dcsimg
Image of Algerian Oak
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » Beech Family »

Algerian Oak

Quercus canariensis Willd.

Quercus canariensis ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Quercus canariensis (lat. Quercus canariensis) - fıstıqkimilər fəsiləsinin palıd cinsinə aid bitki növü.

Mənbə

Bu şablona bax Palıd cinsinə aid növlər Q. griseaQ. oblongifoliaQ. acerifoliaQ. acutaQ. acutissimaQ. afaresQ. agrifoliaQ. albaQ. albocintaQ. alienaQ. alnifoliaQ. arizonicaQ. arkansanaQ. aucheriQ. austrinaQ. basaseachicensisQ. benthamiiQ. berberidifoliaQ. bicolorQ. boyntoniiQ. brandegeeiQ. brenesiiQ. brevilobaQ. buckleyiQ. bumelioidesQ. calliprinosQ. canariensisQ. castaneifoliaQ. cedrosensisQ. cerrioidesQ. cerrisQ. chapmaniiQ. chrysolepisQ. coahuilensisQ. cocciferaQ. coccineaQ. convallataQ. conzattiiQ. copeyensisQ. cornelius-mulleriQ. corrugataQ. costaricensisQ. cubanaQ. deliquescensQ. dentataQ. depressaQ. depressipesQ. deviaQ. diversifoliaQ. douglasiiQ. dumosaQ. durataQ. ellipsoidalisQ. emoryiQ. engelmanniiQ. excelsaQ. fagineaQ. falcataQ. flagelliferaQ. frainettoQ. fulvaQ. fusiformisQ. galeanensisQ. gambeliiQ. garryanaQ. georgianaQ. germanaQ. glaucaQ. glaucoidesQ. graciliformisQ. gravesiiQ. gulielmitreleaseiQ. havardiiQ. hemisphaericaQ. hintoniiQ. hintoniorumQ. humboldtiiQ. hypoxanthaQ. ibericaQ. ilexQ. ilicifoliaQ. imbricariaQ. invaginataQ. john-tuckeriQ. kelloggiiQ. laceyiQ. laevisQ. lamellosaQ. laurifoliaQ. libaniQ. liebmanniiQ. lobataQ. lusitanicaQ. lyrataQ. macdonaldiiQ. macdougalliiQ. macrantheraQ. macrocarpaQ. macrolepisQ. marilandicaQ. martineziiQ. michauxiiQ. miquihuanensisQ. mohrianaQ. mongolicaQ. muehlenbergiiQ. myrsinifoliaQ. nigraQ. oglethorpensisQ. oleoidesQ. pacificaQ. pagodaQ. palmeriQ. palustrisQ. peninsularisQ. perpallidaQ. petraeaQ. phellosQ. planipoculaQ. polymorphaQ. ponticaQ. praecoQ. praineanaQ. prinoidesQ. prinusQ. pubescensQ. pungensQ. purulhanaQ. rapurahuensisQ. roburQ. robustaQ. rubraQ. rugosaQ. rysophyllaQ. sadlerianaQ. sebiferaQ. shumardiiQ. skinneriQ. skutchiiQ. stellataQ. suberQ. subspathulataQ. tardifoliaQ. texanaQ. tomentellaQ. tonduziiQ. toumeyiQ. trojanaQ. turbinellaQ. undataQ. uxorisQ. vacciniifoliaQ. variabilisQ. velutinaQ. vincentensisQ. wislizeniQ. xalapensisQ. zempoaltepecanaQ. × alvordiana Inula britannica.jpeg İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Quercus canariensis: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Quercus canariensis (lat. Quercus canariensis) - fıstıqkimilər fəsiləsinin palıd cinsinə aid bitki növü.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Roure africà ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El roure africà (Quercus canariensis[1]) és un arbre del gènere Quercus, de la família de les fagàcies que pot arribar fins als 30 m d'alçada.[2]fulles de mitjanes a grans, marcescents, regularment dentades, les joves amb indument dens i gruixut, les adultes glabres per l'anvers i amb fascicles de pèls groguencs a l'axil·la dels nervis secundaris i pecíol curt. Gla ovoide, amb peduncle fructífer curt; cúpula amb escames una mica desiguals, algunes lleugerament giboses. Viu en sòls de reacció àcida, a l'estatge basal, des del nivell del mar fins als 900 m.[3]

Nom científic

L'origen del seu nom científic "Quercus canariensis" té un error, ja que no és originari de les Illes Canàries, com el seu segon nom indica, és un error de la persona que va classificar el nom en la seva època. Es creu que es devia barrejar algunes etiquetes amb els noms i aquest roure va rebre un nom equivocat. Abans era fàcil equivocar-se en els noms, ja que no tenien la tecnologia d'ara. El nom "Quercus" vol dir roure en Llatí.

Situació

Es troba en zones amb climes temperats d'influència marítima, sense gelades freqüents i relativament humits, on pot arribar a formar bosquets prop dels cursos d'aigua. Habita en el nord d'Àfrica on forma boscos de considerable extensió en Kabylia i de manera més fragmentada per les altres muntanyes del Tell a Algèria, al Marroc (Rif i Mig Atlas) i en la península Ibèrica, bàsicament al sud; però en una àrea molt dispersa: curiosament una zona de la Serralada Litoral Catalana (Montnegre), Serralada Mariánica, Montes de Toledo, sud de Portugal i sobretot a Andalusia occidental (Cadis, Màlaga, Sevilla, Huelva), trobant-se els seus millors boscos en els vessants frescos de la meitat meridional de la província de Cadis, en el Parc Natural de los Alcornocales.

 src=
roure africà

Sinonímia

  • baetica (Webb) Villar 1938
  • faginea 1785 subsp baetica (Webb) Maire 1931
  • faginea var. spinosa Maire & Trab.1931
  • grossedentata hort.
  • infectoria subsp mirbeckii
  • lusitanica var. fagifolia Jahand. & Maire 1932
  • lusitanica var. baetica Webb 1838
  • lusitanica var. mirbeckii (Durrieu) A.DC 1864
  • lusitanica var. salzmanniana Webb 1838
  • lusitanica subsp salzmanniana (Webb) Coutinho 1913
  • mirbeckii Durrieu 1847
  • nord-africana Huguet del Villar 1938
  • prinus Mast. not L.
  • salzmanniana (Webb) Coutinho 1935
 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Roure africà Modifica l'enllaç a Wikidata

Referències

  1. Pascual, Ramon. Guia dels arbres dels Països Catalans (en català). 3a edició. Barcelona: Pòrtic Natura, 1994, p. 104-105. ISBN 84-7306-390-2.
  2. «FloraCatalana.net» (en català). [Consulta: 16 març 2018].
  3. «Banc de dades de biodiversitat de Catalunya» (en català). [Consulta: 16 març 2018].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Roure africà: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El roure africà (Quercus canariensis) és un arbre del gènere Quercus, de la família de les fagàcies que pot arribar fins als 30 m d'alçada. Té fulles de mitjanes a grans, marcescents, regularment dentades, les joves amb indument dens i gruixut, les adultes glabres per l'anvers i amb fascicles de pèls groguencs a l'axil·la dels nervis secundaris i pecíol curt. Gla ovoide, amb peduncle fructífer curt; cúpula amb escames una mica desiguals, algunes lleugerament giboses. Viu en sòls de reacció àcida, a l'estatge basal, des del nivell del mar fins als 900 m.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Derwen Algeria ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Derwen Algeria sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fagaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Quercus canariensis a'r enw Saesneg yw Algerian oak.[1]

Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gerddi Kew; adalwyd 21 Ionawr 2015
Comin Wikimedia
Mae gan Gomin Wikimedia
gyfryngau sy'n berthnasol i:
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Derwen Algeria: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Derwen Algeria sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fagaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Quercus canariensis a'r enw Saesneg yw Algerian oak.

Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Tucet ( Kabyle )

provided by wikipedia emerging languages

Tucet neɣ Tacet neɣ Tazanet (Assaɣ ussnan: Quercus canariensis) d talmest n isekla yeṭṭafaren tawsit n yider yettekkin deg twacult n tazzant

Talmest-a tettemɣay-d deg unẓul n Spanya d Portugal yakk d Ugafa n Umeṛṛuk d Tunes d Lezzayer (ula di tmurt n Iqbayliyen, ɣas akken isem-is amisin igan d Quercus canariensis yuder-d Tigzirin Tiknariyin maca ur d-ittemɣay ara s talɣa tagamant g tigzirin-a

Tiwlafin

 src=
Quercus canariensis - Tucet[1][2],

Aglam

Ismawen

  • Isem-is s latinit: Quercus canariensis, Quercus afares, Quercus faginea
  • Isem-is s tefransist: Chêne des Canaries, Chêne de Kabylie, Chêne du Portugal
  • Ismawen-is nniḍen s teqbaylit: Zehn, Alba[3], ?
  • Ismawen-is nniḍen s tmaziɣt:

Isseqdac

Tiwelhiwin

  1. 'Amawal n Yemɣan - Lexique de plantes ' - Chabane Mohand u Remdane - Mémoire d'études en Agronomie - Université de Tizi ouzou (non daté ~années 80)
  2. ‘Étude botanique sur la Kabylie du Jurjura, avec catalogue’ - Aristide Letourneux - Imprimerie Nationale Française, Paris 1870
  3. ‘Étude botanique sur la Kabylie du Jurjura, avec catalogue’ - Aristide Letourneux - Imprimerie Nationale Française, Paris 1870
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Tucet: Brief Summary ( Kabyle )

provided by wikipedia emerging languages

Tucet neɣ Tacet neɣ Tazanet (Assaɣ ussnan: Quercus canariensis) d talmest n isekla yeṭṭafaren tawsit n yider yettekkin deg twacult n tazzant

Talmest-a tettemɣay-d deg unẓul n Spanya d Portugal yakk d Ugafa n Umeṛṛuk d Tunes d Lezzayer (ula di tmurt n Iqbayliyen, ɣas akken isem-is amisin igan d Quercus canariensis yuder-d Tigzirin Tiknariyin maca ur d-ittemɣay ara s talɣa tagamant g tigzirin-a

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Quercus canariensis

provided by wikipedia EN

Quercus canariensis, the Algerian oak, Mirbeck's oak or zean oak, is an oak native to southern Portugal, Spain, Tunisia, Algeria and Morocco. Despite the scientific name, it does not occur naturally today in the Canary Islands, though it may have in the past.[1] It is placed in section Quercus.[2]

Description

Quercus canariensis is a medium-sized deciduous to semi-evergreen tree growing to 20–30 metres (66–98 feet) tall with a trunk up to 1.5 m (5 ft) in diameter. The leaves are 10–15 centimetres (4–6 inches) long and 6–8 cm broad, with 6–12 pairs of shallow lobes. The flowers are catkins; the fruit is an acorn 2.5 cm long and 2 cm broad, in a shallow cup.[3]

The tree is a recipient of the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[4]

Landmark specimens

Algerian oak

Grand old Algerian oak tree was planted on 19 May 1863. It resides within the Kyneton Botanical Gardens in the town of Kyneton in the Australian state of Victoria. This tree is listed by the National Trust on the Register of Significant Trees in Victoria. There are also two good specimens located in the Ballarat Botanical Gardens, one of which is believed to have been planted in 1920. There was another significant old Algerian oak tree in Victoria at the Melbourne Royal Botanic Gardens. It was known as Lady Loch's Oak; its trunk split in half in November 2007, due to the weight of its giant old limbs. The tree has been extensively planted in Canberra.

There are over a dozen mature trees in St Vincent Gardens, Albert Park, Victoria, some possibly dating back to the late 19th to early 20th century.

References

  1. ^ a b "Quercus canariensis Willd.". World Checklist of Selected Plant Families. Royal Botanic Gardens, Kew – via The Plant List. Note that this website has been superseded by World Flora Online
  2. ^ Denk, Thomas; Grimm, Guido W.; Manos, Paul S.; Deng, Min & Hipp, Andrew L. (2017-11-02). "Appendix 2.1: An updated infrageneric classification of the oaks" (xls). figshare. Retrieved 2023-02-17.
  3. ^ "Quercus canariensis". Flora Europaea. Edinburgh: Royal Botanical Garden. 2008.
  4. ^ "Quercus canariensis". www.rhs.org. Royal Horticultural Society. Retrieved 17 February 2021.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Quercus canariensis: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Quercus canariensis, the Algerian oak, Mirbeck's oak or zean oak, is an oak native to southern Portugal, Spain, Tunisia, Algeria and Morocco. Despite the scientific name, it does not occur naturally today in the Canary Islands, though it may have in the past. It is placed in section Quercus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Quercus canariensis ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Alĝeria kverko (Quercus canariensis) estas granda kverko. La nomo Quercus canariensis signifas ke ĝi estis indiĝena en la Kanarioj, do eblas ankaŭ nomo Kanaria kverko, kvnakam jam ne plu estas tie, kaj ĝi fakte estas indiĝena ankaŭ en Alĝerio, Portugalio, Hispanio, Maroko kaj Tunizio[1].

Referencoj

  1. Australia's Remarkable Trees.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Quercus canariensis: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Alĝeria kverko (Quercus canariensis) estas granda kverko. La nomo Quercus canariensis signifas ke ĝi estis indiĝena en la Kanarioj, do eblas ankaŭ nomo Kanaria kverko, kvnakam jam ne plu estas tie, kaj ĝi fakte estas indiĝena ankaŭ en Alĝerio, Portugalio, Hispanio, Maroko kaj Tunizio.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Quercus canariensis ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Quercus canariensis, roble andaluz[1]​ o quejigo andaluz es un árbol robusto, de hasta 30 m de altura cuando crece en buenas condiciones, con copa amplia y densa que proyecta una buena sombra, redondeada o irregular. Está clasificada en la Sección Mesobalanus, junto con el roble húngaro y sus parientes de Europa y Asia. Las hojas son simples, alternas y subpersistentes, pudiendo aguantar más de un ciclo estacional, por lo que la especie se clasifica como marcescente o caducifolia.[2]​ Tiene los estilos largos; las bellotas maduran en unos seis meses y tiene sabor amargo, el interior de la bellota tiene pelo. La sección Mesobalanus está estrechamente relacionada con la sección Quercus y, a veces, está incluida en el misma.[3][4]

 src=
Vista del árbol
 src=
Hojas y fruto
 src=
Inflorescencia
 src=
En su hábitat
 src=
Hojas

Características

Tronco derecho, robusto, con corteza pardo-grisácea o cenicienta, resquebrajada en grietas poco profundas, longitudinales y transversales, en los ejemplares más viejos. Ramillas jóvenes cubiertas de abundantes pelos. Hojas adultas algo coriáceas, muy variables según el origen, de 6 a 18 cm, elípticas o alargadas y con figura de punta de lanza, tienen el borde festoneado, con dientes gruesos, poco profundos y nervios laterales muy pronunciados, por la cara inferior, de forma regular casi paralelos.

Flores masculinas con envuelta de 5 a 7 piezas agrupadas en amentos colgantes de color amarillo. Los frutos son bellotas, que nacen solitarias o en grupos, sobre pedúnculos muy cortos y gruesos, con cúpula o cascabillo de escamas algo desiguales.

Florece por abril o mayo, madurando las bellotas en octubre o noviembre.

Distribución y hábitat

Se cría en las barrancadas, laderas umbrosas y proximidades de los cursos de agua, casi siempre por debajo de los 500 m, aunque puede ascender hasta los 1000 m; sobre suelos profundos y frescos, desprovistos de cal o con ésta muy lavada, en especial en los desarrollados sobre areniscas. Requiere un clima suave, sin heladas frecuentes, y bastante húmedo, por lo que no se suele alejar mucho de la influencia marítima. Se asocia con frecuencia al alcornoque e híbrida con suma facilidad con los Quercus faginea, Quercus pubescens y Quercus petraea; con estas dos últimas solamente en el noreste.

Habita en el norte de África donde forma bosques de considerable extensión en Cabilia y de manera más fragmentada por las demás montañas del Atlas Telliano en Argelia, en Marruecos (Rif y Atlas Medio) y en la península ibérica; en esta última con un área muy dispersa, por la Cordillera Litoral catalana en Barcelona, Sierra Morena, sur de Portugal y sobre todo en Andalucía occidental (Cádiz, Málaga, Sevilla, Huelva),[5]​ encontrándose sus mejores bosques en las laderas frescas de la mitad meridional de la provincia de Cádiz, en el parque natural de los Alcornocales.

A pesar de su nombre científico, esta especie está ausente en las islas Canarias.

Observaciones

Sobre el origen canario, hay varias hipótesis, de las cuales se destacan dos: Según la primera, el botánico alemán Carl Ludwig Willdenowque la describió en Berlín, no había visto esta planta en el campo; o él o el recolector (Broussonet), debieron confundir la etiqueta creyendo que había sido recogida en las Islas Canarias, cuando probablemente procedía de Marruecos.[5]​ Según la segunda hipótesis, Carl Ludwig Willdenow no se equivocó y además se refirió a las notas de Alexander von Humboldt, que indicó haber visto un Quercus autóctono en Canarias. Así, queda la posibilidad de que este árbol existiera antiguamente en este archipiélago, pero luego desapareció de allí, mientras que se habían mantenido sus poblaciones continentales.

Es un árbol elegante que proyecta una sombra muy agradable, por lo que se ha cultivado a veces como ornamental; la madera es de buena calidad, adecuada para construcciones y aperos de labranza, así como para quemar y carbonear.

Taxonomía

Quercus canariensis fue descrita por Carl Ludwig Willdenow y publicado en Enumeratio Plantarum Horti Botanici Berolinensis, . . . 975. 1809.[6]

Etimología

Quercus: nombre genérico del latín que designaba igualmente al roble y a la encina.

canariensis: epíteto geográfico que alude a su localización en las Islas Canarias.

Sinonimia
  • Quercus lusitanica var. baetica Webb, Iter Hispan.: 12 (1838).
  • Quercus lusitanica var. salzmanniana Webb, Iter Hispan.: 12 (1838).
  • Quercus mirbeckii Durieu, Rev. Bot. Recueil Mens. 2: 426 (1847).
  • Quercus cypri Kotschy ex A.DC. in A.P.de Candolle, Prodr. 16(2): 19 (1864).
  • Quercus lusitanica var. mirbeckii (Durieu) A.DC. in A.P.de Candolle, Prodr. 16(2): 19 (1864).
  • Quercus esculenta K.Koch, Dendrologie 2(2): 80 (1873).
  • Quercus gibraltarica K.Koch, Dendrologie 2(2): 81 (1873).
  • Quercus corymbifolia Ehrenb. ex Boiss., Fl. Orient. 4: 1167 (1879).
  • Quercus infectoria subsp. mirbeckii (Durieu) Nyman, Consp. Fl. Eur.: 661 (1881).
  • Quercus lusitanica subsp. mirbeckii (Durieu) Nyman, Consp. Fl. Eur., Suppl. 2: 279 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. angustifolia Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. fagifolia Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. subpedunculata Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus faginea var. baetica (Webb) Samp., Ann. Sci. Acad. Polytecn. Porto 5: 164 (1910).
  • Quercus faginea var. salzmanniana (Webb) Samp., Ann. Sci. Acad. Polytecn. Porto 5: 164 (1910).
  • Quercus faginea subsp. baetica (Webb) Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 22: 65 (1931).
  • Quercus faginea var. spinosa Maire & Trab., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N.: 1127 (1931).
  • Quercus carpinifolia Sennen, Exsicc. (Pl. Esp.): 4.807 (1932), nom. illeg.
  • Quercus lusitanica var. fagifolia Jahand. & Maire, Cat. Pl. Maroc 2: 165 (1932).
  • Quercus salzmanniana (Webb) Cout., Bol. Soc. Brot., II, 10: 76 (1935).
  • Quercus baetica (Webb) Villar, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 28: 455 (1937 publ. 1938).
  • Quercus nordafricana Villar, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 28: 450 (1937 publ. 1938).
  • Quercus mirbeckii var. spinosa (Maire & Trab.) A.Camus, Chênes, Texte 2: 157 (1939).
  • Quercus mirbeckii var. typica A.Camus, Chênes, Texte 2: 156 (1939), nom. inval.[7]

Nombre común

  • Castellano: quejigo, quejigo andaluz, roble andaluz, roble mediterráneo.[8]

Véase también

  • Quejigar, bosque con dominancia de Q. canariensis

Referencias

  1. Nombre vulgar preferido en castellano, en Árboles: guía de campo; Johnson, Owen y More, David; traductor: Pijoan Rotger, Manuel, ed. Omega, 2006. ISBN 978-84-282-1400-1 Versión en español de la Collins Tree Guide.
  2. [1]
  3. Sección Mesobalanus en Wiki
  4. Especies en wiki
  5. a b http://www.floraiberica.es/floraiberica/texto/pdfs/02_041_03_Quercus.pdf
  6. «Quercus canariensis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 18 de diciembre de 2013.
  7. «Quercus canariensis». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultado el 19 de marzo de 2010.
  8. «Quercus canariensis». Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado el 19 de marzo de 2010.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Quercus canariensis: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Quercus canariensis, roble andaluz​ o quejigo andaluz es un árbol robusto, de hasta 30 m de altura cuando crece en buenas condiciones, con copa amplia y densa que proyecta una buena sombra, redondeada o irregular. Está clasificada en la Sección Mesobalanus, junto con el roble húngaro y sus parientes de Europa y Asia. Las hojas son simples, alternas y subpersistentes, pudiendo aguantar más de un ciclo estacional, por lo que la especie se clasifica como marcescente o caducifolia.​ Tiene los estilos largos; las bellotas maduran en unos seis meses y tiene sabor amargo, el interior de la bellota tiene pelo. La sección Mesobalanus está estrechamente relacionada con la sección Quercus y, a veces, está incluida en el misma.​​

 src= Vista del árbol  src= Hojas y fruto  src= Inflorescencia  src= En su hábitat  src= Hojas
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Kanariar ametz ( Basque )

provided by wikipedia EU

Kanariar ametza (Quercus canariensis) Fagaceae familiako ametza da[1], 20–30 m inguru luzea. Bere izendapenak bestelakorik dioen arren, egun ez da Kanarietan bizi (iraganean ziur asko bai). Hegoaldeko Espainian eta Portugalen, Tunisian, Algerian eta Marokon bizi da.

Erreferentziak


Biologia Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Kanariar ametz: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Kanariar ametza (Quercus canariensis) Fagaceae familiako ametza da, 20–30 m inguru luzea. Bere izendapenak bestelakorik dioen arren, egun ez da Kanarietan bizi (iraganean ziur asko bai). Hegoaldeko Espainian eta Portugalen, Tunisian, Algerian eta Marokon bizi da.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Quercus canariensis ( French )

provided by wikipedia FR

Le Chêne zéen (prononciation : zé-in) ou Chêne des Canaries (Quercus canariensis) est un chêne de la section Mesobalanus, originaire d'Espagne, du Portugal, de Tunisie, d'Algérie et du Maroc, mais absent des îles Canaries.

Description

C'est un arbre à feuilles caduques à semi-persistantes, de taille moyenne à grande atteignant 20 à plus de 30 m de hauteur avec un tronc supérieur à 1,5 m de diamètre.

Les feuilles mesurent 10 à 15 cm en longueur et 6 à 8 cm en largeur, avec 6 à 12 paires de lobes peu profonds.

Les fleurs sont des chatons.

Le fruit est un gland mesurant 2,5 cm en longueur et 2 cm en largeur, dans une cupule peu profonde.

Galerie

Distribution

En Afrique du Nord, il forme des forêts d'une extension considérable en Kabylie en Algérie, tandis que sa répartition est plus fragmentée par les autres montagnes du Tell en Algérie et au Maroc (Rif et Moyen Atlas). Il est aussi présent dans la péninsule ibérique où il occupe une zone très dispersée comprenant la Cordillère côtière catalane autour de Barcelone, la Sierra Morena, le sud du Portugal et l'ouest de l'Andalousie (provinces de Cadix, Malaga, Séville, Huelva)[1].

Malgré son nom scientifique, cette espèce n'est pas présente dans les îles Canaries.

Synonyme

  • Quercus mirbeckii
  • Quercus faginea subsp. baetica

Notes et références
  1. (en) « Carte de distribution de chêne zéen », sur fao.org, août 2015 (consulté le 10 avril 2020)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Quercus canariensis: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Le Chêne zéen (prononciation : zé-in) ou Chêne des Canaries (Quercus canariensis) est un chêne de la section Mesobalanus, originaire d'Espagne, du Portugal, de Tunisie, d'Algérie et du Maroc, mais absent des îles Canaries.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Carballo mediterráneo ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

O carballo mediterráneo[1] (Quercus canariensis), é unha árbore rexa, de até 30 m de altura cando medra en boas condicións, con copa ampla e densa que proxecta unha boa sombra, arredondada ou irregular. Está clasificada na Sección Mesobalanus, onde fican o carballo de Hungría e os seuss parentes de Europa e Asia. Ten os estilos longos; as landras madurecen nuns 6 meses e teñen un sabor agre, o interior das landras teñen pelo. A sección Mesobalanus está estreitamente ligada á sección Quercus (a do carballo veriño) e, ás veces, está incluída na mesma.[2][3]

 src=
Vista da árbore.
 src=
Follas e landras.
 src=
Inflorescencia.
 src=
No seu hábitat.
 src=
Follas.

Descrición

Tronco dereito, robusto, con casca pardo-agrisada ou cinsenta, rachada en fendas pouco fondas, lonxitudinais e transversais, nos exemplares máis vellos. Franzas novas cubertas de vilosidades. Follas adultas algo coriáceas, moi variábeis segundo a orixe, de 6 a 18 cm, elípticas ou alongadas e con figura de punta de lanza, teñen o bordo festonado, con dentes grosos, pouco profundos e nervios laterais moi pronunciados, pola face inferior, de forma regular case paralelos.

Flores masculinas con envolta de 5 a 7 pezas agrupadas en candeas pénsiles de cor amarela. Os froitos son landras, que nacen solitarias ou en grupos, sobre pedúnculos moi curtos e grosos, con cúpula ou cascabullo de escamas algo desiguais.

Florea por abril ou maio, madurecendo as landras en outubro ou novembro.

Distribución e hábitat

Medra nas carricovas, abas avesedas e proximidades dos regueiros, case sempre por baixo dos 500 m, aínda que pode ascender até os 1000 m; sobre solos profundos e frescos, desprovistos de cal ou con este moi lavado, en especial nos desenvolvidos sobre arenitas. Cómpre dun clima suave, sen xeadas frecuentes, e bastante húmido, polo que non adoita se afastar da influencia marítima. Asóciase con frecuencia á sobreira e hibrida con suma facilidade cos caxigos (Quercus faginea), pubescentes (Quercus pubescens) e cos albariñoss (Quercus petraea); con estas dúas últimas soamente no nordés da península ibérica.

Habita no norte de África onde forma bosques de considerábel extensión en Kabylia e de xeito máis fragmentado polas demais montañas do Tell en Alxeria, en Marrocos (Rif e Medio Atlas) e na Península Ibérica; nesta última cunha área moi espallada, pola Cordilleira Litoral catalá, Serra Morena, Montes de Toledo, sur de Portugal e especialmente en Andalucía occidental (Cádiz, Málaga, Sevilla, Huelva), encontrándose as súas mellores forestas nas ladeiras frescas da metade meridional da provincia de Cádiz, no Parque Natural de los Alcornocales.

Observacións

Sobre a orixe canaria (que ten no nome científico, así coma no nome en portugués (carvalho-das-Canárias) ou inglés (Canary oak), hai varias hipóteses, das cales salientan dúas: Segundo a primeira, o botanista alemán Carl Ludwig Willdenow que a describiu en Berlín, non ollara esta planta no campo; ou el ou o recolector (Broussonet), deberon confundir a etiqueta crendo que fora recolleita nas Illas Canarias. Segundo a segunda hipótese, Carl Ludwig Willdenow non se equivocou e ademais referiuse ás notas de Alexander von Humboldt, que indicou ter visto un Quercus autóctono nas Canarias. Así, queda a posibilidade de que esta árbore existise noutrora neste arquipélago, mais despois desapareceu de alí, mentres que se terían mantido as súas poboacións continentais.

É unha árbore elegante que proxecta unha sombra moi agradábel, polo que se ten cultivado ás veces coma ornamental; a madeira é de boa calidade, axeitada para construcións e apeiros de labranza, así como para queimar e facer carbón.

Taxonomía

Quercus canariensis foi descrita por Carl Ludwig Willdenow e publicado en Enumeratio Plantarum Horti Botanici Berolinensis, . . . 975. 1809.[4]

Etimoloxía

Quercus: nome xenérico do latín para designar os carballos.

canariensis: epíteto xeográfico que alude á súa localización nas Illas Canarias.

Sinonimia
  • Quercus lusitanica var. baetica Webb, Iter Hispan.: 12 (1838).
  • Quercus lusitanica var. salzmanniana Webb, Iter Hispan.: 12 (1838).
  • Quercus mirbeckii Durieu, Rev. Bot. Recueil Mens. 2: 426 (1847).
  • Quercus cypri Kotschy ex A.DC. in A.P.de Candolle, Prodr. 16(2): 19 (1864).
  • Quercus lusitanica var. mirbeckii (Durieu) A.DC. in A.P.de Candolle, Prodr. 16(2): 19 (1864).
  • Quercus esculenta K.Koch, Dendrologie 2(2): 80 (1873).
  • Quercus gibraltarica K.Koch, Dendrologie 2(2): 81 (1873).
  • Quercus corymbifolia Ehrenb. ex Boiss., Fl. Orient. 4: 1167 (1879).
  • Quercus infectoria subsp. mirbeckii (Durieu) Nyman, Consp. Fl. Eur.: 661 (1881).
  • Quercus lusitanica subsp. mirbeckii (Durieu) Nyman, Consp. Fl. Eur., Suppl. 2: 279 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. angustifolia Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. fagifolia Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus mirbeckii var. subpedunculata Trab. in J.A.Battandier & al., Fl. Algérie, Dicot.: 820 (1890).
  • Quercus faginea var. baetica (Webb) Samp., Ann. Sci. Acad. Polytecn. Porto 5: 164 (1910).
  • Quercus faginea var. salzmanniana (Webb) Samp., Ann. Sci. Acad. Polytecn. Porto 5: 164 (1910).
  • Quercus faginea subsp. baetica (Webb) Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 22: 65 (1931).
  • Quercus faginea var. spinosa Maire & Trab., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N.: 1127 (1931).
  • Quercus carpinifolia Sennen, Exsicc. (Pl. Esp.): 4.807 (1932), nom. illeg.
  • Quercus lusitanica var. fagifolia Jahand. & Maire, Cat. Pl. Maroc 2: 165 (1932).
  • Quercus salzmanniana (Webb) Cout., Bol. Soc. Brot., II, 10: 76 (1935).
  • Quercus baetica (Webb) Villar, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 28: 455 (1937 publ. 1938).
  • Quercus nordafricana Villar, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 28: 450 (1937 publ. 1938).
  • Quercus mirbeckii var. spinosa (Maire & Trab.) A.Camus, Chênes, Texte 2: 157 (1939).
  • Quercus mirbeckii var. typica A.Camus, Chênes, Texte 2: 156 (1939), nom. inval.[5]

Notas

  1. Nome vulgar galego en Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C), A Coruña, Deputación da Coruña, 2000
  2. Sección Mesobalanus en Wiki
  3. Especies en wiki
  4. "Carballo mediterráneo". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 18 de decembro de 2013.
  5. "Carballo mediterráneo". Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultado o 19 de marzo de 2010.

Véxase tamén

Outros artigos

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Carballo mediterráneo: Brief Summary ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

O carballo mediterráneo (Quercus canariensis), é unha árbore rexa, de até 30 m de altura cando medra en boas condicións, con copa ampla e densa que proxecta unha boa sombra, arredondada ou irregular. Está clasificada na Sección Mesobalanus, onde fican o carballo de Hungría e os seuss parentes de Europa e Asia. Ten os estilos longos; as landras madurecen nuns 6 meses e teñen un sabor agre, o interior das landras teñen pelo. A sección Mesobalanus está estreitamente ligada á sección Quercus (a do carballo veriño) e, ás veces, está incluída na mesma.

 src= Vista da árbore.  src= Follas e landras.  src= Inflorescencia.  src= No seu hábitat.  src= Follas.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Quercus canariensis ( Italian )

provided by wikipedia IT

La quercia dell'Algeria (Quercus canariensis Willd.) è un albero della famiglia Fagaceae diffuso in Europa e Africa.[2]

Descrizione

Portamento

Il portamento è arboreo e la pianta può raggiungere i 25 m d'altezza.

Corteccia

 src=
Corteccia

La corteccia, spessa e profondamente fessurata, è di colore grigio scuro.

Foglie

 src=
Foglie

Le foglie possono essere obovate o ellittiche e sono caratterizzate da un numero compreso tra gli 8 e i 12 lobi. Sono lunghe circa 15 cm e larghe la metà. Inizialmente rosse e ricoperte di peluria, diventano successivamente lisce e verdi, con la pagina inferiore leggermente più chiara. La specie è decidua.

Fiori

I fiori maschili sono amenti giallo verdi mentre quelli femminili sono poco vistosi; compaiono verso la fine della primavera.

Frutti

 src=
Foglie e frutti

I frutti sono ghiande lunghe circa 2,5 cm racchiuse per circa un terzo della lunghezza in una cupola squamosa e ricoperta di peluria.

Distribuzione e habitat

Sebbene il nome scientifico suggerisca che sia originaria delle Canarie in realtà la specie è originaria dei boschi dell'Europa sud-occidentale (principalmente della Penisola iberica) e del Nordafrica.

Note

  1. ^ (EN) Gorener, V., Harvey-Brown, Y. & Barstow, M. 2017, Quercus canariensis, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020. URL consultato il 19 luglio 2018.
  2. ^ (EN) Quercus canariensis Willd., su Plants of the World Online, Royal Botanic Gardens, Kew. URL consultato il 19 gennaio 2021.

Bibliografia

  • Allen J. Coombes, Alberi - Guida fotografica a oltre 500 specie di alberi di tutto il mondo, Dorling Kindersley, ISBN 88-88666-71-0.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Quercus canariensis: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

La quercia dell'Algeria (Quercus canariensis Willd.) è un albero della famiglia Fagaceae diffuso in Europa e Africa.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Kanarieeik ( Norwegian )

provided by wikipedia NO

Kanarieeik (Quercus canariensis) er et halvveis vintergrønt tre i bøkefamilien.

Den blir opptil 30 m høy. Barken er mørkegrå eller svart og dypt furet. Skuddene er glatte og grågrønne med et svakt rødskjær. Bladstilken er 1,5–2 cm lang. Bladene er ovale til omvendt eggformede, 10–15 cm lange, 6–8 cm brede og har 6–13 par grunne, butte tenner. Omtrent halvparten av bladene forblir grønne om vinteren. Nøttene er 2–3 cm lange og 1,2–1,8 cm brede.[1][2]

Den foretrekker sur jord og er avhengig av en del fuktighet, så den forekommer helst langs bekker eller på skyggefulle steder. I Sør-Spania rett nord for Gibraltarstredet vokser den sammen med Rhododendron ponticum, eføy, vivendel (subsp. hispanica), Rubus ulmifolius, Smilax aspera, trelyng, trollhegg (subsp. baetica), laurbærkrossved, korkeik og Ruscus aculeatus.[1][3][4]

Den iberiske halvøy har kanarieeik en relikt utbredelse med flere adskilte bestander i sørlige deler av Portugal og Spania og en isolert forekomst i Catalonia. Den vokser også i Marokko, Algerie og Tunisia og er vanligere der. Til tross for navnet forekommer den ikke på Kanariøyene.[1][5]

Referanser

  1. ^ a b c «Quercus canariensis». Flora Ibérica (PDF) (spansk). 2. Madrid: RJB/CSIC. s. 29–30.
  2. ^ A. Mitchell (1977). Trær i skog og hage. Oversatt av I. Gjærevoll. Tiden. s. 238–239. ISBN 82-10-01282-7.
  3. ^ J.A. Mejías, J. Arroyo og T. Marañón (2007). «Ecology and biogeography of plant communities associated with the post Plio-Pleistocene relict Rhododendron ponticum subsp. baeticum in southern Spain». Journal of Biogeography. 34 (3): 456–472. ISSN 1365-2699. doi:10.1111/j.1365-2699.2006.01627.x.
  4. ^ C. Vila-Viçosa m.fl. (2015). «Syntaxonomic update on the relict groves of Mirbeck's oak (Quercus canariensis Willd. and Q. marianica C. Vicioso) in southern Iberia». Plant Biosystems. ISSN 1724-5575. doi:10.1080/11263504.2015.1040484.
  5. ^ «Quercus canariensis». Euro+Med Plantbase - the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Besøkt 1. juni 2017.

Eksterne lenker

 src=
Kanarieik med snø i den algeriske delen av Atlasfjellene.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Kanarieeik: Brief Summary ( Norwegian )

provided by wikipedia NO

Kanarieeik (Quercus canariensis) er et halvveis vintergrønt tre i bøkefamilien.

Den blir opptil 30 m høy. Barken er mørkegrå eller svart og dypt furet. Skuddene er glatte og grågrønne med et svakt rødskjær. Bladstilken er 1,5–2 cm lang. Bladene er ovale til omvendt eggformede, 10–15 cm lange, 6–8 cm brede og har 6–13 par grunne, butte tenner. Omtrent halvparten av bladene forblir grønne om vinteren. Nøttene er 2–3 cm lange og 1,2–1,8 cm brede.

Den foretrekker sur jord og er avhengig av en del fuktighet, så den forekommer helst langs bekker eller på skyggefulle steder. I Sør-Spania rett nord for Gibraltarstredet vokser den sammen med Rhododendron ponticum, eføy, vivendel (subsp. hispanica), Rubus ulmifolius, Smilax aspera, trelyng, trollhegg (subsp. baetica), laurbærkrossved, korkeik og Ruscus aculeatus.

Den iberiske halvøy har kanarieeik en relikt utbredelse med flere adskilte bestander i sørlige deler av Portugal og Spania og en isolert forekomst i Catalonia. Den vokser også i Marokko, Algerie og Tunisia og er vanligere der. Til tross for navnet forekommer den ikke på Kanariøyene.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Dąb algierski ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Dąb algierski (Quercus canariensis Willd.) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Maroku, Algierii, Tunezji, Hiszpanii oraz Portugalii[3][4]. Ponadto bywa uprawiany[4]. Na Wyspach Kanaryjskich wyginął w 1938 roku z powodu działalności człowieka[3].

Morfologia

Pokrój
Częściowo zimozielone drzewo dorastające do 20–30 m wysokości. Korona drzewa jest szeroko rozpostarta. Pień osiąga 1 m średnicy. Kora jest spękana, gruba i ma czarniawą barwę. Gałązki są szarozielone, początkowo gęsto owłosione, lecz z czasem stają się gładkie i bezwłose. Pąki mają wąskostożkowaty kształt, mierzą 7 mm długości, z jasnobrązowymi łuskami pokrytymi białym owłosieniem[3].
Liście
Blaszka liściowa ma kształt od odwrotnie jajowatego do podługowatego lub eliptycznego. Mierzy 6–18 cm długości oraz 4–7 cm szerokości, jest z 7–14 parami płytkich, ząbkowanych klapek na brzegu, ma niemal sercowatą nasadę. Ma 12–14 par żyłek drugorzędnych odchodzących od nerwu głównego pod kątem mniejszym niż 32°. Widoczne gołym okiem są także żyłki trzeciorzędne. Młode liście są wełnisto owłosione, z cienkimi, długimi, płowymi, pojedynczymi, luźnymi włoskami, lecz z czasem łysieją z wyjątkiem kątów żyłek. Górna powierzchnia dojrzałych liści ma matową, ciemnozieloną barwę i jest bezwłosa, natomiast od spodu jest sina z włoskami wzdłuż nerwów. Mają tylko jedną warstwę komórek epidermy o grubości 0,1–0,2 mm. Ogonek liściowy ma ciemnoróżowawą barwę, początkowo jest owłosiony, lecz z czasem łysieje, ma 15–25 mm długości[3].
Kwiaty
Są rozdzielnopłciowe. Kwiaty męskie są zebrane w kotki mierzące 4–8 cm długości. Kwiaty żeńskie osadzone są na krótkich szypułkach, mają owłosiony okwiat, zawierają 3 lub 4 owocolistki[3].
Owoce
Orzechy zwane żołędziami o jajowato obłym kształcie, dorastają do 25–35 mm długości, zebrane po 2–3 na szypułkach o długości 0,5–1 cm. Osadzone są w miseczkach o półkulistym kształcie, z owłosionymi, wybrzuszonymi łuskami o lancetowatym kształcie. Orzechy otulone są w miseczkach do 35% ich długości[3].

Biologia i ekologia

Rośnie w lasach, w pobliżu cieków[4]. Występuje na wysokości od 700 do 1000 m n.p.m. Jest rośliną częściowo zimozieloną – zimą część liści pozostaje zielona, lecz niektóre przebarwiają się na brązowo. Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce dojrzewają w tym samym roku. Jest wytrzymały na mróz. Preferuje gleby wapienne, lecz może rosnąć także na ciężkim gliniastym podłożu. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu. Może osiągać wiek ponad 300 lat[3].

W 1990 i 1991 roku w zaroślach dębu algierskiego zaobserwowano zagrożony wyginięciem gatunek ptaka – kowalika algierskiego[5].

Zmienność

W uprawie może tworzyć płodne mieszańce z dębem szypułkowym (Q. robur) – Q. × carrissoana[3].

Ponadto tworzy mieszańce[3]:

Ochrona

Dąb algierski występuje między innymi w Parku Narodowym Taza w Algierii, gdzie jest gatunkiem dominującym razem z Q. afares i dębem korkowym[6].

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2017-03-12].
  2. a b Quercus canariensis Willd. (ang.). The Plant List. [dostęp 12 marca 2017].
  3. a b c d e f g h i Quercus canariensis (ang.). Oaks of the World. [dostęp 12 marca 2017].
  4. a b c Quercus canariensis (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 12 marca 2017].
  5. F. Vuilleumier, M. LeCroy & E. Mayr. Appendix IV. Additional notes on 13 species reported on previous accounts. „Bulletin of British Ornithologists' Club”. 112, s. 302, 1992. ISSN 0007-1595.
  6. Taza (ang.). BirdLife Data Zone. [dostęp 12 marca 2017].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Dąb algierski: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Dąb algierski (Quercus canariensis Willd.) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Maroku, Algierii, Tunezji, Hiszpanii oraz Portugalii. Ponadto bywa uprawiany. Na Wyspach Kanaryjskich wyginął w 1938 roku z powodu działalności człowieka.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Carvalho-das-canárias ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O Carvalho-das-canárias (Quercus canariensis), também conhecido como carvalho africano ou carvalho-de-monchique, é uma árvore robusta, que chega a 30 m de altura quando cresce em boas condições; a copa, de forma arredondada ou irregular, é ampla e densa, projetando uma boa sombra.[1]

Quercus canariensis é uma árvore de folha caduca a semi-verde de tamanho médio que cresce até 20-30 m de altura com um tronco de até 1,5 m de diâmetro. As folhas têm de 10-15 cm de comprimento e 6-8 cm de largura, com 6-12 pares de lóbulos rasos. As flores são de pele de gato; o fruto é uma bolota de 2,5 cm de comprimento e 2 cm de largura, numa taça pouco profunda.[2]

Quercus canariensis é uma das beneficiadas com o Prémio de Mérito de Jardinagem da Royal Horticultural Society.[3]

Um velho carvalho argelino foi plantado a 19 de Maio de 1863. Reside dentro do Jardim Botânico de Kyneton, na cidade de Kyneton, no estado australiano de Vitória. Esta árvore é listada pelo National Trust no Registo de Árvores Significativas de Vitória. Um "carvalho da Federação".[4]

Referências

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Carvalho-das-canárias: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O Carvalho-das-canárias (Quercus canariensis), também conhecido como carvalho africano ou carvalho-de-monchique, é uma árvore robusta, que chega a 30 m de altura quando cresce em boas condições; a copa, de forma arredondada ou irregular, é ampla e densa, projetando uma boa sombra.

Quercus canariensis é uma árvore de folha caduca a semi-verde de tamanho médio que cresce até 20-30 m de altura com um tronco de até 1,5 m de diâmetro. As folhas têm de 10-15 cm de comprimento e 6-8 cm de largura, com 6-12 pares de lóbulos rasos. As flores são de pele de gato; o fruto é uma bolota de 2,5 cm de comprimento e 2 cm de largura, numa taça pouco profunda.

Quercus canariensis é uma das beneficiadas com o Prémio de Mérito de Jardinagem da Royal Horticultural Society.

Um velho carvalho argelino foi plantado a 19 de Maio de 1863. Reside dentro do Jardim Botânico de Kyneton, na cidade de Kyneton, no estado australiano de Vitória. Esta árvore é listada pelo National Trust no Registo de Árvores Significativas de Vitória. Um "carvalho da Federação".

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Quercus canariensis ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Quercus canariensis là một loài thực vật có hoa trong họ Cử. Loài này được Willd. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1809.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Quercus canariensis. Truy cập ngày 4 tháng 6 năm 2013.

Tham khảo


Bài viết Họ Cử này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Quercus canariensis: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Quercus canariensis là một loài thực vật có hoa trong họ Cử. Loài này được Willd. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1809.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Дуб канарский ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Царство: Растения
Подцарство: Зелёные растения
Отдел: Цветковые
Надпорядок: Rosanae
Порядок: Букоцветные
Семейство: Буковые
Подсемейство: Буковые
Род: Дуб
Вид: Дуб канарский
Международное научное название

Quercus canariensis Willd. (1809)

Синонимы
Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
NCBI 568684EOL 1151730GRIN t:411666IPNI 295904-1TPL kew-171953

Дуб кана́рский, или Дуб алжи́рский (лат. Quércus canariénsis) — дерево; вид рода Дуб семейства Буковые (Fagaceae).

Распространение и экология

В естественных условиях произрастает на юге Испании, Португалии, а также в Тунисе, Алжире и Марокко. И хотя этот дуб называется канарским, Канарские острова не являются его естественным ареалом.

Ботаническое описание

Дуб канарский — средних размеров полувечнозелёное дерево, достигающее 20—30 м в высоту и полутора метров в диаметре ствола.

Листья с 6—12 парами мелких «зубчиков», удлинённые (10—15 см) и шириной в 6—8 см.

Цветки собраны в серёжковидные соцветия.

Жёлуди длиной в 2,5 и шириной 2 см сидят в маленьких плюсках.

Значение и применение

Planned section.svg
Этот раздел статьи ещё не написан.
Согласно замыслу одного или нескольких участников Википедии, на этом месте должен располагаться специальный раздел.
Вы можете помочь проекту, написав этот раздел. Эта отметка установлена 16 февраля 2012 года.

Литература

Planned section.svg
Этот раздел статьи ещё не написан.
Согласно замыслу одного или нескольких участников Википедии, на этом месте должен располагаться специальный раздел.
Вы можете помочь проекту, написав этот раздел. Эта отметка установлена 16 февраля 2012 года.

Примечания

  1. Об условности указания класса двудольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Двудольные».
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Дуб канарский: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Дуб кана́рский, или Дуб алжи́рский (лат. Quércus canariénsis) — дерево; вид рода Дуб семейства Буковые (Fagaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии