Multimedia w Wikimedia Commons Szczur ryżowiskowy[3] (Rattus argentiventer) – gatunek ssaka z rodziny myszowatych. Występuje w Indochinach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi 304–400 mm, z czego na ogon przypada 140–200 mm; czaszka liczy 37–41 mm długości. Jest to średniej wielkości szczur o żółtobrązowo-czarnej sierści, niekłującej przy dotyku. Spód ciała porasta szarawa sierść, po bokach biaława. Ogon ma jednolitą brązową barwę[4].
Szczur ryżowiskowy zamieszkuje Indochiny. Występuje w Tajlandii i na Ko Samui, w Kambodży, centralnym Laosie, oraz na Półwyspie Malajskim, Sumatrze, Borneo, Wyspach Kangean i Bali. Oprócz tego zamieszkuje wyspy: Lombok, Sumbawa, wulkaniczną wyspę Sangeang, Komodo, Rinca, Flores, Adonara, Lembata, Alor, Sumba, Timor i Wyspy Tanimbar. Na wschód od Tanimbar występuje na Filipinach (wyspy Cebu, Luzon, Mindoro, Negros, Mindanao) i Celebesie. Raz odłowiono osobnika na Nowej Gwinei[5]. Środowiskiem życia szczura ryżowiskowego są między innymi uprawy ryżowe i obszary trawiaste. Polega głównie na środowiskach pochodzenia antropogenicznego – uprawach i plantacjach. Przedstawiciele gatunku chronią się w podziemnych norach, pod skałami i w kłodach drewna[4].
Szczury ryżowiskowe są wszystkożerne, zjadają między innymi termity, prostoskrzydłe i inne owady, ślimaki, ryż, nasiona, orzechy, warzywa i owoce[4].
Samice R. argentiventer mają 6 par sutków. U szczura ryżowiskowego ruja trwa 4–5 dni. Okres ciąży wynosi blisko 3 tygodnie. Samica buduje gniazdo 3–5 dni przed porodem. Miot liczy 3–8 młodych, w ciągu roku samica może urodzić 1–12 miotów. Po około 15 dniach młode otwierają oczy. Są zdolne do rozrodu w wieku 3 miesięcy[4]. W porównaniu do szczura orientalnego (R. tanezumi), miot jest liczniejszy[6].
Szczur ryżowiskowy (Rattus argentiventer) – gatunek ssaka z rodziny myszowatych. Występuje w Indochinach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
