Sierścinek rudobrzuchy[3] (Protochromys fellowsi) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie w Papui-Nowej Gwinei[2][4].
Gatunek został opisany naukowo w 1943 roku przez M. Hintona, jako Melomys fellowsi[4][5]. Miejsce typowe to Baiyanka w Górach Bismarcka, dział wodny między zlewniami rzek Purari i Ramu w Papui-Nowej Gwinei, na wysokości 2440 m n.p.m.[4] Jego pozycja systematyczna była podawana w wątpliwość. W 1996 roku został przeniesiony do monotypowego rodzaju sierścinek (Protochromys); choć wykazuje on wiele cech wspólnych z rodzajem szczurzynek (Melomys) i paraszczurzynek (Paramelomys), to jednak wyjątkowe cechy tego gatunku (takie jak bladożółte siekacze i szczegóły budowy czaszki) uzasadniają umieszczenie go w odrębnym rodzaju.[4][6].
Sierścinek rudobrzuchy występuje w Górach Centralnych, na wysokościach od 1800 do 2600 m n.p.m. Zamieszkuje górskie lasy mgliste[2].
Sierścinek rudobrzuchy jest dość pospolity w znanych miejscach występowania. Zajmuje stosunkowo duży obszar. Nie są znane większe zagrożenia dla tego gatunku; żyje on powyżej strefy wykorzystywanej przez rolnictwo, ale lokalnie, w zachodniej części zasięgu, wydobycie złota, srebra i miedzi może być dla niego zagrożeniem. Sierścinek rudobrzuchy jest przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody uznawany za gatunek najmniejszej troski[2].
Sierścinek rudobrzuchy (Protochromys fellowsi) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie w Papui-Nowej Gwinei.
