dcsimg

Comments

provided by eFloras
This is a polymorphic species showing much variability in the disposition of hairs on the glumes. Sometimes the spikelets are slightly dimorphic, with the sessile spikelet almost glabrous and the pedicelled one strongly pilose. This species has a more profusely branched panicle with shorter racemes than others in China.

The stout clumps are useful in erosion control. This grass is also used for forage when young.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 577 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Comments

provided by eFloras
This gigantic tufted grass is of little value as a fodder plant but the strong culms can be used for the walls of huts.

A number of specimens collected in Pakistan show some intermediacy between Saccharum griffithii and Saccharum ravennae. These plants are a heterogeneous collection expressing their intermediacy in several ways including distribution of indumentum on the glumes of the sessile spikelet, long awns in plants otherwise apparently Saccharum griffithii or yellow hairs and narrow panicles in plants which seem to be Saccharum ravennae. It is probable that these specimens are the hybrid Saccharum griffthii x ravennae and their heterogeneity suggests that they are the products of introgression between populations. Examples to be seen in herbaria include: R.R. & I.D. Stewart 18893 (RAW), 22957 (K, RAW); M. Inayat Khan 20323 (K, RAW), 20324 (K); R.R. & I.D. Stewart & E. Nasir 22879 (RAW); M.A. Siddiqi & A. Rahman Beg 26735 (K, RAW); S.A. Harriss 16785 (K); J. F. Duthie 13992, 13613 (K); C.B. Clarke 31250 (K); Hassan ud Din 15 (K); R.R. Stewart 26673 (K).

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 266 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Description

provided by eFloras
Perennial, forming large clumps. Culms (1.5–)2–3(–4) m tall, ca. 1 cm in diam., lower nodes yellowish villous, glabrous below panicle. Lower leaf sheaths hirsute with tubercle-based hairs, upper sheaths smooth; leaf blades 50–120 × 0.5–1.8 cm, woolly above ligule with long yellowish hairs, otherwise glabrous, margins scabrid, tapering to midrib at base, apex filiform; ligule a narrow rim, back villous with ca. 2 mm hairs. Panicle dense, lobed, 30–50 × 10–15 cm, grayish sometimes tinged pink, axis glabrous, branches much branched; racemes short, crowded, with 3–4 joints; rachis internodes 2–3 mm, silky villous. Spikelets 3–6 mm, purplish; callus hairs as long as spikelet; lower glume lanceolate, membranous, back glabrous or pilose with spreading hairs, keels scabrid, apex attenuate, minutely notched; lower lemma 3/4 as long to subequaling glumes; upper lemma elliptic, apex acute, awned; awn almost straight, 4–8 mm. Anthers 3, 2.1–2.2 mm. Fl. and fr. autumn. 2n = 20, 60.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 577 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Description

provided by eFloras
Tall caespitose perennial; culms up to 4.5 m high. Leaf-blades up to 100 cm long, 3-20 mm wide, flat. Panicle 25-70 cm long, dense or sublobate, the axis markedly angular (usually 6-angled) and the peduncle glabrous; racemes 1.5-3 cm long, much shorter than the supporting branches, the internodes and pedicels hirsute with hairs 3-6 mm long. Spikelets slightly heteromorphous, 3-6(-6.5) mm long, the callus bearded with whitish, greyish or sometimes yellowish hairs up to about 4 mm long; glumes equal, membranous, those of the sessile spikelet glabrous, the lower scabrid on the keels, or sometimes with a few hairs at the base, those of the pedicelled spikelet sparsely to moderately hairy on the back, the hairs shorter than those of the callus; lower lemma lanceolate, glabrous; upper lemma narrow, attenuate with an awn 2.5-10 mm long, well exserted from the glumes.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 266 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution

provided by eFloras
Xinjiang [Afghanistan, NW India, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Pakistan, Tajikstan, Turkmenistan, Uzbekistan; SW Asia, S Europe; introduced in America].
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 577 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution

provided by eFloras
Distribution: Pakistan (Sind, Baluchistan, Punjab, N.W.F.P., Gilgit & Kashmir): northern India and Southwest Asia westwards to the Mediterranean region.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 266 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Flower/Fruit

provided by eFloras
Fl. & Fr. Per.: (August-) September-December.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 266 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Habitat

provided by eFloras
Sandy places; 1200–3000 m.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 577 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Synonym

provided by eFloras
Andropogon ravennae Linnaeus, Sp. Pl., ed. 2, 2: 1481. 1763; Erianthus ravennae (Linnaeus) P. Beauvois.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 577 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Comprehensive Description

provided by North American Flora
Erianthus jamaicensis (Trin.) Anderss. Oefv. Sv. Vet.-Akad
Forh. 1855 : 163. 1855.
Saccharum jamaicense Trin. Mem. Acad. St. Petersb. VI. 2 : 312. 1832. Erianthus Ravennae jamaicensis Hack, in DC. Monog. Phan. 6 : 141. 1889.
Stems 1-2 m. tall; leaf -sheaths silky-villous on the inside; blades up to 6 dm. long and 6 mm. broad, very acuminate, glaucous beneath, the upper surface and the margins rough ; panicle 2 dm. long, linear-lanceolate, the axis somewhat flexuous and roughened, the internodes a little longer than the pedicels and shorter than the spikelets, slender, linear, furnished with hairs longer than themselves ; spikelets 5.5-6 mm. long, lanceolate, pale, about equaling the involucral hairs at the base, the outer 2 scales chartaceous, 3nerved, somewhat caudate-acuminate, the first one, especially near the margins, with scattered hairs almost as long as themselves, the second scale glabrous, the third scale empty, faintly 5-nerved, membranous, the fourth scale hyaline, enclosing a hermaphrodite flower, and bearing at the apex a bristle-like straight awn about as long as the scale.
Type locality : Jamaica.
Distribution : Known only from the type locality. This may be only a form of the Old World E. Ravennae (L.) Beauv., perhaps introduced into Jamaica and escaped from cultivation. It has not been reported recently from there.
license
cc-by-nc-sa-3.0
bibliographic citation
Percy Wilson, Per Axel Rydberg, Norman Taylor, Nathaniel Lord Britton, John Kunkel Small, George Valentine Nash. 1909. PANDANALES-POALES; TYPHACEAE, SPARGANACEAE, ELODEACEAE, HYDROCHARITACEAE, ZANNICHELLIACEAE, ZOSTERACEAE, CYMODOCEACEAE, NAIADACEAE, LILAEACEAE, SCHEUCHZERIACEAE, ALISMACEAE, BUTOMACEAE, POACEAE (pars). North American flora. vol 17(1). New York Botanical Garden, New York, NY
original
visit source
partner site
North American Flora

Physical Description

provided by USDA PLANTS text
Perennials, Terrestrial, not aquatic, Stems nodes swollen or brittle, Stems erect or ascending, Stems caespitose, tufted, or clustered, Stems terete, round in cross section, or polygonal, Stem nodes bearded or hairy, Stem internodes solid or spongy, Stems with inflorescence 1-2 m tall, Stems with inflorescence 2-6 m tall, Stems, culms, or scapes exceeding basal leaves, Leaves mostly cauline, Leaves conspicuously 2-ranked, distichous, Leaves sheathing at base, Leaf sheath mostly open, or loose, Leaf sheath smooth, glabrous, Leaf sheath hairy at summit, throat, or collar, Leaf sheath and blade differentiated, Leaf blades linear, Leaf blades 1-2 cm wide, Leaf blades mostly flat, Leaf blades mostly glabrous, Ligule present, Ligule a fringed, ciliate, or lobed membrane, Inflorescence terminal, Inflorescence an open panicle, openly paniculate, branches spreading, Inflorescence solitary, with 1 spike, fascicle, glomerule, head, or cluster per stem or culm, Inflorescence branches more than 10 to numerous, Flowers bisexual, Spikelets pedicellate, Spikelets sessile or subsessile, Spikelets dorsally compressed or terete, Spikelet less than 3 mm wide, Spikelets with 1 fertile floret, Spikelets with 2 florets, Spikelets pa ired at rachis nodes, Spikelets all alike and fertille, Spikelets in paired units, 1 sessile, 1 pedicellate, Spikelets bisexual, Inflorescence disarticulating between nodes or joints of rachis, rachis fragmenting, Spikelets disarticulating below the glumes, Spikelets falling with parts of disarticulating rachis or pedicel, Inflorescence branches deciduous, falling intact, Spikelets conspicuously hairy , Rachilla or pedicel glabrous, Glumes present, empty bracts, Glumes 2 clearly present, Glumes equal or subequal, Glumes equal to or longer than adjacent lemma, Glume surface hairy, villous or pilose, Glumes 3 nerved, Lemmas thin, chartaceous, hyaline, cartilaginous, or membranous, Lemma 1 nerved, Lemma apex acute or acuminate, Lemma awnless, Lemma with 1 awn, Lemma awn less than 1 cm long, Lemma awned from tip, Lemma margins thin, lying flat, Lemma straight, Callus or base of lemma evidently hairy, Callus hairs shorter than lemma, Callus hairs equal to lemma, Stamens 3, Styles 2-fid, deeply 2-branched, Stigmas 2, Fruit - caryopsis.
license
cc-by-nc-sa-3.0
compiler
Dr. David Bogler
source
Missouri Botanical Garden
source
USDA NRCS NPDC
original
visit source
partner site
USDA PLANTS text

Saccharum ravennae ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Saccharum ravennae (lat. Saccharum ravennae) - qırtıckimilər fəsiləsinin şəkərqamışı cinsinə aid bitki növü.

Mənbə

Convallaria-oliv-r2.jpg Birləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Saccharum ravennae: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Saccharum ravennae (lat. Saccharum ravennae) - qırtıckimilər fəsiləsinin şəkərqamışı cinsinə aid bitki növü.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Saccharum ravennae ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA
 src=
Inflorescència
 src=
Al seu hàbitat

Saccharum ravennae és una espècie de planta herbàcia de la família de les poàcies originària del sud d'Europa i oest d'Àsia, i coneguda a Amèrica del Nord com una espècie introduïda, on és tractada com una planta invasora.[1][2]

Descripció

Són plantes cespitoses. Tiges de fins a 2 m d'alçada i 1,5 cm de diàmetre, robustes, glabres. Fulles amb lígula de 0,5-2,5 mm, truncada o obtusa; limbe pla, amb marge serrat i nervi mitjà molt marcat i blanquinós, densament hirsut a l'anvers cap a la zona de contacte amb la beina; el de les fulles basals de fins a 125 × 2 cm, el de les caulinars més curt. Panícula de 25-60 cm, de contorn lanceolat, més o menys llopada, plumosa, amb branques piloses. Espiguetes de 3,5-5,5 mm, envoltades a la base per nombrosos pèls sedosos de 3-6 mm, amb peduncles pilosos. Glumes agudes o acuminades. Lemma membranosa, aguda, la de les flors hermafrodites amb aresta de 2,5-5 mm. Anteres 1,8-2,5 mm. Cariopsis de 1,5 × 0,6 mm, oblonga. Floreix de maig a octubre.[3]

Distribució i hàbitat

Es troba en arenals humits. Es distribueix per les regions mediterrània, irano-turaniana i saharo-indica.

Taxonomia

Saccharum ravennae va ser descrita per (L.) L. i publicada a Systema Vegetabilium. Editio decima tertia 2: 88, l'any 1774.[4]

Citologia

Nombre de cromosomes de Saccharum ravennae i tàxons infraespecífics: 2n=20+(0-1B).[5]

Etimologia

  • Saccharum: nom genèric que deriva del grec sakcharon (sucre), i altres paraules similars en malai i sànscrit per "sucre o el suc de la canya de sucre ".[6]
  • ravennae: epítet específic.

Sinonímia

  • Agrostis ravennae (L.) P.Beauv.
  • Andropogon caudatus M.Bieb.
  • Andropogon ravennae L.
  • Erianthus elephantinus Hook.f.
  • Erianthus jamaicensis Andersson
  • Erianthus monstieri Carrière
  • Erianthus parviflorus Pilg.
  • Erianthus purpurascens Andersson
  • Erianthus ravennae (L.) P.Beauv.
  • Erianthus ravennae var. binervis Chiov.
  • Erianthus ravennae var. jamaicensis (Trin.) Hack.
  • Erianthus ravennae subsp. parviflorus (Pilg.) H.Scholz
  • Erianthus ravennae var. purpurascens (Andersson) Hack.
  • Erianthus scriptorius Bubani
  • Ripidium elephantinum (Hook.f.) Grassl
  • Ripidium ravennae (L.) Trin.
  • Saccharum elephantinum (Hook.f.) V.Naray. ex Bor
  • Saccharum jamaicense Trin.
  • Saccharum parviflorum (Pilg.) Pilg.
  • Saccharum ravennae subsp. parviflorum (Pilg.) Maire
  • Tripidium ravennae (L.) H.Scholz
  • Tripidium ravennae subsp. parviflorum (Pilg.) H.Scholz[7]

Referències

  1. California Invasive Plant Council
  2. National Park Service: Glen Canyon
  3. Saccharum ravennae a Flora Vascular
  4. «Saccharum ravennae». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. [Consulta: 19 desembre 2013].
  5. Chromosome atlas of flowering plants. Darlintong, C. D. & A. P. Wylie (1955)
  6. Saccharum a Noms Botànics
  7. «Saccharum ravennae a The Plant List» (en anglès). [Consulta: 20 juliol 2017].

Bibliografia

  1. Cabi, E. & M. Doğan. 2012. Poaceae. 690–756. In A. Güner, S. Aslan, T. Ekim, M. Vural & M. T. Babaç (eds.) Türkiye Bitkileri Listesi. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, Istanbul.
  2. Czerepanov, S. K. 1981. Sosud. Rast. SSSR 509 pages. Naúka, Leningradskoe Otd-nie, Leningrad.
  3. Darke, R. 1999. Color Encycl. Ornam. Grasses 1–325. Timber Press, Portland.
  4. Filgueiras, T. S. 2003. Saccharum. 46: 550–557. In F. O. Zuloaga, O. N. Morrone, G. Davidse, T. S. Filgueiras, P. M. Peterson, R. J. Soreng & E. J. Judziewicz (eds.) Catalogue of New World Grasses (Poaceae): III. Subfamilies Panicoideae, Aristidoideae, Arundinoideae, and Danthonioideae, Contr. U.S. Natl. Herb.. Smithsonian Institution, Washington, D.C.
  5. Flora of China Editorial Committee. 2006. Flora of China (Poaceae). 22: 1–733. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  6. Hickman, J. C. 1993. The Jepson Manual: Higher Plants of California 1–1400. University of California Press, Berkeley.
  7. Hitchcock, A. S. 1951. Man. Grasses U.S. (ed. 2) 1–1051. U.S. Department of Agriculture, Washington, D.C.
  8. Kucera, C. L. 1998. The Grasses of Missouri 305 pp., University of Missouri Press, Colombia.
  9. Mukherjee, S. K. 1958. Revision of the genus Erianthus Michx. (Gramineae). Lloydia 21(3): 157–188.
  10. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Saccharum ravennae Modifica l'enllaç a Wikidata  src= Podeu veure l'entrada corresponent a aquest tàxon, clade o naturalista dins el projecte Wikispecies.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Saccharum ravennae: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA
 src= Inflorescència  src= Al seu hàbitat

Saccharum ravennae és una espècie de planta herbàcia de la família de les poàcies originària del sud d'Europa i oest d'Àsia, i coneguda a Amèrica del Nord com una espècie introduïda, on és tractada com una planta invasora.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Ravennagras ( German )

provided by wikipedia DE

Das Ravennagras (Saccharum ravennae) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Süßgräser (Poaceae). Es wird neben dem afrikanischen Napiergras (Pennisetum purpureum), dem Riesen-Chinaschilf (Miscanthus × giganteus) und dem Chinaschilf (Miscanthus sinensis) als Elefantengras bezeichnet. Der deutsche, bzw. englische Trivialnamen „Ravenna grass“ leitet sich von der norditalienischen Stadt Ravenna ab.

Merkmale

Vegetative Merkmale

Das Ravennagras wächst als ausdauernde krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von 1 Meter, und bei optimalen Wachstumsbedingungen, welche vor allem in den Ursprungsländern des Ravennagrases herrschen, von bis zu 4,5 Metern. Es werden Horste gebildet. Ebenso wie das verwandte Zuckerrohr ist die Pflanze ungiftig und winterhart. Die Halme weisen einen Durchmesser von etwa 1 cm auf und besitzen deutliche Nodien.

Die Laubblätter bestehen aus einer behaarten Blattscheide mit Ligula und einer Blattspreite. Die Blattspreite weist eine Länge von 30 bis 100 cm und eine Breite 3 bis 20 mm auf. Sie ist glänzend grau-grün und besitzt eine feine weiße Linie in der Mitte. Im Spätherbst nimmt das Ravennagras ein intensives Orange an .

 src=
Ravennagras (Saccharum ravennae), Blütenstand

Generative Merkmale

Das Ravennagras blüht von September bis Oktober und behält die Blütenstände über Winter bis zum nächsten Frühjahr. Voraussetzung zum blühen ist jedoch ein langer, warmer und sonniger Sommer. Anfangs sind die Blütenstände hellrosa, jedoch verfärben sie sich nach ein paar Wochen zuerst braun und schließlich silberfarben. Der rispige Gesamtblütenstand ist offen, elliptisch und 25 bis 70 cm lang. Im Gesamtblütenstand stehen viele Ährchen paarweise zusammen und endet in einem 1,5 bis 3 cm langen traubigen Teilblütenstand. Die elliptischen Ährchen sind 3 bis 6 (bis 6,5) mm lang; sie besitzen ihrer Basis eine sterile Blüten und viele fertile Blüten. Die fertilen Blüten enthalten drei Staubblätter mit 3 mm langen Staubbeuteln. Es werden Achänen gebildet.

Chromosomenzahl

Die Chromosomenzahl beträgt 2n = etwa 120.[1]

Vorkommen

Das Ravennagras kommt im südwestlichen und südöstlichen Europa, im nördlichen und nordöstlichen tropischen Afrika, in gemäßigten Gebieten Zentralasiens, Kaukasus, im westlichen Asien, auf der arabischen Halbinsel, in China, im tropischen Asien (Indischer Subkontinent und Indochina) und in den südwestlichen USA[2]. Das Ravennagras wächst in semiariden bis ariden Gebieten an schattenfreien Plätzen. In Europa ist diese Pflanzenart daher am meisten in Italien, Frankreich, Spanien, Griechenland, Bulgarien und Albanien verbreitet. Neben den südeuropäischen Ländern ist das Ravennagras auch in nahezu allen westasiatischen Ländern wie Türkei, Irak, Afghanistan etc., aber auch in Pakistan und Indien heimisch. Auf dem afrikanischen Kontinent liegt das Verbreitungsgebiet in nordafrikanischen Ländern wie Algerien, Tunesien, Marokko, der Sahara oder auch Somalia.[3][4]

Systematik

Synonyme sind Andropogon ravennae L. (Basionym), Erianthus elephantinus Hook. f., Erianthus purpurascens Andersson, Erianthus ravennae (L.) P.Beauv.[3], Ripidium elephantinum (Hook. f.) Grassl, Ripidium ravennae (L.) Trin., Saccharum elephantinum (Hook. f.) V.Naray ex Bor. Saccharum ravennae wurde 1774 von Carl von Linné in Syst. veg., 13. Auflage, S. 88, aber er hatte dieselbe Art schon unter dem Namen Andropogon ravennae 1763 in Species Plantarum, 2. Auflage, 2, S. 1481 veröffentlicht.

Quellen

Einzelnachweise

  1. Tropicos. [1]
  2. W.D.Clayton, K.T.Harman & H. Williamson: GrassBase – The Online World Grass Flora: Saccharum ravennae – Online.
  3. a b Saccharum ravennae im Germplasm Resources Information Network (GRIN), USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland.
  4. Rafaël Govaerts (Hrsg.): Saccharum ravennae. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 20. November 2016.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Ravennagras: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Das Ravennagras (Saccharum ravennae) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Süßgräser (Poaceae). Es wird neben dem afrikanischen Napiergras (Pennisetum purpureum), dem Riesen-Chinaschilf (Miscanthus × giganteus) und dem Chinaschilf (Miscanthus sinensis) als Elefantengras bezeichnet. Der deutsche, bzw. englische Trivialnamen „Ravenna grass“ leitet sich von der norditalienischen Stadt Ravenna ab.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Savagʻich ( Uzbek )

provided by wikipedia emerging languages

Savagʻich, savachoʻp (Erianthus puprpurascens) — bugʻdoydoshlar oilasiga mansub qisqa ildiz poyali oʻt. Poyasi qattiq, silliq, boʻyi 1,5—4 m, diametri 1—1,3 sm. Dare va kanal boʻylarida, toʻqaylarda oʻsib, qalin oʻtzor hosil qiladi. Oʻrta Osiyo, Kichik Osiyo, Eron va Hindistonda tarqalgan. Tarkibida 21—22% kletchatka, 5,5—6% protein, 1,8—2% yogʻ, 39—40% dan koʻproq sellyuloza bor. Poyasidan mahalliy xalq tomlarni yopish va devor qilish maqsadida foydalanadi. Barglaridan tozalangan, pishgan va quruq poyasidan yung va paxtani savashda foydalanish mumkin (nomi shundan olingan). [1]

Manbalar

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya mualliflari va muharrirlari

Savagʻich: Brief Summary ( Uzbek )

provided by wikipedia emerging languages

Savagʻich, savachoʻp (Erianthus puprpurascens) — bugʻdoydoshlar oilasiga mansub qisqa ildiz poyali oʻt. Poyasi qattiq, silliq, boʻyi 1,5—4 m, diametri 1—1,3 sm. Dare va kanal boʻylarida, toʻqaylarda oʻsib, qalin oʻtzor hosil qiladi. Oʻrta Osiyo, Kichik Osiyo, Eron va Hindistonda tarqalgan. Tarkibida 21—22% kletchatka, 5,5—6% protein, 1,8—2% yogʻ, 39—40% dan koʻproq sellyuloza bor. Poyasidan mahalliy xalq tomlarni yopish va devor qilish maqsadida foydalanadi. Barglaridan tozalangan, pishgan va quruq poyasidan yung va paxtani savashda foydalanish mumkin (nomi shundan olingan).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya mualliflari va muharrirlari

Tripidium ravennae

provided by wikipedia EN

Tripidium ravennae, synonym Saccharum ravennae (and many others),[1] with the common names ravennagrass[2] and elephant grass, is a species of grass in the genus Tripidium. It is native to Southern Europe, Western Asia and South Asia. It is known in North America as an introduced species, where it is sometimes an invasive and troublesome noxious weed.

Uses

Ravennagrass is a large, aggressive grass that has been sold in nurseries for use as an ornamental grass in gardens, and for stabilizing soil to prevent erosion. It is sold under the name "hardy pampas grass."

Invasive species

Tripidium ravennae is now established as an invasive species in several parts of North America, including Glen Canyon National Recreation Area[3] in Utah, the Rio Grande Valley State Park in Albuquerque, New Mexico,[4] and parts of California.[5] It grows in the moist soil of riparian habitats including marshes and riverbanks.

This perennial grass grows in large, dense clumps from a network of rhizomes. It produces erect stems which can reach 13 ft (4m) in height. The serrated leaves are up to a meter long. The inflorescence is a plume-like panicle of spikelets covered in white or pale-colored silky hairs.

References

  1. ^ a b c "Tripidium ravennae (L.) H.Scholz". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-09-04.
  2. ^ USDA, NRCS (n.d.). "Saccharum ravennae". The PLANTS Database (plants.usda.gov). Greensboro, North Carolina: National Plant Data Team. Retrieved 26 October 2015.
  3. ^ National Park Service: Glen Canyon
  4. ^ McKenna, Chad; Caplan, Todd (June 30, 2016). "City of Albuquerque Bosque Management Plan: Central Avenue to Campbell Road" (PDF). GeoSystems Analysis.
  5. ^ California Invasive Plant Council

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Tripidium ravennae: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Tripidium ravennae, synonym Saccharum ravennae (and many others), with the common names ravennagrass and elephant grass, is a species of grass in the genus Tripidium. It is native to Southern Europe, Western Asia and South Asia. It is known in North America as an introduced species, where it is sometimes an invasive and troublesome noxious weed.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Saccharum ravennae ( Esperanto )

provided by wikipedia EO
Kiel legi la taksonomion
Ravena herbo Saccharum ravennae 20070226-1555-85.jpg
Biologia klasado Regno: Plantoj Plantae
Filumo: Angiospermoj Magnoliophyta
Klaso: Unukotiledonoj Liliopsida
Ordo: Poaloj Poales
Familio: Poacoj Poaceae
Subfamilio: Panicoideae
Tribo: Andropogoneae
Genro: Sakaro Saccharum
Saccharum ravennae
L., 1774
Aliaj Vikimediaj projektoj
Information icon.svg
vdr

La Saccharum ravennae (nomata ankaŭ Ravena herbo, laŭ la itala urbo Raveno kaj ofte eĉ Elefanta herbo) estas planto el familio de poacoj (Poaceae).

Kreskejo

Ĝi kreskas de duonaridaj ĝis aridaj areoj en multnombraj lokoj. En Eŭropo la planto disvastiĝis en la sudaj landoj (Hispanio, Grekio, Bulgario, Albanio, Italio, suda parto de Francio), ĝi kreskas en okcidentaziaj landoj (Turkio, Irako, Afganio ktp.) kaj en Nordafriko (ekz. Alĝerio, Tunizio).

Priskribo

Inter optimumaj kreskaj kondiĉoj - en la indiĝenaj lokoj -, la herbo atingas alton de ĝis 4 metroj. Same kiel la parenca sukerkano, ĝi ne estas evenna kaj toleras la vintron.

Folioj

La folioj ekkreskas en aprilo sur la tenilo longa 40–80 cm. La pajno havas larĝon de ĉ. 2 cm, brilas griz-verda kaj havas fajnan blankan linion en la mezo. En la malfrua aŭtuno, la Ravena herbo akiras intensan oranĝan koloron.

Floroj

La florado okazas de septembro ĝis oktobro kaj la infloresko restas dum la vintro ĝis printempo. La antaŭkondiĉo por la florado estas do la longa, varma kaj sunplena somero. La floroj estas komence helrozaj, sed alikoloriĝas post kelkaj semajnoj al bruna kaj fine al arĝenta koloro.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Saccharum ravennae: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La Saccharum ravennae (nomata ankaŭ Ravena herbo, laŭ la itala urbo Raveno kaj ofte eĉ Elefanta herbo) estas planto el familio de poacoj (Poaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Saccharum ravennae ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Saccharum ravennae es una especie de planta herbácea de la familia de la poáceas. Es originaria del sur de Europa y oeste de Asia, y conocida en Norteamérica como una especie introducida, donde es tratada como una planta invasora.[1][2]

 src=
Inflorescencia
 src=
En su hábitat

Descripción

Son plantas cespitosas. Tallos de hasta 2 m de altura y 1,5 cm de diámetro, robustos, glabros. Hojas con lígula de 0,5-2,5 mm, truncada u obtusa; limbo plano, con margen serrado y nervio medio muy marcado y blanquecino, densamente hirsuto en el haz hacia la zona de contacto con la vaina; el de las hojas basales de hasta 125 × 2 cm, el de las caulinares más corto. Panícula de 25-60 cm, de contorno lanceolado, más o menos lobada, plumosa, con ramas pilosas. Espiguillas de 3,5-5,5 mm, rodeadas en la base por numerosos pelos sedosos de 3-6 mm, con pedúnculos pilosos. Glumas agudas o acuminadas, con nervios escábridos. Lema membranosa, aguda, la de las flores hermafroditas con arista de 2,5-5 mm. Anteras de 1,8-2,5 mm. Cariopsis de 1,5 × 0,6 mm, oblonga. Florece de mayo a octubre.[3]

Distribución y hábitat

Se encuentra en arenales húmedos. Se distribuye por las regiones Mediterránea, Irano-Turánica y Saharo-Indica.

Taxonomía

Saccharum ravennae fue descrita por (L.) L. y publicado en Systema Vegetabilium. Editio decima tertia 2: 88. 1774.[4]

Citología

Número de cromosomas de Saccharum ravennae (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=20+(0-1B)[5]

Etimología

Saccharum: nombre genérico que deriva del griego sakcharon, "azúcar", y otras palabras similares en malayo y sánscrito para "azúcar o el jugo de la caña de azúcar".[6]

Sinonimia
  • Agrostis ravennae (L.) P.Beauv.
  • Andropogon caudatus M.Bieb.
  • Andropogon ravennae L.
  • Erianthus elephantinus Hook.f.
  • Erianthus jamaicensis Andersson
  • Erianthus moustierii Carrière
  • Erianthus parviflorus Pilg.
  • Erianthus purpurascens Andersson
  • Erianthus ravennae (L.) P.Beauv.
  • Erianthus scriptorius Bubani
  • Ripidium elephantinum (Hook.f) Grassl
  • Ripidium ravennae (L.) Trin.
  • Saccharum elephantinum (Hook.f.) V.Naray. ex Bor
  • Saccharum jamaicense Trin.
  • Saccharum parviflorum (Pilg.) Pilg.[7][8]

Nombres comunes

  • Castellano: carricera (4), carriceras, carrizo (3), cañota, cisca, rabo de zorra. Altoaragonés: zisca, ziscla[9]

Referencias

  1. California Invasive Plant Council
  2. National Park Service: Glen Canyon
  3. Saccharum ravennae en Flora Vascular
  4. «Saccharum ravennae». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 19 de diciembre de 2013.
  5. Chromosome atlas of flowering plants. Darlintong, C. D. & A. P. Wylie (1955)
  6. En Nombres Botánicos
  7. Saccharum ravennae en PlantList
  8. «Saccharum ravennae». World Checklist of Selected Plant Families. Consultado el 11 de marzo de 2013.
  9. «Saccharum ravennae». Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado el 20 de diciembre de 2013.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Saccharum ravennae: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Saccharum ravennae es una especie de planta herbácea de la familia de la poáceas. Es originaria del sur de Europa y oeste de Asia, y conocida en Norteamérica como una especie introducida, donde es tratada como una planta invasora.​​

 src= Inflorescencia  src= En su hábitat
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Saccharum ravennae ( French )

provided by wikipedia FR

Saccharum ravennae est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae, sous-famille des Panicoideae, originaire du bassin méditerranéen et d'Eurasie, introduite en Amérique du Nord. Certains auteurs acceptent encore le nom scientifique synonyme de Erianthus ravennae. De récentes études proposent, au contraire, de placer cette espèce dans un nouveau genre, Tripidium. C'est une espèce proche des cannes à sucre, parfois appelée « canne d'Italie » ou « canne à sucre d'Italie ». Son utilisation est essentiellement ornementale.

Ce sont des plantes herbacées vivaces formant des touffes de grandes tiges dressées de 2 à 3 mètres de haut, aux inflorescences en panicules denses de couleur grise teintée de rose.

Description

Ce sont des plantes herbacées vivaces, cespiteuses, formant des touffes denses, aux tiges robustes de 2 à 3 mètres de long sur 1,5 cm de diamètre. les nœuds inférieurs, jaunâtres, sont villeux, tandis qu'ils sont glabres sous l'inflorescence. Les feuilles présentent une ligule de 0,5 à 2,5 mm, tronquée ou obtuse, et un limbe foliaire plan, à la nervure médiane blanche très marquée, avec une marge en dents de scie, pouvant atteindre 125 cm de long sur 2 cm de large pour les feuilles basales, plus court pour les feuilles caulinaires.

L'inflorescence est une panicule dense, très ramifiée, de 25 à 70 cm de long, au contour lancéolé, plus ou moins lobé, plumeuse, de couleur grisâtre teintée de rose. Les épillets, pourpres, de 3,5 à 5,5 mm de long, sont entourés à la base de nombreux poils soyeux de 3 à 6 mm de long, avec un pédicelle velu. Les glumes, aiguës ou acuminées. La lemme membraneuse, aiguë, porte une arête de 2,5 à 5 mm de long sur les fleurons hermaphrodites. Les anthères, au nombre de trois, ont 1,8 à 2,5 mm de long. Les fruits sont des caryopses oblongs de 1,5 mm de long sur 0,6 mm de large.

La plante fleurit de mai à octobre dans l'hémisphère nord[1],[2].

Distribution et habitat

Saccharum ravennae a une aire de répartition originelle qui couvre le bassin méditerranéen (Europe méridionale, de l'Espagne à la Grèce, Afrique du Nord, du Maroc à la Libye, et Proche-Orient, et s'étend vers l'est sur le Moyen-Orient, l'Asie centrale, le sous-continent indien (Nord-Ouest de l'Inde, Pakistan) et la Chine (Xinjiang). L'espèce a été introduite en Amérique du Nord (États-Unis), ainsi qu'en Australie et au Japon[2].

La canne d'Italie préfère les sols humides et les substrat grossiers tels que les bancs de graviers. Son implantation est favorisée par les zones riveraines des cours d'eau, les marges des zones humides et les plaines inondables. L'espèce est relativement tolérante au froid et peut supporter des périodes de gel régulières[3].

Taxinomie

L'espèce Saccharum ravennae a été décrite par Linné et publiée en 1774 dans Systema Vegetabilium. Editio decima tertia 2: 88[4].

Synonymes

Selon Catalogue of Life (16 avril 2017)[5] :

  • Agrostis ravennae (L.) P.Beauv.
  • Andropogon caudatus M.Bieb., nom. nud.
  • Andropogon ravennae L.
  • Erianthus elephantinus Hook.f.
  • Erianthus jamaicensis (Trin.) Andersson
  • Erianthus monstieri Carrière
  • Erianthus parviflorus Pilg.
  • Erianthus purpurascens Andersson
  • Erianthus ravennae (L.) P.Beauv.
  • Erianthus ravennae var. binervis Chiov.
  • Erianthus ravennae var. jamaicensis (Trin.) Hack.
  • Erianthus ravennaesubsp. parviflorus (Pilg.) H.Scholz
  • Erianthus ravennae var. purpurascens (Andersson) Hack.
  • Erianthus scriptorius Bubani
  • Ripidium elephantinum (Hook.f.) Grassl
  • Ripidium ravennae (L.) Trin.
  • Saccharum elephantinum (Hook.f.) V.Naray. ex Bor
  • Saccharum jamaicense Trin.
  • Saccharum parviflorum (Pilg.) Pilg.
  • Tripidium ravennae (L.) H.Scholz
  • Tripidium ravennaesubsp. parviflorum (Pilg.) H.Scholz

Liste des sous-espèces

Selon Tropicos (16 avril 2017)[6] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :

  • sous-espèce Saccharum ravennae subsp. parviflorum (Pilg.) Maire
  • sous-espèce Saccharum ravennae subsp. ravennae

Utilisation

 src=
Inflorescence.

Alimentation animale

Dans son aire d'origine, Saccharum ravennae est une plante fourragère de faible valeur. En Chine les jeunes feuilles sont utilisées comme fourrage. Des études ont été conduites au Japon sur ce type d'utilisation de la plante[2].

Matériau

Les tiges fortes sont parfois employées pour la construction de huttes[2],[7].

Lutte contre l'érosion

Ses touffes robustes peuvent servir dans la lutte contre l'érosion, et notamment à la restauration et au maintien des rives des cours d'eau dans la région méditerranéenne[8].

Plante ornementale

Saccharum ravennae est une plante ornementale appréciée pour ses grandes panicules florales plumeuses, à l'instar de l'herbe de la Pampa

Production de biomasse

Comme d'autres graminées de grande taille, Saccharum ravennae a été testée pour la production de biomasse, et même si son rendement est inférieur à celui d'autres espèces, il atteint tout de même 10 tonnes par hectare en moyenne[2].

Notes et références

  1. (es) « Saccharum ravennae (L.) Murray », sur Flora Vascular de España (consulté le 16 avril 2017).
  2. a b c d et e (en) « Saccharum ravennae (ravenna grass) », sur Invasive Species Compendium (ISC), CABI (consulté le 16 avril 2017).
  3. (en) « Ravenna Grass », sur Invasive Plants in Pennsylvania, Depatment of Conservation and natural Resources (DCNR) - Pennsylvanie (consulté le 16 avril 2017).
  4. (en) « Saccharum ravennae (L.) L. », sur tropicos, Missouri Botanical Garden (consulté le 16 avril 2017).
  5. Bánki, O., Roskov, Y., Vandepitte, L., DeWalt, R. E., Remsen, D., Schalk, P., Orrell, T., Keping, M., Miller, J., Aalbu, R., Adlard, R., Adriaenssens, E., Aedo, C., Aescht, E., Akkari, N., Alonso-Zarazaga, M. A., Alvarez, B., Alvarez, F., Anderson, G., et al. (2021). Catalogue of Life Checklist (Version 2021-10-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/d4t2, consulté le 16 avril 2017
  6. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., consulté le 16 avril 2017
  7. (en) « Saccharum ravennae (Linn.) Murr., Syst. Veg. 88. 1774. », sur Flora of Pakistan (consulté le 16 avril 2017).
  8. (en) « Saccharum ravennae (Linnaeus) Linnaeus in Murray, Syst. Veg., ed. 13. 88. 1774. », sur Flora of China (consulté le 16 avril 2017).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Saccharum ravennae: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Saccharum ravennae est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae, sous-famille des Panicoideae, originaire du bassin méditerranéen et d'Eurasie, introduite en Amérique du Nord. Certains auteurs acceptent encore le nom scientifique synonyme de Erianthus ravennae. De récentes études proposent, au contraire, de placer cette espèce dans un nouveau genre, Tripidium. C'est une espèce proche des cannes à sucre, parfois appelée « canne d'Italie » ou « canne à sucre d'Italie ». Son utilisation est essentiellement ornementale.

Ce sont des plantes herbacées vivaces formant des touffes de grandes tiges dressées de 2 à 3 mètres de haut, aux inflorescences en panicules denses de couleur grise teintée de rose.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Saccharum ravennae ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Saccharum ravennae là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1774.[2]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ Saccharum ravennae
  2. ^ The Plant List (2010). Saccharum ravennae. Truy cập ngày 8 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết chủ đề tông thực vật Andropogoneae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Saccharum ravennae: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Saccharum ravennae là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1774.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

沙生蔗茅 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科
二名法 Erianthus ravennae
(L.) P. Beauv.

沙生蔗茅学名Erianthus ravennae)为禾本科蔗茅属下的一个种。

参考文献

扩展阅读


小作品圖示这是一篇黍亞科英语Panicoideae小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

沙生蔗茅: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

沙生蔗茅(学名:Erianthus ravennae)为禾本科蔗茅属下的一个种。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑