mating occurs above or below ground in burrows. Duration of the estrous cycle was found to be 4.5 days in the laboratory. The gestation period for T. indica ranges from 21 to 30 days, with litter size ranging from 1 to 10 young, with 5 to 6 being the most common number of young per litter. Young Indian gerbils are independent as early as 21 days of age and reach sexual maturity as early as 10 weeks of age. Females attain sexual maturity earlier than males.
Breeding interval: Indian gerbils can breed multiple times throughout the year, the interval is not well known.
Breeding season: Indian gerbils breed throughout the year, with peaks in February, July, August, and November.
Range number of offspring: 4 to 10.
Range gestation period: 21 to 30 days.
Range time to independence: 21 (low) days.
Range age at sexual or reproductive maturity (female): 10 (low) weeks.
Range age at sexual or reproductive maturity (male): 10 (low) weeks.
Key Reproductive Features: iteroparous ; year-round breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; viviparous
Average birth mass: 3 g.
Average number of offspring: 5.4.
Parental care in T. indica has not been described. However, as in all mammals, females nurse and care for their young until they reach independence. The young are born in a relatively helpless state in a nest chamber in a burrow. Their eyes open at 14 days old.
Parental Investment: altricial ; female parental care
El jerbillo de la India (Tatera indica) ye una especie de royedor miomorfu de la familia Muridae. Ye la única especie del xéneru Tatera.
Alcuéntrase n'Afganistán, India, Irán, Iraq, Kuwait, Nepal, Paquistán, Sri Lanka y Siria.
.El jerbillo de la India (Tatera indica) ye una especie de royedor miomorfu de la familia Muridae. Ye la única especie del xéneru Tatera.
Tatera indica és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu a altituds d'entre 0 i 2.000 msnm a l'Afganistan, l'Índia, l'Iran, l'Iraq, Kuwait, el Nepal, el Pakistan, Sri Lanka, Síria i Turquia. Ocupa una gran varietat d'hàbitats secs i àrids, com ara boscos caducifolis, boscos amb matolls, herbassars, zones rocoses i deserts calorosos. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1]
Tatera indica és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu a altituds d'entre 0 i 2.000 msnm a l'Afganistan, l'Índia, l'Iran, l'Iraq, Kuwait, el Nepal, el Pakistan, Sri Lanka, Síria i Turquia. Ocupa una gran varietat d'hàbitats secs i àrids, com ara boscos caducifolis, boscos amb matolls, herbassars, zones rocoses i deserts calorosos. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.
Die Indische Nacktsohlenrennmaus (Tatera indica) ist ein Nagetier in der Unterfamilie der Rennmäuse (Gerbillinae) und der einzige Vertreter der monotypischen Gattung Tatera. In verschiedenen älteren Abhandlungen wurden die Nacktsohlen-Rennmäuse (Gerbilliscus) in Tatera eingeordnet.[1]
Fünf Exemplare, die 2001 während einer Studie gemessen wurden, hatten eine Gesamtlänge von 368 bis 480 mm, eine Schwanzlänge von 181 bis 198 mm, 45 bis 59 mm lange Hinterfüße sowie ein Gewicht von 200 bis 270 g. Die Haare der Oberseite besitzen eine aschgraue Basis, einen gelben Mittelteil sowie schwarze Spitzen. Somit ergibt sich für das Fell der Oberseite eine gesprenkelte gelblich-rehfarbene bis orangebraune Tönung. An den Wangen sowie an den Körperseiten ändert sich die Farbe zu schmutzig weiß, während die Unterseite reinweiß ist. Es kommen helle Augenringe vor.[2] Der Schwanz ist mit kurzen Haaren bedeckt, mit Ausnahme der schwarzen Quaste an der Spitze. Die 28 bis 30 mm langen Ohren sind fast nackt.[3]
Das Verbreitungsgebiet der Indischen Nacktsohlenrennmaus reicht von der südöstlichen Türkei über Syrien, Irak, Iran, Afghanistan und Pakistan bis nach Indien, Sri Lanka und Süd-Nepal. Diese Rennmaus hält sich im Flachland sowie in Regionen bis 2000 Meter Höhe auf. Sie kann sich an verschiedene aride Habitate anpassen. Die Art wurde unter anderem in Wüsten und Halbwüsten, in Grasländern, in Gebüschflächen, in Laubwäldern, in felsigen Gebieten sowie auf Ackerflächen angetroffen. Sie meidet jedoch Regionen mit intensiver Landwirtschaft.[4]
Die Indische Nacktsohlenrennmaus gräbt unterirdische Tunnelsysteme mit zwei Ausgängen, die in ihrer Form einem Y ähneln. Aufgrund hoher Außentemperaturen liegen die tiefsten Bereiche des Baus im Sommer tiefer. Mit Ausnahme von Weibchen mit Jungtieren bewohnt jedes Exemplar einen eigenen Bau. Die Tiere sind nachtaktiv und halten sich meist in der Nähe des Baus auf. Zwischen Individuen benachbarter Baue kann es zu kleineren Rangeleien kommen.[3]
Die Zusammensetzung der Nahrung variiert je nach Verbreitung und Jahreszeit. Körner und Samen werden vor allem in feuchten Monaten aufgenommen. Frisches Saatgut spielt dagegen nur eine untergeordnete Rolle. In den Trockenperioden besteht die Nahrung vorwiegend aus Rhizomen von Gräsern. Über das ganze Jahr stellen Insekten und andere Wirbellose eine Ergänzung dar. Gelegentlich jagt diese Rennmaus andere kleine Säugetiere. Weiterhin kommt in verschiedenen Fällen Kannibalismus an den eigenen Jungtieren vor.[5][3]
Das Fortpflanzungsverhalten wurde hauptsächlich anhand von Labortieren ermittelt. Bei diesen waren Weibchen zu verschiedenen Jahreszeiten paarungsbereit. Nach einer Trächtigkeit von 21 bis 30 Tagen erfolgte die Geburt von bis zu 10 Jungtieren, meist 5 oder 6. Diese wiegen etwa 3 g und sind blind und hilflos. Sie öffnen die Augen nach zwei Wochen und erhalten etwa 24 Tage Muttermilch. Die Geschlechtsreife tritt bei Weibchen durchschnittlich nach 77 Tagen ein, während Männchen etwa nach 91 Tagen geschlechtsreif werden. Einzelne Exemplare erreichten in Gefangenschaft ein Alter von 7 Jahren.[3][6]
Die Tiere gelten einerseits als Pflanzenschädlinge wenn sie Getreide, Mais oder andere Nutzpflanzen fressen.[3] Andererseits stellen sie eine beachtliche landwirtschaftliche Hilfe dar, da Unkräuter, Erdraupen und Insektenlarven zu ihrer Nahrung zählen.[5]
Im Süden Indiens wird die Art als Fleischlieferant gejagt.[3]
Für den Gesamtbestand liegt keine nennenswerte Bedrohung vor. Die IUCN listet die Indische Nacktsohlenrennmaus als nicht gefährdet (Least Concern).[4]
Die Indische Nacktsohlenrennmaus (Tatera indica) ist ein Nagetier in der Unterfamilie der Rennmäuse (Gerbillinae) und der einzige Vertreter der monotypischen Gattung Tatera. In verschiedenen älteren Abhandlungen wurden die Nacktsohlen-Rennmäuse (Gerbilliscus) in Tatera eingeordnet.
மறிமான் எலி (Tatera indica) என்பது பாலைவன எலி வகையைச் சேர்ந்த கொறிணி ஆகும். இது தென்னாசியாவில் உள்ள சிரியாவில் இருந்து வங்காளதேசம் வரை உள்ள பகுதிகளில் காணப்படுகிறது.[1]
மறிமான் எலி (Tatera indica) என்பது பாலைவன எலி வகையைச் சேர்ந்த கொறிணி ஆகும். இது தென்னாசியாவில் உள்ள சிரியாவில் இருந்து வங்காளதேசம் வரை உள்ள பகுதிகளில் காணப்படுகிறது.
దుప్పి ఎలుక (ఆంగ్లం Indian Gerbil లేదా లాటిన్ Tatera indica) మ్యురిడే కుటుంబానికి చెందిన ఎలుక. ఇవి ఆఫ్ఘనిస్థాన్, చైనా, ఇరాన్, ఇరాక్, కువైట్, నేపాల్, పాకిస్థాన్, శ్రీలంక, సిరియా దేశాలలో విస్తరించాయి. ఇవి టటేరా (Tatera) ప్రజాతికి చెందిన ఏకైక జాతికి చెందిన జీవులు.
దుప్పి ఎలుక (ఆంగ్లం Indian Gerbil లేదా లాటిన్ Tatera indica) మ్యురిడే కుటుంబానికి చెందిన ఎలుక. ఇవి ఆఫ్ఘనిస్థాన్, చైనా, ఇరాన్, ఇరాక్, కువైట్, నేపాల్, పాకిస్థాన్, శ్రీలంక, సిరియా దేశాలలో విస్తరించాయి. ఇవి టటేరా (Tatera) ప్రజాతికి చెందిన ఏకైక జాతికి చెందిన జీవులు.
The Indian gerbil (Tatera indica) also known as antelope rat, is a species of rodent in the family Muridae.
It is found in southern Asia from Syria to Bangladesh.[2]
It is the only species in the genus Tatera. Members of the genus Gerbilliscus have historically been placed in Tatera.
Head and body length is 17–20 cm. Tail is 20–21 cm. Dorsal surface including entire head is light brown or light brown with rusty wash. Underparts are white. Tail fully furred, dark blackish brown with grayish sides and prominent black tuft on tip. Fur on body soft, sparse underneath; tail fur is longer. Eyes are large and prominent. Bounding gait is distinguished when running.[3]
Both the sexes of this species lives apart. The relation between male and female gerbils is not known yet.[4]
Omnivorous. Known to eat grains, seeds, plants, roots, insects, reptiles and even small birds and mammals it can catch.[3]
The Indian gerbil (Tatera indica) also known as antelope rat, is a species of rodent in the family Muridae.
It is found in southern Asia from Syria to Bangladesh.
It is the only species in the genus Tatera. Members of the genus Gerbilliscus have historically been placed in Tatera.
El jerbillo de la India (Tatera indica) es una especie de roedor miomorfo de la familia Muridae. Es la única especie del género Tatera.
Se encuentra en Afganistán, India, Irán, Irak, Kuwait, Nepal, Pakistán, Sri Lanka y Siria.
El jerbillo de la India (Tatera indica) es una especie de roedor miomorfo de la familia Muridae. Es la única especie del género Tatera.
Tatera indica Tatera generoko animalia da. Karraskarien barruko Gerbillinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Tatera indica Tatera generoko animalia da. Karraskarien barruko Gerbillinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Il gerbillo indiano (Tatera indica Hardwicke, 1807) è un roditore della famiglia dei Muridi, unica specie del genere Tatera (Lataste, 1882), diffuso nel Medio Oriente e nel Subcontinente indiano.[1][2]
Roditore di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 150 e 210 mm, la lunghezza della coda tra 160 e 220 mm, la lunghezza del piede tra 40 e 50 mm, la lunghezza delle orecchie tra 25 e 30 mm e un peso fino a 190 g.[3]
Il cranio è grande, con le ossa nasali insolitamente allungate e le placche zigomatiche fortemente rivolte in avanti. Sono presenti quattro fori palatali, la coppia anteriore è molto allungata. La bolla timpanica è relativamente piccola, in rapporto agli altri membri della sottofamiglia dei Gerbillini.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 1 1 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;Le parti superiori variano dal color sabbia al fulvo, mentre le parti inferiori sono bianche. La linea di demarcazione lungo i fianchi è netta. Sono presenti delle macchie bianche sopra e dietro ogni occhio, dietro ogni orecchio e sull'intero labbro superiore. Gli occhi sono grandi. Le orecchie sono di proporzioni moderate, rotonde e finemente ricoperte di peli. Il dorso delle zampe è biancastro. La pianta dei piedi è priva di peli, mentre le estremità sono ricoperte di piccoli granuli. Sono presenti 4 cuscinetti carnosi. La coda è più lunga della testa e del corpo, è marrone con i lati più chiari e tende a divenire nerastra verso la punta dove è presente un ciuffo di lunghi peli neri. Le femmine hanno 2 paia di mammelle pettorali e 2 paia inguinali. Il cariotipo è 2n=68 FN=82-84-86.
È una specie fossoria, gregaria e notturna. Vive all'interno di tane costruite in ambienti ruderali, sabbiosi, ghiaiosi e rocciosi. Nelle città indiane sono state osservate tane lungo i marciapiedi delle strade principali. In queste aree possono raggiungere una densità di 175-460 individui per ettaro, mentre nelle zone agricole soltanto 10 per ettaro.
Si nutre di rizomi, semi d'erba, granaglie, foglie, fiori, insetti e lumache. Viene considerata una piaga dagli agricoltori.
In Rajasthan è stato registrato un periodo riproduttivo annuale, mentre in India meridionale si riproduce da agosto a marzo. Le femmine danno alla luce 1-9 piccoli dopo una gestazione di 26-30 giorni. Mediamente possono partorire fino a 18 cuccioli l'anno. L'estro dura mediamente 4,82 giorni. I nascituri aprono gli occhi dopo 14 giorni e vengono svezzati dopo 21-30 giorni. Raggiungono la maturità sessuale dopo 10-16 settimane. L'aspettativa di vita in cattività è di 7 anni.
Questa specie è diffusa in Asia, dall'Anatolia sud-orientale fino all'India orientale, Sri Lanka e a nord fino alle pendici dell'Himalaya.
Vive in foreste decidue secche, boscaglie, praterie, arbusteti, zone rocciose, deserti caldi, regioni aride e semi-aride e aree non coltivate fino a 2.000 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 3 sottospecie[4]
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione numerosa, classifica T.indica come specie a rischio minimo (LC).[1]
Il gerbillo indiano (Tatera indica Hardwicke, 1807) è un roditore della famiglia dei Muridi, unica specie del genere Tatera (Lataste, 1882), diffuso nel Medio Oriente e nel Subcontinente indiano.
Plikapėdės smiltpelės (lot. Tatera, angl. Large naked - soled gerbils, vok. Nacktsohlenrennmäuse) – pelinių (Muridae) šeimos graužikų gentis. Kailis švelnus. Nugara šviesiai pilka, tamsiai pilka, juodai ruda ar smėlio spalvos. Pilvas baltas arba šviesus. Kūnas 9-19 cm, uodega – 12-24,5 cm ilgio. Masė apie 30-100 g. Akys didelės. Ausys ilgos, apvalios. Užpakalinės kojos žymiai ilgesnės už priekines. Letenų pagalvėlės plikos. Pėda siaura. Užpakalinių kojų penktasis pirštas žymiai trumpesnis už tris vidurinius. Priekinių kojų pirštų nagai dažnai ilgi. Uodega apaugusi plaukais, gale būna ilgesnių plaukų šepetėlis. Turi 3-4 poras spenelių.
Gyvena lygumose, savanoje ir miškingose vietose. Aktyvios naktį. Dieną slepiasi urvuose, kuriuos išsikasa gana sudėtingus, iki 1 m gylyje, su daug išėjimų ir lizdo kamera (paprastai centre). Išėjimus dažnai uždengia. Ištikus pavojui šoliuoja iki 1,5 aukščio šuoliais (indinė plikapėdė smiltpelė net iki 3,5 m į tolį). Maitinasi augalų dalimis, sėklomis, vabzdžiais. Nėštumas vidutiniškai trunka 22 dienas. Vadoje 4-8 jaunikliai, kurie lizde išbūna iki 3-4 savaičių.
Paplitusios Afrikoje, Mažojoje Azijoje ir Arabijos pusiasalyje, Irane, Pakistane, Indijos pusiasalyje.
Gentyje žinoma 14 rūšių, tačiau jos sistematika dar nenusistovėjusi, kai kurie autoriai išskiria iki 25 rūšių:
Pogentė. Gerbilliscus
Pogentė. Taterona
Pogentė. Tatera
Plikapėdės smiltpelės (lot. Tatera, angl. Large naked - soled gerbils, vok. Nacktsohlenrennmäuse) – pelinių (Muridae) šeimos graužikų gentis. Kailis švelnus. Nugara šviesiai pilka, tamsiai pilka, juodai ruda ar smėlio spalvos. Pilvas baltas arba šviesus. Kūnas 9-19 cm, uodega – 12-24,5 cm ilgio. Masė apie 30-100 g. Akys didelės. Ausys ilgos, apvalios. Užpakalinės kojos žymiai ilgesnės už priekines. Letenų pagalvėlės plikos. Pėda siaura. Užpakalinių kojų penktasis pirštas žymiai trumpesnis už tris vidurinius. Priekinių kojų pirštų nagai dažnai ilgi. Uodega apaugusi plaukais, gale būna ilgesnių plaukų šepetėlis. Turi 3-4 poras spenelių.
Gyvena lygumose, savanoje ir miškingose vietose. Aktyvios naktį. Dieną slepiasi urvuose, kuriuos išsikasa gana sudėtingus, iki 1 m gylyje, su daug išėjimų ir lizdo kamera (paprastai centre). Išėjimus dažnai uždengia. Ištikus pavojui šoliuoja iki 1,5 aukščio šuoliais (indinė plikapėdė smiltpelė net iki 3,5 m į tolį). Maitinasi augalų dalimis, sėklomis, vabzdžiais. Nėštumas vidutiniškai trunka 22 dienas. Vadoje 4-8 jaunikliai, kurie lizde išbūna iki 3-4 savaičių.
Paplitusios Afrikoje, Mažojoje Azijoje ir Arabijos pusiasalyje, Irane, Pakistane, Indijos pusiasalyje.
Gentyje žinoma 14 rūšių, tačiau jos sistematika dar nenusistovėjusi, kai kurie autoriai išskiria iki 25 rūšių:
Pogentė. Gerbilliscus
Boemo plikapėdė smiltpelė (Tatera boehmi)Pogentė. Taterona
Baltapilvė plikapėdė smiltpelė (Tatera leucogaster) Juodauodegė plikapėdė smiltpelė (Tatera nigricauda) Šukauodegė plikapėdė smiltpelė (Tatera robusta) Gvinėjinė plikapėdė smiltpelė (Tatera guineae) Tatera phillipsi Pietų Afrikos plikapėdė smiltpelė (Tatera afra) Savaninė plikapėdė smiltpelė (Tatera valida) Kempo plikapėdė smiltpelė (Tatera kempi) Tatera gambiana Bransto plikapėdė smiltpelė (Tatera brantsii) Tatera inclusa Tatera pringleiPogentė. Tatera
Indinė plikapėdė smiltpelė (Tatera indica)De Indische naaktzoolrenmuis (Tatera indica) is een zoogdier uit de familie van de Muridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Hardwicke in 1807.
De soort komt voor in Afghanistan, India, Iran, Irak, Koeweit, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Syrië en Turkije.
Bronnen, noten en/of referentiesDe Indische naaktzoolrenmuis (Tatera indica) is een zoogdier uit de familie van de Muridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Hardwicke in 1807.
Multimedia w Wikimedia Commons Gołostópka indyjska[3] (Tatera indica) – gatunek gryzonia z rodziny myszoskoczków. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju gołostópka (Tatera)[3][4].
Występuje w południowo-wschodniej Anatolii, w Syrii, Iraku, Kuwejcie, Iranie, Afganistanie, Pakistanie, w Indiach, Nepalu i na Sri Lance[4][2].
Gołostópka indyjska żyje w dużych grupach, zamieszkuje systemy głębokich nor z licznymi otworami wejściowymi. Wejścia te są często przez gryzonie zamykane pulchną ziemią w celu zabezpieczenia nor przed wtargnięciem mangust i węży. Niekiedy tak licznie się rozmnażają, że opuszczają dotychczasowe siedziby i nawiedzają pobliskie ogrody i pola. Żywią się kłączami, bulwami, zielonymi częściami roślin, korzeniami, owadami, a nawet pisklętami i jajami. Sądzi się, że mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania się dżumy.
Gołostópki indyjskie rozmnażają się przez cały rok. W jednym miocie rodzi się do 8 młodych.
Gołostópka indyjska (Tatera indica) – gatunek gryzonia z rodziny myszoskoczków. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju gołostópka (Tatera).
Tatera indica é uma espécie de roedor da família Muridae. É a única espécie do género Tatera.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Índia, Irão, Iraque, Kuwait, Nepal, Paquistão, Sri Lanka e Síria.
Tatera indica é uma espécie de roedor da família Muridae. É a única espécie do género Tatera.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Índia, Irão, Iraque, Kuwait, Nepal, Paquistão, Sri Lanka e Síria.
Tatera indica[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Thomas Hardwicke 1807. Tatera indica är ensam i släktet Tatera som ingår i underfamiljen ökenråttor bland råttdjuren.[4][5] Inga underarter finns listade.[4] Tidvis räknades ytterligare 11 arter till Tatera men de utgör numera ett eget släkte, Gerbilliscus.[6]
IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Med en kroppslängd (huvud och bål) av 15 till 17 cm (sällan upp till 20 cm) och en vikt mellan 100 och 230 g är Tatera indica en ganska stor ökenråtta.[7] Svansen är cirka 9 cm lång och har en tofs vid spetsen. På ovansidan har pälsen en rödbrun till gulbrun färg och undersidan är vitaktig. Förutom tofsen är svansen bara glest täckt med hår. Arten har inga hår på fötternas undersida och öronen är ganska stora jämförd med öron av andra ökenråttor.[7]
Utbredningsområdets norra gräns sträcker sig från östra Syrien över norra Irak, centrala Iran, centrala Afghanistan, norra Pakistan, norra Indien och södra Nepal till västra Bangladesh. Södra gränsen utgörs av Persiska viken och Indiska oceanen. Denna ökenråtta finns dessutom på Sri Lanka. I bergstrakter når den 200 meter över havet. Habitatet varierar men är alltid torr. Arten vistas bland annat i gräsmarker, buskskogar, öppna skogar, öknar och i jordbruksområden.[1]
Arten gräver underjordiska bon som kan ligga 50 cm under markytan. Allmänt lever bara en individ i boet med undantag av honor med ungar. Däremot kan flera individer ha sina bon nära varandra. De letar på natten efter föda som utgörs av växtdelar som gräs, löv och rötter samt av smådjur som insekter, andra gnagare och ungar av fåglar som har boet på marken. Det är även dokumenterad att Tatera indica äter ungar av artfränder.[7]
Honor kan para sig flera gånger per år. Dräktigheten varar 21 till 30 dagar och sedan föds cirka fem ungar, ibland upp till tio ungar. Ungarna föds blinda och de öppnar ögonen efter ungefär två veckor. Efter tre veckor klarar sig ungar på egen hand och de blir efter tio veckor eller lite senare könsmogna. De flesta individer dör under första levnadsåret. Med människans vård kan de bli sju år gamla.[7]
Wikimedia Commons har media som rör Tatera indica.
Tatera indica är en däggdjursart som först beskrevs av Thomas Hardwicke 1807. Tatera indica är ensam i släktet Tatera som ingår i underfamiljen ökenråttor bland råttdjuren. Inga underarter finns listade. Tidvis räknades ytterligare 11 arter till Tatera men de utgör numera ett eget släkte, Gerbilliscus.
IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Hint gerbili (Tatera indica), gerbilgiller (Gerbillinae) alt familyasından kemirgen türüdür.
Kuru ve kurak alanlar ana yaşam alanlarıdır. Güney Asya'da, kurak yaprak döken ormanlar, çalılıklar, meralar, kayalık alanlar, çöller, yarı kurak bölgeler ve ekim yapılmayan alanlarda bulunurlar.
Türkiye'de yumuşak topraklarda ve kuru nehir yamaçlarında bulunur.
Gececildir. Çiftliklere yakın alanlarda bulunduklarından gece insanlarca görülebilir.
Hindistan, Sri Lanka, Nepal, Pakistan, Afganistan, İran, Irak, Kuveyt, Suriye ve Türkiye.
Türkiye'de görüldüğüne dair ilk kayıt 1957 yılında X. Misonne tarafından yapılmıştır. İkinci kayıt 2000 yılında Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde, Urfa Ceylanpınar'da 5 canlı örnek (1 erkek, 4 dişi) ile Nuri Yiğit ve arkadaşlarınca ortaya konmuştur.
Kemiriciler ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Hint gerbili (Tatera indica), gerbilgiller (Gerbillinae) alt familyasından kemirgen türüdür.
Довжина голови і тіла від 150 до 210 мм, довжина хвоста між 160 і 220 мм, довжина стопи між 40 і 50 мм, довжина вух між 25 і 30 мм і вага до 190 г. Верх від піщаного до палевого кольору. Низ білий. Є чітка розмежувальна лінія між забарвленнями низу й верху тіла. Є білі плями вище і позаду кожного ока, за вухами і на всю верхню губу. Вуха помірної пропорції, круглі і вкриті тонкими волосками. Підошви ніг голі. Очі дуже великі. Хвіст довший голови і тіла, коричневий і прагне стати чорнуватим до кінця, де закінчується пучком довгого чорного волосся. Самиці мають дві пари грудних і 2 пари пахових молочних залоз. Зубна формула: 1/1, 0/0, 0/0, 3/3 = 16. Каріотип : 2n=68 FN=82-84-86.
Країни проживання: Афганістан, Індія, Іран, Ірак, Кувейт, Непал, Пакистан, Шрі-Ланка, Сирія, Туреччина. Проживає на висотах від рівня моря до 2000 м. Цей вид зустрічається в діапазоні сухих або посушливих місць проживання: в сухих листяних лісах, чагарниках, луках, кам'янистих ділянках, жарких пустелях, посушливих і напівпосушливих регіонах і необроблених областях.
Веде нічний спосіб життя і знаходить притулок в норах в денний час. Їсть кореневища, насіння трав, зерно, листя, квіти, комах і равликів.
Самиці народжують 1—9 дитинчат після періоду вагітності 26—30 днів. У середньому, самиця може народити до 18 дитинчат на рік. У дітей відкриваються очі після 14 днів і віднімають від грудей після 21—30 днів. Вони досягають статевої зрілості через 10—16 тижнів. Тривалість життя в неволі становить 7 років.
Немає серйозних загроз для цього виду. Живе в численних охоронних територіях.
Tatera indica là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Hardwicke mô tả năm 1807.[1]
Tatera indica là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Hardwicke mô tả năm 1807.
印度沙鼠（學名Tatera indica）是鼠科中的一個物種，也是大裸蹠沙鼠屬(Tatera)中的唯一物種。發現於阿富汗、印度、伊朗、伊拉克、科威特、尼泊爾、巴基斯坦、斯里蘭卡與敘利亞。
Gerbilliscus屬曾經被歸類在大裸蹠沙鼠屬。
印度沙鼠（學名Tatera indica）是鼠科中的一個物種，也是大裸蹠沙鼠屬(Tatera)中的唯一物種。發現於阿富汗、印度、伊朗、伊拉克、科威特、尼泊爾、巴基斯坦、斯里蘭卡與敘利亞。
Gerbilliscus屬曾經被歸類在大裸蹠沙鼠屬。
인도저빌(Tatera indica)은 쥐과 황무지쥐아과에 속하는 설치류의 일종이다. 아프가니스탄과 인도, 이란, 이라크, 쿠웨이트, 네팔, 파키스탄, 스리랑카, 시리아에서 발견된다. 인도저빌속(Tatera)의 유일종이다.[2] 보엠저빌속에 속하는 종은 역사적으로 인도저빌속으로 분류했다.
