Sosna wiotka (Pinus kesiya Royle ex Gordon) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna wiotka występuje w Chinach (Tybet, Junnan), Indiach (Meghalaya), Mjanmie, Filipinach, Laos i Wietnamie (Lai Châu, Lạng Sơn, Cao Bằng, Quảng Ninh)[2].
Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych w Azji gatunków sosen. Główne populacje znajdują się w Indiach i Mjanmie. Populacje wietnamskie i filipińskie są dosyć odizolowane[3]. Na Filipinach sosna wiotka jest gatunkiem dominującym w ekoregionie tropikalnych lasów sosnowych Luzon[2].
Siewki wykształcają 6-9 liścieni[3]. Igły trójkątne w przekroju poprzecznym[4]. Dwie wiązki przewodzące w liściu, 3–6 przewodów żywicznych (brzegowe).
Pochewki liściowe trwałe. Szyszki pozostają na drzewie przez wiele lat po uwolnieniu nasion. W jednym kilogramie nasion (pochodzących z południa zasięgu) znajduje się 70 –80 tys. nasion[3].
Rośnie na wysokościach (800)1300–2300[3] m n.p.m. w klimacie subtropikalnym, z wyraźnym rozróżnieniem pory suchej i deszczowej, o wilgotności co najmniej 70%. Zazwyczaj tworzy lasy czystogatunkowe, czasem mieszane z gatunkami liściastymi. Towarzyszą jej m.in. Pinus merkusii i Keteleeria evelyniana.
Drzewa są odporne na działanie ognia po osiągnięciu wieku 15 lat.
Synonimy: P. insularis Endl. 1847, P. khasya Hook. f., P. khasyanus, P. langbianensis A.Chev., P. szemaoensis.
Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[5]:
Sosna ta została opisana w "Gardener's Magasine" w 1840 r. przez botanika George'a Gordona, na podstawie okazu, który wyrósł z nasion dostarczonych przez brytyjskiego botanika Johna Forbesa Royle'a do arboretum Horticultural Society of London[6].
Gatunek jest blisko spokrewniony z P. yunnanensis, którą traktowano jako odmianę P. kesiya pod nazwą P. insularis var. yunnanens[2] występującą tylko w Chinach[7].
Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, przyznając mu kategorię zagrożenia LC (least concern, system oceny w wersji 2.3 i 3.1) jako gatunkowi najmniejszej troski, nie spełniającemu kryteriów gatunków zagrożonych[8][9].
Na południu Afryki i w Ameryce Południowej sosna wiotka jest gatunkiem ważnym gospodarczo[3]. Uprawiana jest na plantacjach z nastawieniem na produkcję drewna.
Jasne i miękkie drewno tej sosny znajduje zastosowanie w budownictwie, do produkcji skrzyni, zapałek i pulpy drzewnej.
Sosna wiotka (Pinus kesiya Royle ex Gordon) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna wiotka występuje w Chinach (Tybet, Junnan), Indiach (Meghalaya), Mjanmie, Filipinach, Laos i Wietnamie (Lai Châu, Lạng Sơn, Cao Bằng, Quảng Ninh).
Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych w Azji gatunków sosen. Główne populacje znajdują się w Indiach i Mjanmie. Populacje wietnamskie i filipińskie są dosyć odizolowane. Na Filipinach sosna wiotka jest gatunkiem dominującym w ekoregionie tropikalnych lasów sosnowych Luzon.
