Lesser Spotted Woodpecker

Dzëcółk

Dendrocopos minor

Dzëcółk (Dendrocopos minor) - to je ôrt strzédnégò ptôcha z rodzëznë dzëdzónowatëch (Picidae). Ten ptôch żëje m. jin. na Kaszëbach.

Lëteratura

• Przewodnik do rozpoznawania roślin i zwierząt na wycieczce / tekst Ute E. Zimmer, Alfred Handel ; oprac. całości Wilhelm i Dorothee Eisenreich ; [przekł. Ewa Rachańska, Piotr Kreyser] Warszawa : Multico, 1996, s. 332.

U pichjettu (Dendrocopos minor) hè un aceddu chì faci parti di a famiglia di i Picidae. Hè longu 13 à 16 cm. Pesa da 15 à 25 grammi. U sopra di u capu hè rossu ind'è u masciu. A femina inveci à u fronti bianchicciu è una curona nera in capu. U bizzicu hè neru. U piumamu hè biancu è neru, incù i strisci urizuntali annantu à l'ali è u spinu.

Sinonimi

Parechji sinonimi di Dendrocopos minor sò:

• picoides minor
• picus minor

In Corsica

U pichjettu hè ancu chjamatu u pichju.

Citazioni

Accadi chì u pichjettu fussi imprudatu in i sprissioni o i pruverbii corsi, par asempiu in i sprissioni:

• falà com'un pichjettu
• allegru cum'è un pichju o cuntenti com'è un pichju
• grassu com'è un pichjettu

Dendrocopos minor

Da veda dinò

• u pichjaronu
• aceddi di Corsica

Rifarenzi

• Thibault, Jean-Claude, Les oiseaux de Corse - Aceddi di Corsica, 1983, PRNC (in francesu)

Liami

• Lessicu - l'aceddi - les oiseaux, Adecec

Pikkutikku (Dendrocopos minor) on lindu.

Uhcačáihni

Dendrocopos minor

Uhcačáihni (Dendrocopos minor) lea čáihnniide gullevaš loddi.

Dendrocopos minor

Ваҡ ала тумыртҡа, ваҡ сыбар тумыртҡа, кескәй тумыртҡа, ҡыҙыл ала тумыртҡа (лат. Picoides minor, синоним лат. Dendrocopos minor, рус. малый пестрый дятел)— оҙон үткер суҡышы менән ағасты соҡоп тапҡан ем менән туҡлана торған урман ҡошо^[1].

Сыйырсыҡтан бәләкәйерәк, һырты арҡыры аҡ һыҙыҡтар менән сыбарланған ҡара төҫтә. Ата ҡоштоң башы аҡ биҙәкле ҡыҙыл төҫтә, инәһенеке — һары. Башҡа ала тумыртҡаларҙан. Байтаҡ бәләкәй булыуы менән айырыла.

Тауышы яңғырауыҡлы: «ки-к и-к и».

Урмандарҙа йәшәй. Ағас бөжәктәре һәм уларҙың ҡурсаҡтары менән туҡлана. Ултыраҡ ҡош. Киң таралған. Ағас ҡыуыштарында оялай. 5—9 бөртөк аҡ йомортҡаһы була. Зарарлы бөжәктәрҙе ҡырып, ҙур файҙа килтерә.

Иҫкәрмәләр

Әҙәбиәт

• Э. Ф. Ишбирҙин. Башҡортостан ҡоштары. — Өфө, 1986. — ИБ 3478 28.693.35 И 90
• Дементьев Г. П., Гладков Н. А. Птицы Советского Союза — Советская наука, 1951. — Т. 1. — 652 б.
• Рябицев В. К. Птицы Урала, Приуралья и Западной Сибири: Справочник-определитель — Екатеринбург: Изд-во Уральского университета, 2001. — 608 б. — ISBN 5-7525-0825-8.

Горд йыро сизь

Горд йыро сизь

Dendrocopos minor

Горд йыро сизь (латин кылын Picoides minor яке Dendrocopos minor ) чебер кыр тылобурдо, улэ нюлэскын но, юртъер котырын но. Калыкын та тылобурдоез нюлэс эмъясь шуо.

Малы дзяцел (па-лацінску: Picoides minor, сынонім па-лацінску: Dendrocopos minor) — птушка, самы дробны прадстаўнік сямейства ў Эўропе і Азіі.

Апісаньне

Стракаты, невялікі. Сьпіна чорная ў белыя палоскі. Спод цела белаваты, без чырвонага. У самца чырвоная «шапачка» і белы лоб, у самкі верх галавы белаваты. У маладых спод цела карычняваты, часам чырвоная «шапачка». Голас: шлюбны «кік-кік-кік», позыў — аднаразовае «кік», падобнае, як у вялікага дзятла, але больш ціхае і мяккае. Стукае далікатна па тонкіх галінках. Даўжыня цела 14—16 см, размах крылаў 25—30 см^[1].

Падвіды

• D. m. minor — паўночна-ўсходняя Эўропа ад Скандынавіі да Ўралу;
• D. m. hortorum — цэнтральная і заходняя Эўропа;
• D. m. comminutus — Ангельшчына, Ўэйлз;
• D. m. buturlini — паўднёвая Эўропа ад Гішпаніі да Грэцыі і Румыніі;
• D. m. danfordi — Грэцыя, Азія;
• D. m. colchicus — Каўказ;
• D. m. quadrifasciatus — паўднёвы Каўказ

Біятоп

Розныя тыпы асьветленых дрэвастояў зь лісьцевымі дрэвамі, рачныя даліны, парослыя дрэвамі, сады, групы дрэў сярод палёў, алеі, урбанізаваныя тэрыторыі. Пазьбягае сухіх бароў і цёмных дрэвастояў.

Гняздо

У дупле ў мяккім дрэве, у ствале або бакавых галінах на рознай вышыні — ад 1 м ад зямлі да вяршаліны дрэва — нават да 10 м, бяз высьцілкі. Глыбіня гнездавой камэры 10—18 см, шырыня — 10—20 см, Дыямэтр адтуліны 3—4 см.

Яйкі

Dendrocopos minor

5—6 (3—8), эліптычныя, падоўжаныя з гострым вузейшым канцом, белыя, бліскучыя. Памеры: 19,0 × 14,5 мм (17,0—22,0 × 13,0—16,0 мм).

Арэал

Палеарктыка (акрамя Поўначы і Поўдня).

Пералёты

Аселы. Узімку вандруе ў межах гнездавога арэала, часам у выглядзе інвазіяў.

Месца зімовак

У межах гнездавога арэала.

На Беларусі

Звычайны на гнездаваньні аселы і качуючы від. Ад Поўначы на большай частцы тэрыторыі сустракаецца D. m. minor, птушкі зь пераходнымі рысамі да D. m. hortorum адзначаюцца на паўднёвым захадзе краіны.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Dendrocopos minor

ЖыгыуӀуцӀыкӀу (лат-бз. Picoides minor) — къуалэбзу, нэхъ цӀыкӀу дыдэщ жыгыуӀу лъэпкъым ящыщхэм, унэбзум нэхърэ тӀэкӀущ зэрынэхъ пӀащэр.

Щопсэу Алджазаирым, Еуропэм, Къаукъазым, Азиэ ЦӀыкӀум, Сыбырым.

Абгъуэр къыщыреуд пхъэщабэ, екӀэпцӀэ жыгхэм щӀылъэм ипэмыжыжьэу. Абы щис зэманым сакъыущехущ, ауэ иужькӀэ гуэурейщ, и макъыр ещхьщ куэдрэ къытезыгъэзэж «КӀы-кӀы-кӀы...-м».

ЖыгыуӀуцӀыкӀум абгъуэ папщӀэу къыриуда гъуанэм иужькӀэ яхуэчэфу щогъуалъхьэ нэмыщӀ къуалэбзу лӀэужьыгъуэ жьгъейхэр.

Ӏусыр хьэпщхупщ, хъумпӀэцӀэдж, цӀыв, гъудэбадзэ, цӀыргъым. Бжьыхьэм нэхъ хуэкуэу пхъыщхьэмыщхьэхэр хагъэхьэ я Ӏусым: кхъужь, къыфцӀэ, мамкъутей.

Тхылъхэр

• Адыгэхэм я къуалэбзу щӀэныгъэр. Брат Хьэсин. Черкесск. 2007 гъ.

Малиот шарен клукајдрвец (Dendrocopos minor) е член на фамилијата клукајдрвци (Picidae). Малиот клукајдрвец е населен во палеарктичкиот регион, но само некои подвидови се познати. Го има во Македонија.

Опис

Заради неговата мала големина и неговата навика да поминува голем дел од времето во крошните на високите дрва во шумите и парковите, овој мал клукајдрвец е често незабележан, но ако е забележан на трупец може да биде идентификуван преку неговите широки шари на крилјата и линии низ долниот дел на грбот.

Maшките клукајдрвци имаат светло црвена круна, кафеаво чело, црна лента над очите, и друга од почетокот на клунот до вратот. Тилот и горниот дел од грбот му се црни, но долниот дел на грбот е измешан со црно и бело. На крилјата има пошироки и повидливи линии, а на пердувите од надворешната страна на опашката се измешани. Долите делови се бели со ленти на слабиите. Клуновите и нозете се темносиви.

Кај женските клукајдрвци круната е бела, но младите птици и од двата пола имаат повеќе или помалку црвеникаво на главата. Нема поголеми сезонски промени.

Живеалиште и однесување

Поглед од напред

Нивните навики се многу слични со тие на големиот шарен клукајдрвец, и имаат ист мал и набит изглед, речиси триаголен, кога скокаат од дрво на дрво. Неговиот глас е како повторено "киик", гласно за една мала птица, и неговото вибрирачко брборење е поистакнато отколку тоа на останатите поголеми видови. Оваа замена за песна може да биде слушната цело време, но најчесто кога додворувањето почнува во почетокот на годината.

Неговата исхрана составена од инсекти е слична на таа на големиот шарен клукајдрвец. Кога лови ларви во дрвата тие се ронат во скапаното дрво, и ѓубрето на подножјето на дрвото е често првата индикација дека инсектите ги напаѓаат погорните гранки. Од есен до пролет малиот шарен клукајдрвец најчесто лови инсекти, ларви кои живеат во дрва, а се храни и со тенки мртви гранки во живи дрва. Низ сезоната за парење, инсектите кои живет на површината од зеленилото и кората на дрвата сочинуваат зголемен износ на исхрана. Новороденчињата во главно се хранат со инсекти од површината, како и мушички и ларви. Ноќе спијат во стари дупки.

Гнездо од изронети ларви е често показател дека таму има дупка со новороденчиња, бидејќи возрасните не ги носат со себе кога клукаат. Дупката е највообичаено на значителна висина од земјата и може да биде на висина од 9 или 10 метри. Тоа е помала дупка за разлика од таа на големиот шарен клукајдрвец, со дијаметар од 2 до 5 cm.

Dendrocopos minor

Оската варира, дупката на гнездото е често 30 cm под влезот. 5-8 убаво полирани бели јајца се снесуваат врз пилевина и ронки во доцната половина на мај, и дозволено е само едно легло. И двата родители лежат врз јајцата. Повремено стара или природна пилевина се употребува или додава.

Малиот шарен клукајдрвец е најчесто постојан жител, но понекогаш може да биде и само посетител. Чести се годишни варијации на популацијата. Зимските температури можат да покажат директен ефект врз преживувањето на малиот шарен клукајдрвец, додека временските услови за време на пролет имаат индиректен ефект на парењето заради изобилството од храна.

Наводи

Литература

• Gorman, Gerard (2004): Woodpeckers of Europe: A Study of the European Picidae. Bruce Coleman, UK. ISBN 1-872842-05-4. (англиски)
• Steen R., Selås V. & Stenberg I. 2006. Impact of weather on annual fluctuations in breeding numbers of Lesser Spotted Woodpecker Dendrocopos minor in Norway. Ardea 94(2): 225–231. (download article [1]) (англиски)

Малый довбач - самець

Dendrocopos minor

Малый довбач (Dendrocopos minor) є птах з родины дятловых.

Є великый дас як воробель. Самець мать на голові червену чапочку, саміця жовтобілу. Гнїздить в листяных і змішаных лїсах а тыж в парках. Страву, котру сові выглядавать на верьшках стромів і в дутых конарях творять переважно ушкы, мурянкы, гусеніцї і далшы інсекты. Саміця кладе 5 - 6 яєць, на котрых потім сидить приближно 14 днїв. Є росшыреный скоро по цїлій Европі, на прибережу северной Африкы, в мірнім пасмі Азії а на Камчатцї.

Література

• Steinbachův velký průvodce přírodou, GeoCenter, Praha, 1994.

Жрідла

• http://www.ezoo.cz/zvire.php?zvire_id=213

Референції

Үөт тоҥсоҕойо

Dendrocopos minor

Үөт тоҥсоҕойо (нууч. малый пёстрый дятел, лат. Dendrocopos minor) - эриэн тоҥсоҕойдор уустарыгар киирэр Саха сиригэр үөскүүр көтөр.

Өссө маны көр

• Киргил
• Тиит тоҥсоҕойо
• Тоҥсоҕой
• Абааһы чыычааҕа