Los geométridos (Geometridae) son una familia de lepidópteros glosaos del cladu Ditrysia, que les gates carauterícense por ser geomensoras, lo que significa que se mueven en forma similar a cuando midimos a palmos, cola mano abierta y depués xuntamos el meñique col pulgar. Son de tamañu medianu a pequeñu, de nales xeneralmente triangulares, les canesbes atópense acomuñaes al tipu de vexetación del cual aliméntense.
La mayoría son de tamañu moderáu con valumbu d'alredor de 3 cm, pero hai variaciones de tamañu. Munchos geométridos tienen l'abdome delgáu y nales anches. Polo xeneral, cuando tán en reposu tán planes y esplegaes sobre'l sustrato, coles nales posteriores espuestes. Esto les diferencia de los nóctuidos que suelen tár con les nales plegaes enriba del abdome. Tou esto da-yos una apariencia similar a les caparines diurnes, magar son típiques caparines nocherniegues. La mayoría vuela de noche pero dalgunes facenlo de día. Les nales tienen un frénulo que caltien xuníes les nales anteriores coles posteriores. Les antenes de los machos suelen ser plumoses. Les nales y cuerpu acostumen a presentar un diseñu entrevesgáu de llinies ondulantes col cual mimetizan el sustrato. En delles especies la fema escarez de nales o les tien atrofiaes y non funcionales; tienen órganos timpánicos carauterísticos na base del abdome, ausentes nes femes non voladores.
Les canesbes reciben el nome de gates xeómetres o viermes mididores y tienden a ser verdes, grises o parduscas y despíntense de los predadores adoptando una postura qu'asemeya la d'un tallito que brota d'una caña o mimetizando el sustrato. Xeneralmente aliméntense de fueyes pero dalgunes comen liquen, flores o polen. Inclusive esisten delles especies en Ḥawai, miembros del xéneru Eupithecia, que son carnívoros.
Tienen dos pares de pates falses nel abdome (6º y 10º segmentu), por eso tienen esa forma típica de desplazamientu que-yos da'l nome.
Calcúlense alredor de 26.000 especies arrexuntaes en nueve subfamilies. Pero la sistemática d'esta familia nun ta bien clara y sigue siendo estudiada. Ye posible que dalgunes de les subfamilies sían consideraes families independientes nel futuru.
Típica posición de reposos de los geométridos, con coloración críptica
Movimiento de una gata.
Los geométridos (Geometridae) son una familia de lepidópteros glosaos del cladu Ditrysia, que les gates carauterícense por ser geomensoras, lo que significa que se mueven en forma similar a cuando midimos a palmos, cola mano abierta y depués xuntamos el meñique col pulgar. Son de tamañu medianu a pequeñu, de nales xeneralmente triangulares, les canesbes atópense acomuñaes al tipu de vexetación del cual aliméntense.
Geometridae és una família de lepidòpters heteròcers o papallones nocturnes.[1] És una família molt extensa amb unes 35.000 espècies descrites i més de 1.400 espècies dins 6 subclasses indígenes d'Amèrica del Nord.[1] El nom de "Geometridae" deriva del grec γεωμέτρης ('geòmetra, mesurador de terres'). Això fa referència al sistema de locomoció de les larves o erugues, que tenen un cos diferent a altres erugues i es mouen d'una manera característica, alçant la part mitjana del cos, donant la impressió que mesuren el camí.
Un membre molt conegut n'és Biston betularia, el qual ha estat subjecte de nombrosos estudis de genètica de poblacions. Moltes arnes geomètrides són plagues per a l'agricultura. Les erugues típicament s'alimenten de fulles, algunes ho fan de liquens, flors o pol·len. En el gènere Eupithecia de les Hawaii, fins i tot són carnívores. Els adults solen tenir abdomens prims i ales amples. En algunes espècies, la seva cripsi sobre troncs és excepcional. La majoria tenen una mida mitjana, d'uns 3 cm d'envergadura alar, i algunes mostren activitat diürna.
Geometridae és una família de lepidòpters heteròcers o papallones nocturnes. És una família molt extensa amb unes 35.000 espècies descrites i més de 1.400 espècies dins 6 subclasses indígenes d'Amèrica del Nord. El nom de "Geometridae" deriva del grec γεωμέτρης ('geòmetra, mesurador de terres'). Això fa referència al sistema de locomoció de les larves o erugues, que tenen un cos diferent a altres erugues i es mouen d'una manera característica, alçant la part mitjana del cos, donant la impressió que mesuren el camí.
Un membre molt conegut n'és Biston betularia, el qual ha estat subjecte de nombrosos estudis de genètica de poblacions. Moltes arnes geomètrides són plagues per a l'agricultura. Les erugues típicament s'alimenten de fulles, algunes ho fan de liquens, flors o pol·len. En el gènere Eupithecia de les Hawaii, fins i tot són carnívores. Els adults solen tenir abdomens prims i ales amples. En algunes espècies, la seva cripsi sobre troncs és excepcional. La majoria tenen una mida mitjana, d'uns 3 cm d'envergadura alar, i algunes mostren activitat diürna.
Píďalkovití (Geometridae) jsou čeleď motýlů řádu Lepidoptera. V této čeledi bylo dosud popsáno kolem 26 000 druhů. Nejznámějším druhem je drsnokřídlec březový, který byl subjektem mnoha genetických výzkumů.
Pídalčí housenky
Selenia tetralunaria
Chiasma sp.
Chlenias sp.
Scopula sp.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Geometer moth na anglické Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu píďalkovití ve Wikimedia Commons
Píďalkovití (Geometridae) jsou čeleď motýlů řádu Lepidoptera. V této čeledi bylo dosud popsáno kolem 26 000 druhů. Nejznámějším druhem je drsnokřídlec březový, který byl subjektem mnoha genetických výzkumů.
Målerne (Geometridae) er en stor familie under sommerfugleordenen lepidoptera med omkring 26.000 beskrevne arter. I Europa alene findes over 800 arter. Mange målere har slanke kroppe og brede vinger, der i hvilestilling holdes vandret, så bagvingerne er synlige. På denne måde ser de meget dagsommerfugle-agtige ud, men de fleste målere flyver om natten, og hannernes antenner er ofte fjerformede. Larverne har ofte knopper på kroppen, der efterligner bladknopper, og de er dermed godt kamuflerede, når de sidder helt stille og minder om en lille grenstump. Navnet måler refererer til larvens bevægelsesmønster. Larven har kun to sæt gangvorter helt bagtil og seks små ben i forenden. Bevægelse sker ved, at forkroppen strækkes ud, og benene griber fast i underlaget, hvorefter bagkroppens ben føres helt frem til forkroppens benpar, så den mellemliggende krop står i en bue op i luften. Bevægelsen minder om skrædderens bevægelser, når han måler stof ud med et målebånd. Mange arter af målere forpupper sig i kokoner på planter, mens andre forpupper sig nede i jorden.
Målerne (Geometridae) er en stor familie under sommerfugleordenen lepidoptera med omkring 26.000 beskrevne arter. I Europa alene findes over 800 arter. Mange målere har slanke kroppe og brede vinger, der i hvilestilling holdes vandret, så bagvingerne er synlige. På denne måde ser de meget dagsommerfugle-agtige ud, men de fleste målere flyver om natten, og hannernes antenner er ofte fjerformede. Larverne har ofte knopper på kroppen, der efterligner bladknopper, og de er dermed godt kamuflerede, når de sidder helt stille og minder om en lille grenstump. Navnet måler refererer til larvens bevægelsesmønster. Larven har kun to sæt gangvorter helt bagtil og seks små ben i forenden. Bevægelse sker ved, at forkroppen strækkes ud, og benene griber fast i underlaget, hvorefter bagkroppens ben føres helt frem til forkroppens benpar, så den mellemliggende krop står i en bue op i luften. Bevægelsen minder om skrædderens bevægelser, når han måler stof ud med et målebånd. Mange arter af målere forpupper sig i kokoner på planter, mens andre forpupper sig nede i jorden.
Die Spanner (Geometridae) sind eine Familie der Schmetterlinge. Es sind weltweit etwa 23.000 Arten beschrieben und sie sind damit eine der größten Schmetterlingsfamilien[1][2]. Sie werden zu den Nachtfaltern gezählt, es gibt aber auch einige Arten, die tagaktiv sind. In Europa gibt es rund 1000 Arten, in Deutschland sind 430 Arten beheimatet.
Die Falter erreichen eine Flügelspannweite von 10 bis 70 Millimetern. Fast alle Arten haben einen schlanken Körper, der nur sehr selten kurz oder langgestreckt ist, meistens ist der Körper mittellang. Die Vorderflügel sind meist breit und 1,6 bis 2,2 mal länger als breit. Es gibt aber nur wenige Arten deren Vorderflügel mehr als zweimal so lang, wie breit sind. Ihre Färbung ist oft in Grau- oder Brauntönen gehalten, es gibt aber zahlreiche sehr bunt und auch lebhaft gefärbte Arten. Innerhalb der einzelnen Arten ist die Färbung zum Teil sehr variabel. Die Hinterflügel sind überwiegend breit abgerundet und etwa gleich breit wie die Vorderflügel. Die Flügel der Männchen sind immer gut entwickelt, bei manchen Weibchen sind sie aber verkümmert (brachyptere Arten, wie z. B. der Kleine Frostspanner (Operophthera brumata)) oder weisen keine Flügel auf (aptere Arten, wie z. B.: der Frühlings-Kreuzflügel (Alsophila aescularia)). Die Fühler sind kurz bis mittellang und werden etwa 0,4 bis 0,6 mal so lang wie die Vorderflügel. Die Fühler der Männchen sind entweder fadenförmig, gekämmt oder gefiedert. Sie haben keine Punktaugen (Ocelli). Ihre Maxillarpalpen sind stark zurückgebildet, ihr Saugrüssel ist bei fast allen Arten gut ausgebildet, bei manchen ist er aber reduziert. Die Falter haben Tympanalorgane am Hinterleib.
Die Vorderflügel haben 11 oder 12 Flügeladern mit meist einer Analader (1b), wobei man aber die stark reduzierten Adern 1a und 1c erkennen kann. Selten haben sie zwei Analadern (1a und 1c). Die Hinterflügel haben 8 oder 9 Adern mit einer (1b oder 1a) oder zwei (1a und 1b) Analadern.
Die Raupen haben eine sehr eigentümliche Art, sich fortzubewegen, und sind daran unzweifelhaft zu erkennen. Da sie, im Gegensatz zu den meisten anderen Schmetterlingsarten, die vier Bauchfußpaare haben, neben den drei Brustbeinpaaren und dem Nachschieber nur ein Bauchfußpaar aufweisen, können sie sich nicht raupenartig fortbewegen. Sie klammern sich zunächst an den Brustbeinen an und ziehen den Hinterleib bis zur Brust heran, so dass der Körper die Form eines großen Omegas beschreibt. Danach streckt sich die Raupe am Nachschieber und dem Bauchfußpaar klammernd nach vorn, um danach den Hinterleib wieder anzuziehen.
In ihrer Färbung und Gestalt sind die Raupen in der Regel an ihre Umgebung angepasst (Mimese) und imitieren zum Beispiel kleine Ästchen. Diese Tarntracht ist bei manchen Arten zu großer Perfektion entwickelt, wobei kleine Körperfortsätze (Fleischzapfen) die Abbruchstellen von Seitenzweigen oder Knospen nachahmen.
Die Raupen fressen frei sitzend auf ihren Futterpflanzen.
Die Tiere sind überwiegend nacht- und dämmerungsaktiv, es gibt aber auch Arten, wie z. B. den Hartheu-Spanner (Siona lineata), die nur am Tag fliegen. Auffällig an den Spannern ist, dass fast alle Arten ihre Flügel in Ruhestellung flach ausgebreitet haben und somit die Hinterflügel zumindest teilweise sichtbar sind. Nur wenige Arten klappen sie zusammen, so dass sie senkrecht über dem Hinterleib nach oben stehen oder falten sie über dem Hinterleib zusammen.
Es gibt in Europa einige Arten, die auch in den kalten Jahreszeiten beim Flug beobachtet werden können, wie z. B. die Frostspanner. Die Weibchen der Kälte liebenden Arten sind meist jene mit reduzierten oder fehlenden Flügeln.
Der ursprünglich aus dem Altgriechischen stammende, wissenschaftliche Name Geometridae leitet sich von Geometer (Landvermesser) ab. Die eigenartige Fortbewegungsweise der Spannerraupen hat zu diesem Vergleich mit dem Vermessen geführt. Man kann sich etwa vorstellen, wie entlang einer geraden Linie Spanne für Spanne gemessen wird, indem der kleine Finger zur großen Handspanne ausgestreckt wird und der Daumen immer wieder nachgezogen wird. Die Bewegung der Finger ähnelt dann der Fortbewegung der Raupe. Dies spiegelt sich auch in der deutschsprachigen Bezeichnung „Spanner“ wider. Auch der englische Name der Larve inchworm (Zollwurm) hat seinen Ursprung daher.
Die Familie Geometridae wird in 9 Unterfamilien unterteilt.
In Europa sind bis jetzt über 1.000 Arten beschrieben,[3] von denen in Mitteleuropa 510 Arten vorkommen.[4]
Bisher herrscht über die Phylogenie der Spanner (Geometridae) noch kein Konsens. Daher werden hier zwei kürzlich publizierte Kladogramme unkommentiert nebeneinander gestellt. Innerhalb der Familie Geometridae sind vermutlich die Unterfamilien Archiearinae und Alsophilinae ursprünglicher als die restlichen Familien (nach morphologischen Daten). Nach molekularen Daten bilden die Archiiearinae das Schwestertaxon von Ennominae/Geometrinae/Alsophilinae. Auf Grund der neuen molekularen Daten steht die Monophylie der Ennominae in der Diskussion. Auch die Oenochrominae sind wohl eine Sammelgruppe, deren Gattungen in keine der anderen Familien passen, jedoch untereinander wohl nicht näher miteinander verwandt sind.
Das Kladogramm von Holloway (1997) (aus [5]) basiert z. T. noch auf morphologischen Daten
Sterrhinae
Larentiinae
Desmobathrinae
Geometrinae
Orthostixinae
Ennominae
Oenochrominae
Alsophilinae
Archiearinae
Die Phylogenie der Geometridae nach Abraham et al. (2001)[6] beruht dagegen ausschließlich auf molekularen Daten
Archiearinae
Geometrinae
Ennominae
Ennominae
Alsophilinae
Sterrhinae
Larentiinae
Die Spanner (Geometridae) sind eine Familie der Schmetterlinge. Es sind weltweit etwa 23.000 Arten beschrieben und sie sind damit eine der größten Schmetterlingsfamilien. Sie werden zu den Nachtfaltern gezählt, es gibt aber auch einige Arten, die tagaktiv sind. In Europa gibt es rund 1000 Arten, in Deutschland sind 430 Arten beheimatet.
Géometridae (ti Basa Yunani geo γη atanpai γαια 'marcapada' jeung metron μέτρων 'ukuran' — ngarah ka larvana, nu katémbong kawas "ngukur marcapada" bari gerakna) nyaéta hiji séké ti bangsa Lepidoptera.[1] Sala sahiji contona nyaéta Biston betularia, anu geus jadi subjék raloba panalungtikan dina génetika populasi.
Géometridae (ti Basa Yunani geo γη atanpai γαια 'marcapada' jeung metron μέτρων 'ukuran' — ngarah ka larvana, nu katémbong kawas "ngukur marcapada" bari gerakna) nyaéta hiji séké ti bangsa Lepidoptera. Sala sahiji contona nyaéta Biston betularia, anu geus jadi subjék raloba panalungtikan dina génetika populasi.
Odimchilar (Geometridae) - kapalaklar turkumiga mansub hasharotlar oilasi. 12 ming turi maʼlum. Qanotlari yoyilganda 14–50 mm. O. kapalagining rangi boʻgʻiq kulrang , qanotlari katga, hartumchasi rivojlangan, erka-gining moʻylovlari patsimon yoki ta-roqsimon. Qurtlarining qorin oyoklari 2 ta, kamdan-kam 3—4 juft, harakatlanganida dastlab tanasining oldingi qismini ilgari suradi, soʻngra orqa qismini tortib oladi (goʻyo "odimlagandek" boʻladi; nomi ham shundan).
Sugʻorma dehqonchilik mintaqalarida koʻp uchraydi. O. barglar orqasiga, poʻstloq yoriqlariga, kurtak uchiga bittadan yoki toʻp-toʻp qilib tuxum qoʻyadi. Qurtining rivojlanishi 1—2 oy da-vom etib, tuprokda, toʻkilgan barglar orasida gʻumbakka aylanadi. O. oʻsimlik bargi, kurtaklari va boshqa bilan oziqlanadi. Asosan, begona oʻtlar orasida va bedazorlarda hayot kechiradi.
Kurash choralari: bedazorlarga fozalon (1,5 kg/ga), xlorofosning hoʻllanuvchi kukuni yoki texnik xlorofos (1,5 kg/ga), ambushning 25%li emulgirlanuvchi kukuni va boshqa bilan ishlov beriladi.[1]
Odimchilar (Geometridae) - kapalaklar turkumiga mansub hasharotlar oilasi. 12 ming turi maʼlum. Qanotlari yoyilganda 14–50 mm. O. kapalagining rangi boʻgʻiq kulrang , qanotlari katga, hartumchasi rivojlangan, erka-gining moʻylovlari patsimon yoki ta-roqsimon. Qurtlarining qorin oyoklari 2 ta, kamdan-kam 3—4 juft, harakatlanganida dastlab tanasining oldingi qismini ilgari suradi, soʻngra orqa qismini tortib oladi (goʻyo "odimlagandek" boʻladi; nomi ham shundan).
Sugʻorma dehqonchilik mintaqalarida koʻp uchraydi. O. barglar orqasiga, poʻstloq yoriqlariga, kurtak uchiga bittadan yoki toʻp-toʻp qilib tuxum qoʻyadi. Qurtining rivojlanishi 1—2 oy da-vom etib, tuprokda, toʻkilgan barglar orasida gʻumbakka aylanadi. O. oʻsimlik bargi, kurtaklari va boshqa bilan oziqlanadi. Asosan, begona oʻtlar orasida va bedazorlarda hayot kechiradi.
Kurash choralari: bedazorlarga fozalon (1,5 kg/ga), xlorofosning hoʻllanuvchi kukuni yoki texnik xlorofos (1,5 kg/ga), ambushning 25%li emulgirlanuvchi kukuni va boshqa bilan ishlov beriladi.
The geometer moths are moths belonging to the family Geometridae of the insect order Lepidoptera, the moths and butterflies. Their scientific name derives from the Ancient Greek geo γεω (derivative form of γῆ or γαῖα "the earth"), and metron μέτρον "measure" in reference to the way their larvae, or inchworms, appear to measure the earth as they move along in a looping fashion.[1] A very large family, it has around 23,000 species of moths described,[2][3] and over 1400 species from six subfamilies indigenous to North America alone.[1] A well-known member is the peppered moth, Biston betularia, which has been subject of numerous studies in population genetics. Several other geometer moths are notorious pests.
The name "Geometridae" ultimately derives from Latin geometra from Greek γεωμέτρης ("geometer", "earth-measurer"). This refers to the means of locomotion of the larvae or caterpillars, which lack the full complement of prolegs seen in other caterpillars, with only two or three pairs at the posterior end instead of the usual five pairs. Equipped with appendages at both ends of the body, a caterpillar clasps with its front legs and draws up the hind end, then clasps with the hind end (prolegs) and reaches out for a new front attachment - creating the impression that it measures its journey. The caterpillars are accordingly called "loopers", "spanworms", or "inchworms" after their characteristic looping gait. The cabbage looper and soybean looper are not inchworms, but caterpillars of a different family. In many species of geometer moths, the inchworms are about 25 mm (1.0 in) long. They tend to be green, grey, or brownish and hide from predators by fading into the background or resembling twigs. Many inchworms, when disturbed, stand erect and motionless on their prolegs, increasing the resemblance. Some have humps or filaments, or cover themselves in plant material. They are gregarious and are generally smooth. Some eat lichen, flowers, or pollen, while some, such as the Hawaiian species of the genus Eupithecia, are carnivorous. Certain destructive inchworms are called cankerworms.
In 2019, the first geometrid caterpillar in Baltic amber was discovered by German scientists. Described under Eogeometer vadens, it measured about 5 mm (0.20 in), and was estimated to be 44 million years old, dating back to Eocene epoch. It was described as the earliest evidence for the subfamily of Ennominae, particularly the tribe of Boarmiini.[4]
A geometrid caterpillar camouflaged as a broken twig
Caterpillar locomotion
Synchlora aerata caterpillar dressed with pieces of flowers as camouflage
_caterpillar_-2.jpg)
Geometrid Moths (Geometridae) "inchworm" caterpillar
_caterpillar.jpg)
Geometrid Moths (Geometridae) "inchworm" caterpillar
Many geometrids have slender abdomens and broad wings which are usually held flat with the hindwings visible. As such, they appear rather butterfly-like, but in most respects they are typical moths; the majority fly at night, they possess a frenulum to link the wings, and the antennae of the males are often feathered. They tend to blend into the background, often with intricate, wavy patterns on their wings. In some species, females have reduced wings (e.g. winter moth and fall cankerworm).[1] Most are of moderate size, about 3 cm (1.2 in) in wingspan, but a range of sizes occur from 10–50 mm (0.39–1.97 in), and a few (e.g., Dysphania species) reach an even larger size. They have distinctive paired tympanal organs at the base of the abdomen (lacking in flightless females).
Selenia tetralunaria species from Ennominae
Scopula species
Alsophila pometaria, wingless adult female
The placement of the example species follows a 1990 systematic treatment; it may be outdated. Subfamilies are tentatively sorted in a phylogenetic sequence, from the most basal to the most advanced. Traditionally, the Archiearinae were held to be the most ancient of the geometer moth lineages, as their caterpillars have well-developed prolegs. However, it now seems that the Larentiinae are actually older, as indicated by their numerous plesiomorphies and DNA sequence data. They are either an extremely basal lineage of the Geometridae – together with the Sterrhinae –, or might even be considered a separate family of Geometroidea. As regards the Archiearinae, some species that were traditionally placed therein actually seem to belong to other subfamilies; altogether it seems that in a few cases, the prolegs which were originally lost in the ancestral geometer moths re-evolved as an atavism.[5][6]
Larentiinae – about 5,800 species, includes the pug moths, mostly temperate, might be a distinct family[5][6]
Sterrhinae – about 2,800 species, mostly tropical, might belong to same family as the Larentiinae[5]
Desmobathrinae – pantropical
Geometrinae – emerald moths, about 2,300 named species, most tropical
Archiearinae – 12 species; holarctic, southern Andes and Tasmania, though the latter some seem to belong to the Ennominae,[6] larvae have all the prolegs except most are reduced.
Oenochrominae – in some treatments used as a "wastebin taxon" for genera that are difficult to place in other groups
Alsophilinae – a few genera, defoliators of trees, might belong in the Ennominae, tribe Boarmiini[6]
Ennominae – about 9,700 species, including some defoliating pests, global distribution
Geometridae genera incertae sedis include:
Fossil Geometridae taxa include:
The geometer moths are moths belonging to the family Geometridae of the insect order Lepidoptera, the moths and butterflies. Their scientific name derives from the Ancient Greek geo γεω (derivative form of γῆ or γαῖα "the earth"), and metron μέτρον "measure" in reference to the way their larvae, or inchworms, appear to measure the earth as they move along in a looping fashion. A very large family, it has around 23,000 species of moths described, and over 1400 species from six subfamilies indigenous to North America alone. A well-known member is the peppered moth, Biston betularia, which has been subject of numerous studies in population genetics. Several other geometer moths are notorious pests.
Geometredoj (science: Geometridae) estas familio de noktopapilioj el la superfamilio de geometroedoj. Ĝia nomo devenas de la konduto de ĝiaj raŭpoj. Tio ĉi familio enhavas 35 000 speciojn.
La nomo "Geometridae" fine devenas de latina geometra de greka γεωμέτρης ("mezurulo de la tero").
Geometredoj (science: Geometridae) estas familio de noktopapilioj el la superfamilio de geometroedoj. Ĝia nomo devenas de la konduto de ĝiaj raŭpoj. Tio ĉi familio enhavas 35 000 speciojn.
Los geométridos (Geometridae) son una familia de lepidópteros glosados del clado Ditrysia cuyas orugas se caracterizan por ser geomensoras, lo que significa que se mueven en forma similar a cuando se mide a palmos, con la mano abierta y luego se junta el meñique con el pulgar.[1] Son de tamaño mediano a pequeño, de alas generalmente triangulares; las larvas se encuentran asociadas al tipo de vegetación del cual se alimentan.[2]
La mayoría son de tamaño moderado, con envergadura de alrededor de 3 cm, pero hay variaciones de tamaño. Muchos geométridos tienen el abdomen delgado y alas anchas. En general, cuando están en reposo, las mantienen planas y desplegadas sobre el sustrato, con las alas posteriores expuestas. Esto las diferencia de los nóctuidos, que suelen mantener las alas plegadas encima del abdomen. Todo esto les da una apariencia similar a las mariposas diurnas, si bien son típicas mariposas nocturnas. La mayoría vuela de noche, pero algunas lo hacen de día. Las alas tienen un frénulo que mantiene unidas las alas anteriores con las posteriores. Las antenas de los machos suelen ser plumosas. Las alas y cuerpo acostumbran a presentar un diseño intrincado de líneas ondulantes con el cual mimetizan el sustrato. En algunas especies la hembra carece de alas o las tiene atrofiadas y no funcionales; tienen órganos timpánicos característicos en la base del abdomen, ausentes en las hembras no voladoras.[3][1]
Las larvas reciben el nombre de orugas geómetras o gusanos medidores y tienden a ser verdes, grises o parduzcas. Se ocultan de los depredadores adoptando una postura que asemeja la de un tallito que brota de una rama o mimetizando el sustrato. Generalmente se alimentan de hojas, pero algunas comen líquenes, flores o polen. Incluso existen algunas especies en Hawái, miembros del género Eupithecia, que son carnívoros.[1]
Tienen solo dos pares de patas falsas en el abdomen (segmentos 6º y 10º ) a diferencia de las orugas de otros lepidópteros que tienen más patas falsas. Por eso tienen esa forma típica de desplazamiento que les da el nombre.
Se calculan alrededor de 26 000 especies agrupadas en nueve subfamilias. Sin embargo, la sistemática de esta familia no está muy clara y sigue estudiándose. Es posible que algunas de las subfamilias sean consideradas familias independientes en el futuro.
Peribatodes rhomboidaria en reposo, con coloración críptica
Oruga de Synchlora aerata camuflada con trocitos de pétalos
Macho y hembra áptera de Operophtera brumata en cópula
Movimiento de una oruga
Oruga de Alsophila pometaria
Pupa de Alsophila pometaria
Alsophila pometaria hembra adulta sin alas
Pupa de Calospilos sylvata
Hydriomena? protrita holotipo del ala anterior
Los geométridos (Geometridae) son una familia de lepidópteros glosados del clado Ditrysia cuyas orugas se caracterizan por ser geomensoras, lo que significa que se mueven en forma similar a cuando se mide a palmos, con la mano abierta y luego se junta el meñique con el pulgar. Son de tamaño mediano a pequeño, de alas generalmente triangulares; las larvas se encuentran asociadas al tipo de vegetación del cual se alimentan.
Vaksiklased (Geometridae) on liblikate sugukond.[1][2]
Vaksiklaste eestikeelne nimetus tuleneb sellest, et nende röövikud liiguvad vaksates.
Röövikud võivad moodustada niiti, mille otsas puulehtedelt end alla lasta ja seejärel seda niiti pidi üles ronida.
See on suur sugukond – kokku umbes 26 000 liiki 2000 perekonnas. Neist elab Eestis umbes 300 liiki.
Vaksiklaste sugukonna süstemaatika pole päris selge. Praegu liigitatakse sugukonda järgmised liblikate alamsugukonnad:
, Veebiversioon (vaadatud 06.02.2014)
Selles artiklis on kasutatud prantsuskeelset artiklit fr:Geometridae seisuga 06.02.2014.
Vaksiklased (Geometridae) on liblikate sugukond.
Vaksiklaste eestikeelne nimetus tuleneb sellest, et nende röövikud liiguvad vaksates.
Röövikud võivad moodustada niiti, mille otsas puulehtedelt end alla lasta ja seejärel seda niiti pidi üles ronida.
See on suur sugukond – kokku umbes 26 000 liiki 2000 perekonnas. Neist elab Eestis umbes 300 liiki.
Geometridae Ditrysia kladoaren lepidopteroen familia da. 20.000 espezie inguru ditu barnean, honako azpifamiliatan banaturik:
Mittarit (Geometridae) on runsaslajinen perhosten heimo. Lajeja tunnetaan noin 26 000.[1] Heimo on saanut nimensä toukkien erikoisesta liikkumistavasta.
Tyypillisesti mittarit ovat melko pieniä ja hentoja perhosia. Aikuisilla mittariperhosilla on hoikka ruumis ja leveät siivet, jotka ovat perhosen levätessä tavallisesti auki ja takasiivet jäävät usein näkyville. Lepäävä perhonen pitää siipiään takaviistoon tai suoraan sivuille. Etu ja takasiivet liittyvät yhteen erityisen väkäsen, frenulumin, välityksellä. Koirailla on usein sulkamaiset tuntosarvet, joilla ne haistavat naaraiden erittämät feromonit. Mittareiden väritys vaihtelee tavallisimmin ruskean, harmaan ja vihreän eri sävyissä. Siivissä on usein monimutkaista, aaltomaista kuviointia tai poikkijuovia, joiden avulla perhosen hahmo rikkoutuu ja ne sulautuvat hyvin ympäristöönsä. Joidenkin lajien naaraat ovat lyhytsiipisiä tai siivettömiä, ja siten lentokyvyttömiä. Takaruumiissa on parillinen tympaanielin.
Useimmat mittarilajit lentävät hämärissä tai yöllä, mutta osa lajeista on aktiivisia vain päivällä ja osa lentää ympäri vuorokauden. Yöaktiiviset lajt lentävät usein kirkkaiden valojen luokse.
Toukat ovat hoikkia ja karvattomia, yleensä suojavärin naamioimia. Osa toukan käsnäjaloista on surkastunut ja niitä on vain kaksi tai kolme paria. Tämä vaikeuttaa toukan liikkumista, joten mittaritoukat ovat kehittäneet erikoisen etenemistavan, jossa toukka liikuttaa vartaloaan kuin harppia siirtäen vuorotellen etu ja takapäätään. Tämä antaa vaikutelman jossa toukat mittaisivat kulkemaansa matkaa ja on toiminut innoituksena ryhmän nimelle. Häirittynä toukat pudottautuvat maahan tai jähmettyvät paikoilleen tekeytyen kasvinosiksi. Ravinto on yleensä kasviperäistä ja jotkin lajit ovat merkittäviä viljelystuholaisia.
Mittarit (Geometridae) on runsaslajinen perhosten heimo. Lajeja tunnetaan noin 26 000. Heimo on saanut nimensä toukkien erikoisesta liikkumistavasta.
Tyypillisesti mittarit ovat melko pieniä ja hentoja perhosia. Aikuisilla mittariperhosilla on hoikka ruumis ja leveät siivet, jotka ovat perhosen levätessä tavallisesti auki ja takasiivet jäävät usein näkyville. Lepäävä perhonen pitää siipiään takaviistoon tai suoraan sivuille. Etu ja takasiivet liittyvät yhteen erityisen väkäsen, frenulumin, välityksellä. Koirailla on usein sulkamaiset tuntosarvet, joilla ne haistavat naaraiden erittämät feromonit. Mittareiden väritys vaihtelee tavallisimmin ruskean, harmaan ja vihreän eri sävyissä. Siivissä on usein monimutkaista, aaltomaista kuviointia tai poikkijuovia, joiden avulla perhosen hahmo rikkoutuu ja ne sulautuvat hyvin ympäristöönsä. Joidenkin lajien naaraat ovat lyhytsiipisiä tai siivettömiä, ja siten lentokyvyttömiä. Takaruumiissa on parillinen tympaanielin.
Useimmat mittarilajit lentävät hämärissä tai yöllä, mutta osa lajeista on aktiivisia vain päivällä ja osa lentää ympäri vuorokauden. Yöaktiiviset lajt lentävät usein kirkkaiden valojen luokse.
Toukat ovat hoikkia ja karvattomia, yleensä suojavärin naamioimia. Osa toukan käsnäjaloista on surkastunut ja niitä on vain kaksi tai kolme paria. Tämä vaikeuttaa toukan liikkumista, joten mittaritoukat ovat kehittäneet erikoisen etenemistavan, jossa toukka liikuttaa vartaloaan kuin harppia siirtäen vuorotellen etu ja takapäätään. Tämä antaa vaikutelman jossa toukat mittaisivat kulkemaansa matkaa ja on toiminut innoituksena ryhmän nimelle. Häirittynä toukat pudottautuvat maahan tai jähmettyvät paikoilleen tekeytyen kasvinosiksi. Ravinto on yleensä kasviperäistä ja jotkin lajit ovat merkittäviä viljelystuholaisia.
Les Geometridae sont une famille très diverse d'insectes de l'ordre des lépidoptères (papillons), comprenant environ 23 000 espèces.
Le nom de Geometridae est parfois francisé en « Géométridés », et les membres de cette famille dans leur ensemble sont souvent appelées « géomètres » ou « phalènes », mots qui interviennent explicitement dans les noms vernaculaires de plusieurs de ces espèces.
Leurs chenilles sont souvent appelées « arpenteuses ».
Les imagos des Geometridae sont des papillons aux mœurs le plus souvent nocturnes ou crépusculaires, mais certaines espèces sont également actives de jour.
Ce sont des papillons de taille généralement petite à moyenne, avec une grande diversité d'ornementation selon les espèces. En position de repos, beaucoup tiennent leur quatre ailes étalées à plat, mais ils peuvent aussi tenir leur ailes jointes verticalement derrière leur dos, à la manière des rhopalocères.
Leurs chenilles ont trois paires de vraies pattes thoraciques, comme toutes les chenilles, mais seulement deux paires de fausses pattes, située à l'extrémité de leur abdomen. Cette morphologie est liée à leur mode de déplacement particulier, dans lequel l'avant et l'arrière du corps agrippent le support à tour de rôle (voir photographie ci-après). De telles chenilles sont qualifiées d'« arpenteuses ».
La famille des Geometridae a été décrite par le zoologiste britannique William Elford Leach en 1815. Le genre type pour la famille est Geometra.
Famille la plus diversifiée de la super-famille des Geometroidea, elle comporte environ 2 000 genres et 23 000 espèces[1].
Selon ITIS (7 septembre 2017)[2] les sous-familles suivantes sont reconnues :
Selon NCBI (7 septembre 2017)[3] il existe également les sous-familles suivantes :
Selon Catalogue of Life (7 septembre 2017)[4] :
Les Geometridae sont une famille très diverse d'insectes de l'ordre des lépidoptères (papillons), comprenant environ 23 000 espèces.
Leamhan beag nó meánach, go minic le sciatháin mhóra, daite go haisteach. Cuma ar na cruimheanna mar a bheadh craobhóga iontu, agus tugtar lúbairí orthu as a modh gluaiseachta, ag déanamh lúb mór leis an gcolainn, ag dul ar aghaidh leis na cosa tosaigh ar dtús agus ansin na cosa cúil. Timpeall 20,000 speiceas ann, ina measc lotnaidí suntasacha, an fhoich, an phéist orlaigh, agus leamhan an gheimhridh san aireamh.
Os xeométridos (Geometridae), xeralmente chamados xeómetras, son unha familia de avelaíñas dentro da orde dos insectos lepidópteros. O seu nome deriva do latín geometra e este do grego antigo γεωμέτρης ('xeómetra, medidor da terra'), facendo referencia ao modo en que as súas larvas, parecen "medir a terra" a medida que se moven arqueando e estendendo os seus corpos.[1] É unha familia de avelaíñas moi grande, cunhas 35.000 especies descritas.[1] Un exemplo moi coñecido é a Biston betularia, que foi moi estudada en xenética de poboacións. Algúns xeométridos son pragas agrícolas.
Moitos xeométridos teñen abdomes delgados e ás anchas que normalmente manteñen en posición horizontal deixando as ás posteriores visibles. Son avelaíñas pero teñen bastante aparencia de bolboretas, pero nos demais aspectos son avelaíñas típicas; a maioría voan de noite, posúen un freo (frenulum) para unir as ás e os machos teñen antenas frecuentemente plumosas. Adoitan confundirse co fondo do ambiente no que viven, e ás veces presentan patróns de coloración ondulados e intricados nas ás. Nalgunhas especies as femias teñen as ás reducidas (por exemplo Operophtera brumata e Alsophila pometaria).[1]
A maioría non son grandes, duns 3 cm de envergadura alar, pero poden medir desde 10 a 50 mm, e unhas poucas especies (por exemplo, as Dysphania) son aínda meirandes. Teñen órganos timpánicos pares evidentes na base do abdome (ausentes en femias non voadoras).
O nome Geometridae fai referencia ao modo de locomoción da eiruga, a cal carece de complemento completo de propatas (ou pseudópodos) que teñen outras eirugas de lepidópteros, posuíndo só dous ou tres pares no extremo posterior en vez dos cinco pares normais. Como ten estes apéndices nos dous extremos do seu corpo, a eiruga suxéitase coas súas patas anteriores e ergue o extremo posterior, arquéase ata chegar ao primeiro punto de suxeición e despois suxéitase coas propatas do extremo posterior e avanza ata acadar un novo punto de suxeición máis adiante, creando a impresión de que está a medir "a palmos" o seu percorrido. A Trichoplusia ni e a Chrysodeixis includens pertencen a outra familia a pesar que tamén arquean o seu corpo ao andar. En moitas especies de xeométridos as eirugas miden 25 mm de longo. Adoitan ser verdes, grises ou pardas e ocúltanse dos seus depredadores confundíndose co fondo do seu ambiente ou imitando ramiñas. Moitas destas eirugas, cando son molestadas, póñense ergueitas sobre as súas propatas e permanecen inmóbiles para pareceren ramiñas. Algunhas teñen xibas ou filamentos. Son gregarias e xeralmente lisas. Algunhas comen liques, flores ou pole, mentres que outras, como as especies hawaianas do xénero Eupithecia, son carnívoras.
A clasificación das especies coa sistemática de 1990 non está xa actualizada en moitos casos. As familias son distribuídas provisionalmente nunha secuencia filoxenética, desde as máis basais ás máis avanzadas. Tradicionalmente, as Archiearinae considerábanse as máis antigas, xa que as súas eirugas teñen propatas ben desenvolvidas. Porén, agora parece que as Larentiinae son realmente máis antigas, como indican as súas numerosas plesiomorfias e datos de secuencias de ADN. Ou ben son unha liñaxe extemadamente basal de Geometridae —xunto coas Sterrhinae—, ou poderían considerarse unha familia separada de Geometroidea. En canto aos Archiearinae, algunhas especies que foran tradicionalmente situadas neles agora parece que pertencen a outras subfamilias; en conxunto parece que nuns poucos casos, as propatas que se perderan orixinalmente nas xeómetras máis ancestrais reevolucionaron como un atavismo.[2][3]
Larentiinae, cunhas 5.800 especies, que inclúe a tribo Eupitheciini, principalmente de climas temperados, podería ser unha familia distinta.[2][3]
Sterrhinae, cunhas 2.800 especies, principalmente tropicais, podería pertencer á mesma familia que Larentiinae.[2] Exemplos:
Desmobathrinae – pantropical
Geometrinae, cunhas 2,300 especies nomeadas, principalmente tropicais
Archiearinae, holárticas e do sur dos Andes e Tasmania, aínda que estas últimas parecen pertencer a Ennominae,[3] as larvas teñen todas as propatas pero a maioría son reducidas.
Oenochrominae, nalgúns tratamentos utilízase como un taxon papeleira para xéneros que son difíciles de situar noutros grupos.
Alsophilinae, cuns poucos xéneros de defoliadores de árbores, poderían pertencer á Ennominae, tribo Boarmiini[3]
Ennominae, cunhas 9.700 especies, incluíndo algunahs que son pragas defoliantes, con distribución global
Xéneros de Geometridae incertae sedis son:
Os taxons fósiles de Geometridae inclúen:
Os xeométridos (Geometridae), xeralmente chamados xeómetras, son unha familia de avelaíñas dentro da orde dos insectos lepidópteros. O seu nome deriva do latín geometra e este do grego antigo γεωμέτρης ('xeómetra, medidor da terra'), facendo referencia ao modo en que as súas larvas, parecen "medir a terra" a medida que se moven arqueando e estendendo os seus corpos. É unha familia de avelaíñas moi grande, cunhas 35.000 especies descritas. Un exemplo moi coñecido é a Biston betularia, que foi moi estudada en xenética de poboacións. Algúns xeométridos son pragas agrícolas.
Grbice (Geometridae), porodica su većinom noćnih leptira razmjerno velikih krila i četinastih ili češljastih ticala.
Gusjenice uz 3 para prsnih nogu imaju na kraju tijela i trbušne noge. Prilikom kretanja gusjenice izdižu tijelo, grbe se (po tome naziv), primičući kraj zatka prsištu.
U Europi ih je poznato oko 750 vrsta, a najpoznatije su: velika grbica (Erannis defoliaria) vrsta u kojoj ženka nema krila, mala grbica (Cheimatobia brumata) ženka ima zakržljala krila,[1] ogrozdova grbica (Abraxas grossulariata), ribizova grbica (Thamnonoma wauaria). [2]
Grbice (Geometridae), porodica su većinom noćnih leptira razmjerno velikih krila i četinastih ili češljastih ticala.
Ngengat geometris adalah ngengat dari familia Geometridae dari ordo serangga kupu-kupu dan ngengat, Lepidoptera.[1] Familianya sangat luas dengan sekitar 35.000 spesies ngengat dan lebih dari 1.400 spesies dari enam subfamilia berasal dari Amerika Utara saja.[1] Yang paling terkenal adalah Biston betularia yang menjadi subjek banyak studi mengenai genetika populasi. Beberapa ngengat geometris lainnya terkenal sebagai hama. Ulat dari ngengat ini atau yang disebut dengan inchworm biasanya memakan dedaunan, tetapi sebagian lainnya juga memakan bunga dan serbuk sari.
Ngengat geometris adalah ngengat dari familia Geometridae dari ordo serangga kupu-kupu dan ngengat, Lepidoptera. Familianya sangat luas dengan sekitar 35.000 spesies ngengat dan lebih dari 1.400 spesies dari enam subfamilia berasal dari Amerika Utara saja. Yang paling terkenal adalah Biston betularia yang menjadi subjek banyak studi mengenai genetika populasi. Beberapa ngengat geometris lainnya terkenal sebagai hama. Ulat dari ngengat ini atau yang disebut dengan inchworm biasanya memakan dedaunan, tetapi sebagian lainnya juga memakan bunga dan serbuk sari.
I Geometridi (Geometridae Leach, 1815) sono una famiglia di lepidotteri che comprende circa 21.000 specie, di cui poco più di 930 presenti in Europa. Si tratta della famiglia di lepidotteri più numerosa dopo le Erebidae. Sono diffuse in tutti i continenti e prediligono la foresta di latifoglie più o meno rada. Quasi tutte hanno attività notturna, ma alcune specie volano di giorno.
Rispetto ad altre famiglie di farfalle notturne (come le Noctuidae) presentano un corpo più esile ed una superficie alare più ampia; di conseguenza il volo è più incerto e ondeggiante. L'apertura alare delle specie europee è compresa tra 8 e 60 mm.
La maggior parte presenta disegno e colorazione criptici, adatti a mimetizzarsi nell'ambiente, ma alcune, ad esempio quelle del genere Abraxas, hanno vivaci colorazioni aposematiche, per avvertire i predatori di possedere un sapore sgradevole. Eupithecia centaureata non viene predata perché confusa con gli escrementi bianchi e neri degli uccelli. Il dimorfismo sessuale è in genere poco evidente, ma in certe specie la femmina presenta ali ridotte (femmina brachittera) o mancanti (femmina attera).
Gli adulti si distinguono tra l'altro per la presenza del frenulo nell'ala posteriore (un gruppo di setole che permette l'aggancio con l'ala anteriore) e di una coppia di organi timpanici nell'addome, uguali nei due sessi e simili come posizione a quelli della superfamiglia Pyraloidea, diversi però da questi ultimi come struttura.
La principale caratteristica che distingue questa famiglia è però la presenza nelle larve di due sole paia di pseudozampe (false zampe), nel sesto e nel nono+decimo segmento addominale. Di conseguenza i bruchi procedono con una caratteristica andatura "a compasso" e sembrano misurare il terreno. Da questo derivano i nomi comuni con cui vengono indicate le larve ("misurini") e le farfalle ("geometre").
La famiglia Geometridae è suddivisa in 9 sottofamiglie e numerose tribù:
16 specie mondiali suddivise in 6 generi. 4 specie in Europa. Presentano alcune caratteristiche primitive, ad esempio la presenza di un numero maggiore di pseudozampe nelle larve.
Circa 300 specie diffuse esclusivamente in Australia, un genere anche nell'Asia sudorientale.
Oltre 9.800 specie distribuite in tutti i continenti. Circa 300 specie in Europa. Alcune specie hanno femmine attere o brachittere. Comprende anche specie a volo invernale ed altre specializzate in habitat di alta montagna (genere Glacies). Appartiene a questa sottofamiglia anche Biston betularia, probabilmente la specie di Geometride più conosciuta, essendo stata resa celebre dagli studi sulla selezione naturale: con l'avvento della rivoluzione industriale, in Inghilterra la sua forma melanica carbonaria ha progressivamente sostituito la forma nominale chiara perché si mimetizzava meglio sulle superfici annerite dalla fuliggine. Diverse Ennominae sono risultate talvolta dannose all'agricoltura: Abraxas grossulariata, Isturgia arenacearia, Phigalia pilosaria, Lycia hirtaria, Lycia florentina, Biston betularia, Erannis defoliaria e Bupalus piniaria.
26 specie suddivise in 4 generi, diffuse nelle regioni olartiche (Neartico e Paleartico). 2 specie in Europa e in Italia, entrambe con femmine attere; una vola tra la fine dell'inverno e l'inizio della primavera, l'altra in autunno-inverno.
17 specie suddivise in 4 generi, distribuite nella regione paleartica e nella regione indo-pacifica (Asia sudorientale). 1 specie in Europa, presente anche in Italia meridionale e Sicilia.
Circa 230 specie mondiali suddivise in 25 generi. 4 specie in Europa, 1 è presente anche in Italia meridionale e Sicilia.
Circa 2.350 specie, distribuite in tutti i continenti. 32 specie in Europa. La maggior parte presenta una colorazione verde molto caratteristica.
Circa 5.800 specie, distribuite in tutti i continenti. 390 specie in Europa, 127 appartengono al genere Eupithecia, costituito da farfalle di piccole dimensioni e dalla forma alare caratteristica, spesso difficili da distinguere l'una dall'altra. È la sottofamiglia più diffusa nei climi temperati e freddi. Operophtera brumata è talvolta dannosa ad alberi da frutto o di interesse forestale: i maschi volano in autunno avanzato, mentre le femmine sono brachittere. Le larve di alcune specie hawaiane del genere Eupithecia sono predatrici di Ditteri.
Circa 2.800 specie, distribuite in tutti i continenti. 188 specie in Europa, 106 appartengono al genere Idaea. Hanno in genere piccole dimensioni e livrea chiara con disegni a strie o puntini. Alcune specie indomalesi dei generi Zythos e Antitrygodes si nutrono delle secrezioni lacrimali e sudorifere del bestiame domestico e anche dell'uomo.
I Geometridi (Geometridae Leach, 1815) sono una famiglia di lepidotteri che comprende circa 21.000 specie, di cui poco più di 930 presenti in Europa. Si tratta della famiglia di lepidotteri più numerosa dopo le Erebidae. Sono diffuse in tutti i continenti e prediligono la foresta di latifoglie più o meno rada. Quasi tutte hanno attività notturna, ma alcune specie volano di giorno.
Sprindžiai (lot. Geometridae) – drugių (Lepidoptera) šeima, kuriai priklauso vidutiniai ir smulkūs drugiai, kurių kūnas plonas, grakštus, sparnai stambūs ir ploni, ant nugaros susiglaudžia lėkštai. Priekinių sparnų piešinys smulkus, sudarytas iš taškelių, dėmelių ar plonų skersinių linijų. Užpakalinių sparnų piešinys dažnai toks pat, kaip ir priekinių. Straublelis normalus. Patelių antenos siūliškos, patinų plunksniškos. Kai kurios patelės besparnės. Drugiai skraido ne tik naktimis, bet ir dienomis, ypač miškuose. Vikšrai pliki, turi 10 kojų, rėplioja sprindžiuodami.
Lietuvoje yra apie 320 rūšių. Tarp jų yra svarbių sodų ir miškų kenkėjų.
Sprindžiai (lot. Geometridae) – drugių (Lepidoptera) šeima, kuriai priklauso vidutiniai ir smulkūs drugiai, kurių kūnas plonas, grakštus, sparnai stambūs ir ploni, ant nugaros susiglaudžia lėkštai. Priekinių sparnų piešinys smulkus, sudarytas iš taškelių, dėmelių ar plonų skersinių linijų. Užpakalinių sparnų piešinys dažnai toks pat, kaip ir priekinių. Straublelis normalus. Patelių antenos siūliškos, patinų plunksniškos. Kai kurios patelės besparnės. Drugiai skraido ne tik naktimis, bet ir dienomis, ypač miškuose. Vikšrai pliki, turi 10 kojų, rėplioja sprindžiuodami.
Lietuvoje yra apie 320 rūšių. Tarp jų yra svarbių sodų ir miškų kenkėjų.
De spanners (Geometridae) zijn een familie van vlinders. Ze werden vroeger ook wel landmeters genoemd vanwege de kenmerkende voortbeweging van de rupsen waarbij de rups een afstand lijkt af te passen. Ook de wetenschappelijke naam van de familie verwijst naar landmeten; geo (γη) betekent Aarde en metron (μέτρων) meten in Oudgrieks. Het is een grote familie met ruim 21.000 soorten, waarvan er bijna duizend in Europa voorkomen[1] en 300 in Nederland.[2]
Veel soorten hebben een smalle buik en brede, afgeronde vleugels. Deze worden gewoonlijk plat gehouden met de achtervleugels zichtbaar. Als zodanig zien ze er nogal vlinderachtig uit, maar toch zijn het in de meeste opzichten echte motten: de overweldigende meerderheid vliegt 's nachts, en de antennes van de mannetjes zijn vaak geveerd. De vrouwtjes van sommige soorten zijn ongevleugeld. Ze hebben bruine of groene camouflagekleuren. De vleugelspanwijdte varieert van 1,4 tot 7,4 cm.
Volwassen dieren hebben abdominale tympanale organen, een soort primitief gehoorzintuig bij insecten.[3]
De eieren worden apart of in groepjes afgezet op schors, takjes of stengels van de waardplant.
Deze familie komt wereldwijd voor op loof- en naaldbomen, struiken en kruidachtige planten.
De rupsen hebben een duidelijk herkenbare manier van voortbewegen: eerst wordt het achterlichaam tot aan de borst opgetrokken, zodat de rups de vorm van de Griekse letter omega heeft. Daarna wordt het voorlichaam vooruit geschoven, zodat de rups zich weer over de volle lengte uitspant. Hieraan ontleent de familie haar Nederlandstalige naam.
De familie is in negen onderfamilies opgedeeld.[4]
De spanners (Geometridae) zijn een familie van vlinders. Ze werden vroeger ook wel landmeters genoemd vanwege de kenmerkende voortbeweging van de rupsen waarbij de rups een afstand lijkt af te passen. Ook de wetenschappelijke naam van de familie verwijst naar landmeten; geo (γη) betekent Aarde en metron (μέτρων) meten in Oudgrieks. Het is een grote familie met ruim 21.000 soorten, waarvan er bijna duizend in Europa voorkomen en 300 in Nederland.
Målerne (Geometroidea) er en stor familie av sommerfuglene som sammen med de to små familiene Sematuridae og Praktmålere utgjør en overfamilie (målere i vid forstand). Gruppens navn kommer av larvenes (åmenes) måte å krype på, som om de «tar mål» på underlaget.
Målere lever på planter, på bladene av urter og trær, i larvestadiene. De voksne sommerfuglene (imago) besøker blomster på jakt etter nektar.
Målere tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er ofte radikalt forskjellige fra de voksne, både i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadium, en hvileperiode, der målerens indre og ytre organer endres. Puppestadiene kan finne sted på ulike steder, men for de fleste arter velger i strølaget på jordbunnen, mellom visne blad, i mose og lignende steder. Mens andre arter graver seg ned like under jordoverflaten.
Målernes (Geometroidea) søstergruppe er Drepanoidea.
To mindre grupper (Sematuridae og Uraniidae) regnes ikke til de egentlige målerne (Geometridae), og kan også plasseres i en underfamilie for seg, Uranioidea. Noen ganger blir familien Hedylidae plassert i Geometroidea, men det er mer vanlig å regne den som nært beslektet med dagsommerfuglene. I Europa er bare Uraniidae representert med én art.
.jpg){kind=small}
Denne zoologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Målerne (Geometroidea) er en stor familie av sommerfuglene som sammen med de to små familiene Sematuridae og Praktmålere utgjør en overfamilie (målere i vid forstand). Gruppens navn kommer av larvenes (åmenes) måte å krype på, som om de «tar mål» på underlaget.
Multimedia w Wikimedia Commons Miernikowcowate (Geometridae) – duża, obejmująca 14 tys. gatunków, rodzina motyli, która nazwę swą wzięła od sposobu przemieszczania się ich gąsienic, które chodząc, przysuwają tył ciała do głowy i zginają się łukowato ku górze, po czym wyprostowują się, „odmierzając” następną długość ciała.
Do miernikowcowatych należy m.in.:
Miernikowcowate (Geometridae) – duża, obejmująca 14 tys. gatunków, rodzina motyli, która nazwę swą wzięła od sposobu przemieszczania się ich gąsienic, które chodząc, przysuwają tył ciała do głowy i zginają się łukowato ku górze, po czym wyprostowują się, „odmierzając” następną długość ciała.
Do miernikowcowatych należy m.in.:
plamiec agreściak (Abraxas grossulariata); walgina rdestniak (Timandra comae).Geometridae é uma família de insectos da ordem Lepidoptera, conhecida popularmente pelo nome geómetra. Antes da metamorfose, a geómetra[1] dá pelos nomes comuns de lagarta-mede-palmos[2], ou simplesmente mede-palmos.[3], e medideira[4] As lagartas caracterizam-se por serem geomensoras, isto é, por se locomoverem de um modo que alude à forma como se mede alguma coisa aos palmos, primeiro com a palma da mão aberta, para logo de seguida juntar o mindinho ao polegar.[5]
Podem ser de dimensões médias ou pequenas, as asas geralmente são triangulares; as larvas encontram-se associadas ao tipo de vegetação da qual se alimentem.[6]
A maioria é de dimensões médias ou pequenas, com envergadura à volta de 3 centímetros, se bem que há variações de tamanho. Muitos geométridas têm o abdómen fino e asas largas. Em general, quando estão em repouso, mantém-nas planas e abertas sobre o substracto do abdómen. Ao contrário dos noctuideos, que costumam manter as asas fechadas sobre o abdómen.[7]
Têm os visos exteriores próprios das borboletas diurnas, apesar de serem rematadamente borboletas nocturnas.[8]
As asas posteriores têm um frénulo que as mantém unidas às asas anteriores. As antenas dos machos costumam ser peludas. As asas e o corpo apresentam, normalmente, um padrão intrincado de linhas ondulantes, que lhes serve para se camuflarem com o ambiente circundante. Nalgumas espécies a fêmea não dispõe de asas ou tem-las atrofiadas e não-funcionais; têm órgãos timpânicos característicos na base do abdómen, ausentes nas fêmeas não-voadoras.[9][5]
As larvas denominam-se de lagartas-geómetras ou lagarta-mede-palmos e tendem a ser verdes, cinzentas ou ruças. Ocultam-se dos predadores adoptando uma postura que mimetiza a aparência dum rebento, que brota de uma ramada. Normalmente alimentam-se de folhas, se bem que há algumas que se nutrem de líquenes, flores ou pólenes. Inclusive chega a haver algumas espécies do Havaí, do género Eupithecia, que são carnívoras.[5]
Tem só dois pares de patas falsas no abdómen ( nos segmentos 6.º e 10.º ) ao contrário das lagartas doutros lepidópteros que têm mais patas falsas[10]. Daqui advem a forma típica de deslocação que lhes dá o nome de «mede-palmos» ou «medideiras».[3]
Esmam-se cerca de 26.000 espécies agrupadas em nove subfamílias. Contudo, a sistemática desta família ainda é objecto de estudo, pelo que não se encontra ainda perfectivada.[11] É possível que, ulteriormente, algumas das subfamílias, tal como as conhecemos hoje, venham a ser consideradas famílias independentes.
Peribatodes rhomboidaria em repouso, com coloração críptica
Oruga de Synchlora aerata camuflada entre pedacinhos de pétalas
Macho e fêmea de a espécie Operophtera brumata em cópula
Movimento de uma lagarta-mede-palmos
Lagarta de Alsophila pometaria
Pupa de Alsophila pometaria
Alsophila pometaria fêmea adulta sem asas
Pupa de Calospilos sylvata
Hydriomena protrita holótipo da asa anterior
Geometridae é uma família de insectos da ordem Lepidoptera, conhecida popularmente pelo nome geómetra. Antes da metamorfose, a geómetra dá pelos nomes comuns de lagarta-mede-palmos, ou simplesmente mede-palmos., e medideira As lagartas caracterizam-se por serem geomensoras, isto é, por se locomoverem de um modo que alude à forma como se mede alguma coisa aos palmos, primeiro com a palma da mão aberta, para logo de seguida juntar o mindinho ao polegar.
Podem ser de dimensões médias ou pequenas, as asas geralmente são triangulares; as larvas encontram-se associadas ao tipo de vegetação da qual se alimentem.
Pedici (znanstveno ime Geometridae) so velika družina nočnih metuljev, v katero uvrščamo okoli 21.000 opisanih vrst. Tako slovensko kot latinsko ime za to skupino metuljev se nanaša na premikanje njihovih gosenic, ki ga opisujemo kot »pednjanje«, dobeseden prevod grškega izraza geometron pa bi se glasil »zemljemerec« - ob premikanju namreč izgledajo, kot bi s telesom merile razdaljo. Po tej značilnosti so dobili imena tudi v drugih jezikih, npr. nemško Spanner, angleško geometer moths oz. inchworm za gosenice, itd.
Predstavniki družine se zelo razlikujejo po telesni velikosti in obliki, vsi pa so razmeroma vitki in nežni s širokomi krili. Večina jih ob mirovanju drži krila razprta, zato jih lahko imamo za dnevne metulje. Vendar pa so po vseh drugih lastnostih tipični nočni metulji: razen nekaterih izjem so nočno aktivni, sprednje in zadnje krilo povezuje poseben kaveljček (frenulum), tipalnice samcev pa so pogosto peresasto razvejane. Zelo so podobni tudi večjim vrstam iz družine Pyralidae, celo ob natančnejšem pregledu - oboji imajo namreč timpanalni organ na bazi zadka, najzanesljiveje pa se razlikujejo po podrobnostih v ožiljenosti kril: žili na sprednjem robu zadnjega para kril pedicev sta pri bazi zliti in tvorita majhno zanko, poleg tega pa imajo eno žilo manj kot metulji iz družine Pyralidae. Samice nekaterih vrst imajo krila zakrnela.
Značilnost gosenic je, da imajo samo dva ali tri para panožic blizu konca zadka. Premikajo se tako, da se z njimi oprimejo podlage, nato pa iztegnejo sprednji del telesa in se preprimejo z nogami na oprsju. Nazadnje upognejo zadek navzgor in približajo panožice oprsju ter se ponovno primejo z njimi. Takšnemu načinu premikanja pravimo pednjanje. Mnoge gosenice po obliki in barvi spominjajo na vejice, njihov videz pogosto dopolnjujejo tudi nesimetrični izrastki. Zelo redke so poraščene z dlakami. Bube najdemo v zemlji ali v rahlih kokonih med listnim odpadom.
V območjih z zmernim podnebjem prezimijo bodisi kot jajčeca, bodisi kot bube.
So kozmopolitska družina, katere predstavnike najdemo na vseh celinah, razen na Antarktiki. Večina gosenic se prehranjuje z listi dreves, kar je izjema med gosenicami metuljev, ki napadajo v glavnem zelnate rastline. Določene vrste jedo tudi lišaje, cvetove ali pelod. Posebnost med pedici so gosenice iz rodu Euphitecia, ki živijo samo na Havajih in so plenilske. Lovijo tako, da bliskovito zvijejo telo nazaj in z močnimi, ostrimi nogami zgrabijo žuželko, ki je vzdražila čutilne dlake na njihovem zadku. Domnevajo, da se je refleks grabljenja razvil iz podobnega obrambnega refleksa pri gosenicah drugih pedicev.[1] Glavna obramba pred plenilci pa je njihova varovalna barva. Z njimi se radi prehranjujejo žužkojedi ptiči, kot so sinice.
Ptiči so glaven dejavnik selekcije tudi pri odraslih živalih in med pedice sodi verjetno najbolj znan primer naravne selekcije, ki naj bi jo izvajali ptiči, namreč metulja vrste Biston betularia. V populaciji sta dve barvni obliki tega metulja, svetla typica in temna carbonaria. V naravi prevladuje svetla oblika, katere barva skrije metulja ob počivanju na deblih brez pred plenilci, predvsem velikimi sinicami. Četudi je vloga ptičev pri pojavu vprašljiva, je bilo med industrijsko revolucijo v Veliki Britaniji jasno opazno spreminjanje razmerja v prid temnejši obliki, ki je bolje skrila metulja na od smoga potemnelih deblih, in obratno po koncu industrijske dobe.
Mnogo vrst imamo zaradi prehranjevanja njihovih gosenic z listi za škodljivce. Večinoma povzročajo škodo v listopadnih gozdovih, kjer lahko povzročijo obsežno odpadanje listov (defoliacijo), kadar se preveč namnožijo. Poleg gozdov napadajo tudi drevesa v sadovnjakih. Za zatiranje se največ uporabljajo kemična sredstva (insekticidi).
Večina fosilov pedicev se je ohranila v jantarju iz miocena, med njimi največji do sedaj najden metulj iz jantarja, pri katerem so se ohranili celo barvni vzorci. Pedici imajo najbolje razvit timpanalni organ med predstavniki naddružine Geometroidea, zato domnevajo, da so se razvili najkasneje. Sistematika skupine je težavna, saj se mnoge vrste ločijo le po mikroskopskih morfoloških znakih, poskuse določanja vrst na daleč pa pogosto otežuje tudi pojav, ki mu pravimo sezonski polifenizem - različna obarvanost osebkov v različnih letnih časih. Tudi razmerja med poddružinami še niso razjasnjena, morfološki znaki pa kažejo na to, da sta med njimi izvorni poddružini Archiearinae in Alsophilinae.
V Sloveniji uporabljamo ime pedici tako za družino Geometridae, kakor za naddružino Geometroidea, kamor sodijo, saj predstavniki ostalih dveh družin pedicev (Sematuridae in Uraniidae) na slovenskem ne živijo. Družina pedicev je sicer ena od najbolje zastopanih družin metuljev pri nas, tu potrjeno živi 466 vrst[2] od okoli 1000 Evropskih[3] Med njimi velja omeniti redke vrste, ki živijo v visokogorju in so endemiti jugovzhodnega dela Alp. Med njimi so triglavski pediček (Psodos spitzi), ki je bil opisan po primerku, najdenem pod vrhom Triglava, poleg tega pa med drugim še vrste iz rodov Elophos, Calostigia in Eupithecia. Redke vrste živijo tudi v primorju, med njimi zavarovani zimski pedic (Erannis ankeraria).
Pedici (znanstveno ime Geometridae) so velika družina nočnih metuljev, v katero uvrščamo okoli 21.000 opisanih vrst. Tako slovensko kot latinsko ime za to skupino metuljev se nanaša na premikanje njihovih gosenic, ki ga opisujemo kot »pednjanje«, dobeseden prevod grškega izraza geometron pa bi se glasil »zemljemerec« - ob premikanju namreč izgledajo, kot bi s telesom merile razdaljo. Po tej značilnosti so dobili imena tudi v drugih jezikih, npr. nemško Spanner, angleško geometer moths oz. inchworm za gosenice, itd.
Mätare,[1] Geometridae[1][2] är en familj av fjärilar som beskrevs av William Elford Leach, 1815. Mätare ingår i överfamiljen Geometroidea, ordningen fjärilar, klassen egentliga insekter, fylumet leddjur och riket djur.[1][2] Det finns omkring 2 000 släkten och 26 000 arter av mätare i världen.
Mätarna har mestadels en spenslig kropp beklädd med tilltryckta fjäll, sällan hårig, sugrör och palper är oftast väl utbildade samt smala, vanligen fjällbeklädda ben. Vingarna är stora och mycket tunna och är oftast plattliggande i vila, de främre vingarna är snett bakåtriktade och sträcker bakvingarna. Flera släkten har vinglösa eller nästan vinglösa honor.[3]
Mätarnas larver är smala, utan behåring och har endast två bukfötter. Larvernas speciella krypstil, att sträcka fram kroppen, böja den uppåt i en båge och flytta bakbenen fram mot bröstfötterna, har gett fjärilarna dess namn, då de ser ut att mäta sig fram. Många arter sträcker stelt ut sig från sin värdväxt då de hotas för att likna en kvist.[4]
I Sverige förekommer 322 arter och ytterligare 12 arter är tillfälligt funna. Av dessa hör 192 arter till underfamiljen Larentiinae, 88 arter till Ennominae, 41 arter till Sterrhinae 11 arter till Geometrinae och 2 arter till Archiearinae.
De största svenska arterna, exempelvis större eklavmätare, har ett vingspann på upp till 65 mm.
En löst sammansatt grupp med gemensamma drag som omfattar omkring 90 svenska arter, och räknades tidigare som ett släkte. Numera är de uppdelade på ett 30-tal släkten.[5]
En annan löst sammansatt grupp med gemensamma drag som omfattar 58 svenska arter, av vilka 52 hör till släktet Eupitheca.[6]
Wikimedia Commons har media som rör Mätare.
Mätare, Geometridae är en familj av fjärilar som beskrevs av William Elford Leach, 1815. Mätare ingår i överfamiljen Geometroidea, ordningen fjärilar, klassen egentliga insekter, fylumet leddjur och riket djur. Det finns omkring 2 000 släkten och 26 000 arter av mätare i världen.
Mätarna har mestadels en spenslig kropp beklädd med tilltryckta fjäll, sällan hårig, sugrör och palper är oftast väl utbildade samt smala, vanligen fjällbeklädda ben. Vingarna är stora och mycket tunna och är oftast plattliggande i vila, de främre vingarna är snett bakåtriktade och sträcker bakvingarna. Flera släkten har vinglösa eller nästan vinglösa honor.
Mätarnas larver är smala, utan behåring och har endast två bukfötter. Larvernas speciella krypstil, att sträcka fram kroppen, böja den uppåt i en båge och flytta bakbenen fram mot bröstfötterna, har gett fjärilarna dess namn, då de ser ut att mäta sig fram. Många arter sträcker stelt ut sig från sin värdväxt då de hotas för att likna en kvist.
Назва «Geometridae» (землеміри) характеризує спосіб пересування гусениць, в яких присутні лише 2 пари черевних ніг (на відміну від усіх інших лускокрилих). Через це гусениці спочатку пересувають вперед голову і груди за допомогою грудних ніг, а потім підтягують задню частину тіла. Тобто, вони неначе міряють землю п'ядями, звідси походить і українська назва родини — «п'ядуни». Забарвлення гусениць маскуюче, зелене або коричнювате, завдяки якому вони зливаються з фоном. Часто вони імітують гілочки. Переважна більшість гола, зрідка мають волоски. Зазвичай представники родини фітофаги і живляться листками. Однак деякі їдять лишайники, квітки, пилок, є навіть хижаки.
Заляльковуються в ґрунті, лісовій підстілці або відкрито на рослинах. Інколи в рихлих коконах. Зимують переважно лялечки, рідше — гусениці, зовсім рідко — яйця чи імаго.
Життєві цикли цих комах вивчав та розробляв засоби захисту дерев від них О.І. Воронцов.
Geometridae là một họ bướm đêm thuộc bộ Lepidoptera.[1] Đây là một họ rất lớn gồm khoảng 35.000 loài đã được miêu tả, với hơn 1.400 loài trong 6 phân lớp bản xứ ở Bắc Mỹ).[1] Loài nổi tiếng là Biston betularia (bướm muối tiêu), là đối tượng của các nghiên cứu về gen. Nhiều loài khác là động vật gây hại.
Các phân họ:
Larentiinae - khoảng 5.800 loài. Có thể là một họ riêng biệt.
Sterrhinae - Khoảng 2.800, chủ yếu ở vùng nhiệt đới. Có thể cùng họ với Larentiinae.[2]
Archiearinae - 12[cần thẩm tra] loài.[3]
Oenochrominae - trong một số cách phân loại như "wastebin taxon" đối với chi thì khó xếp vào các nhóm khác.
Alsophilinae - một vài chi, là tác nhân rụng lá, có thể thuộc phân họ Ennominae, tông Boarmiini.[3]
Ennominae - khoảng 9.700 loài.
Các chi incertae sedis gồm:
Geometridae là một họ bướm đêm thuộc bộ Lepidoptera. Đây là một họ rất lớn gồm khoảng 35.000 loài đã được miêu tả, với hơn 1.400 loài trong 6 phân lớp bản xứ ở Bắc Mỹ). Loài nổi tiếng là Biston betularia (bướm muối tiêu), là đối tượng của các nghiên cứu về gen. Nhiều loài khác là động vật gây hại.
Гусеницы многих пядениц объедают разные хозяйственные растения, вредят лесам, плодовым садам и проч.
Наиболее известны в этом отношении следующие виды, широко распространённые в Европе и России:
Кроме этих видов, заслуживают ещё упоминания:
Гусеницы многих пядениц объедают разные хозяйственные растения, вредят лесам, плодовым садам и проч.
Наиболее известны в этом отношении следующие виды, широко распространённые в Европе и России:
Zerene (Abraxas) grossulariata L., крыжовница Hibernia defoliaria L., обдирало Cheimatobia brumata L., зимняя пяденица Fidonia (Bupalus) piniaria L., сосновая пяденицаКроме этих видов, заслуживают ещё упоминания:
Biston betularia (L.), берёзовая пяденица. Большая, белая, с густыми чёрными точками, бабочка с толстым телом, крупная гусеница которой, весьма изменчивая по окраске, живёт на берёзе и других лиственных деревьях. Европейский и американский подвиды имеют темные морфы и морфы промежуточной окраски, с исследованием которых связано открытие индустриального меланизма. Третий, японский. подвид представлен только светлыми морфами. Geometra papilionaria L., пяденица большая зелёная (парусниковая) — довольно крупная нежно-зелёная бабочка, гусеница которой (зелёная с красными бугорками) живёт на берёзе, ольхе и других лиственных деревьях многочисленные виды рода Cidaria Tr. (Larentia Tr.) — небольшие бабочки, большей частью светлой окраски, часто попадающиеся в лесах и садах, и проч. Herochroma baibarana Matsumura, 1931)尺蛾科（學名：Geometridae），又名尺蠖蛾科[1]，是鱗翅目尺蛾總科之下的其中一個有龐大成員的科，下計有3.5萬個品種[2]。幼蟲叫尺蠖，又名蝍𧑙（音同“即蹴”）。
尺蛾科的學名Geometridae來自希臘語，由「大地」（γη 或 γαια）與「量度」（μέτρων）組成，因為其幼蟲的移動形態就好像在丈量一樣[2]。
尺蛾科（學名：Geometridae），又名尺蠖蛾科，是鱗翅目尺蛾總科之下的其中一個有龐大成員的科，下計有3.5萬個品種。幼蟲叫尺蠖，又名蝍𧑙（音同“即蹴”）。
シャクトリムシ（尺取虫）は、主としてシャクガ科のガ類の幼虫である。特徴のある歩き方で愛嬌がある。別名は尺蠖（しゃっかく）、蚇蠖（おぎむし）。
シャクガ科のガの幼虫は、多くが毛や針に覆われない、所謂イモムシであるが、通常のイモムシとは様々な点で異なっている。通常のイモムシは、胸部に3対の足を持ち、腹部に5対の疣足があるが、シャクガ科では腹部の疣足が後方の2対を残して退化している。
シャクガの幼虫は、他のイモムシと比べて細長いものが多い。通常のイモムシは体全体にある足と疣足を使い、基物に体を沿わせて歩くが、シャクトリムシは体の前後の端にしか足がない。そこで、まず胸部の歩脚を離し、体を真っ直ぐに伸ばし、その足で基物に掴まると、今度は疣足を離し、体の後端部を歩脚の位置まで引き付ける。この時に体はU字型になる。それから再び胸部の足を離し、ということを繰り返して歩く。この姿が、全身を使って長さを測っているように見えることから、「尺取り虫」と呼ばれる。
エダシャク亜科には、木の枝に擬態するシャクトリムシがいる。そのような種では、体表が灰褐色の斑など、樹皮に紛らわしい色をしている。そうして、自分より太い木の枝の上で、後端の疣足で体を支え、全身を真っ直ぐに緊張させ、枝の上からある程度の角度を持って立ち上がり、静止すると、まるで先の折れた枯れ枝にしか見えなくなる。昔、農作業の際、茶を土瓶に入れて持参し、枯れ枝のつもりでこのようなシャクトリムシに引っ掛けると、当然ながら引っ掛からずに落ちて土瓶が割れる。それで、この様なシャクトリムシを「土瓶落とし」と呼んだという。
また、ハワイ諸島では、1972年に肉食性に進化したシャクトリムシが発見され、大きな話題を呼んだ。このシャクトリムシは、枝の上に後端の足で体を固定し、全身を真っ直ぐに延ばして枝のように立ち上がり、静止して獲物を待つ。足元を昆虫が通り掛かると、瞬間にその方向へ頭を曲げ、獲物を捕らえる。彼らの胸部の歩脚はよく発達し、左右に大きく広がって、獲物に掴み掛かりやすくなっている。成虫は特に変わったところがないシャクガである。ハワイからは13種の肉食シャクトリムシが知られている。同属の種は世界に広く分布しているが、肉食が知られているのはハワイ産のものだけである。従って、ハワイでのみ、このような特殊な適応が生じたと見られるが、その理由等は不明である。
これに似た進化上の現象として、2005年にやはりハワイで、カタツムリを捕食する肉食性のHyposmocoma molluscivoraという蛾が発見されてニュースとなった。これはシャクガ科とは縁の遠いカザリバガ科に属する。
栽培植物や庭木を食害するため、害虫として扱われることもある。特に多食性のヨモギエダシャク（蓬枝尺）蛾は農作物に被害を与えることがある[1]。
しかし、その姿や歩き方の面白さから、様々に関心を持たれることがある。先に紹介した「土瓶落とし」もその例であるが、子供がその姿を見て玩具にする場合もある。ほかに、全身の長さをシャクトリムシに測り切られると死ぬ、という言い伝えがある地方がある。
03(js).jpg)
.jpg)
.jpg)
_Small_Rivulet_(Perizoma_alchemillata)_(14823014593).jpg)
